چکیده ی گزارشی از وضعیت زندان زنان در تهران

قرارگاه ثارالله سپاه پاسداران، خانم شکیلا منفرد را دو ماه از تماس تلفنی محروم کرد

خانم منفرد از عوامل زندان خواست که این محرومیت را به طور کتبی به او ابلاغ کنند و دلیل محرومیت را هم به او بگویند، اما نه با ابلاغ کتبی موافقت شد  نه دلیلی به او گفتند،

در نهایت پس از اصرار فراوان خانم منفرد یکی از عوامل #دو_الف به او گفت، انتشار خبر خرابی کولر بند مادران در زندان قرچک ، حتما عواقبی دارد و رفت !

■

چکیده ای از گزارشی که به بهانه آن،  خانم منفرد را از تماس تلفنی محروم کردند:

کولر بند مادران در زندان قرچک خراب شده و  به ویژه کودکان دچار گرما زدگی شده اند، ( زندان قرچک ورامین در جنوب تهران است و هوای آنجا ار تهران هم گرم تر است، در زندان هم به دلیل اینکه دستمزد نگهبانها سنگین شده ، دو بند یکی کرده اند، یعنی در حالت استاندارد باید در هر بند صد نفر باشد، برای اینکه کمتر دستمزد بدهند در هر بند دویست نفر را محبوس کرده اند و همین جمعیت زیاد خود باعث گرمای بیشتر می شود)

چند بار به #صغری_خدادادی رئیس زندان قرچک اعتراض شده و طبق معمول پاسخش این است که ” اینجا زندانه ، هتل که نیست ” !

#زندان_قرچک_ورامین

■

سوء تغذیه زنان زندانی

زندانیان در این زندان دچار سوتغذیه هستند. به زندانیان پروتئین نمی رسد. میوه ها را خیلی دیر به دیر می آورند و در فروشگاه میوه نیست.

دستگاه تصفیه آب در تمامی بندها خراب است و آب به شدت بوی وایتکس می دهد. با اینحال عوامل زندان به این مشکل بی توجه هستند و اهمیتی نمی دهند.

اکثر خوراکی ها نظیر شیر و کنسروهای میوه و لوبیا دارای اسید سیتریک یعنی ماده نگهدارنده می باشند و هیچگونه کالایی که مقدار اسید سیتریک آن کم باشد وجود ندارد، زندانیان پس از مصرف طولانی مدت این مواد دچار مشکلات معده و روده شده اند.

در این زندان یک بسته هویچ شامل دو عدد هویج کوچک خورد شده را ۲۳ هزار تومان به زندانی می فروشند، طوریکه زندانیان اصلا توان خرید آن را ندارند.

اطلاع رسانی از اوضاع زندان‌ها اگر به طور گسترده و پیوسته صورت بگیرد می تواند در بهبود اوضاع به زندانیان کمک کند.

در کوتاه مدت ، این کوچکترین کاری است که باید برای همنوعان خود انجام دهیم، اما در بلند مدت باید برای نابودی هر شکنجه گاهی بکوشیم،

مجازات نام مستعار شکنجه است و هیچ مجرمی با شکنجه اصلاح نشده، اگرچه مجرمین اصلی هرگز پایشان به زندان باز نمی شود، چون خودشان قانونگذار و مجری آن هستند و هرآینه در بیت و کاخهایشانند.

■■■

مشکلات زندانیان #شکنجه_گاه_قرچک  از زبان خودشان

(  این گزارش ، پس از مصاحبه با بیش از ده زندانی و خانواده آنها تهیه شده)

قسمت اول :   خوراک

وضعیت غذایی و زندگی سخت در زندان

اینجا زندانیانی داریم که بیش از ده سال است حبس را تحمل می کنند و در حسرت یک میوه و خوراک خوب هستند و مسئولان زندان نه تنها آیین نامه را رعایت نمی کنند و به زندانیان میوه نمی دهند(طبق آیین نامه سازمان زندان‌ها باید در جیره غذای زندانی لبنیات، میوه و سبزیجات به طور رایگان تحویل داده شود، اما این بودجه دزدیده می شود و میوه و سبزیجات رایگان به زندانیان داده نمی شود) حتی وقتی نیکوکاران خوراک و میوه برای زندانیان می فرستند هم، این کمک‌ها به زندانیان نیازمند نمی رسد.

آب زندان آب شور و غیر قابل خوردن است. زندانیان باید آب مدنی را به قیمت هر بطری ۴هزار تومن تهیه کنند که بسیاری زندانیان قدرت تهیه آب را ندارند.

در این زندان هویج و موز و ۹۰ درصد مواد خوراکی ممنوع است و بجای آن مواد مخدر به وفور هست. چون زندانیان همیشه گرسنه و عصبی هستند و حدود هزار زن زندانی اینجا هستند

■■■■

قسمت دوم :

 بهداشت و درمان

پیشتر هم به مشکل این روزهای زندانیان قرچک ( خرابی فاضلاب و روان شدن فاضلاب در بند و بوی بد، جمع شدن حشرات و  …)

وجود رتیل های سمی، موش،سمندر، آبدزدک و حشرات گوناگون،

رتیلها بین علف ها و خار های حیاط مخفی می شوند ،زندان هم اقدام به کندن خارها و نظافت  نمی کند، #صغرا_خدادادی در پاسخ به اعتراض زندانیان به وجود حشرات و رتیل گفت: در زندان وجود این چیزها طبیعی است.

قسمت پزشکی: نبود داروهایی مانند آمپول کترولاک ، آمپول پیروکسیکام، ب۱۲و  ب کمپلکس ،پماد زینک و پماد سوختگی و داروهای تخصصی دیگر،

اکثر داروها توسط خانواده زندانیان ، ” با هزینه شخصی” ( از بیرون تهیه می شود)

سرم فقط به زندانیانی که اعتصاب غذا کرده اند و فشارخونشان زیر هشت باشد، تزریق می شود، اما برخلاف که در سرم زدن و تحویل داروهای ضروری به زندانیان سخت گیری دارند و می گویند بودجه کم داریم، در تجویز و تحویل قرص های خواب آور دست و دل باز هستند و برای اینکه زندانیان را بخوابانند هیچ وقت بودجه کم ندارند!

با یک بار مراجعه پزشک به روانپزشک زندان و همین که ادعا کند ، افکار خود کشی دارم و شبها خوابم نمی برد ، روانپزشک تعداد زیادی قرص تجویز می کند که فقط او را بخواباند و دردسرش برای زندانبانها کم شود.

حدود هشتاد  پنج درصد از زندانیان داروهای اعصاب مصرف می کنند و هیچ گونه نظارتی هم صورت نمی گیرد،اکثر روانپزشکهای امروز زندان، زندانبانهای دیروز هستند که در دانشگاه های بی کیفیت و غیر حضوری که داخل زندان است ، طی کمتر از چهار سال و بدون درس خواندن مدرک گرفته اند و حالا به عنوان روانپزشک کار می کنند و کاری جز تجویز قرصهای خواب سنگین برای زندانیان بلد نیستند .

د تجویز قرص های خواب دست و دل باز هستند ، اما برای اعزامهای درمانی خسیس هستند و می گویند بودجه نداریم!

برای اعزام به بیمارستان ، حتی در صورتی که پزشک اعلام کند ، اعزام ضروری است،زندانی باید مدت‌ها منتظر بماند، در اکثر موارد رئیس بهداری می گوید مورد ضروری نیست، حتی درباره بیماران مبتلا به سرطان!

حتی زندانیانی که در آشپزخانه و  واحد آب جوش (چای خانه )کار می کنند، وقتی آب جوش رویشان می ریزد  و دچار سوختگی های شدید می شوند ، آنها را به بیمارستان اعزام نمی کنند،   در  نهایت یک مسکن به آنها تزریق می شود در بهداری زندان  کمی پماد سوختگی به آنها می زنند .

آزمایشگاه بهداری  زندان قادر به انجام اکثر آزمایش‌ها نیست و اعزام به بیمارستان برای انجام آزمایش‌های ضروری به سختی انجام می شود،مگر اینکه زندانی اعلام کند تمام هزینه های درمان و رفت و آمد را علاوه بر شیرینی به عوامل زندان را می پردازد( که اکثر زندانیان چنین توانی ندارند)

در واحد پرستاری بهداشت رعایت نمی شود، به زندانی بیمار روی همان تختی آمپول می زنند که زندانی قبلی که خودزنی کرده و خونش روی تخت ریخته   ، روی آن بوده  ، اهمیتی به نظافت واحد پرستاری داده نمی شود.

در طول روز از هر بند فقط پنج زندانی ویزیت می شوند( این روند همه زندان‌ها است، پزشک‌ها دستور می دهند که امروز فقط چهل بیمار را ویزیت می کنم ، زندان هشت بند دارد و بنا بر این نگهبان هم به وکیل بندها دستور می دهد ، فقط پنج نفر از هر بند بفرستند، وکیل بندها هم معمولا کسی را برای درمان می فرستند که خوش حساب باشد و دستش موقع باج دادن نلرزد

[  ” شهرام و بهرامها” _ نور چشمی ها]

در اعزامها ،پاسیار ها همیشه عجله دارند که زودتر اعزام تمام شود و برگردند تا به شغل دومشان برسند، بنابراین معمولا جواب سونوگرافی و آزمایش‌ها را نمی گیرند و نمی گذارند مراحل درمان تمام شود و با سمبل کاری ، سر و ته کار را تمام می کنند.

