این جهان دیگر جای کودکان نیست

سولماز اسکندی

این جهان دیگر جای کودکان نیست
چهره اش بیش از حد زشت و وحشتناک است برای دنیای معصوم کودکان
کاش می شد همه را جمع کرد و با خود به جایی برد که در آن اثری از این همه زشتی نباشد
کاش دیگر کسی بچه ای به دنیا نیاورد
کاش مادرها و پدرها به کودکانشان انقدر خائن نبودند
تصویر چند کودکِ کودکی نکرده، چند کودکِ مرگ را زیسته ، چند کودکِ قربانی را تاب می توانیم بیاوریم ؟؟

چرا انقدر ظرفیتمان زیاد شده ؟ چرا این دردها سینه مان را نمی شکافد؟ چرا کاری نمی کنیم ؟ چطور می بینیم و هنوز می خندیم ؟ هنوز زنده ایم ؟ هنوز از هوای تازه لذت می بریم ؟

اسم ها چطور یادمان می رود ؟ تصاویر چطور شب هنگام به مغزمان هجوم نمی آورد؟

چرا طغیان نمی کنیم ؟ چرا برنمی خیزیم؟ چرا کاری برای دنیای کودکانی که به خواست ما آمده اند انجام نمی دهیم ؟ کوچه ها، خیابان ها، مدارس حتی خانه ها برایشان دیگر امن نیست… کودکانمان طعم تلخ تجاوز را می چشند، طعم تند و تیز چاقو و اسید را… طعم گزنده آتش و دار و سقوط را
کودکانمان دارند در آبها غرق می شوند، بین زباله ها نفس می کشند، بار می برند، به دار آویخته می شوند، به آنها با خشونت تجاوز می شود، بدنهایشان مثله می گردد، سقف مدارس بر سرشان آوار می شود، در شیرخوارگاه ها در مدارس مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار می گیرند سرهایشان بریده می شود، از گرسنگی و تشنگی جان می کنند جان می کنند و ما هنوز به تماشا ایستاده ایم.

کاش می شد کودکان را از این دنیای بیمار و اسیر و کرخت بیرون کشید. کاش می شد نجاتشان داد
این عکس را هفته پیش دیدم. درخواست کمک کرده بودند برای پیدا کردنش… چقدر این روزها گم می شوند کودکانمان در هیاهوی این شهر بی در و پیکر این جهان همه چیزش وارونه
نگاهش می کردم و در ذهنم تصور می کردم که همین لحظه ای که عکسش در دست من و ماهاست خودش آیا درد می کشد؟ ایا اصلا زنده است؟ آیا جایش امن است ؟ آیا ترسیده ؟ گرسنه اش نیست ؟ سردش؟؟ بلد است اصلا از خودش دفاع کند ؟؟

چند روز بیشتر نگذشت خبر دادند که با ۵۰ ضربه چاقو از پای درآمده ، بیش از ۵۰ ضربه چاقو که ۲۵ تای آنها به ناحیه سر و صورت و چشمها بوده، احمقانه آرزو می کنم با همان ضربات اولیه همه چیز تمام شده باشد، حتی تصورش تنم را به لرزه در می اورد که یک کودک ۱۱ ساله موقع مرگ چه دردی را تحمل کرده است، قبل از اینکه احساساتتان منقلب شود و در ذهنتان گلوی قاتل را بجوید بدانید که او ۲۲ سال سن دارد. در ۲۲ سالگی می رود زیر سایه دار.. حقش است ؟ حق یک جوان ۲۲ ساله این است که با خشونتی افسار گسیخته بر یک قربانی ضعیف، یک کودک، ۵۰بار چاقو بزند؟ چشمهایش را از حدقه درآورد و بدنش را تکه تکه کند؟… حق این جوان ۲۲ ساله این نیست که برود زندان تا من و شما خیالمان راحت شود که دیگر شهر پاک شده و همه چیز تمام… حق این جوان این نبوده که در کودکی بارها مورد تجاوز قرار بگیرد، حق خانواده مقتول این نیست که توسط حکومت تبدیل به قاتل شوند و بیفتند در دوری که انگار تمامی ندارد…

حق هیچ کودکی، هیج انسانی نیست که در این سیستم فاسد زندگی کند… ما مقصریم. تک تک مایی که دلمان به درد نمی آید و بلند نمی شویم و تمام نمی کنیم این تباهی را این منجلابی که همه مان را اسیر کرده این زندگی برده وار کثافت را… ما مقصریم …هر کودکی که بمیرد، هر کودکی که کودکی نکند ،هر کودکی که زجر بکشد بدین سان، تک تک ما مقصریم در هر جای این جهان که باشد …مقصریم که دردمان نمی آید، که کاری برای پایان این درد نمی کنیم …که زمین و زمان را به هم نمی دوزیم ..که نمی آشوبیم نمی شوریم بلند نمی شویم فریاد نمی زنیم مشت هایمان را گره نمی کنیم و تمام نمی کنیم این زندگی برده وار نکبت را …..

پاینوشت : لینکهای مرتبط

اظهارات عجیب قاتل پسر ۱۱ ساله تهرانی

توضیحات شهریاری درباره علت قتل پسر ۱۱ ساله در رباط کریم

——————————————————–

آدرس “دختران آنارشیست افغان ” در فیسبوک

https://www.facebook.com/Afghan-Anarchist-Girls-116992605591873

————————————————————–

آدرس آنارشیستهای رشت در اینستاگرام

https://www.instagram.com/anarshist.rasht

———————————————————

آدرس صفحه آنارشیستهای شهر بوکان ( ئانارکیسته کانی بوکان ) در اینستاگرام :

https://www.instagram.com/bokan_anarchy