قسمت اول : مطبخ آنارشیستی

برگرفته از فیسبوک سیروس شاملو

متاسفم… هم قانونشان را می خوریم که مرسوم است هم غذایشان را که مسموم است هم دگنک اش را که ملزوم است هم آش اش که مذموم است. وقت آن رسیده که فکری به حال خود کنیم . مطبخ وارداتی مدرنیته بمبی بزرگتر از هیروشیما توی مطبخ ایرانی انداخته که ترافیک بهشت زهرا را فشرده‌تر می‌کند. هزاران نفر از مردم آرام آرام به دست این تغذیه ی شوم ِ ” سرعت لقمه ها” به درک واصل می شوند و کفن پیچ به تیر غیب ناکار می شوند اگر درجا و در دم و درهم نمیرند با غده های به ضخامت هند انه در اندرون راهی سراشیب ِ سراچه ی عدم می شوند. قبرهای سه چهار طبقه منتظر مشتری بعدی ِ سوسیس بندری و کِش لقمه و فلافل وحشت روغن است که جلوی سگ بیندازی هار می شود چه برسد به امت ِ جوشی. به هرکسی توی خیابان دوداندود برخورد می کنی با چشمان اشکبار به سوی بیمارستان می رود. “پسر ِ حاج باقر کیسه دوز حالش خوب نیس! دکترا گفتن سلاطون زده به کاه دون. حالا دارم یه گونی اسکناس می برم صندوق بیمارستان. دست خداس دیگه! ” دست خدا س ؟ یا دست ساندویچ سه متری. حالا خدا چیکار کنه؟ بره سازمان نظارت بر مواد غذایی روی خودش نفت بریزه ؟
مطبخ آنارشیستی البته تضمین نمی کند که با رعایت این نکات مرگ جنابعالی از سوء تغذیه متوقف شود اما تضمین می کند این نوع رو به قبله شدن حضرت به تاخیر بیفتد. زیرا برای استفاده دقیق از روش آشپزی ِ چاره اندیش (آلترناتیو) حتما باید مواد غذایی را خودت تولید کنی در غیر اینصورت درست هم طبخ کنی و درست هم بجَوی چون از مواد غذایی نامرغوب استفاده می کنی نتیجه درستی توی بشقاب نگذاشته ای. تازه در صورتی که مواد غذایی را خودت تولید کنی باید برای آبیاری آب سالمی هم داشته باشی و با ریزش باران های خطرناک و مملو از اسیدهای کربن این تولید خصوصی مشکل تر خواهد شد. دولت ها همه راه های فرار را بر شما بسته اند. پس همین حد اقل را بگیرید تا بعد.
زندگی شهری و تقسیم کار نادرست اجتماعی که چون بیماری ِ گری به جان دنیا افتاده و چپاندن میلیون ها انسان در فضایی تنگ و لانه موشی تغذیه کارخانه ای را رسمیت بخشیده است اما هر چیزی که رسم می شود به معنای انتخابی عقلانی نیست. استرس‌ها و نگرانی های مدام عصبی ، آلوده گی‌های گوناگون محیطی، تنفس نادرست، چک های بی محل، گردش خون باسمه ای ، ضربان کشمشی، یبوست های طولانی و غذاهای فاسد عامل اصلی سکته ها و مرگ و میر هستند. یکی از راه های مهم تاخیر در سقوط به این ورطه شوم تغییر روند تهیه غذای خانگی است. در گذشته چنین مشکلی وجود نداشته و مطبخ در روند سنتی به راه خود ادامه می داده اما امروزه داستان فرق کرده است و نیازها و سوخت و سازها دگرگون شده است. مثلا برای جلوگیری از یبوست های طولانی باید فیبرهای غذایی را به مواد مصرفی افزود. پوست و ریشه سبزیجات را دور نریز. به خود و کیف پول رحم کن. هرچه بیشتر دور بریزی بیشتر برای دوزار پول برده ی سیستم خواهی بود. اینجا آشپزخانه ی کانال فاشیستی ِ “من و تو” نیست که در دنیای گرسنه سه چهارم مواد غذایی را دور بریزند.
امروزه صرفا زمانی کون خیار و کدو را می بُرند که حتما تلخ باشد در غیر اینصورت دور ریختن این بخش ها به یبوست کمک می کند. همچنین الیاف های خوراکی را نباید دور ریخت. با خیس کردن پیاز صرفا لایه ی بیرونی آن دور ریختنی است دور هم به معنای سطل آشغال نیست بلکه اشاره به سطلی است که باید زیر درخت‌ها تخلیه و روی آن با خاک پوشانده شود. نه این که در زباله سوزهای بزرگ به صورت گازهای سمی در هوا پخش شود. بخش عظیمی از مواد دور ریختنی در مطبخ های معمولی در مطبخ آنارشیستی به کودهای ارگانیک تبدیل می شود و دوباره به چرخه حیات طبیعی باز می گردد.

(ادامه دارد)

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

فدراسیون عصر آنارشیسم

قسمت اول : مطبخ آنارشیستی

برگرفته از فیسبوک سیروس شاملو

Text Size

Explore More

برداشت و انتشار مطالب این سایت کاملاً آزاد است