یادداشتی کوتاه در مورد ” آنـارشـیـسـم، جـنـبـش کـارگـری و سـنـدیـکـالـیـسـم”

By Hasse-Nima Golkar

یادداشتی کوتاه در مورد “ آنـارشـیـسـم، جـنـبـش کـارگـری و سـنـدیـکـالـیـسـم” نوشته ی « إریکو مالاتستا».

 مالاتستا از جمله کارگر مکانیک و یک آنارشیست – کمونیست ایتالیائی ( ۱۹۳۲- ۱۸۵۳میلادی) بود که همچون دیگر رفقای سیاسی خود در انترناسیونال آنارشیست ها؛ پیتر کروپوتکین و میخائیل باکونین بر سازماندهی کارگران و انقلابیون به عنوان راهی برای دستیابی به اهداف انقلابی تاکید داشت.

مالاتستا در مجموع، دوازده سال از زندگی خود را در زندان سپری نمود، سه حکم اعدام دریافت کرد و سی و پنج سال از عمر خود را در لندن به عنوان یک تبعیدی گذراند. او در سال ۱۹۱۹ مورد عفو قرار گرفت و به ایتالیا بازگشت و در سال ۱۹۲۰ به همراه آنتونیو گرامشی (فیلسوف مارکسیست و یکی از بنیانگذاران حزب کمونیست ایتالیا)، در به اشغال درآوردن کارخانه های تورین شرکت داشت و تا زمانی که حکومت موسولینی قدرت فاشیستی را در دست گرفت (۱۹۲۲) به فعالیت های سیاسی خود ادامه داد.

https://asranarshism.com/fa/1401/01/10/errico-malatesta-worker-movement-syndicalism-fa

من به عنوان یک هوادار «آنارکو سندیکالیسم (سازماندهی آنارشیستی – سندیکالیستی)» تناقضاتی در این مطلب مغشوش (اگر اشتباه چاپی یا ترجمه نباشد) می بینم.

باور من بر این است که هیچ مبارزه و انقلابی بدون داشتن یک تشکیلات اُفقی (بدون سلسله مراتب و تمرکز گرائی)، همبسته و منسجم؛ به نتیجه ی نهائی یک جامعه ی آنارشیستی نخواهد رسید. از دیدگاه من، تلفیق و بهم پیوستگی آنارشیسم به عنوان سیاست گذاری در نقشه ی راه با سندیکالیسم؛ به عنوان ابزار تشکیلاتی در اقداماتِ مستقیمِ مجموعه ای از توده های زحمتکش، لازم و ملزوم یکدیگر هستند و کارکرد هر کدام به مثابه یک جزیره ی جدا از هم، غیر عملی و در نهایت بی نتیجه خواهد ماند. بنابر این، یک انقلاب آنارشیستی پیروزمند، ضرورتن احتیاج به یک تشکیلات سیاسی – صنفی (سندیکالیستی و نَه سندیکائی) بر اساس اصول تعریف شده ی در آنارشیسم دارد.

۱-«جـنـبـش کـارگـری، عـلـی رغـم فـوایـد و امـکـانـاتـش، در نـفـس خـود نـمـی تـوانـد یـک جـنـبـش انـقـلابـی بـاشـد».

بلی این می تواند درست باشد ولی از سوی دیگر بدون جنبش (های) کارگری ( مجموعه ای از توده های زحمتکش آگاه و سازمانیافته) هم نمی توان هیچ انقلابی را به سر انجام خود رساند.

  ۲-«اتـحـادیـه هـای صـنـفـی بـر حـسـب هـمـاد طـبـیـعـت شـان اصـلاح طـلـبـنـد و هـرگـز نـه انـقـلابـی. روح انـقـلابـی بـایـد از طـریـق عـمـلـیـات مـداوم بـه وسـیـلـۀ انـقـلابـیـونـی در آن هـا دمـیـده شـود، تـکـامـل داده شـود و حـفـظ گـردد کـه هـم در صـفـوف خـویـش و هـم در بـیـرون کـار مـی کـنـنـد».

بله تا حدودی درست است ولی مشکل در کجاست؟ آیا بطور مثال برای افزایش دستمزد و درخواست دیگر حقوق اجتماعی – انسانی از واحد خانواده گرفته  تا محل کار و مسکن و مراکز آموزشی از سطح پائین تا بالا، چگونه می توان به جنگ خریداران نیروی کار و دولت های سرمایه داری وابسته به آن رفت بدون آنکه زیر ساخت های یک مبارزه ی انقلابی از جمله آگاهی، آموزش، ترویج و سازماندهی تشکیلاتی سیاسی – نظامی مورد توافق افراد و گروه های انقلاب کننده در تمام سطوح اجتماعی آماده نشده باشد؟ مشکل تلفیق و بهم پیوستگی تشکیلات “اصلاح طلبی” (سندیکالیسم) و تشکیلات “انقلابی” (آنارشیسم) در کجاست؟

