سُهیل عربی: آری، ندایِ قلب بر ذهن غلبه می کند! من فرزند پدرم هستم! + ویدئوکلیپ

فدراسیون عصر آنارشیسم:

رفقای مبارز سُهیل عربی و فرنگیس مظلوم گرامی، ما را در غَم خود و خانواده شریک بدانید!

☆☆☆

تو مرا سهیل نامیدی و من فرزندم را روژانو، تو ستاره ای درخشان می خواستی که با شب بستیزد، و من روزهای نو…

▪️

☆☆☆

☆☆

☆

ظلمات !

ظلمات ؛

همه جا تاریک،

همه اش ظلم،

بیداد…

بیداد…

تو دادخواه شدی

داد شدی

داد …

وقتی همه خود را به خواب زده بودند ، تو برای بیداری جنگیدی..

تنها ماندی.

…

خیلی زود فهمیدم که لبخندت ، سدی است برای مهار سیل خشم و اندوه؛

خیلی زود فهمیدم که چرا دوست نداری کسی بفهمد پشتِ سد ، چه خبر است!

همان موقع که کودک بودم ، وقتی از سر کار می آمدی، قطره به چشمهایت می ریختی، چشمهایت همیشه قرمز بود…

از صبح تا شب جوشکاری، آهنگری..

وقتی قطره به چشمهایت می ریختی، از شدت سوزش ، دندانهایت را روی هم فشار می دادی تا  هیچ کس صدای آخ گفتنت را نشنود.

بعد پیش ما می آمدی، با لبخند ،

تو از جوشکاری، آهنگری، صدای برخورد آهنها با هم ، دعوا های کارخانه …

بیزار بودی، ولی می سوختی و می ساختی، تا من سهیل شوم ، ستاره ای پرتوان در روشنگری و و غلبه بر شب!

…

چشم بابا گیان،

همان که شما خواستید می شود،

ستاره ستیزد و شب گریزد و صبح روشن آید…

هیچ دادخواهی نمی میرد،

ما تقویت و تکثیر می شویم

برایت سوگواری نمی کنم، تو را زندگی می کنم…

!Heart over mind, yes

!I’m my father’s son

پانزدهم فروردین ماه ۱۴۰۲

https://t.me/Soheil_Arabi645