دستبند و پابند زدن به زندانی بیمار هم از دیگر شکنجه ها است، در حالی که زندانی سیاسی که اصلا رد مال( بدهی)  ندارد و

بیم فرار او نیست( چون شاکی خصوصی ندارد)

دیگر زندانیان هم که بدهی و رد مال دارند می توانند وثیقه بگذارند( که اکثرشان برای مرخصی گذاشته اند) و البته راه های بسیاری وجود دارد تا اینچنین با آبروی افرادی که اکثرشان به طور عمد مرتکب جرمی نشده اند و قربانی اوضاع وخیم معیشتی هستند ، بازی نشود،البته با اختلاسگران و مجرمین واقعی چنین بدرفتاری هایی نمی شود، اصل کاری ها که هرگز پایشان به زندان باز نمی شود و

” رُخ ” ها هم که در زندان هستند ، هیچ کدام از سختی های یک زندانی عادی را تحمل نمی کنند و با پول و رشوه از همه این سختی ها گذر می کنند.

اجازه ملاقات با خانواده ، به اکثر زندانیان داده نمی شود  ( مگر همان نور چشمی ها)

و این باعث می شود ، زندانی با مشکلات زیادی مواجه شود، اگر خانواده آنجا باشد خیلی دلسوزانه تر کارهای درمانش را پیگیری می کند و اگر نیاز به لوازمی( دستمال کاغذی ، آب، دارو و غیره ) داشته باشد ، برایش فراهم می کند ،

در زندان قرچک ، برای بیش‌از هزار زندانی، فقط  دو ویلچر موجود است ! که هر دو خراب هستند!!!

چشم پزشک و دندان پزشک به ندرت و خیلی دیر به دیر به زندان مراجعه می کنند ،

چشم پزشک برای معاینه از زندانیان پول می گیرد و عینکهایش هم گران و بی کیفیت است و زندانیان چون گزینه دیگری ندارند مجبور به خرید از او هستند.

البته همین درمان بی کیفیت هم برای خیلی ها آرزو است، چون معمولا به آدم‌های معمولی که توان رشوه دادن ندارند ، نوبت درمان نمی رسند،

دندانپزشک هم برای خدمات درمانی پول زیادی می گیرد و فقط کشیدن دندان رایگان است که به دلیل عدم رعایت بهداشت، بهتر است زندانی درد را تحمل کند و به آنجا نرود، چون مشکلش که حل نمی شود هیچ، ممکن است دچار بیماری های بدتری هم بشود!

حفاظت زندان

با مدیریت آقای حیدری ،

خانمها صحرایی و کمالی

تبدیل به پاتوق بازجو ها شده و محل آزار زندانیان سیاسی، که هر کس انتقاد، اعتراض و افشاگری کند را به حفاظت می برند و مورد آزار قرار می دهند.

زندانی‌ها باید هنگام مراجعه به حفاظت چادر سر کنند ، در غیر این صورت خانم صحرایی با آنها بدرفتاری می کند و به  مشکل آنها رسیدگی نمی شود .

■■■

قسمت سوم

وضعیت بندها

قرنطینه خیلی کوچک است با آمار ۶۰ نفر. در بندها هیچ پنجره ای جهت تهویه هوا وجود ندارد.

سالن ملاقات خیلی کثیف و کوچک است، صندلی برای ملاقات کننده ها ندارد، حتی سالن جداگانه ای برای ملاقات با وکیل و ملاقات حضوری با خانواده در نظر نگرفتند.

تایم ملاقات زندانی عمومی فقط ۲۰ دقیقه است. گوشی های سالن ملاقات اکثرا قدیمی و خراب و از کار افتاده است.

گرم خانه در حیاط بندها برای پخت غذا وجود دارد اما بدلیل سقف کوتاه درِ گرم خانه ها بسته شده و زندانیان امکان استفاده ندارند. این گرم خانه ها به محل گربه ها تبدیل شده است و زندانیان امکان تهیه غذا ندارند.

سینک ظرفشویی و دستشویی بندهای یک تا هفت مشترک است که این خودش یک فاجعه است.

■■■

قسمت چهارم

#حفاظت_زندان و  #رئیس_زندان خانم #صغرا_خدادای مانع از رسیدن  کمک‌های  نیکوکاران به زندانی هایی که فرزند دارند ( و فرزندشان در زندان است) می شوند ،

 پوشکها و خوراکی هایی که نیکوکاران برای کودکان در زندان می فرستند هم به دستشان نمی رسد ، با توجه به اینکه غذای زندان به ویژه برای مادری که فرزندش را شیر می دهد کافی نیست، بسیاری از نیکوکاران برای این مادر ها خوراک می فرستند اما رئیس زندان ، کرونا را بهانه می کند و این کمک‌ها را به آنها نمی رساند .

حتی پوشاک هایی که برای مادران و فرزندان زندانی می فرستند عم به دستشان نمی رسد .

اینجا زندانیانی داریم که بیش از ده سال است حبس را تحمل می کنند و در حسرت یک میوه و خوراک خوب هستند و مسئولان زندان نه تنها آیین نامه را رعایت نمی کنند و به زندانیان میوه نمی دهند( طبق آیین نامه سازمان زندان‌ها باید در جیره غذای زندانی لبنیات، میوه و سبزیجات به طور رایگان تحویل داده شود ، اما این بودجه دزدیده می شود  و میوه و سبزیجات رایگان به زندانیان داده نمی شود) حتی وقتی نیکوکاران خوراک و میوه برای زندانیان می فرستند هم، این کمک‌ها به زندانیان نیازمند نمی رسد.

تلفنها در حیاط و زیر آفتاب و معمولا هنگام مکالمه بارها قطع می شود ، اکثر دستگاه های شارژ کارتهای تلفن خراب است و زندانیان برای شارژ کارتهای خود با  مشکلات زیادی مواجه می شوند.

 هر چند ثانیه یک بار اعلام می شود تماس از زندان است، به این بهانه که از کلاهبرداری بعضی از زندانیان جلو گیری شود، این درحالی است که کلاهبرداران در زندان موبایل‌های به روز و اینترنت دار  از ماموران می خرند و اصلا از این تلفنها استفاده نمی کنند و این سختگیری ها فقط برای سیاسی ها و عادی ها است.

#زندان   #قرچک

بازرسی یگان :

به هنگام ورود هر انسان به زندان ( پس از بازداشت یا هنگام بازگشت از مرخصی یا اعزام درمانی یا قضایی ، زندانی را کاملا “برهنه / لُخت ” می کنند و زندانی را مجبور می کنند  ده بار بشین و پاشو برود

) به این بهانه که اگر وسیله ممنوعی مثل مواد مخدر  در مقعدش پنهان کرده بیرون بیافتد، این در حالی است که مواد مخدر و موبایل توسط خود کارکنان حفاظت، زندان و سپاه به صورت عمده وارد می شود ، خودشان مواد مخدر را کیلویی به زندان می آورند و می فروشند و در ظاهر برای جلوگیری از ورود چند گرم مواد ، اینگونه با زندانیان بدرفتاری می کنند، درحالی که طبق آیین نامه باید از گِیت های هوشمند برای بازرسی استفاده شود، و این کار خلاف انسانیت و حتی قوانین موجود است.

وسایل زندانیان هنگام بازرسی نزد خودشان بازرسی نمی شود و بارها ماموران بازرسی ، وسایل زندانیان را ربوده اند.

بازرسی های بدنی بسیار توهین آمیز و همراه با هتاکی و حرکات زشت حین لمس

نقاط حساس( مثل سینه وآلت  جنسی ) بدن است.

به هنگام بازرسی توسط #یگان_بازرسی

از بندها حتی وسایل مجازی که زندانی از فروشگاه زندان خریده را هم می برند، بارها لباس، خوراک و نوشت افزار زندانیان توسط مامورهای بازرسی دزدیده شده است.

علاوه بر اینکه وسایل زندانی، حتی وسایل مجاز مثل خودکار، ماژیک، دفتر، کتاب، پوشاک …حین بازرسی ربوده می شود،

ماموران بازرسی به طور وحشیانه ای اتاق را شخم می زنند، پرده ها و ملحفه هایی که زندانیان به سختی در این #گرانی تهیه کرده اند را پاره می کنند،با پوتین روی فرشها می آیند، و تا یک هفته پس از بازرسی مجبوریم اتاقها را مرتب و تمیز کنیم، تخت هایمان و جای خوابمان را خراب می کنند و تهیه دوباره وسایلی مثل پتو و بالشت برای بسیاری از زندانیان ، دشوار و گاه غیر ممکن است،چون اکثر ما اوضاع مالی خوبی نداریم.

• ●

#بیگاری

زندانیانی تحت عنوان رای کار در زندان کار میکنند. در آشپرخانه، اجرای احکام، معاونت بهداری، بوتیک، انبار و جاهای دیگر که از آنها بیگاری کشیده می شود. حتی اگر اینها بسوزند یا مریض بشوند حق استراحت ندارند و باید کار کنند. آنها بابت کار پول دریافت نمی کنند و اگر اعتراض کنند کارشان را می گیرند و به اندرزگاه انتقالشان می دهند. آنها برای اینکه در بندهای بهتر مانند مشاوره یک و دو و بند هشت بمانند که نسبتا خلوت تر است مجبور به انجام کارهای سخت می شوند.

زندانیانی که در آشپزخانه زندان از ساعت ۸ صبح تا ۶ بعد از ظهر کار میکنند حقوق بسیار کم ۷۰۰هزار تومنی می گیرند و هیچ امتیاز دیگری برایشان در نظر گرفته نمی شود.

