۳۲ پناهجوی افغان در معرض اخراج از دست پلیس آلمان گریخته اند

توبیاس پلت، سخنگوی وزارت خارجه آلمان با تایید این خبر گفت: «شمار پناهجویان پرواز [پنجشنبه] به مقصد کابل ۵۰ نفر پیش‌بینی شده بود اما سرانجام تعداد بسیار کمتری در این هواپیما حضور داشتند.» به گفته این مقام امنیتی، تنها سه تن از پناهجویان حکم عدم تمدید کارت اقامت خود را دیده اند [حضوری دریافت کرده] و بقیه ناپدید شده اند. شماری از آن‌ها در کلیساها مخفی شده و برخی دیگر عذر بیماری آورده [و در اداره مهاجرت حضور نیافتند].»

همزمان هفته‌نامه بیلد آلمان هم با تمسخر ناتوانی پلیس گزارش کرده که دست‌کم پنج تن از پناهجویانی که قرار بوده به افغانستان بازگردانده شوند در کلیساها مخفی شده اند. این نشریه، می‌گوید که ۶۸ مامور پلیس، دو پزشک و یک مترجم هواپیمای ۱۰ پناهجوی اخراج شده افغان را تا فرودگاه کابل همراهی کردند و به این ترتیب بازگرداندن این افرد حدود ۱۰۰هزار یورو برای دولت آلمان هزینه در برداشته است.

پناه بردن مهاجران غیرقانونی به کلیساها یکی از دردسرهای مقام‌های امنیتی آلمان است؛ درحالی که قانون فدرال در این‌باره ساکت است، در صورت عدم تمایل کشیش‌ها به همکاری با پلیس نیروهای انتظامی مجبورند برخلاف تمایل خود ، به زور وارد کلیساها شوند. به گزارش خبرگزاری فرانسه پلیس آلمان در ماه‌های گذشته با صدها مورد از این دست مواجه شده است.

منبع : ایرونیوز

۱۸مهاجر اخراج شده افغان از آلمان به کابل رسیدند

یک گروه ۱۸ نفری از پناهجویان افغان که شام روز گذشته از میدان هوایی شهر مونشن آلمان اخراج شدند، صبح پنج شنبه به میدان هوایی کابل رسیدند. این سومین دوره اخراج گروهی مهاجران افغان است که با وجود اعتراض‌های شدید اجرا گردید.

پولیس ایالت بایرن قبلاَ گفته بود که در پرواز چهارشنبه شب ۵۰ پناهجوی رد شده افغان اخراج می‌شوند، اما شمار اخراج‌شده‌ها تنها ۱۸ نفر بود.

شاهدان عینی گفتند که این ۱۸ پناهجوی اخراج شده در هنگام رسیدن به کابل بسیار بی‌حال و ضعیف به نظر می‌رسیدند و برخی شان برای پیاده شدن از داخل طیاره نیاز به کمک داشتند.

به گفته این شاهدان، این مردان اخراج شده از آلمان در هنگام رسیدن به میدان هوایی بین‌المللی کابل پریشان، آشفته، خشمگین و مایوس معلوم می‌شدند. تنها شمار اندک از آن‌ها حاضر به گفتگو با خبرنگاران بودند.

سعید، یکی از این مهاجران که حدود ۵۰ سال سن دارد، گفت که پولیس آلمان او را از خانه‌اش گرفته و اخراج کرد. او از شدت ناراحتی به خبرنگاران گفت: «برو از غنی (رئیس جمهور) پرسان کن که چرا ما را اخراج کردند.»

مبازر صفدری، پناهجوی ۲۴ ساله از ولایت ناآرام ارزگان پنج سال بود که در هامبورگ زندگی می‌کرد و شام گذشته اخراج شد. این مهاجر اخراج شده گفت از خانواده و بستگان‌اش هیچ کسی در افغانستان باقی نمانده است، بلکه همگی به ایران مهاجرت کرده اند.

صفدری نیز گفت که در آلمان در خانه‌اش توسط پولیس بازداشت شده و برای اخراج به میدان هوایی برده شد. او افزود که در داخل هواپیما نیز سه مامور پولیس مراقب او بودند.

