گاز اشک‌آور

“گاز اشک آور با آزاد کردن ذرات قابل استنشاقی که به غشاهای مخاطی نفوذ می کند ، کار می‌کند. گاز اشک آور در واقع گاز نیست. در حقیقت ، مواد شیمیایی فعال موجود در گاز اشک آور – که معمولاً ترکیبات هالوژن آلی مصنوعی هستند – در دمای اتاق جامد هستند. گاز اشک آور حاوی ریز-ذرات است. ترکیبات متداول موجود در گاز اشک آور شامل کلروبنزالمالونونیتریل (CS) ، کلروآستوفنون (CN) است که هر دوی آنها به عنوان قارچ شناخته می‌شوند.

اگرچه گاز اشک آور یک سلاح شیمیایی غیر کشنده محسوب می‌شود ، اما اثرات آنی آن می‌تواند مضر باشد. افرادی که در معرض استنشاق این گاز قرار گرفته اند غالباً احساس سوزش روی پوست و صورت خود داشته و در تنفس دچار مشکل می‌گردند وبینایی‌شان به علت تشکیل ابر بزرگی از مایعات در چشم دچار مشکل می‌شود.

خنثی سازی:
باید توجه داشت که برای خنثی سازی گاز های اشک‌اور باید دانست که کپسول حاوی چه موادی است. به هر صورت خنثی سازی این کپسول ها کاری خطر ساز برای سلامتی خواهد بود. یک عملیات خنثی سازی یا  پاکسازی غیر ماهرانه می تواند شما را در معرض خطرات جدی سلامتی قرار دهد و  حتی باعث آسیب دائمی قلب و کبد می شود. بنا براین لازم است که در شرایط پیچیده ای از جمله  مبارزات خیابانی ، پیش تر در باره نحوه  خنثی سازی گاز اشک آور ، انواع آن و خطرات آن آموزش دیده  و سپس اقدام نمایید.

اما برای مقابله یا کم اثر کردن و حتی از کار انداختن گسترش گاز راه هایی وجود دارد.
به طور کلی شما میتوانید با گذاشتن یک کلاهک یا محفظه بسته که جلوی جریان هوا را بگیرد ،‌اثر انفجاری  کپسول را خنثی کرده و از گسترش گاز آن جلو گیری نمایید

عاقلانه تر این است که در هر گروه کسانی مجهز به دستکش های کار و عینک شنا یا ایمنی و در صورت امکان ماسک ضد گاز حضور داشته و وظیفه از کار انداختن کپسول های پرتاب شده را بر عهده بگیرند. بسته به حجم مبارزه یک  گروه  خنثی سازی میتواند از ۲ تا ۳۰ نفر یا بیشتر را در بر بگیرد.  افراد این گروه ها باید مجهز به قوطی های آب و  سرپوش هایی باشند که از هیچ طرف امکان ورود هوا نداشته باشد و بتوان راه رسیدن هوا به گاز را مسدود کرد.

اگر در معرض گاز اشک آور قرار گرفتید:

از محل دور شوید  اما از گروه خارج نشوید! هرچه سریع تر و با آرامش  خود را از محل گاز دور کنید.
رو به باد. هوای تازه و در صورت امکان با استفاده از محلول اسپری شربت معده و آب که در راهنمای زیر معرفی شده است به درمان خود بپردازید .
چشمان خود را با آب سرد بشویید.

اگر چشم خود را از گوشه داخلی و گوشه بیرونی شستشو می کنید ، از اجازه ندهید آب آلوده روی پوست یا لباس شما جاری شود.
لباس و بدن خود را با آب سرد بشویید.

از آب گرم استفاده نکنید. استفاده از آب گرم منافذ شما را باز می کند و به مواد شیمیایی اجازه می دهد تا بیشتر در آن نفوذ کرده و در نتیجه باعث سوزش بیشتر پوست شوند.

حمام نکنید – زیرا فقط خود را در مواد شیمیایی خیس می کنید.
تا حد امکان از تماس پوستی با گاز اشک‌اور یا کپسول آن پرهیز کنید.

در حالی که اثرات جسمی قرار گرفتن در معرض گاز اشک آور موقت است ، اگر جلوی گسترش آن گرفته نشود  اثراتی که گاز در صحنه دارد می‌تواند دوام بیاورد. بنا براین

کمترین کاری که میتوانید انجام دهید جلوگیری از گسترش گاز با انداختن یک سطل یا مخروط ترافیکی بر روی آن است .