جُنبش جامعه ها ی بومی برای مُبارزه با اِجلاسهای فریبکارانه ی تغییرات اِقلیمی

Translated by Hasse-Nima Golkar

AntiCOP 2024 / November 15, 2024

یادآوری: تمامی توضیحات در داخل کُروشه ها از جانب مُترجم می باشد.

نشستِ « آنتی کوپ ۲۰۲۴» با اِرائه ی پیشنهادها و اقدامات مردمی برای مقابله با بُحران آب و هوائی (اقلیمی) به پایان رسید.

مکزیکوسیتی / ۲۵ آبان ماه ۱۴۰۳

مجمع شورای جامعه های بومی پس از پنج روز گفتگو و تبادُل نظر در «اجلاس جهانی برای حفاظت از آب و هوا و زندگی» (آنتی ک.و.پ) برای مقابله با  کوپ ۲۹ (ثی.او.پی ۲۹) [ اجلاس سالیانه تغییرات اقلیمی سازمان ملل متحد [بخوان: دولت های متحد] بیست و نُهمین جلسه ی خود را از تاریخ ۱۱ تا  ۲۲ نوامبر ۲۰۲۴ در شهر باکو پایتخت جمهوری آذربایجان آغاز نموده است] در شهر«اوآخاکا» (جنوب مکزیک) با شرکت بیش از ۲۵۰ نماینده از بومیان واورانی، یاچی، پورپچا، زاپوتک، چاتینو، میستک، نگیوا، چنتال، وایو، ایکوت، سامی، کآنا، کاناک، مایا کِچی، موندوروکو و ناسا، و از کشورهائی چون آرژانتین، بولیوی، فلسطین و کوردستان برگزار شده بود، به کار خود پایان داد. این گردهمآئی اعتراضی برای مقابله با “سبزشوئی” [سیاه نمائی دولت ها و مدافعان آنها] در اجلاس های تغییرات اِقلیمی (ثی.او.پی / ک.و.پ) و همچنین ترسیم راه های سازماندهی برای مقابله با بُحران جهانی تغییرات آب و هوائی انجام پذیرفت.

در برابر اِنفعال رهبران جهان در حفاظت از طبیعت، نمایندگان این نشست پیشنهادهائی از جمله مُدیریت جامعه‌-محورِ منابع آبی، ترویج آموزش محیط‌ زیستی میان‌فرهنگی، اِجرای آکسیون های «ضّد کوپ»، بسیج وسازماندهی در مقابله با اجلاس [سال آینده] تغییرات اقلیمی ( کوپ ۳۰ / ثی.او.پی ۳۰ ) در برزیل، برگزاری نشست های اقلیمی در جغرافیاهای گوناگون جهان، ایجاد صندوق خود-مدیریتی (خودمختار) برای فاجعه های اقلیمی، بازپس‌گیری اراضی و شیوه‌های پیشااِستعماری برای احیای گونه‌ها و سیستم‌های کشاورزی اجدادی و سایر اقدامات جمعی ارائه نمودند.

پیشنهادهای جمعیِ این مردم بومی، نتیجه ی پنج روز کار در پُشت میزهای گفتگو درباره پروژه‌های بزرگی بود که بر سرزمین‌های آن‌ها، همچون جُرم‌انگاری مهاجران، روزنامه ‌نگاران و مُدافعان حقوق بشر، نظامی‌سازی، جابه‌جائی اجباری جوامع و تجاری‌سازی زندگی، تحمیل شده است.

شرکت کنندگان نشست «ضّد کوپ» در بیانیه ی نهائی خود اعلام کردند: «تمامی اجلاس های اِقلیمی، نی اِصالت هستند! کوپ ۲۹ کوشش می کند خود را در پُشت یک سَبزشوئی ریاکارانه ی تاریخ اِکوساید، نسل‌کُشی و جنایات آذربایجان علیه مردم اَرمنستان پنهان نماید، جنایاتی که نه تنها فصلی دهشتناک از تاریخ اند بلکه بازتاب و پژواکی از این است که چگونه جَنگ و بَهره‌ کشی از منابع طبیعی و مردم با بحران اقلیمی و اجتماعی پیوند خورده و آن را تشدید می‌کنند. چشم‌ پوشی از نَسل‌کُشی مردم فلسطین در اجلاس کوپ ۲۸/«ثی.او.پی ۲۸» در دوبی، گواه بارزی بر این مُدعا بود».