این مهاجر اخراج شده گفت: «نمی‌دانم چه کار کنم. اصلاَ نمی‌دانم. ببینم چه می‌شود و من قصد مسافرت به ایران را ندارم. خانواده‌ام نمی‌فهمد که من اخراج شده ام. خیلی ناگهانی اخراج شدم.»

اعتراض‌ها در آلمان

اخراج این مهاجران افغان مورد انتقاد شدید احزاب اپوزیسیون و گروه‌های حقوق بشری در آلمان قرار گرفته است که مدعی اند افغانستان برای بازگشت این پناهجویان امن نیست.

به گفته پولیس، همزمان با اخراج این پناهجویان، حدود ۲۵۰ نفر در میدان هوایی مونشن به آن اعتراض کردند. ماریا براند، یک امدادگر در ایالت بایرن در این تظاهرات گفت: «این اخراج‌ها غیرقابل توجیه است.»

همچنین ندینه کریبل از شورای مهاجرت ایالت بایرن که سازماندهی این تظاهرات را به عهده داشت، گفت: «مکان امنی در افغانستان وجود ندارد. ما می‌خواهیم علیه این اخراج‌های بی‌تفکیک اعتراض کنیم.»

این اخراج‌ها در حالی صورت می‌گیرد که در سال‌های گذشته اکثریت پناهجویان رد شده افغان در آلمان تحمل می‌شدند و از اخراج آن‌ها به دلیل تهدیدهای امنیتی خودداری می‌شد.

در دو مرحله قبلی در ماه‌های دسمبر و جنوری مجموعاَ ۵۹ پناهجوی افغان از آلمان به افغانستان اخراج شدند.

پیتر آلتمایر، رئیس دفتر صدارت آلمان و هماهنگ کننده امور مهاجرین در حکومت این کشور، روز چهار شنبه در برابر انتقادها از اخراج پناهجویان افغان دفاع کرد. او گفت که مقام‌ها مکلف به انجام تصمیم‌های محکمه هستند.

آلتمایر به رادیوی «دویچلند فونک» گفت: «کسانی که از هیچ منظر قابل تصور حق به دست آوردن پناهندگی را ندارند، یعنی آن‌هایی که براساس فیصله محکمه با تهدید و پیگرد مواجه نیستند، باید انتظار بازگشت به وطن شان را داشته باشند.»

تبصره: اخراج پناهجویان افغان، یک موضوع انتخاباتی در آلمان

سومین مرحله اخراج گروهی پناهجویان رد شده افغان از آلمان عملی شد. زاندرا پیترزمن، خبرنگار دویچه وله در این تبصره می‌نویسد که مهاجران افغان تبدیل به توپ بازی سیاستمداران در آلمان تبدیل شده اند.

توماس دیمیزیر، وزیر داخله آلمان می‌خواهد «با احتیاط» و «مسئولیت‌پذیرانه» و در عین زمان «قاطعانه» به اخراج پناهجویان افغان ادامه بدهد. وزیر داخله آلمان فدرال به این اشاره می‌کند که دیگر کشورهای اروپایی مانند ناروی و سویدن نیز پناهجویان رد شده افغان را پس می‌فرستند. اما یک اشتباه را نمی توان با مثال آوردن از اشتباه دیگران توجیه کرد.

دیمیزیر روز دوشنبه در گفتگو با شبکه «ای آر دی» گفت که کسی از امنیت کل افغانستان صحبت نمی‌کند، «اما مناطق امن» وجود دارند. این در حالی است که چنین چیزی برخلاف توصیه‌های سازمان ملل متحد است.

کمیساریای عالی سازمان ملل متحد (یو ان اچ سی آر) در برآوردی که برای وزارت داخله آلمان در ماه دسمبر ۲۰۱۶ انجام داد، گفته بود که «یو ان اچ سی آر» به دلیل «تغییر پیوسته وضعیت امنیتی، در بررسی نیازمندی به حفاظت بین‌المللی، نمی‌تواند تفکیکی میان “مناطق” امن و “ناامن” قایل شود.» این که دیمیزیر با وجود این توصیه ملل متحد به اخراج پناهجویان افغان تاکید می‌کند، دلیل آن انتخابات پارلمانی سپتمبر امسال در ‌آلمان است.