■■■

#اجرای_احکام

در صورت برگزاری شورای انضباطی برای زندانیان، نه آنها را به شورا احضار میکنند تا از خودشان دفاع کنند و نه تصمیم شورا به آنها ابلاغ می شود. ابلاغ حکم ها و احضاریه ها به دادگاه و… معمولا سه ماه بعد از تاریخ صدور به زندانیان ابلاغ می شود و برغم هزاران بار اعتراض نسبت به این وضعیت، هیچ اقدامی نشده است.

ابدا به نامه های زندانیان رسیدگی نمی شود و پاسخی داده نمی شود. قاضی ناظر بر زندان خانم شقاقی جواب نامه ها را نمی دهد و این باعث کند شدن روند آزادی و مرخصی افراد می شود.

پرینت قضایی اکثر زندانیان اشتباه است و با وجود هزاران بار اعتراض، زندان حاضر به اصلاح نیست.

رئیس زندان مانع از صحبت زندانیان حتی با عوامل سازمان زندانها جهت اعتراض به مشکلات می شود.

°°°

بازرسی های یگان از اتاقها با برهم زدم آرامش و نظم اتاق همراه است    ، وسایلمان ربوده و خراب می شود،

گاه حتی هفته ای دوبار به بند بازرسی می زنند، یعنی هنوز خرابی بازرسی قبلی را درست نکرده ایم و در حال تعمیر وسایل و نظافت اتاق هستیم که دوباره بازرسی می زنند   و تمام  زحماتمان به باد می رود،در حالی که خلافکارهای حرفه ای ، مواد مخدر و دیگر وسایل ممنوعه را اصلا در اتاق مخفی نمی کنند و خود زندانبانها برایشان نگه می دارند و با امنیت کامل ، خرید ، فروش و مصرف می کنند و تمام زحمات و دردسر های این بازرسی های نمایشی برای افراد پاک است که اهل هیچخلافی نیستند و حتی به دلیل مبارزه با ظلم و فساد در زندان محبوسند

پاسیارها با زنان زندانی رفتار بسیار بد، توهین آمیز  و زننده ای دارند ، گاه هنگام اعزام به دادگاه زندانی را تحقیر و تمسخر می کنند،

از جمله پاسیارهایی که رفتار بدی دارند و خیلی بد دهن هستند:

سحر کرم صالح ،  فاطمه میرزایی ، و دو خانم دیگر  به اسمهای قره گوزلو و محمدی خیلی حرفهای زشت به زندانیان  می زنند.

#پاسیار

• ●□□■■◇◇◇

#ریاست_اندرزگاه

(   حکومت آخوندی ، زندان را #ندامتگاه  و هر بند را #اندرزگاه ، نامیده است )

خانم #امیری با سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن، تلاش می کند، اتحاد و هم‌دلی بین زندانیان را از بین ببرد،

او بیشتر ساعت کاری اش را با استراحت و غذا خوردن سپرسی  می کند و به کارهای زندانیان رسیدگی نمی کند.

به زندانیانی که سابقه بستری شدن در ” امین آباد ” را دارند توهین می کند و آنها را مورد تمسخر قرار می دهد، در حالی که همه می دانند، امین آباد شکنجه گاهی برای معترضین و دادخواهان است، اینجا هر کس که در برابر ستمگری و فساد سکوت نکند را دیوانه می خوانند و به امین آباد می فرستند.

به هنگام مراجعه بازدید کنندگان از زندان، اجازه نمی دهد آنها از سالن هشت( محلی که #زندانیان_سیاسی را در آن  محبوس کرده اند )  بازدید  کنند و شکایت‌های آنها را بشنوند.

روند کند رسیدگی به پرونده ها ،زندانیان را خسته و خشمگین کرده و باعث اقدام به خود زنی و    #خودکشی های فراوان می شود.

واکنش رئیس اندرزگاه به خودزنی ها و خودکشی ها ، ایستادن و خندیدن به آنها و تمسخر کسانی است که تحت شکنجه ها خسته و عصبی شده اند و زندگی‌شان دچار بحران‌ها ی شدید شده  ، انگار ما اسیر جنگی هستیم که از دیدن زجر کشیدنمان اینقدر لذت می برد.

نه فقط کمکی به زندانیانی که به ستوه آمده اند نمی کند، بلکه آنها را تمسخر و تحقیر  می کند، و با ِلذت می ایستد و خودزنی زندانیان و خونریزی آنان  را تماشا می کند،

ممکن است اگر زندانی با یک مسئول یا مددکار مثل خانم محمودی مشکلش را درمیان بگذارد، کمی آرام شود،اما خانم امیدی حتی همین را هم از ما دریغ می کند و برای اینکه خودش راحت استراحت کند ، کسی را نزد دادیار و مددکار نمی فرستد.

از آنجا که در دفتر رئیس اندرزگاه دوربین نیست، ایشان با خیال راحت اقدام به زد و بند با فروشندگان مواد مخدر و دیگر وسایل ممنوعه یا کم یاب در زندان  می کند ،

او ( امیری _ #رئیس_اندرزگاه ) با وجود اینکه از وجود مواد مخدر و خرید و فروش آسان آن در بند مطلع است، چشمش را روی این فجایع می بندد و حتی از این اوضاع سود می برد و از فروشندگان حق سکوت می گیرد،

ریاست اندرزگاه از پذیرفتن لباس‌های طرح دار از خانواده ها خود داری می کند، این در حالی است که اقسام لباس‌های طرح دار در بوتیک زندان به چند برابر قیمت  بیرون فروخته می شود ،

فقط سالی دو بار به زندانیان اجازه تحویل لباس از خانواده ها می دهند تا اینگونه زندانیان را مجبور به خرید از بوتیک گران فروش زندان کنند و سود کلانی کسب کنند.

نبود گوشت در غذا های زندان، کمبود غذا و کیفیت پایین آن.

فقط در روزهایی که بازرس به زندان مراجعه می کند ، اند‌کی گوشت یخ زده در غذا ها می ریزند، در حالی که دولت به آنها بودجه برای غذایی می دهد که دست‌کم سه بار در هفته گوشت داشته باشد، اما همانطور که بودجه لبنیات ، میوه و سبزیجات را بالا می کشند از کیفیت و کمیت #غذا هم می زنند.

ادامه مطلب پس از ویرایش اضافه می شود و در کامنتها قرار می گیرد.

لطفا در اطلاع رسانی برای بهبود اوضاع  ( زندانیان) را یاری بفرمایید.

#زندانیان

#زندان_قرچک

زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهر ری)

مشکلات زنان در زندان قرچک ورامین هر روز بیشتر می شود و عوامل زندان در پاسخ میگویند: «اینجا زندان است! باید اینطوری باشد!»

، مشکلات زنان در زندان قرچک ورامین هر روز بیشتر می شود و عوامل زندان با جلوگیری از رفع این مشکلات و افزودن به آنها، از این اهرم برای فشار و شکنجه زنان زندانی استفاده می کنند.

در اینجا به گوشه هایی از مشکلات زنان در زندان قرچک ورامین اشاره میکنیم:

پاسیارها و زندانبان ها

زندانبان فرزانه کریمی روزبهانی زندانیان را مورد اذیت و آزار قرار داده و به زندانیان بی احترامی و توهین می کند. عوامل زندان هم به او کاری ندارند و حق را به او می دهند و میگویند هیچ ایرادی ندارد. کریمی خطاب به زندانیان سیاسی لفظ «ضد انقلاب» را بکار می برد. فرزانه کریمی روزبهانی خون زندانیان را در شیشه کرده است.

چند پاسیار نیز با نامهای سحر کرم صالح، میرزایی، رستمی ، قره گوزلو و نهاوندی جزو پاسیارهایی هستند که خیلی عصبی و بدرفتار هستند، آنها نیز به زندانیان توهین کرده و زنان زندانی را مورد اذیت و آزار قرار میدهند.

این افراد از جانب رئیس و عوامل زندان حمایت می شوند و صدای اعتراض زندانیان برای تعویض این اشخاص به جایی نرسیده است.

قفل بودن درب بندها و نبود نگهبان – خطر جانی برای زندانیان

درب سالن هشت که سالن زندانیان سیاسی است همیشه قفل است. هیچ زندانبانی بطور ثابت جلوی در حضور ندارد تا در صورت نیاز در را باز کند. به همین منظور درصورت بیماری و کار فوری زندانیان سیاسی باید مدتها منتظر بازشدن درب سالن بمانند. در یک مورد یک زندانی که بیماری جدی داشت چندین ساعت پشت در منتظر شد. درصورتیکه یک زندانی اورژانس باشد هم کسی در را باز نمی کند و همین مساله نگرانی از بروز یک خطر جدی و جانی را افزایش داده است.

از طرفی خراب بودن کلیه آیفونهای داخل سالنها باعث سخت شدن ارتباط بین زندانیان و دفتر افسر نگهبانی می شود، در اکثر مواقع هم افسر نگهبان شیفت، آیفون را قطع نموده تا از تماس زندانیان خودداری کند. به همین دلیل اگر یکی از زندانیان حالش بد شود بازهم کسی پاسخ نمی دهد.

