شکنجه‌های پنهان

پاییز ۱۳۹۴

حدود ساعت ده اعلام کردند که ، فردا صبح ، باید به بند دو الف منتقل شوم.
تعدادی از همبندی هایم به شدت نگران شدند، حدس می زدند برای اجرای حکم اعدام فراخوانده شدم، شوک شده بودند، تلاش کردم آرامشان کنم، اما خیلی نگران بودند، به افسر شب گفتند اگر بخواهید سهیل را ببرید، بند را به آتش میکشیم…

شب سختی بود…

به هر سختی دوستانم را راضی کردم که بروم، گفتم بگذارید تمام شود، این بلاتکلیفی بدتر است، مرگ یک بار و شیون یکبار …

ساعت ده صبح با همان دوو سیلوی معروف به دنبالم آمدند و به دو الف رفتیم، حاجی (سربازجوی پرونده) خیلی گرم سلام علیک کرد، انگار نه انگار همانی بود که …

چهره اش را تاحالا ندیده بودم، اما صدای خش دار و خشنش همیشه در گوشم می پیچد.
به جز او چند فیلم بردار و عوامل پشت صحنه به همراه دو مجری از شبکه افق آمده بودند.
حاجی گفت،خیلی وقته تحت نظرمون هستی ، شنیدیم پسر خوبی شدی، درس می خونی، سر به راهی، می خواهیم برات تخفیف مجازات بگیریم، انشالله حکم اعدامت بشکنه و …
این برادرا اومدن ازت فیلم بگیرن، بفرستیم برای قضات پرونده، که ببینن دیگه تغییر کردی ، تخفیف مجازات دهند.
چند تا جمله است، جلوی دوربین میگی و خلاص!
میگی که فریبت دادن علیه نظام تبلیغ کنی، میگی به مشکل مالی خورده بودی، اسرائیل و آمریکا بهت پول خوبی دادند که علیه نظام و حضرت آقا فعالیت کنی، سیاه نمایی کنی…

خشمگین شدم و حرفش را قطع کردم.
گفتم کدوم آمریکا ، کدوم اسرائیل ، کدوم پول؟
من حتی برای تامین پول اینترنت باید اضافه کاری می ایستادم، من انتقاد کردم که به داد مردم برسند، اگر پول گرفته بودم چرا سه شیفت کار می کردم؟
اگر پول دادند پس چرا الان خانوادم حتی کرایه ماشین نداره تا ملاقاتم بیاد؟ اسرائیل و آمریکا همدستان خودتون هستند…

گفت خیلی خوب عصبانی نشو، بیا شربت بخور، تو هنوز کله ات بوی قورمه سبزی میده جوان!
اعدام میشی!
اعدام که بشی اینا که برات توفان می کنند ،چند شب عزاداری مجازی می کنند و بعد، خیلی زود فراموشت می کنند، همونجور که ریحانه و ستار را فراموش کردند…
اعدام که میشی هیچ، علیه همسرت هم الان پرونده باز شده، علیه دیگر اعضای خانوادت هم می تونیم پرونده باز کنیم، با رسانه های معاند صحبت کردند…
به خانوادت فکر کن !

گفتم ترجیح میدم اعدام بشم و بعدش فراموش ، اما علیه خودم دروغ نگم، و به عنوان یک مزدور شناخته نشم، من مزدور هیچ جا نیستم، من خواستم زندگی طبیعی داشته باشیم و مردم از این همه بحران و گرفتاری رها شوند…
من برای زندگی جنگیدم، گور بابای آمریکا و اسرائیل…

گفت خوب، پس کاری که کردی را جلوی دوربین بگو
دیگه عواقبش با خودته …

من هم حقیقت را گفتم:

گفتم من کارمند لابراتوار چاپ عکس بودم و گاه عکاسی خبری هم می کردم، از آسیب‌های اجتماعی ، مثل کودکان کار، تن فروشی، فقر، خشونت و …
همیشه به این فکر می کردم که ریشه مشکلات از کجاست ؟
عملکرد ضعیف و نادرست رئیس جمهور؟
نه!
در دوران رفسنجانی، خاتمی و احمدی نژاد ، در هر سه دوره ای که من در آنها زندگی کردم ، اوضاع همین بوده…
بعد گفتم مشکل از بالاتر است،
از رهبری
دیدم که در دوران رهبر قبلی هم اوضاع همین‌گونه فاجعه وار بوده، بعد به این نتیجه رسیدم که کل نظام فاسد است، دیدم حق با ثورو است، تنها حکومت خوب، حکومتی است که سرنگون شده.
فهمیدم ریشه این فجایع در مذهب و سرمایه داری است …
و شروع به نوشتن و روشنگری کردم…

تا همینجا که گفتم دیدم همه حضار به شدت عصبانی شدند !
حاجی با خشم گفت :
ببریدش !
بعد بهم گفت تو اصلاح بشو نیستی ، توی بیست و هشت فروردین هم جز شورشی ها و اعتصابی ها بودی، خودت این مجازات را خواستی !
برو !

چند وقت بعد خلاصه ای از گفته هام را در شبکه افق پخش کردند،
مجری هم می گفت:
ببینید. فعالان حقوق بشر از کسی حمایت می کنند که علیه دین، نظام و حضرت آقا می نوشته، به اهل بیت و پیامبر توهین کرده، این چه حقوق بشری است که از یک بی دین که علیه رهبری نوشته حمایت می کند؟؟

یک بار داشتیم این برنامه را می دیدیم ، هم بندیم گفت، تو آموزش براندازی و انقلاب دادی جای اعتراف !

گفتم اگر حرفهایی که اونا می خواستند را می گفتم قطعا اعدام می شدم.
اتفاقا پخش گفته هایم باعث شد ، مردم با من همدردی کنند و حمایت مردم باعث شکستن حکم اعدام شد.

سهیل عربی