مبارزات انتخاباتی

حمله تروریستی ماه دسمبر در برلین ترس‌هایی را که مردم پیش از این داشتند عمیق‌تر کرد. حزب دست راستی «بدیل برای آلمان» سیاست انگلا مرکل در قبال مهاجرت را در این حمله مقصر خواند. اظهارات ناسیونالیستی و عوامگرایی جای فاکت‌ها و واقعیت‌ها را گرفت.

حکومت فدرال آلمان می‌خواهد نشان بدهد که وارد عمل شده و تدابیر سختی را روی دست می‌گیرد تا به این طریق رای‌دهندگان را به خود جلب کند. به این ترتیب، حکومت فدرال بعد از سال‌ها ممنوعیت اخراج به افغانستان را برداشته است و آن‌هم در حالی که وضعیت امنیتی افغانستان به مراتب بدتر شده است.

تعداد قربانیان ملکی به ریکارد تازه رسیده

ملل متحد از سال ۲۰۰۹ به این سو تعداد کشته شدگان و زخمی شدگان جنگ افغانستان را ثبت می‌کند. ملل متحد در سال گذشته ۱۱ هزار و ۴۱۸ کشته و زخمی در افغانستان را ثبت کرد که بلندترین آمار تلفات ملکی از ۲۰۰۹ به این سو است. در ۳۱ ولایت از ۳۴ ولایت افغانستان جنگ حاکم بوده و بیش از ۶۵۰ هزار نفر از روستاها و مناطق شان آواره شده اند.

ملل متحد تخمین می‌زند که نیم میلیون نفر در سال ۲۰۱۷ مجبور به ترک خانه‌ها و روستاهای شان خواهند شد. صدها هزار مهاجری که از کشورهای همسایه، ایران و پاکستان مجبور به بازگشت می‌شوند، بر آمار بلند بیجاشدگان داخلی اضافه می‌شوند. آن‌ها به کشوری بازگشت داده می‌شوند که در آن نه کار می‌یابند و نه امنیت. به کشوری عودت می‌کنند که در آن ساده‌ترین کار، دست به سلاح بردن است. حکومت افغانستان در وضعیتی نیست که از مردم خود محافظت کند؛ حکومتی که با منازعه مواجه بوده و از نظر مالی کاملاَ به جامعه بین‌المللی وابسته است. از این‌جاست که کشورهای اروپایی کمک‌های خود به این کشور را به تحویل‌گیری مهاجران اخراج شده مشروط می‌سازند.

استدلال کنایه آمیز

توماس دیمیزیر در گفتگویش با تلویزیون «ای آر دی» افزود که «تروریسم طالبان» از تروریسم در اروپا به این شکل خود را متمایز می‌سازد که طالبان «نمایندگان نظام دولتی» را هدف قرار می‌دهند. دیمیزیر گفت: «مردم عام هرچند قربانی می‌شوند، اما هدف حملات نیستند، و این یک فرق بزرگ است.» این استدلال، نیش‌دار و کنایه آمیز است.

بعد از حدود چهار دهه جنگ، امروز حدود ۲۰ سازمان تروریستی در افغانستان می‌جنگند. علاوه بر آن‌ها‌‌، ملیشه‌ها‌، جنگ‌سالاران، پولیس‌ها و سربازانی که توجهی به مردم عام ندارند. نیروهای امریکایی باز هم به دلیل خراب شدن وضعیت امنیتی، حملات هوایی را تقویت بخشیده اند که این حملات نیز از میان مردم ملکی قربانی می‌گیرد.

کابل، منطقه امن؟

تا حالا در سه مرحله اخراج افغان‌ها‌، این پناهجویان به کابل برگشت داده شده اند. حکومت آلمان شهر کابل را «امن» عنوان می‌کند. این در حالی است که تلفات ملکی در این شهر در سال گذشته براساس شمارش ملل متحد، ۷۵ درصد افزایش یافته است. در سال گذشته حملات بسیار بزرگی در این شهر صورت گرفت که در نتیجه، ۳۰۰ فرد ملکی کشته و بیش از ۱۲۰۰ تن دیگر زخمی شدند.

حکومت فدرال آلمان اساساَ این حق را دارد که پناهجویان رد شده را بعد از بررسی انفرادی و مسئولانه دوسیه‌های شان، اخراج کند. اما در قضیه اخراج به افغانستان، صحبت از «مناطق امن» با واقعیت همخوانی ندارد. به صورت ساده، مردم ملکی در افغانستان امنیت ندارند. این خجالت‌آور است که انسان‌های آواره از یک کشور جنگ‌زده به توپ بازی سیاستمداران در آلمان تبدیل می‌شوند.