ترکیب بند ها در زندان قرچک :

بند های یک و دو محل محبوس شدن محکومین بابت ارتکاب جرم فروش یا حمل مواد مخدر است

بند سه : متهمین به فروش مواد مخدر یا سرقت

(متهمین فروش مواد مخدر پس از صدور کیفر خواست به بندهای یک یا دو منتقل می شوند و سرقتی ها هم به بند چهار )

بند چهار : سرقت

بند پنج : اتباع ( که اکثرا افغان هستند _ حدود بیست نفر )

بند شش: مالی _ زیر بیست و پنج سال محکومیت و  کلاهبرداری

بند هفت : قتل، فساد و فحشا ،آدم ربایی، اسید پاشی، زورگیری ، خفت گیری و جرائم خاص مثل قاچاق انسان ، زنا ، رجم

بند هشت : سیاسی ها و رای کارهای زندان

بند مشاوره یک_سابق ، معروف به بند مادران ، شامل رای کارها و مادران و بارداران

بند مشاوره دو_سابق :  محکومین مالی و بیماران و پیرها

■■■■■

خانم شقاقی  ، قاضی ناظر زندان به وظایف خود عمل نمی کند،

مدتهاست برای رسیدگی به مطالبات و شکایات زندانیان ، مراجعه نکرده و حتی جواب بسیاری از درخواست‌ها را نداده است.

همین باعث کند شدن روند آزادی یا مرخصی زندانیان شده است.

بد نیست ، با وظایف قاضی ناطر زندان آشنا شویم

:

وظایف قاضی ناظر

وظایف قاضی ناظر از زمانی که یک شخص وارد زندان می شود با تشکیل پرونده جداگانه زیر نظر مستقیم وی قرار می گیرد؛ رسیدگی به مشکلات زندانیان و بطور اخص مشکلات قضایی آنان از قبیل طولانی شدن ایام بازداشت و فرایند دادرسی در دادسرا و محاکم، بررسی ادعای عدم رعایت قانون آیین دادرسی کیفری و سایر قوانین عمدتا جزایی مثل عدم

پذیرش تامین توسط قضات رسیدگی کننده به پرونده و تضییع حقوق دفاعی وی، را نظارت مینماید.

دادیار ناظر زندان موظف است نظارت جدی و کامل بر بهداری زندان از حیث رعایت موازین بهداشتی و درمانی زندانیان داشته و چنانچه برای درمان نیاز به خروج از زندان ضرورت داشته باشد، دستورات لازمه را صادر خواهد نمود.

اتخاذ تدابیر لازمه در خصوص نگهداری زندانیان جرائم غیر عمد از جمله مهریه زن و دیه با سایر مجرمین عمد یا خطرناک در شورای طبقه بندی زندان که ریاست این شورارا بر عهده داشته و موافقت با امتیازات رای باز یا نیمه باز، پیشنهاد عفو و آزادی مشروط، اعطای مرخصی از جمله اختیارات دیگر این قاضی میباشد و از سوی دیگر چنانچه تخلفات خلاف آئین نامه ای و قانونی محکومان و متهمین مطرح شده در شورای طبقه بندی جنبه مجرمانه داشته باشد؛ مثل حمل مواد مخدر توسط زندانی به زندان یا اغتشاش و ضرب وجرح عمدی مراتب را به مراجع قضایی منعکس می نماید.

همچنین اجازه ملاقات با زندانی به وکلا جهت تنظیم وکالتنامه در صورتی که وکلای زندانیان بخواهند با زندانی ملاقات نمایند یا اجازه تنظیم سند رسمی توسط زندانی از سوی سر دفتر اسناد رسمی ضرورت داشته باشد از دیگر وظایف و اختیارات قاضی ناظر زندان میباشد.

ناگفته نماند موارد مطروحه بخشی ازجمله وظایف عمده این قاضی بوده که سعی شده در این مقاله از بنیاد وکلا آورده و بدان پرداخته شود.

#قاضی_ناظر_زندان

#نه_به_اعدام

#نه_به_شکنجه

#حقوق_بشر

چکیده:

قبرستانی که اول گاوداری و بعد زندان شد؛

 روزگار پر از رنج  زنان زندانی در  قرچک

در این شکنجه گاه،  زندانیان از کمبود شدید دارو، گرسنگی همیشگی در اثر کمبود غذا، وفور مواد مخدر و قرص‌های اعصاب و روان و عدم دسترسی به آب آشامیدنی و هوای قابل نفس‌ کشیدن در این زندان خبر می‌دهند.

در حالی‌ که حتی کرم «زینک» و پمادهای سوختگی برای زندانیانی که در آشپزخانه و بخش آب‌جوش کار می‌کنند نیست، قرص‌های اعصاب و روان به‌وفور توسط روان‌پزشک زندان تجویز می‌شود.

#شکنجه_گاه_قرچک

کمبود شدید سرم در این زندان، عدم دسترسی به موقع به پزشک، بیمارستان و آزمایشگاه، حتی برای بیمارانی که با بیماری سرطان دست و پنجه نرم می‌کنند، از جمله مشکلات زندانیان در بخش بهداشت و درمان است.

«وضعیت بهداشت بهداری‌ها افتضاح است. زندانی را روی همان تختی آمپول می‌زنند که پیش از او، زندانی دیگری که خودزنی کرده بوده را بخیه زده‌اند و خون او همه‌جای تخت پاشیده است.»

تغذیه نامناسب زندانیان و عدم دسترسی آن‌ها به میوه حتی در ازای پرداخت پول به مقدار سه برابر قیمت بازار

: «ماهی یک‌ بار میوه به زندان می‌آید و آن‌ هم ۹۰ درصد میوه‌ها را اجازه ورود نمی‌دهند. خیار، موز و هویج در زندان قابل یافتن نیستند.» به این دلیل که می ترسند زندانیان خود ارضایی کنند.

 «آب زندان شور است و آبی که برای آشامیدن هست هم یا معمولا گل‌آلود است یا اصلا آب نیست.»

کسانی‌ که بتوانند، بتری آب معدنی می‌خرند که آن هم هر بتری چهار تا هفت  هزار تومان است.

معمولا آب چهار هزارتومانی زود تمام می شود و مجبوریم از بازار سیاه تا هفت هزار تومان هم خریداری کنیم، چون عده ای احتکار می کنند.

زندانیان باردار و مادران و کودکانی که در بند مادران نگه‌داری می‌شوند، غذای مقوی و کافی نمی‌خورند و آب آشامیدنی سالم در اختیار آن‌ها نیست.»

زندانیان زندان قرچک همیشه گرسنه هستند چون غذا به‌اندازه کافی به آن‌ها داده نمی‌شود، می‌گوید: «برای بعضی بندها که آمارشان بیشتر از ۱۲۰ نفر است، به اندازه ۸۰ نفر غذا می‌دهند و آن هم از مواد بی‌کیفیت. از گوشت خبری نیست تا وقتی که بازرسی از سازمان زندان‌ها بیاید. صغرا خدادادی، رییس زندان قرچک به بهانه کرونا، ورود غذا توسط خیرین را هم ممنوع کرده است و حتی اجازه نمی‌دهد غذا از سوی خیرین برای زندانیانی که بیشتر از ۱۰ سال حسرت بعضی غذاها و میوه‌ها به دل‌شان مانده است، به دست زندانیان برسد.»

#قرچک

بند ها و دیگر اماکن زندان:

بزرگترین بخش زندان در دو طبقه ساخته شده است. در طبقه همکف، سالن آمفی‌تئاتر، آشپزخانه، آرایشگاه، فست‌فود، بوتیک (فروشگاه لباس)، سلول‌های انفرادی، باشگاه، مددکاری، آسایشگاه زندانبانان، ریاست اندرزگاه، بندها و هواخوری بندها قرار دارند. این زندان شامل ۱۲ بند است؛ بند قرنطینه، بند ۱ و ۲ ویژه اتهامات مواد مخدر، بند ۳ ویژه متهمین مرتبط با جرائم مواد و سرقت است که در صورت صدور کیفرخواست آنها، این زندانیان به بند ۱، ۲ و یا بند چهارم زندان منتقل می شوند. بند ۴ مربوط به زندانیان با جرائم سرقت، بند ۵ ویژه جوانان ۱۸ تا ۲۵ سال، بند ۶ ویژه زندانیان مالی زیر ۲۵ سال، بند ۷ ویژه زندانیان متهم به قتل، فساد و فحشا، بند ۸ ویژه زندانیان سیاسی، بند مادران (بند سلامت و مشاوره ۱ سابق) ویژه نگهداری از مادران باردار و یا دارای کودک و همچنین بند محکومین مالی بیمار (بند

سلامت و مشاوره ۲ یا بند نظارت سابق) ویژه نگهداری از زندانیان بیمار و سالخورده بوده که مادر بابک خرمدین نیز در این بند نگهداری می شود. این بند پیشتر از آبان ۹۸ نخست برای نگهداری بازداشت‌شدگان اعتراضات سراسری آبان و دی ۹۸ و سپس به منظور قرنطینه زندانیانی که از مرخصی بازگشته‌اند در نظر گرفته شد.

به علاوه چند سلول انفرادی نیز مقابل بند ۶ به عنوان تنبیهی برای زندانیان در نظر گرفته شده است. مسئولان زندان از این سلول‌ها با عنوان بند ۹ یا بند امن نیز یاد می‌کنند. در طبقه اول ساختمان اداری، انبار و واحد کارگاه و اشتغال قرار دارد. بیرون از بخش اصلی نیز ساختمان‌های مدیریت زندان، ملاقات شرعی، سالن ملاقات، مهدکودک زندان و بهداری زندان قرار دارند. در بندها هیچ پنجره ای وجود ندارد و در صورت ابتلای یک زندانی به بیماری ویروسی، بدلیل عدم تهویه هوا، دومینوی انتقال بیماری در میان بند آغاز می شود. در بند های زندان، به ازای هر ۲۰  زندانی یک یخچال تعلق گرفته است که در واقع زندانیان بجز پنیر و ماست، امکان نگهداری چیز دیگری را در یخچال ندارند.