از ۴ تا ۹ نوامبر۲۰۲۴، جوامع بومی، کولِکتیو‌ها و سازمان‌ها فاش ساختند که چگونه “دولت‌ها، شرکت‌ها و گروه‌های جنایتکار به جنگی عمیق علیه مردم و طبیعت ادامه می‌دهند تا این سیستم مَردسالارانه، سَرمایه‌دارانه و اِستعماری را که تهدیدی برای نابودیِ کُره زمین است، حفظ کنند”.

آن‌ها روشن ساختند: “این جنگ از طریق فرآیندهای نهادی و رسمی پنهان شده ای است که به شکل بُنیادی درگیری‌های ساختاری را حل نمی‌کند و به نیازهای جمعی سرزمینی پاسخ نمی‌دهد. در نتیجه، ما به سوی دُنیائی با گرمایش جهانی فاجعه ‌بار پیش می‌رویم که دمای آن تا پایان قرن به ۲.۶ تا ۳.۱ درجه سانتیگراد افزایش می‌یابد و توازن کُره زمین و بقای بشریّت را به چالش می‌کشد”.

آنان اضافه کردند که نشستِ ضّد کوپ ۲۰۲۴«ضد ثی.او.پی ۲۰۲۴» امکان همبستگی مابین مردم مقاومت کننده و جُنبشی که بر علیه استخراج گرائی، اِستعمار سَبز و پروژه های کلانی که منابع و سرزمین های جوامع را ازآنها می گیرد، فراهم نمود.
شرکت کنندگان همچنین تأکید کردند: “این یک همبستگی از پائین است که به یاد می‌آورد و جهان‌های دیگری را در هماهنگی با اِکوسیستم‌ها، تنوّع زیستی و عدالت، قابل تصّور می نماید. از نشست ضد ثی.او.پی ۲۰۲۴ ما متعّهد می شویم با یکدیگر بسازیم، تفاوت های خود را مُحترم بشماریم و مبارزات مشترکمان را به رسمّیت بشناسیم. ما درجنوب [جُغرافیای] جهانی، نگهبانان سرزمین‌ها و فرهنگ‌های خود هستیم. این مبارزه به ما تعلّق دارد و ما از آن، با عزمی مُتحدانه دفاع می کنیم”.

متن کامل بیانیه چنین است:

«به وسیله ی آینه‌هائی که بازتاب وجودِ مقاومت‌های ما هستند، شباهت‌ها و تفاوت‌هائی را می‌بینیم که تنوّع ریشه‌های فرهنگی در هر یک از جغرافیای سیاّره ی زمین را نشان می‌دهد؛ جائی که هر محیطی ما را به شکلِ جمعی دگرگون می‌کند.

آینه‌های ما زندگی‌های انسانی با هویّت‌های مُتعدد، چندین خاطرات و داستان‌های را در برابر هجوم و حملات تاریخی نشان می‌دهند. حتی در تفاوت‌های فرهنگی، تاریخ ما زمانی مشترک است که خلع مالکیت و تخریب در سرزمین‌ها شکل می‌گیرد، و درد و رنج انسانی و همچنین تخریب و مرگ طبیعت-مادر را به جا می‌گذارد.

این تجربیّات چالش‌های مشترک جوامع، مَردم ها و جامعه‌های سازمان‌یافته در کُره ی زمین را نشان می‌دهد که ما را به تفّکر دوباره، اشتراک‌گذاری و در عین حال به برادری فراتر از مَرزها، پرچم‌ها و فرهنگ‌ها، بازیابی آینده در میان سختی ها و ناملایمات، فرا می خواند.

بنابراین، این نگاه‌ها در آینه، دیگر بودن کسانی ا ست که از آن سوی همان آینه به ما نگاه می‌کنند، مشاهده می‌کنند، احساس می‌کنند و در رؤیا می‌بینند».