انتقاد‌ها از اخراج گروهی پناهجویان افغان از آلمان

پس از اخراج گروه دیگری از پناهجویان رد شده افغان از آلمان، شماری از مقامات و نهاد ها در این کشور از این اقدام حکومت فدرال انتقاد کردند. آنها افغانستان را تا هنوز یک کشور مبداء امن نمی‌دانند.

دیتر لاورینگر وزیر عدلیه ایالت تورینگن از حزب سبز ها از جملۀ منتقدان اخراج افغان ها به وطن شان است. لاورینگر، با اشاره به گزارش اخیر سازمان ملل متحد، به رسانه آلمانی “بایرن ۲” تأکید کرده است که «وقتی می بینید در افغانستان در سال ۲۰۱۶ شمار قربانیان ملکی به حد بی‌سابقه ای بلند بود، پس این کشور به هیچ صورت نمی‌تواند یک کشور مبداء امن باشد».
لاورینگر از توماس دیمیزیر وزیر داخلۀ آلمان فدرال خواسته است که بگوید چگونه شمار زیاد گزارش های بین المللی در مورد افغانستان می‌تواند غلط باشد. وزیر عدلیۀ تورینگن افزوده است «ما تصمیم ادارۀ فدرال را به دیدۀ انتقادی می‌نگریم و خواهان دلایل قانع کننده برای بازگرداندن افغان ها به وطن شان هستیم». او همچنان یادآور شده است: «این ادعا که گویا مناطق امن در این کشور وجود دارد، بدون ثبوت برای ما قانع کننده نیست.»

پیش از آن بوریس پیستوریوس وزیر داخلۀ ایالت نیدرزاکسن و همچنان بیربیل کوفلر نمایندۀ حکومت آلمان در امور حقوق بشر در وزارت خارجۀ این کشور نیز از اخراج گروهی پناهجویان رد شدۀ افغان انتقاد کرده بودند. کوفلر خواستار متوقف ساختن فوری اخراج افغان ها به وطن شان شد.

توماس دیمیزیر تا حال چندین بار گفته است که در افغانستان مناطق امن وجود دارند. او در اکتوبر سال گذشته توافقنامه ای را در مورد بازگرداندن پناهجویان رد شدۀ افغان به وطن شان با حکومت افغانستان عقد کرد. این توافقنامه زمینۀ اخراج گروهی پناهجویان رد شدۀ افغان را فراهم ساخته است. همان بود که در دسمبر گذشته اولین گروه ۳۴ نفری افغان‌ها به افغانستان بازگردانده شدند. در پی آن در ماه جنوری ۲۵ پناهجوی دیگر رد شده و دیروز چهارشنبه (۲۲ فبروری ۲۰۱۶) ۱۸ تن دیگر با هواپیما به کابل فرستاده شدند.

برخی از ایالت های که در آن احزاب سوسیال دموکرات و سبز ها حاکم اند، مخالف بازگرداندان افغان در شرایط کنونی به وطن شان اند. ایالت شلیزویگ هولشتاین قبلاً اخراج پناهجویان افغان را متوقف ساخته بود‌، که از سوی حکومت مرکزی مورد انتقاد قرار گرفت. شتیفان شتوت وزیر داخلۀ این ایالت اما بار دیگر از این تصمیم خود دفاع کرد. شتوت امروز پنجشنبه به رادیوی آلمان گفت: «یک اصل مهم برای ما اینست که قبل از هر اخراج بار دیگر باید ارزیابی گردد که آیا اخراج شونده واقعاً در وطن اصلی خود در امن و وقار می تواند زندگی کند، یا خیر.»

اخراج گروهی پناهجویان رد شدۀ افغان از سوی برخی کلیسا ها نیز مورد انتقاد گرفت.هردو اسقف آلمانی، هاینریش بیدفورد و راینهارد مارکس، اخراج پناهجویان افغان را “شدیداً سوال برانگیز” خوانده اند. آنها گفته اند که نخست باید صلح و آرامش در افغانستان حکمفرما شود تا انسان ها بتوانند در آنجا دوباره در امن زندگی کنند.

منبع : دویچه وله

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم The names and addresses that related to anarchism era website