در بند مادران هیچگونه وسایل بازی برای کودکان وجود ندارد. مادران باردار مدت هاست که به صورت بلاتکلیف در زندان بسر میبرند و حتی با وجود شرایط ویژه آنها، هیچ اقدامی جهت تسریع روند پرونده صورت نمیگیرد.

چند سال قبل نیز گرمخانه یا آشپزخانه کوچکی در داخل بند یا هواخوری بندها ساخته شد تا زندانیان برای گرم کردن و یا آشپزی محدود از آن فضا استفاده کنند که با بررسی ماموران اداره گاز، لوله کشی گاز غیراستاندارد تشخیص داده شده و عملا هیچگاه افتتاح نشدند.

■■■

وضعیت آب و گرمای غیرقابل تحمل زندان قرچک ورامین و سوء مدیریت صغری خدادادی

به گفته تعدادی از  زندانیان زندان قرچک،  نزدیک به بیست روز است آب زندان به شدت شور،بد طعم و بد بو شده است.

بارها از صغری خدادادی رئیس زندان قرچک پرسیده ایم ،  ما زندانیان که توان خرید آب معدنی  را نداریم،چه کنیم ؟؟

خودتان حاضرید از این آب پر از لجن، وایتکس و کثافت بخورید ؟؟؟

و مثل زندانیان دچار مریضی شوید و بدنتان تاول های قرمز بزند؟؟؟

رییس سازمان زندان ها حیات الغیب خبر  گرما و هوای بد داخل زندان را دارید؟

در حالی که کولر ها را خاموش میکنند به بهانه قطعی آب و در سلول که بسته میشود در این هوای وحشتناک گرم تنگی نفس امانمان را میبرد؟؟

رییس بازرسی که به قول خودت پیگیر مشکلات هستی!

آیا توان خوردن این آب کثیف و شور را داری؟

آیا  مایلی از همین آب در لوله آب منزلت استفاده شود.

 #صغری_خدادادی  آیا حاضر هستی یک لیوان از این آب که طعم لجن گرفته است را بنوشی؟؟؟؟…..

وضعیت آب آلوده و گرمای طاقت فرسا در زندان قرچک امان زندانیان را بریده و باعث بیماری،تاول قرمز در بدن،و دل پیچه های شدید زندانیان شده و هیچکدام از مسئولین ،پیگیر مشکلات نیستند.رئیس حفاظت اطلاعات،اقای حیدری آیا واقعا از این مشکلات خبر ندارید یا حواستان را جایی دیگر پرت کرده اید؟؟

 ما از کوچکترین حق خود که آب و هوای مناسب است محروم مانده ایم.

کجاست عدالت وقتی پزشکان جهادی به زندان می آیند از بندهای ۴,۷,۸ آمار نمیگیرد,چرا؟؟؟؟

چرا دندان پزشکان جهادی که به زندان آمده اند از بند ۸ که سیاسی هستند آمار گرفته نشده؟؟

#زندان_قرچک_ورامین

هر سالن یک نماز خانه و هر بند چند حسینیه و نمازخانه دارد ، اما جایی برای مطالعه و حتی غذا خوردن نداریم ، سفره که می اندازیم، کسی از روی تخت بیاد پایین خاک و پرز لباسش میره تو غذامون، اقسام مواد مخدر به وفور یافت می شود ، اما کتاب و روزنامه به سختی ..

تا هفته پیش یک روزنامه اطلاعات برای مطالعه  هر بند می دادند، اما حالا همان هم پولی شده،

جالب اینکه وقتی از فروشگاه روزنامه می خریم در فاکتور می نویسد،شکلات بایکیت،

نمی نویسد روزنامه!

چون سازمان زندان‌ها بودجه می گیرد که روزنامه ها را رایگان به زندانیان بدهد ،

اما سهم خودمان را به ما می فروشد.

مواد شوینده ای که باید به ما رایگان بدهند را هم به ما می فروشند،

آنچه به عنوان جیره بهداشتی به ما می دهند طی یک هفته تمام می شود و مجبوریم خودمان مایع دستشویی بخریم، برای شستشوی بند خودمان باید مواد شوینده بخریم، خیلی از زندانی ها پول ندارند و برای همین بهداشت رعایت نمی شود.

گرمای طاقت فرسا – گرمازدگی کودکان خردسال و خرابی امکانات سرمایشی

کولر بند مادران خراب است، در روزهای اخیر چند کودک خوردسال گرما زده شده اند، چون بندها کولر ندارد و یا کولر آن خراب است.

بدلیل قطعی برق در اکثر ساعات شبانه روز کولر داخل بندها خاموش می شود و زندانیان با گرمای شدید قرچک دست و پنجه نرم می کنند. روزهایی هم که برق قطع نشود، آب قطع می شود. قطع آب شیرین هم مجددا منجر به خاموش شدن کولر ها می شود. زندانیان از شدت گرما حالشان بد می شود.

پاسیارها و زندانبان ها

زندانبان فرزانه کریمی روزبهانی زندانیان را مورد اذیت و آزار قرار داده و به زندانیان بی احترامی و توهین می کند. عوامل زندان هم به او کاری ندارند و حق را به او می دهند و میگویند هیچ ایرادی ندارد. کریمی خطاب به زندانیان سیاسی لفظ «ضد انقلاب» را بکار می برد. فرزانه کریمی روزبهانی خون زندانیان را در شیشه کرده است.

چند پاسیار نیز با نامهای سحر کرم صالح، میرزایی، رستمی ، قره گوزلو و نهاوندی جزو پاسیارهایی هستند که خیلی عصبی و بدرفتار هستند، آنها نیز به زندانیان توهین کرده و زنان زندانی را مورد اذیت و آزار قرار میدهند.

این افراد از جانب رئیس و عوامل زندان حمایت می شوند و صدای اعتراض زندانیان برای تعویض این اشخاص به جایی نرسیده است.

قفل بودن درب بندها و نبود نگهبان – خطر جانی برای زندانیان

درب سالن هشت که سالن زندانیان سیاسی است همیشه قفل است. هیچ زندانبانی بطور ثابت جلوی در حضور ندارد تا در صورت نیاز در را باز کند. به همین منظور درصورت بیماری و کار فوری زندانیان سیاسی باید مدتها منتظر بازشدن درب سالن بمانند. در یک مورد یک زندانی که بیماری جدی داشت چندین ساعت پشت در منتظر شد. درصورتیکه یک زندانی اورژانس باشد هم کسی در را باز نمی کند و همین مساله نگرانی از بروز یک خطر جدی و جانی را افزایش داده است.

از طرفی خراب بودن کلیه آیفونهای داخل سالنها باعث سخت شدن ارتباط بین زندانیان و دفتر افسر نگهبانی می شود، در اکثر مواقع هم افسر نگهبان شیفت، آیفون را قطع نموده تا از تماس زندانیان خودداری کند. به همین دلیل اگر یکی از زندانیان حالش بد شود بازهم کسی پاسخ نمی دهد.

محدودیت تماس زندانیان و ملاقاتها

تلفن ها در هواخوری   و در زیر تابش مستقیم نور خورشید هستند  معمولا از هر شش گوشی که متعلق به هر سالن است سه گوشی خراب می باشد (و بعضا هم تعداد تلفن های خراب بیشتر است). با وجود بارها اعتراض زندانیان هیچگونه اقدامی جهت تعمیر یا تعویض تلفنهای خراب انجام نشده است.

ملاقات حضوری دوماه یک بار به مدت بیست دقیقه می باشد. برای زندانیان سیاسی سخت تر است. همین ملاقات کم و کوتاه هم در صورتی است که رئیس زندان تایید کند! وقتی زندانیان از بازدیدکنندگان در این مورد سوال کردند پاسخ گرفتند که: «ملاقات حضوری اصلا در آیین نامه نیست و بر اساس اخلاق و رفتار زندانیان ملاقات داده می شود! حق نیست! یکطور تسهیلات است!.»

زمان ملاقات کابینی ۱۵ الی ۲۰ دقیقه است درحالیکه طبق قانون آیین نامه سازمان زندانها باید ۲۵ دقیقه باشد اما حتی قانون خودشان نیز در زندان قرچک رعایت نمی شود.

کولر بند مادران در زندان قرچک خراب شده و  به ویژه کودکان دچار گرما زدگی شده اند، ( زندان قرچک ورامین در جنوب تهران است و هوای آنجا ار تهران هم گرم تر است، در زندان هم به دلیل اینکه دستمزد نگهبانها سنگین شده ، دو بند یکی کرده اند، یعنی در حالت استاندارد باید در هر بند صد نفر باشد، برای اینکه کمتر دستمزد بدهند در هر بند دویست نفر را محبوس کرده اند و همین جمعیت زیاد خود باعث گرمای بیشتر می شود)

چند بار به #صغری_خدادادی رئیس زندان قرچک اعتراض شده و طبق معمول پاسخش این است که ” اینجا زندانه ، هتل که نیست ” !

#زندان_قرچک_ورامین

■

سوء تغذیه زنان زندانی

زندانیان در این زندان دچار سوتغذیه هستند. به زندانیان پروتئین نمی رسد. میوه ها را خیلی دیر به دیر می آورند و در فروشگاه میوه نیست.

دستگاه تصفیه آب در تمامی بندها خراب است و آب به شدت بوی وایتکس می دهد. با اینحال عوامل زندان به این مشکل بی توجه هستند و اهمیتی نمی دهند.

اکثر خوراکی ها نظیر شیر و کنسروهای میوه و لوبیا دارای اسید سیتریک یعنی ماده نگهدارنده می باشند و هیچگونه کالایی که مقدار اسید سیتریک آن کم باشد وجود ندارد، زندانیان پس از مصرف طولانی مدت این مواد دچار مشکلات معده و روده شده اند.