برای دفاع از زمین، آب، سرزمین‌ها، عدالت اقلیمی و زندگی در جنوبِ [جغرافیای] جهانی.

با حضور نمایندگان مَردم از پنج قارّه ی جهان از جمله: وائورانی، یاکوئی، پورِ پِچا، زاپوتِک، چاتینو، میکستِک، ئِنگی وا، چونتال، وایوو، ئیکوت، سامی، کِ ئانا، کاناک، مایا کیوئِچی، موندوروکو، ناسا و همچنین از جغرافیای شناخته شده مانند کُلمبیا، زامبیا، آروبا، بوناآیره، پاپوآ غربی، بلوچستان، بولیوی، اِلسالوادور، اِکوادور، زیمباوه، کانادا، پرو، بِنین، آلمان، هُلند، گواتمالا، سوئیس، رومانی، آفریقای جنوبی، آرژانتین، ایالات متحده آمریکا، نیوزیلند، نُروژ، بریتانیا، پُرتغال، کِنیا، صَحرای غربی، فلسطین، برزیل، کالدونیای جدید، سینگاپور، ئوسکال هِرییا، ساموآ، کوردستان، ایتالیا، بولیوی، آنتیگوآ، باربودا و مکریک، در حالی که مُردگان و تاریخ خود با حضور مردمی از پنج قاره بر روی کُره ی زمین، نمایندگان را بدوش می کشیدیم به شهر اوآخاکا رسیدیم تا در اتحاد به عنوان مردم، جوامع و جنبش‌های جنوب جهانی، در آنجا یکدیگر را ملاقات کنیم تا صدایمان را علیه بُحران جهانی آب، نظامی سازی، پروژه های کلان (مِگاپروژه)، جابجائی های اجباری جوامع، کالائی سازی زندگی و همچنین اِنفعال دولت ها و سازمان های بین المللی در مواجهه با بحران آب و هوا که نشانگر جنگ علیه مردم و طبیعت ماست، بُلند نمائیم. آنتی ک.و.پ، به عنوان یک پاسخ مُستقل و غیرمتمرکز ظهور می نماید، و به عنوان فضائی برای بیان مبارزات ما و پیشنهاد جایگزین های مُشخّص (کُنکِرت) که قلمروهای ما را تقویت می کند، به ما اجازه می دهد تا از منابع طبیعی خود دفاع کنیم و راه و شیوه ی زندگی خودمان را، اَرزشمند نمائیم.

ما می‌خواهیم خطر بازگشت دونالد ترامپ به ریاست‌ جمهوری آمریکا را به‌عنوان نشانه‌ای جدّی از بحران تمدُنی و تهدیدی برای عدالت اقلیمی و حقوق بشر، به‌ویژه برای مردمان نژادی شده، محکوم کنیم. در حالی که می‌دانیم هر دو حزب رقیب از منطق‌هائی مانند سَلب مالکیت، تبعیض و نَسل‌کُشی پیروی می‌کنند، اما سیاست ویژه آن‌ها، مبتنی بر ملی‌گرائی، نژادپرستی و دُشمنی با مهاجران، خشونت ساختاری در مرزها را تقویت کرده و نظام جهانی نابرابری را ادامه می‌دهد. این واقعیت بخشی از خیزش جهانی راستگرایان افراطی است که نظم بین‌المللی مبتنی بر طرد، بیگانه‌هراسی و نواستعمار استخراجی را ترویج می‌دهد، نظمی که در آن مردمان جنوب جهانی و مهاجران، قُربانی رُشد اقتصادی و گسترش ارضی می‌شوند.

جنائی‌سازی مهاجران، روزنامه‌نگاران و مُدافعان حقوق بشر، همراه با نظامی‌سازی مناطق، تعیین حق سرنوشت (خودمُختاری) مردمان جنوب را محدود می‌کند. در این زمینه، مهاجرت به عملی مقاومتی در برابر سیاست‌های استخراجی و بحران‌های اقلیمی تبدیل می‌شود. مرزها، بیش از دیوارهای فیزیکی، به موانع نامرئی تبدیل می‌شوند که حقوق بشر و دسترسی به کرامت انسانی را محدود می‌کنند.