این نوشته همانند برخی از هواداران این نظریه، تنها و تنها “میارزه ی مسلحانه ی چریکی” یک یا چند فرد و تشکیلات جدا از توده های زحمتکش که قرار است انقلاب کنند را تبلیغ و ترویج می کند. اینان  باور مند هستند که فقط این راه (که تنها یکی از راه های مبارزه نیز هست) می تواند به جامعه ی آنارشیستی منتهی شود. اما چگونه؟

 اگر در شکل یک نمونه ی ساده بیان کنم، مثلن اگر خانواده ها خواهان تغذیه فرزندانشان در مهد کودک و یا دیگر مراکز نگهداری و آموزشی کودکان که در همین جامعه ی موجود سرمایه داری و نه یک جامعه ی دیگر زندگی می کنند باشند، چکار باید بکنند؟ اسلحه بدست بگیرند تا خواسته ی آنان “انقلابی” تلقی شود و نه “اصلاح طلبانه”!؟

آیا” آنارشیسم” تنها بر روی یک خط مستقیم (“انقلابی”) و بدون بر خورد با هر گونه پیچ و خم و موانع اجتماعی – اقتصادی – سیاسی قابل حرکت و پیشروی است؟ به نظر من می رسد که این نوشته،  بر این باور است.

 ۳-« … اتـحـادیـۀ صـنـفـی تـنـهـا در صـورتـی قـادر بـه عـمـل بـه صـورت انـقـلابـی اسـت کـه خـصـیـصـه اش رویـکـرد فـداکـارانـه در سـطـحـی بـاشـد، کـه آرمـان بـالاتـر از مـنـافـع در نـظـر گـرفـتـه شـود».

 تمامی انسانهای روی زمین بدون استثناء دارای منافع و سلیقه های گوناگون طبقاتی هستند که برای رسیدن به آن در شکل ترکیبی “اصلاح طلبی و انقلابی” از کوچک تا بزرگ مبارزه می کنند و این “آرمان” های کوتاه مدت – میان مدت – دراز مدت نیز طبیعتن از منافع طبقاتی اشان نشأت گرفته و تغذیه می شود. برای من در اینجا منظور از “آرمان بالاتر از منافع” روشن نیست و از بالا و پائین بودن آن چیزی نمی فهمم، زیرا هیچ موجود آگاه سیاسی، خواهان مبارزه بر علیه منافع خودش نمی باشد و نخواهد بود.

۴- « سـاخـتـار تـشـکـیـلات کـارگـری کـنـونـی مـطـابـق بـا شـرائـط حـیـات اقـتـصـادی کـنـونـی اسـت، کـه بـرآیـنـد تـکـامـل تـاریـخـی و حـاکـمـیـت سـرمـایـه داری مـی بـاشـد. و جـامـعـۀ نـویـن بـدون درهـم شـکـسـتـن ایـن سـاخـتـار و بـدون ایـجـاد سـازمـان هـای تـازۀ مـنـاسـب بـا شـرائـط نـو و اهـداف نـو غـیـر قـابـل حـصـول اسـت».

بله این کاملن درست است ولی برای رسیدن به “جامعه ی نوین” (آنارشیستی) کدام سازماندهی هائی مناسب برای درهم شکستن ساختار سرمایه داری موجود می تواند باشد؟ در این نوشته به گونه ای درهم بر هم و متناقض با یکدیگر، پاسخ داده می شود.

 اشتباه نکنیم که فعالیت های “سندیکائی” با “سندیکالیستی” دارای اختلافات زیادی می باشند. آنچه که من از این نوشته می فهمم بیشتر با مبارزات سندیکائی همخوانی دارد، زیرا اساس تشکیلات سندیکالیستی می بایستی بر پایه ی اصول آنارشیستی بنا شده باشد، و آنارشیست ها همانگونه که در این نوشته نیز تآکید شده است می بایستی خود را در اینگونه سازماندهی های سندیکالیستی برای ارتقاء سطح آگاهی، شرکت و مبارزه نمایند.

 این سازماندهی ها برای انقلاب آنارشیستی از واحد کوچک خانواده آغاز می شود و تا محل سکونت و کار در سطح مناطق گوناگون جغرافیای محلی و جهانی در شکل «فدراسیون خود مدیریت شورائی» به سوی سیستم اجتماعی سوسیالیستی آزادی منش (ضد هر گونه اقتدار گرائی / سلسله مراتبی و تمرکز گرائی) تا حد ممکن به پیش می رود.

  ۵-« آن گـاه ” ادارۀ سـنـدیـکـالـیـسـتـی” بـه زودی بـه هـمـان دروغ، هـمـان فــرمـانروایـی ای کـه بــه اصـطـلاح “دیکـتـاتـوری پـرولـتـاریـا ” بـدان تـبـدیـل گـشـتـه، مـبـدل خـواهـد شـد».

بنابر باور من، این نظرگاه بدون استدلال و سند تاریخی ( با توجه به استثناء شرکت اشتباه آنارکوسندیکالیست ها در دولت اسپانیا ۱۹۳۶)، سازماندهی «سندیکائی» را با مبارزات «سندیکالیستی» مخلوط و مغشوش می کند و مخاطبی همچون من را در مورد ماهیت جنبش های زحمتکشان، نوع سازماندهی آن و وظائف اصلی آنارشیست ها گیج می سازد.