در این زندان یک بسته هویچ شامل دو عدد هویج کوچک خورد شده را ۲۳ هزار تومان به زندانی می فروشند، طوریکه زندانیان اصلا توان خرید آن را ندارند.

اطلاع رسانی از اوضاع زندان‌ها اگر به طور گسترده و پیوسته صورت بگیرد می تواند در بهبود اوضاع به زندانیان کمک کند.

در کوتاه مدت ، این کوچکترین کاری است که باید برای همنوعان خود انجام دهیم، اما در بلند مدت باید برای نابودی هر شکنجه گاهی بکوشیم،

مجازات نام مستعار شکنجه است و هیچ مجرمی با شکنجه اصلاح نشده، اگرچه مجرمین اصلی هرگز پایشان به زندان باز نمی شود، چون خودشان قانونگذار و مجری آن هستند و هرآینه در بیت و کاخهایشانند.

■■■

مشکلات زندانیان #شکنجه_گاه_قرچک  از زبان خودشان

(  این گزارش ، پس از مصاحبه با بیش از ده زندانی و خانواده آنها تهیه شده)

قسمت اول :   خوراک

وضعیت غذایی و زندگی سخت در زندان

اینجا زندانیانی داریم که بیش از ده سال است حبس را تحمل می کنند و در حسرت یک میوه و خوراک خوب هستند و مسئولان زندان نه تنها آیین نامه را رعایت نمی کنند و به زندانیان میوه نمی دهند(طبق آیین نامه سازمان زندان‌ها باید در جیره غذای زندانی لبنیات، میوه و سبزیجات به طور رایگان تحویل داده شود، اما این بودجه دزدیده می شود و میوه و سبزیجات رایگان به زندانیان داده نمی شود) حتی وقتی نیکوکاران خوراک و میوه برای زندانیان می فرستند هم، این کمک‌ها به زندانیان نیازمند نمی رسد.

آب زندان آب شور و غیر قابل خوردن است. زندانیان باید آب مدنی را به قیمت هر بطری ۴هزار تومن تهیه کنند که بسیاری زندانیان قدرت تهیه آب را ندارند.

در این زندان هویج و موز و ۹۰ درصد مواد خوراکی ممنوع است و بجای آن مواد مخدر به وفور هست. چون زندانیان همیشه گرسنه و عصبی هستند و حدود هزار زن زندانی اینجا هستند

■■■■

قسمت دوم :

 بهداشت و درمان

پیشتر هم به مشکل این روزهای زندانیان قرچک ( خرابی فاضلاب و روان شدن فاضلاب در بند و بوی بد، جمع شدن حشرات و  …)

وجود رتیل های سمی، موش،سمندر، آبدزدک و حشرات گوناگون،

رتیلها بین علف ها و خار های حیاط مخفی می شوند ،زندان هم اقدام به کندن خارها و نظافت  نمی کند، #صغرا_خدادادی در پاسخ به اعتراض زندانیان به وجود حشرات و رتیل گفت: در زندان وجود این چیزها طبیعی است.

قسمت پزشکی: نبود داروهایی مانند آمپول کترولاک ، آمپول پیروکسیکام، ب۱۲و  ب کمپلکس ،پماد زینک و پماد سوختگی و داروهای تخصصی دیگر،

اکثر داروها توسط خانواده زندانیان ، ” با هزینه شخصی” ( از بیرون تهیه می شود)

سرم فقط به زندانیانی که اعتصاب غذا کرده اند و فشارخونشان زیر هشت باشد، تزریق می شود، اما برخلاف که در سرم زدن و تحویل داروهای ضروری به زندانیان سخت گیری دارند و می گویند بودجه کم داریم، در تجویز و تحویل قرص های خواب آور دست و دل باز هستند و برای اینکه زندانیان را بخوابانند هیچ وقت بودجه کم ندارند!

با یک بار مراجعه پزشک به روانپزشک زندان و همین که ادعا کند ، افکار خود کشی دارم و شبها خوابم نمی برد ، روانپزشک تعداد زیادی قرص تجویز می کند که فقط او را بخواباند و دردسرش برای زندانبانها کم شود.

حدود هشتاد  پنج درصد از زندانیان داروهای اعصاب مصرف می کنند و هیچ گونه نظارتی هم صورت نمی گیرد،اکثر روانپزشکهای امروز زندان، زندانبانهای دیروز هستند که در دانشگاه های بی کیفیت و غیر حضوری که داخل زندان است ، طی کمتر از چهار سال و بدون درس خواندن مدرک گرفته اند و حالا به عنوان روانپزشک کار می کنند و کاری جز تجویز قرصهای خواب سنگین برای زندانیان بلد نیستند .

د تجویز قرص های خواب دست و دل باز هستند ، اما برای اعزامهای درمانی خسیس هستند و می گویند بودجه نداریم!

برای اعزام به بیمارستان ، حتی در صورتی که پزشک اعلام کند ، اعزام ضروری است،زندانی باید مدت‌ها منتظر بماند، در اکثر موارد رئیس بهداری می گوید مورد ضروری نیست، حتی درباره بیماران مبتلا به سرطان!

حتی زندانیانی که در آشپزخانه و  واحد آب جوش (چای خانه )کار می کنند، وقتی آب جوش رویشان می ریزد  و دچار سوختگی های شدید می شوند ، آنها را به بیمارستان اعزام نمی کنند،   در  نهایت یک مسکن به آنها تزریق می شود در بهداری زندان  کمی پماد سوختگی به آنها می زنند .

آزمایشگاه بهداری  زندان قادر به انجام اکثر آزمایش‌ها نیست و اعزام به بیمارستان برای انجام آزمایش‌های ضروری به سختی انجام می شود،مگر اینکه زندانی اعلام کند تمام هزینه های درمان و رفت و آمد را علاوه بر شیرینی به عوامل زندان را می پردازد( که اکثر زندانیان چنین توانی ندارند)

در واحد پرستاری بهداشت رعایت نمی شود، به زندانی بیمار روی همان تختی آمپول می زنند که زندانی قبلی که خودزنی کرده و خونش روی تخت ریخته   ، روی آن بوده  ، اهمیتی به نظافت واحد پرستاری داده نمی شود.

در طول روز از هر بند فقط پنج زندانی ویزیت می شوند( این روند همه زندان‌ها است، پزشک‌ها دستور می دهند که امروز فقط چهل بیمار را ویزیت می کنم ، زندان هشت بند دارد و بنا بر این نگهبان هم به وکیل بندها دستور می دهد ، فقط پنج نفر از هر بند بفرستند، وکیل بندها هم معمولا کسی را برای درمان می فرستند که خوش حساب باشد و دستش موقع باج دادن نلرزد

[  ” شهرام و بهرامها” _ نور چشمی ها]

در اعزامها ،پاسیار ها همیشه عجله دارند که زودتر اعزام تمام شود و برگردند تا به شغل دومشان برسند، بنابراین معمولا جواب سونوگرافی و آزمایش‌ها را نمی گیرند و نمی گذارند مراحل درمان تمام شود و با سمبل کاری ، سر و ته کار را تمام می کنند.

دستبند و پابند زدن به زندانی بیمار هم از دیگر شکنجه ها است، در حالی که زندانی سیاسی که اصلا رد مال( بدهی)  ندارد و

بیم فرار او نیست( چون شاکی خصوصی ندارد)

دیگر زندانیان هم که بدهی و رد مال دارند می توانند وثیقه بگذارند( که اکثرشان برای مرخصی گذاشته اند) و البته راه های بسیاری وجود دارد تا اینچنین با آبروی افرادی که اکثرشان به طور عمد مرتکب جرمی نشده اند و قربانی اوضاع وخیم معیشتی هستند ، بازی نشود،البته با اختلاسگران و مجرمین واقعی چنین بدرفتاری هایی نمی شود، اصل کاری ها که هرگز پایشان به زندان باز نمی شود و

” رُخ ” ها هم که در زندان هستند ، هیچ کدام از سختی های یک زندانی عادی را تحمل نمی کنند و با پول و رشوه از همه این سختی ها گذر می کنند.

اجازه ملاقات با خانواده ، به اکثر زندانیان داده نمی شود  ( مگر همان نور چشمی ها)

و این باعث می شود ، زندانی با مشکلات زیادی مواجه شود، اگر خانواده آنجا باشد خیلی دلسوزانه تر کارهای درمانش را پیگیری می کند و اگر نیاز به لوازمی( دستمال کاغذی ، آب، دارو و غیره ) داشته باشد ، برایش فراهم می کند ،

در زندان قرچک ، برای بیش‌از هزار زندانی، فقط  دو ویلچر موجود است ! که هر دو خراب هستند!!!

چشم پزشک و دندان پزشک به ندرت و خیلی دیر به دیر به زندان مراجعه می کنند ،

چشم پزشک برای معاینه از زندانیان پول می گیرد و عینکهایش هم گران و بی کیفیت است و زندانیان چون گزینه دیگری ندارند مجبور به خرید از او هستند.

البته همین درمان بی کیفیت هم برای خیلی ها آرزو است، چون معمولا به آدم‌های معمولی که توان رشوه دادن ندارند ، نوبت درمان نمی رسند،

دندانپزشک هم برای خدمات درمانی پول زیادی می گیرد و فقط کشیدن دندان رایگان است که به دلیل عدم رعایت بهداشت، بهتر است زندانی درد را تحمل کند و به آنجا نرود، چون مشکلش که حل نمی شود هیچ، ممکن است دچار بیماری های بدتری هم بشود!