پروژه‌های کلان، که توسط رهبران و تاجران راستِ افراطی و حتّا به اصطلاح “پیشرو” ترویج می‌شوند، سرزمین‌ها را به نام پیشرفت و توسعه بازسازی می‌کنند و شرایط زندگی غیرقابل تحمُلی را برای جوامعی که از استخراج و بهره‌برداری بیش از حدّ از منابع طبیعی آسیب می‌بینند، ایجاد می‌کنند. این ابتکارات اثرات بحران اقلیمی را عمیق‌تر کرده و مردم را به سوی مرزهائی سوق می‌دهند که حق حرکت آن‌ها را اِنکار می‌کنند. در عین حال، این پروژه‌ها سلب مالکیت سرزمینی را تشدید کرده و بهره‌کشی از مردمان جنوب جهانی را تداوم می‌بخشند، در حالی که مرزها به‌عنوان ابزارهای کُنترلی برای حفاظت از منافع نُخبگان جهانی عمل می‌کنند.

دولت‌ها، شرکت‌ها و گروه‌های جنایتکار همچنان جنگی عمیق علیه مردمان و طبیعت برای حفظ این نظام سرمایه‌داری، استعماری و دگرسالارانه به راه اَنداخته‌اند، جنگی که تهدید به نابودی کُره ی زمین می‌کند. این جنگ در قالب فرآیندهای نهادی و رسمی پنهان می‌شود که نَه به حلِّ بُنیادی تضادهای ساختاری می‌پردازند و نه به نیازهای جمعی سرزمینی پاسخ می‌دهند. در نتیجه، به سوی جهانی با گرمایش جهانی بَلایا زا و فاجعه‌ بار پیش می‌رویم، به سوئی که تا پایان قرن، دمای جهان بین ۲.۶ تا ۳.۱ درجه سانتی‌گراد افزایش خواهد یافت و تعادل سیاره زمین و بقای بشریّت را به چالش خواهد کشید.

تمامی اجلاس های ک.و.پ، بی فایده و بی اِصالت هستند!

کوپ ۲۹ کوشش می کند با سَبزشوئی ریاکارانه، تاریخ نسل‌کُشی، جنایت و فجایعی که آذربایجان علیه مردم اَرمنستان مُرتکب شده را پنهان کند؛ فجایعی که نه‌ تنها یک فصل تلخ در تاریخ هستند، بلکه پژواکی از این حقیقت‌اند که چگونه جنگ و بَهره ‌برداری از منابع طبیعی و مردم، بحران اقلیمی و اجتماعی کنونی را تشدید می‌کنند. نادیده گرفتن نسل‌کُشی مردم فلسطین توسط “ک وپ ۲۸” در دوبی شاهدی بر این مُدعا بود.

کوپ ۲۹ کوشش می کند با یک نظام سرمایه‌داری کنونی ما را به جهانی کشانده که حیاتِ‌ وحش در آن تنها طی ۵۰ سال، ۷۳ درصد کاهش یافته است. چند روز پیش، “کوپ ۱۶” درباره تنوّع زیستی در کالی، کُلمبیا به پایان رسید. با وجود برخی دستاوردها که توسط مردمان بومی، آفریقائی‌تبارها و کشاورزان حاصل شد، این نشست عُمدتَن نگرانی ساختگی درباره طبیعت، منابع طبیعی و سرزمین‌هایی که ۸۰ درصد از تنوع زیستی موجود را محافظت می‌کنند، شبیه‌سازی کرد.

با توجه به این موضوع، دوباره از خود می پُرسیم: آیا سی سال دیگر منتظر دولت ها و کُمپانی های کُنترل کننده ی “ک.و.پ” خواهیم بود تا هیچ اتفاقی نیاُفتد وهیچگونه اقدامی نکنند؟ این برای ما روشن است که برای نجات جانِ مَردم، فقط خود مردم  یکدیگر را در اختیار دارند و خَشم سازمان یافته در اٌفق و دورنمای ما قزار دارد. با این پیش‌فرض و با توجّه به قریب الوقوع بودن “ک وپ ۳۰” که در بیتُ الَحم برزیل در سال ۲۰۲۵ برگزار می گردد، فراخوانی گسترده، متنوع، غیرمتمرکز و مبارزه جویانه برای گردهمائی در آمازون اعلام می‌کنیم تا همچنان به گفت‌ وگو و ساختارسازی اُفقی و تنوّع سیاسی ادامه دهیم.

