تجاوز به بچه‌های پاپتیِ آفریقا

خبرِ تعرض و تجاوز جنسیِ نظامیانِ فرانسوی به بچه‌های پاپتیِ آفریقایی، همچون همه‌ی اخبارِ زیاده انسانی دیگر، چندی روی امواجِ بی‌بی‌سی‌ها و باباسی‌ها تاب خواهد خورد، تجاوزگران متعلق به بربریت‌های رقیب چندی یکدیگر را افشا و لاپوشانی خواهند کرد، ابراز انزجازهای بشردوستانه غبغب‌های آویزان و بزک‌شده‌ی قدرت‌مدران، اومانیست‌ها، ترقی‌خواهان، جمهوری‌خواهان،دموکرات‌های غیرتی را خواهد جنباند، و سپس به قعرِ مضاعف بی‌اعتنایی و فراموشی سپرده خواهد شد، تا در ِ ارباب بی‌مروتِ دنیا بر همین پاشنه‌ بچرخد.
مگر خبرِ تعرض و تجاوزِ جنسی اولیای کلیسای مسیحی به کودکان، وجدانِ حاکمان بی‌وجدان دنیا را چقدر تکان داد؟
مگر اخبارِ انواع تعرض‌ها و تجاوزهای پیوسته به جانِ زمین و زمانِ انسانیت تا کنون خم به ابرو یا زانوی اربابانِ جهان آورده است؟ وقاحت و کلبی‌منشیِ قدرت‌مدارانِ جهان بی‌در و پیکرتر از همیشه شده. ساز و سلاحِ شعورِ انسانی مدام کوک و صیقلی دوباره می‌طلبد تا از این زخم‌ها جان سالم به در بَرد و همچنان واقع‌بینانه خواهانِ ناممکن باشد.