حفاظت زندان

با مدیریت آقای حیدری ،

خانمها صحرایی و کمالی

تبدیل به پاتوق بازجو ها شده و محل آزار زندانیان سیاسی، که هر کس انتقاد، اعتراض و افشاگری کند را به حفاظت می برند و مورد آزار قرار می دهند.

زندانی‌ها باید هنگام مراجعه به حفاظت چادر سر کنند ، در غیر این صورت خانم صحرایی با آنها بدرفتاری می کند و به  مشکل آنها رسیدگی نمی شود .

■■■

قسمت سوم

وضعیت بندها

قرنطینه خیلی کوچک است با آمار ۶۰ نفر. در بندها هیچ پنجره ای جهت تهویه هوا وجود ندارد.

سالن ملاقات خیلی کثیف و کوچک است، صندلی برای ملاقات کننده ها ندارد، حتی سالن جداگانه ای برای ملاقات با وکیل و ملاقات حضوری با خانواده در نظر نگرفتند.

تایم ملاقات زندانی عمومی فقط ۲۰ دقیقه است. گوشی های سالن ملاقات اکثرا قدیمی و خراب و از کار افتاده است.

گرم خانه در حیاط بندها برای پخت غذا وجود دارد اما بدلیل سقف کوتاه درِ گرم خانه ها بسته شده و زندانیان امکان استفاده ندارند. این گرم خانه ها به محل گربه ها تبدیل شده است و زندانیان امکان تهیه غذا ندارند.

سینک ظرفشویی و دستشویی بندهای یک تا هفت مشترک است که این خودش یک فاجعه است.

■■■

قسمت چهارم

#حفاظت_زندان و  #رئیس_زندان خانم #صغرا_خدادای مانع از رسیدن  کمک‌های  نیکوکاران به زندانی هایی که فرزند دارند ( و فرزندشان در زندان است) می شوند ،

 پوشکها و خوراکی هایی که نیکوکاران برای کودکان در زندان می فرستند هم به دستشان نمی رسد ، با توجه به اینکه غذای زندان به ویژه برای مادری که فرزندش را شیر می دهد کافی نیست، بسیاری از نیکوکاران برای این مادر ها خوراک می فرستند اما رئیس زندان ، کرونا را بهانه می کند و این کمک‌ها را به آنها نمی رساند .

حتی پوشاک هایی که برای مادران و فرزندان زندانی می فرستند عم به دستشان نمی رسد .

اینجا زندانیانی داریم که بیش از ده سال است حبس را تحمل می کنند و در حسرت یک میوه و خوراک خوب هستند و مسئولان زندان نه تنها آیین نامه را رعایت نمی کنند و به زندانیان میوه نمی دهند( طبق آیین نامه سازمان زندان‌ها باید در جیره غذای زندانی لبنیات، میوه و سبزیجات به طور رایگان تحویل داده شود ، اما این بودجه دزدیده می شود  و میوه و سبزیجات رایگان به زندانیان داده نمی شود) حتی وقتی نیکوکاران خوراک و میوه برای زندانیان می فرستند هم، این کمک‌ها به زندانیان نیازمند نمی رسد.

تلفنها در حیاط و زیر آفتاب و معمولا هنگام مکالمه بارها قطع می شود ، اکثر دستگاه های شارژ کارتهای تلفن خراب است و زندانیان برای شارژ کارتهای خود با  مشکلات زیادی مواجه می شوند.

 هر چند ثانیه یک بار اعلام می شود تماس از زندان است، به این بهانه که از کلاهبرداری بعضی از زندانیان جلو گیری شود، این درحالی است که کلاهبرداران در زندان موبایل‌های به روز و اینترنت دار  از ماموران می خرند و اصلا از این تلفنها استفاده نمی کنند و این سختگیری ها فقط برای سیاسی ها و عادی ها است.

#زندان   #قرچک

بازرسی یگان :

به هنگام ورود هر انسان به زندان ( پس از بازداشت یا هنگام بازگشت از مرخصی یا اعزام درمانی یا قضایی ، زندانی را کاملا “برهنه / لُخت ” می کنند و زندانی را مجبور می کنند  ده بار بشین و پاشو برود

) به این بهانه که اگر وسیله ممنوعی مثل مواد مخدر  در مقعدش پنهان کرده بیرون بیافتد، این در حالی است که مواد مخدر و موبایل توسط خود کارکنان حفاظت، زندان و سپاه به صورت عمده وارد می شود ، خودشان مواد مخدر را کیلویی به زندان می آورند و می فروشند و در ظاهر برای جلوگیری از ورود چند گرم مواد ، اینگونه با زندانیان بدرفتاری می کنند، درحالی که طبق آیین نامه باید از گِیت های هوشمند برای بازرسی استفاده شود، و این کار خلاف انسانیت و حتی قوانین موجود است.

وسایل زندانیان هنگام بازرسی نزد خودشان بازرسی نمی شود و بارها ماموران بازرسی ، وسایل زندانیان را ربوده اند.

بازرسی های بدنی بسیار توهین آمیز و همراه با هتاکی و حرکات زشت حین لمس

نقاط حساس( مثل سینه وآلت  جنسی ) بدن است.

به هنگام بازرسی توسط #یگان_بازرسی

از بندها حتی وسایل مجازی که زندانی از فروشگاه زندان خریده را هم می برند، بارها لباس، خوراک و نوشت افزار زندانیان توسط مامورهای بازرسی دزدیده شده است.

علاوه بر اینکه وسایل زندانی، حتی وسایل مجاز مثل خودکار، ماژیک، دفتر، کتاب، پوشاک …حین بازرسی ربوده می شود،

ماموران بازرسی به طور وحشیانه ای اتاق را شخم می زنند، پرده ها و ملحفه هایی که زندانیان به سختی در این #گرانی تهیه کرده اند را پاره می کنند،با پوتین روی فرشها می آیند، و تا یک هفته پس از بازرسی مجبوریم اتاقها را مرتب و تمیز کنیم، تخت هایمان و جای خوابمان را خراب می کنند و تهیه دوباره وسایلی مثل پتو و بالشت برای بسیاری از زندانیان ، دشوار و گاه غیر ممکن است،چون اکثر ما اوضاع مالی خوبی نداریم.

• ●

#بیگاری

زندانیانی تحت عنوان رای کار در زندان کار میکنند. در آشپرخانه، اجرای احکام، معاونت بهداری، بوتیک، انبار و جاهای دیگر که از آنها بیگاری کشیده می شود. حتی اگر اینها بسوزند یا مریض بشوند حق استراحت ندارند و باید کار کنند. آنها بابت کار پول دریافت نمی کنند و اگر اعتراض کنند کارشان را می گیرند و به اندرزگاه انتقالشان می دهند. آنها برای اینکه در بندهای بهتر مانند مشاوره یک و دو و بند هشت بمانند که نسبتا خلوت تر است مجبور به انجام کارهای سخت می شوند.

زندانیانی که در آشپزخانه زندان از ساعت ۸ صبح تا ۶ بعد از ظهر کار میکنند حقوق بسیار کم ۷۰۰هزار تومنی می گیرند و هیچ امتیاز دیگری برایشان در نظر گرفته نمی شود.

■■■

#اجرای_احکام

در صورت برگزاری شورای انضباطی برای زندانیان، نه آنها را به شورا احضار میکنند تا از خودشان دفاع کنند و نه تصمیم شورا به آنها ابلاغ می شود. ابلاغ حکم ها و احضاریه ها به دادگاه و… معمولا سه ماه بعد از تاریخ صدور به زندانیان ابلاغ می شود و برغم هزاران بار اعتراض نسبت به این وضعیت، هیچ اقدامی نشده است.

ابدا به نامه های زندانیان رسیدگی نمی شود و پاسخی داده نمی شود. قاضی ناظر بر زندان خانم شقاقی جواب نامه ها را نمی دهد و این باعث کند شدن روند آزادی و مرخصی افراد می شود.

پرینت قضایی اکثر زندانیان اشتباه است و با وجود هزاران بار اعتراض، زندان حاضر به اصلاح نیست.

رئیس زندان مانع از صحبت زندانیان حتی با عوامل سازمان زندانها جهت اعتراض به مشکلات می شود.

°°°

بازرسی های یگان از اتاقها با برهم زدم آرامش و نظم اتاق همراه است    ، وسایلمان ربوده و خراب می شود،

گاه حتی هفته ای دوبار به بند بازرسی می زنند، یعنی هنوز خرابی بازرسی قبلی را درست نکرده ایم و در حال تعمیر وسایل و نظافت اتاق هستیم که دوباره بازرسی می زنند   و تمام  زحماتمان به باد می رود،در حالی که خلافکارهای حرفه ای ، مواد مخدر و دیگر وسایل ممنوعه را اصلا در اتاق مخفی نمی کنند و خود زندانبانها برایشان نگه می دارند و با امنیت کامل ، خرید ، فروش و مصرف می کنند و تمام زحمات و دردسر های این بازرسی های نمایشی برای افراد پاک است که اهل هیچخلافی نیستند و حتی به دلیل مبارزه با ظلم و فساد در زندان محبوسند

پاسیارها با زنان زندانی رفتار بسیار بد، توهین آمیز  و زننده ای دارند ، گاه هنگام اعزام به دادگاه زندانی را تحقیر و تمسخر می کنند،

از جمله پاسیارهایی که رفتار بدی دارند و خیلی بد دهن هستند:

سحر کرم صالح ،  فاطمه میرزایی ، و دو خانم دیگر  به اسمهای قره گوزلو و محمدی خیلی حرفهای زشت به زندانیان  می زنند.