این تأمُلات بر ضرورت و فوریّت اتحاد بین مردمان و جنبش‌های جنوب جهانی و جنوب‌های شمال جهانی برای مقابله با بُحران‌های متعددی که زندگی و سرزمین‌های ما را تحت تأثیر قرار می‌دهد، تأکید می‌کند. بدین ترتیب، پس از ۵ روز کار، بیش از ۲۵۰ نفری که در نشست جهانی برای آب و هوا و زندگی – آنتی‌کوپ ۲۰۲۴- شرکت کردند، می‌خواهند احساسات، اندیشه‌ها و تأملات جمعی خود را با شما به اِشتراک بگذارند.

مُدیریت اجتماعی آب

برای اولین بار در تاریخ بشر، به دلیل استفاده ناپایدار از منابع آبی و بحران اقلیمی، چرخه هیدرولوژیکی از تعادل خارج شده است و این موضوع نیمی از تولید غذای جهانی را تهدید می‌کند. ما تأکید می‌کنیم که آب یک حق بُنیادین و ضروری برای زندگی است و نباید به عنوان یک کالا در نظر گرفته شود. مدیریت اجتماعی منابع آبی از طریق کمیته‌های محلی و مُستقل آبی برای اجرای راه ‌حل‌های اجتماعی مانند جمع‌آوری آب باران یا سیستم‌های تصفیه ضروری است. همچنین، ما پیشنهاد می‌کنیم که از جایگزین‌های پایدار، نظیر سرویس های بهداشتی (توالت‌های) خُشک استفاده شود. باید از منابع آبی در برابر منافع استخراجی صنایع که اولویّت را به سود خود نسبت به حق انسانی آب می‌دهند، حفاظت کنیم.

آموزش ‌زیست محیطی میان‌فرهنگی

آموزش محیط‌زیستی میان‌فرهنگی برای آگاه‌سازی نسل‌های جدید از اهمّیت حفاظت از طبیعت، آب، تنوّع زیستی و سیستم‌های حفاظت آبی، از دیدگاهی که دانش علمی و سُنتّی را در نظر می‌گیرد، اقدامی کلیدی خواهد بود. باید جوانان را برای دفاع از سرزمین‌های خود از طریق آگاهی انتقادی از مُدل مصرفی استخراجی و تجاری که ما را به بُحران فعلی کشانده، توانمند سازیم. ما پیشنهاد می‌کنیم که سیستم‌های تولید و مصرف مسئولانه را در خانه‌ها و جوامع خود به کار گیریم.

شبکه‌های مقاومت جهانی و تقویم مبارزه جمعی

ما خواهان ایجاد یک شبکه جهانی «آنتی کوپ» برای آب و هوا و زندگی هستیم: فضائی دیجیتالی و فیزیکی که مبارزات ما در دفاع از زمین، سرزمین، آب، عدالت اقلیمی و حقوق اجتماعی را به هم مُتصل می‌کند. این شبکه امکان اشتراک‌گذاری تجربیات، منابع و هماهنگی اقدامات در سطح جهانی را فراهم می‌آورد و صداهای ما را تقویت کرده و مطالبات ما را به گوش مقامات بین‌المللی می‌رساند. علاوه بر این، ما پیشنهاد می‌کنیم تقویمی از مبارزات جمعی برای سال ۲۰۲۵ میلادی ترتیب دهیم و از تاریخ‌های کلیدی مانند روز مقاومت مردمان بومی برای تقویت مقاومت و بیان مطالباتمان استفاده کنیم.

ضّد کوپ‌ های منطقه‌ای و سازماندهی آنان برای مقابله با کوپ۳۰

تشکیل ضدکوپ‌های منطقه‌ای برای تصمیم‌گیری‌های جمعی، دیده شدن مطالبات محلی ما و اتصال مبارزات ما ضروری خواهد بود. ما برگزاری کاروان های اعتراضی را پیشنهاد می کنیم که از طریق مناطق مختلف به سِتاد “کوپ ۳۰” می رسند. ما به دنبال این هستیم که مقاومت مردم خود را نمایان ساخته و عدالت اقلیمی را مُطالبه کنیم.