نوشته ی: نیما گُلکار

برای آگاهی بیشتر در مورد برخی از اصول آنارشیسم؛ تفاوت های مبارزات سندیکائی و سندیکالیستی به لینک های زیر مراجعه نمائید:

اصول مقدماتی آنارشیسم

https://asranarshism.com/fa/1400/02/31/what-is-anarchism-an-introduction

برخی از شاخه های فکریِ موجود در فدراسیون عصر آنارشیسم

https://asranarshism.com/fa/1400/08/02/%d8%a8%d8%b1%d8%ae%db%8c-%d8%a7%d8%b2-%d8%b4%d8%a7%d8%ae%d9%87-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d9%81%da%a9%d8%b1%db%8c%d9%90-%d9%85%d9%88%d8%ac%d9%88%d8%af-%d8%af%d8%b1-%d9%81%d8%af%d8%b1%d8%a7%d8%b3%db%8c-2

مبارزه ی طبقه ی کارگر و تشکل های آن

https://asranarshism.com/fa/1400/04/18/%d9%85%d8%a8%d8%a7%d8%b1%d8%b2%d9%87-%db%8c-%d8%b7%d8%a8%d9%82%d9%87-%db%8c-%da%a9%d8%a7%d8%b1%da%af%d8%b1-%d9%88-%d8%aa%d8%b4%da%a9%d9%84-%d9%87%d8%a7%db%8c-%d8%a2%d9%86

«توضیح مترجم»

۳۰ آوریل ۲۰۲۲

رفـقـای گـردانـنـدۀ تـارنـمـای عـصـر آنـارشـیـسـم

بـا درود.

مـن امـروز تـصـادفـاً مـطـلـبـی بـا عـنـوان ” یـادداشـتـی کـوتـاه درمـورد ” آنارشـیـسـم، جـنـبـش کـارگـری و سـنـدیـکـالـیـسـم”، نـوَشـتـۀ نـیـمـا گُـلـکـار، کـه شـمـا در 31 مـارس امـسـال مـنـتـشـر کـرده ایـد، بـه چـشـمـم خـورد.

نـویـسـنـده در سـرآغـاز آن مـی نـویـسـد، کـه ” مـن بـه عـنـوان یـک هـوادار ” آنـارکـو سـنـدیـکـالـیـسـم(سـازمـانـدهـی آنـارشـیـسـتـی – سـنـدیـکـالـیـسـتـی)” تـنـاقـضـاتـی در ایـن مـطـلـب مـغـشـوش (اگـر اشـتـبـاه چـاپـی یـا تـرجـمـه نـبـاشـد) مـی بـیـنـم.

فـکـر کـردم یـادآوری ایـن نـکـتـه بـه خـوانـنـدگـان ایـن بـرگـردان نـوشـتـۀ مـالاتـسـتـا ضـروری بـاشـد، کـه ” تـنـاقـضـات مـغـشـوش”ی کـه گُـلـکـار در ایـن نـوشـتـه دیـده اسـت – آن چـه کـه الـبـتـه مـی تـوانـد مـوضـوع بـحـث بـاشـد -،  نـه مـعـلـول اشـتـبـاه چـاپـی هـسـتـنـد و نـه تـرجـمـه. اولاً اسـاس بـرگـردان، کـتـاب ریـچـارد ورنـون، مـعـمـولاً یـکـی از آثـار مـعـتـبـر دربـارۀ مـالاتـسـتـا بـه شـمـار مـی رود، و تـا کـنـون پـرخـوانـنـده نـیـز بـوده و کـمـاکـان قـابـل تـوصـیـه اسـت؛ دومـاً اگـر گُــکـار مـتـن بـرگـردان فـارسـی را بـا ایـن اسـاس کـار مـقـایـسـه نـمـایـد، تـصـدیـق خـواهـدکـرد، کـه بـرگـردان، تـا جـایـی کـه بـرای ایـن بـرگـردانـنـده مـمـکـن بـوده، امـانـت دارانـه بـه عـمـل آمـده اسـت.

از آن جـا کـه ارسـال ایـن تـوضـیـح مـسـتـقـیـمـا ً بـه گُـلـکـار بـرای مـن مـمـکـن نـبـود، لـذا تـوسـط شـمـا بـه او مـی فـرسـتـم، هـم چـنـیـن چـون شـمـا مـطـلـب او را مـنـتـشـر کـرده ایـد، فـکـر مـی کـنـم نـشـر ایـن تـوضـیـح مـن نـیـز جـهـت آشـنـایـی خـوانـنـدگـان شـمـا و پـیـش نـیـامـدن اغـتـشـاشـی نـزد آنـان در رابـطـه بـا اعـتـبـار چـاپ و بـرگـردان فـارسـی مـطـلـب  ضـرورت داشـتـه بـاشـد.

روزبـهـی

تـوفـان آراز