#پاسیار

• ●□□■■◇◇◇

#ریاست_اندرزگاه

(   حکومت آخوندی ، زندان را #ندامتگاه  و هر بند را #اندرزگاه ، نامیده است )

خانم #امیری با سیاست تفرقه بیانداز و حکومت کن، تلاش می کند، اتحاد و هم‌دلی بین زندانیان را از بین ببرد،

او بیشتر ساعت کاری اش را با استراحت و غذا خوردن سپرسی  می کند و به کارهای زندانیان رسیدگی نمی کند.

به زندانیانی که سابقه بستری شدن در ” امین آباد ” را دارند توهین می کند و آنها را مورد تمسخر قرار می دهد، در حالی که همه می دانند، امین آباد شکنجه گاهی برای معترضین و دادخواهان است، اینجا هر کس که در برابر ستمگری و فساد سکوت نکند را دیوانه می خوانند و به امین آباد می فرستند.

به هنگام مراجعه بازدید کنندگان از زندان، اجازه نمی دهد آنها از سالن هشت( محلی که #زندانیان_سیاسی را در آن  محبوس کرده اند )  بازدید  کنند و شکایت‌های آنها را بشنوند.

روند کند رسیدگی به پرونده ها ،زندانیان را خسته و خشمگین کرده و باعث اقدام به خود زنی و    #خودکشی های فراوان می شود.

واکنش رئیس اندرزگاه به خودزنی ها و خودکشی ها ، ایستادن و خندیدن به آنها و تمسخر کسانی است که تحت شکنجه ها خسته و عصبی شده اند و زندگی‌شان دچار بحران‌ها ی شدید شده  ، انگار ما اسیر جنگی هستیم که از دیدن زجر کشیدنمان اینقدر لذت می برد.

نه فقط کمکی به زندانیانی که به ستوه آمده اند نمی کند، بلکه آنها را تمسخر و تحقیر  می کند، و با ِلذت می ایستد و خودزنی زندانیان و خونریزی آنان  را تماشا می کند،

ممکن است اگر زندانی با یک مسئول یا مددکار مثل خانم محمودی مشکلش را درمیان بگذارد، کمی آرام شود،اما خانم امیدی حتی همین را هم از ما دریغ می کند و برای اینکه خودش راحت استراحت کند ، کسی را نزد دادیار و مددکار نمی فرستد.

از آنجا که در دفتر رئیس اندرزگاه دوربین نیست، ایشان با خیال راحت اقدام به زد و بند با فروشندگان مواد مخدر و دیگر وسایل ممنوعه یا کم یاب در زندان  می کند ،

او ( امیری _ #رئیس_اندرزگاه ) با وجود اینکه از وجود مواد مخدر و خرید و فروش آسان آن در بند مطلع است، چشمش را روی این فجایع می بندد و حتی از این اوضاع سود می برد و از فروشندگان حق سکوت می گیرد،

ریاست اندرزگاه از پذیرفتن لباس‌های طرح دار از خانواده ها خود داری می کند، این در حالی است که اقسام لباس‌های طرح دار در بوتیک زندان به چند برابر قیمت  بیرون فروخته می شود ،

فقط سالی دو بار به زندانیان اجازه تحویل لباس از خانواده ها می دهند تا اینگونه زندانیان را مجبور به خرید از بوتیک گران فروش زندان کنند و سود کلانی کسب کنند.

نبود گوشت در غذا های زندان، کمبود غذا و کیفیت پایین آن.

فقط در روزهایی که بازرس به زندان مراجعه می کند ، اند‌کی گوشت یخ زده در غذا ها می ریزند، در حالی که دولت به آنها بودجه برای غذایی می دهد که دست‌کم سه بار در هفته گوشت داشته باشد، اما همانطور که بودجه لبنیات ، میوه و سبزیجات را بالا می کشند از کیفیت و کمیت #غذا هم می زنند.

ادامه مطلب پس از ویرایش اضافه می شود و در کامنتها قرار می گیرد.

لطفا در اطلاع رسانی برای بهبود اوضاع  ( زندانیان) را یاری بفرمایید.

#زندانیان

#زندان_قرچک

زندان قرچک ورامین (ندامتگاه شهر ری)

مشکلات زنان در زندان قرچک ورامین هر روز بیشتر می شود و عوامل زندان در پاسخ میگویند: «اینجا زندان است! باید اینطوری باشد!»

، مشکلات زنان در زندان قرچک ورامین هر روز بیشتر می شود و عوامل زندان با جلوگیری از رفع این مشکلات و افزودن به آنها، از این اهرم برای فشار و شکنجه زنان زندانی استفاده می کنند.

در اینجا به گوشه هایی از مشکلات زنان در زندان قرچک ورامین اشاره میکنیم:

پاسیارها و زندانبان ها

زندانبان فرزانه کریمی روزبهانی زندانیان را مورد اذیت و آزار قرار داده و به زندانیان بی احترامی و توهین می کند. عوامل زندان هم به او کاری ندارند و حق را به او می دهند و میگویند هیچ ایرادی ندارد. کریمی خطاب به زندانیان سیاسی لفظ «ضد انقلاب» را بکار می برد. فرزانه کریمی روزبهانی خون زندانیان را در شیشه کرده است.

چند پاسیار نیز با نامهای سحر کرم صالح، میرزایی، رستمی ، قره گوزلو و نهاوندی جزو پاسیارهایی هستند که خیلی عصبی و بدرفتار هستند، آنها نیز به زندانیان توهین کرده و زنان زندانی را مورد اذیت و آزار قرار میدهند.

این افراد از جانب رئیس و عوامل زندان حمایت می شوند و صدای اعتراض زندانیان برای تعویض این اشخاص به جایی نرسیده است.

قفل بودن درب بندها و نبود نگهبان – خطر جانی برای زندانیان

درب سالن هشت که سالن زندانیان سیاسی است همیشه قفل است. هیچ زندانبانی بطور ثابت جلوی در حضور ندارد تا در صورت نیاز در را باز کند. به همین منظور درصورت بیماری و کار فوری زندانیان سیاسی باید مدتها منتظر بازشدن درب سالن بمانند. در یک مورد یک زندانی که بیماری جدی داشت چندین ساعت پشت در منتظر شد.

درصورتیکه یک زندانی اورژانس باشد هم کسی در را باز نمی کند و همین مساله نگرانی از بروز یک خطر جدی و جانی را افزایش داده است.

از طرفی خراب بودن کلیه آیفونهای داخل سالنها باعث سخت شدن ارتباط بین زندانیان و دفتر افسر نگهبانی می شود، در اکثر مواقع هم افسر نگهبان شیفت، آیفون را قطع نموده تا از تماس زندانیان خودداری کند. به همین دلیل اگر یکی از زندانیان حالش بد شود بازهم کسی پاسخ نمی دهد.

ترکیب بند ها در زندان قرچک :

بند های یک و دو محل محبوس شدن محکومین بابت ارتکاب جرم فروش یا حمل مواد مخدر است

بند سه : متهمین به فروش مواد مخدر یا سرقت

(متهمین فروش مواد مخدر پس از صدور کیفر خواست به بندهای یک یا دو منتقل می شوند و سرقتی ها هم به بند چهار )

بند چهار : سرقت

بند پنج : اتباع ( که اکثرا افغان هستند _ حدود بیست نفر )

بند شش: مالی _ زیر بیست و پنج سال محکومیت و  کلاهبرداری

بند هفت : قتل، فساد و فحشا ،آدم ربایی، اسید پاشی، زورگیری ، خفت گیری و جرائم خاص مثل قاچاق انسان ، زنا ، رجم

بند هشت : سیاسی ها و رای کارهای زندان

بند مشاوره یک_سابق ، معروف به بند مادران ، شامل رای کارها و مادران و بارداران

بند مشاوره دو_سابق :  محکومین مالی و بیماران و پیرها

■■■■■

خانم شقاقی  ، قاضی ناظر زندان به وظایف خود عمل نمی کند،

مدتهاست برای رسیدگی به مطالبات و شکایات زندانیان ، مراجعه نکرده و حتی جواب بسیاری از درخواست‌ها را نداده است.

همین باعث کند شدن روند آزادی یا مرخصی زندانیان شده است.

:بد نیست ، با وظایف قاضی ناطر زندان آشنا شویم

وظایف قاضی ناظر

وظایف قاضی ناظر از زمانی که یک شخص وارد زندان می شود با تشکیل پرونده جداگانه زیر نظر مستقیم وی قرار می گیرد؛ رسیدگی به مشکلات زندانیان و بطور اخص مشکلات قضایی آنان از قبیل طولانی شدن ایام بازداشت و فرایند دادرسی در دادسرا و محاکم، بررسی ادعای عدم رعایت قانون آیین دادرسی کیفری و سایر قوانین عمدتا جزایی مثل عدم پذیرش تامین توسط قضات رسیدگی کننده به پرونده و تضییع حقوق دفاعی وی، را نظارت مینماید.

دادیار ناظر زندان موظف است نظارت جدی و کامل بر بهداری زندان از حیث رعایت موازین بهداشتی و درمانی زندانیان داشته و چنانچه برای درمان نیاز به خروج از زندان ضرورت داشته باشد، دستورات لازمه را صادر خواهد نمود.

اتخاذ تدابیر لازمه در خصوص نگهداری زندانیان جرائم غیر عمد از جمله مهریه زن و دیه با سایر مجرمین عمد یا خطرناک

#شکیلا_منفرد

#زندان_قرچک_ورامین

#دادخواهان_دربند

#سهیل_عربی

https://t.me/LaVoixDesPrisonniers

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=355048950032439&id=100065820091869

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=355048950032439&id=100065820091869