ایجاد فضاهای أمن و حمایت از فعالان و مُدافعان سرزمین

فعالیت در دفاع از زمین، سرزمین، آب و طبیعت به‌طور کلی خطرناک است و بسیاری از هم‌رزمان ما با بدنامی، آزار، سرکوب، جُرم‌انگاری و حتی قتل مُواجه می‌شوند. از زمان امضای توافق‌نامه پاریس درباره تغییرات اقلیمی، بیش از ۱۵۰۰ مدافع محیط زیست در سراسر جهان به قتل رسیده‌اند که اکثر آن‌ها در کشورهای جنوب جهانی بوده‌اند. ما خواهان فضاهای امن برای فعالان هستیم تا بتوانند از خود محافظت کرده و به لحاظ جسمی، روانی و قانونی مراقبت شوند. همچنین، پیشنهاد می‌دهیم که شبکه‌ها و مکانیزم‌هائی برای پُشتیبانی قانونی، ارتباطی، تکنولوژیکی، روان‌شناختی، جسمی و أمنیت دیجیتالی برای مدافعان حقوق بشر، زمین و محیط زیست در آسیب ‌پذیرترین منطقه ها ایجاد شود.

کاتالوگ و مَخزن اقدامات مؤثّر

ما پیشنهاد می‌دهیم که یک کاتالوگ از اقدامات مؤثر و بهترین شیوه‌ها تهیه شود تا تجربیات و استراتژی‌های اثبات شده در مبارزه برای دفاع از زمین، سرزمین و آب به اشتراک گذاشته شود. علاوه بر این، ما قصد داریم انتشارات چاپی و دیجیتالی را منتشر کنیم که داستان‌ها، مبارزات و پیشنهادات ما را از دیدگاه‌های ضد استعماری، ضد پدرسالاری و زیست‌محور بازتاب دهند، با استخراج‌گرائی فرهنگی مقابله کنند و مطالبات ما را آشکار و قابل مشاهده نمایند.

صندوق خودمُختار برای بَلایا و فاجعه های اِقلیمی

با توجه به شکست صندوق‌های رسمی سازگاری و جبران خسارات، ما خواهان ایجاد یک صندوق مستقل و جمعی برای مقابله با بلایای اقلیمی که جوامع ما را تحت تأثیر قرار می‌دهند، بدون واسطه‌هائی که تلاش‌های ما را بی‌اعتبار می‌کنند، هستیم.

نظم جدید اقتصادی بین‌المللی

ما پیشنهاد می‌دهیم که پیشنهادهائی برای بازپس‌گیری خودمختاری اقتصادی، غذائی و سرزمینی مردمان جنوب جهانی ارائه شود، از جمله درخواست لغو بدهی‌های استعماری و توقف تأمین مالی مؤسسات مالی که استخراج‌گرائی را ادامه می‌دهند. ما همچنین خواستار بازگرداندن کالاهای چپاول شده توسط شمال جهانی هستیم. ما باید جوامع خود را توانمند سازیم و آن‌ها را آگاه کنیم که این مؤسسات مالی، ثروتمندان و افراد قدرتمند شمال هستند که به سرزمین‌های ما بدهکارند، سرزمین‌هائی که برای تأمین مالی توسعه آن‌ها غارت و تخریب شده‌اند.

پس از این تأمّلات، تصمیم گرفتیم آنچه هستیم، آنچه انجام می‌دهیم و آنچه رؤیا اِنگاری می‌ کنیم، همه آنچه موفق شد و همچنین آنچه شکست خورد، پیروزی‌ها و شکست‌ها، نیازهای ما و همچنین توانمندی‌ها، ابزارها، مهارت‌ها و تمامی تعهُدی که در قلب خود برای ساختن آن جهانِ دیگری که بسیاری از دُنیاها در آن جای دارند، حمل می‌کنیم را به اشتراک بگذاریم. از این رو، ما پیشنهاد کرده‌ایم:

تقویت یک شبکه جهانی برای آب وهوا و زندگی که مبارزات محلی، اجتماعی و سرزمینی (اقلیمی) را در سطح جهانی تقویت و پُشتیبانی کُند.

نقشه ‌برداری از پروژه‌های استخراجی و شناسائی منابع تأمین مالی آن‌ها در سرزمین‌ها، تهیه گزارش‌های تأثیر و مطالعات موردی محلی. این اقدامات به ما این امکان را می‌دهد که اثرات کلان (مِگا) پروژه‌ها را مُستندسازی کنیم و استراتژی‌های مقاومت بر اساس داده‌ها، برنامه‌ریزی نمائیم.

تقویت حق تعیین سرنوشت آزاد مَردمان با حصول اطمینان از دریافت اطلاعات شفاف و دقیق درباره پروژه‌هائی که بر آن‌ها تأثیر می‌گذارند، تضمین احترام به تصمیمات و هدایت کنندگان [رهبری] محلی آن‌ها و کسب اطمینان از رضایت آزاد، قبلی، آگاهانه و با حُسن نیت. این برای افزودن به حق تعیین سرنوشت آزاد [خودمختاری] و مقبولیّت بخشیدن به پروژه های تحمیل شده توسط دولت می باشد.

ترویج آموزش جنسی و فرهنگ خودمراقبت روانی-عاطفی از راه جایگزین‌های اجتماعی برای مبارزه با خشونت‌های جنسی و مَردسالارانه، که با استخراج‌گرائی و کلان پروژه‌های استعماری تشدید شده‌اند و عُمدتن زنان بومی مُدافع سرزمین و به ویژه همراهان ترنس-جندر را تحت تأثیر قرار می‌دهند.

ترویج سازمان‌دهی دانش‌آموزی با آموزش برای جوانان و بسیج دانش‌آموزان علیه سوخت‌های فسیلی و صنایع استخراجی.

افزایش آگاهی افکار همگانی جهانی مبنی بر این که بحران آب و هوا و اِکوسایدی، جنگی علیه مردم و طبیعت است.

آگاهی‌رسانی بازیابی سرزمین‌ها و شیوه‌های پیشااستعماری برای ترویج ابتکارات احیای گونه‌ها و سیستم‌های کشاورزی سُنتی.

بُنیانگذاری و ساختن جوامع محلی و بین‌المللی نیرومند و حمایتگر، با ابتکارات خودکفائی خارج از بازار جهانی، شامل روش‌هایی مانند تِکیو [کار فردی – جمعی بدون دریافت دستمزد به نفع جامعه ی بومی در مکزیک]؛ مُبادله پایاپای [کالا یا خدمات با یکدیگر بدون استفاده از پول] و زمان بانک‌ها [سیستمی برای تبادل خدمات که در آن از واحدِ زمان کار به جای دریافت پول استفاده می‌شود].

ترویج پژوهش و اجرای انرژی‌های تجدیدپذیر غیرمتمرکز و مُبتنی بر جامعه، و همچنین مبارزه با اَنگ‌ و برچسب هائی که ما را به عنوان “ضد توسعه گرائی” مُعرفی می‌کنند.

گِردآوری بهترین شیوه‌ها و تجربیات موفق در مبارزات سرزمینی در یک پایگاه اطلاعاتی (داده ها).

ترویج حفاظت از آب از راه یکپارچه سازی و تثبیت سیستم‌های اجتماعی برای جمع‌آوری آب باران، تصفیه و استفاده مجدد از آب خاکستری؛ علاوه بر استفاده از توالت‌های خشک برای مُدیریت صحیح و مناسب فضولات انسانی از طریق کُمپوست سازی و بازگرداندن آن به خاک برای تغذیه ی آن.

ما در حال ایجاد یک تقویم مشترک برای متمرکز کردن تمام فعالیت‌ها و اقداماتی که به اشتراک گذاشته‌ایم و برای سال ۲۰۲۵ برنامه‌ریزی کرده‌ایم، هستیم.
همچنین تاریخ‌های یادبود و نمادینی که در طول سال در برنامه‌های خود به آن‌ها ارجاع می‌دهیم. در حال حاضر، ما تاریخ‌ها و توافقات زیر را به اشتراک می‌گذاریم:

بسیج و سازماندهی جهانی برای آب و هوا و زندگی که به طور همزمان در جغرافیاهای گوناگون در تاریخ ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵ برگزار خواهد شد.

«کاروان مِزوآمریکا برای آب و هوا و زندگی» بین تاریخ های ۱۱ اوکتبر و ۱۰ نوامبر ۲۰۲۵ برگزار می گردد.

دیدار در «آمازون» [برزیل] در چارچوب ” ثی.او.پی ۳۰ ” برای به اشتراک‌گذاری پیشرفت‌ها و نتایج وظایف، کارها و تعهداتی که در «اوآخاکا» [جنوب مکزیک] انجام شده است.

نشست مدیترانه علیه جنگ‌ها و مرزها که در شمال آفریقا برگزار خواهد شد (تاریخ ها هنوز مشخص نشده است).

ما در حال انتشار همگانی پلاتفرم «آینه های جنوب جهانی» هستیم، که ابزاری برای پیگیری کارهای دیجیتالی و تعهدات خواهد بود. از شما دعوت می کنیم تا برای ساخت این پلاتفرم به صورت جمعی در لینک زیربه ما بپیوندید:

Mirrors of the Global South:

https://mirrorssouthglobal-org.translate.goog/quenes-somos/?_x_tr_sl=es&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en-US&_x_tr_pto=wapp

نشست «ضّد ثی.او.پی» بسیار بیشتر از جواب رسمی به «ثی.او.پی»[اجلاس سالیانه ی دولت ها برای تغییرات اقلیمی] بود، زیرا آن را به فضائی برای دیدار و بیان مقاومتِ مردمی تبدیل کرد، جُنبشی که استخراج گرائی، استعمار سبز و پروژه های بزرگی که جوامع ما را از منابع و زمین هایشان محروم می کند، به چالش می کشد.

به همین ترتیب، بیانی از پائین است که جهان های دیگر را در هماهنگی با اکوسیستم ها، تنوع زیستی و عدالت به یاد می آورد، تصّور می کند و می سازد.

در جنبش ضد کوپ (ثی.او.پی)، ما متعهد می شویم که به بنانهادن با هم ادامه دهیم، به تفاوت هایمان احترام بگذاریم و مبارزات مشترک خود را به رسمّیت بشناسیم.

ما در جنوب جهانی [ساکن] هستیم، ما نگهبان سرزمین و فرهنگ خود هستیم. این مبارزه از آنِ ماست و با قاطعیت و اتحاد از آن دفاع می کنیم.

ما اکنون توافق می‌کنیم که در برابر بی‌عدالتی، جُرم‌انگاری، تجاوز، تهدید، قتل و ناپدید شدن افرادی که با جان خود از زندگی دفاع می‌کنند، سکوت نکنیم. صدای ما یکی شده و سخن ما در سراسر مناطق پنج قاره ی کُره زمین خواهد پیچید.

برای زندگی، زمین، عدالت و کرامت انسانی مردم ما!

«نشست جهانی ضد ثی.او.پی ۲۰۲۴ برای آب و هوا و زندگی»

اوآخاکا دُ فلورِس ماگون، شهر مقاومت، ۱۱ نوامبر ۲۰۲۴

دیروز اجلاس ثی.او.پی ۲۹ در آذربایجان برگزار گردید و ما یک سال تا آغاز اجلاس “ثی.او.پی ۳۰” (گوپ ۳۰) در برزیل فاصله داریم.

ANTICOP2024# GlobalSouth# MirrorsGlobalSouth# NovOaxMex# ClimateJustice# StopWar#

برگردان به زبان فارسی: هاسّه نیما گُلکار

منبع:

https://desinformemonos-org.translate.goog/concluye-anticop-2024-con-propuestas-y-acciones-de-los-pueblos-frente-a-la-crisis-climatica/?_x_tr_sl=es&_x_tr_tl=en&_x_tr_hl=en-US&_x_tr_pto=wapp