افغانستانی‌ستیزی: بی‌خردی ‌مردم‌ستیزی

به درازنای تاریخ، کاشانه‌شان محل رسمی قدرت‌نمایی و جنگ و نزاع دولت‌های مختلف است. بمباران و انتحاری و فقر زندگی یومیه‌شان است و در موج‌های گوناگون به ایران و پاکستان تبعید شدند (بگویند پناهنده، پناه‌جو، مهاجر و…).

تبعید شدند و خانه‌هامان را ساختند، تبعید شدند و نیروی ارزان قیمت شدند تا بیشتر از ما برای اربابان جدیدمان خرکاری کنند. تبعید شدند و بعضیشان برای زندگی بهتر فرزندانشان، آن‌ها را به پدر و مادر به اصطلاح ایرانی فروختند چون داغ «افغان» بر‌ پیشانی‌داشتن جرم است. بله این سیل تبعیدی… این مردم، در کنار «ما» نسوختند. چون هیچ‌گاه در جایگاه «ما» ندیدیمشان و نگذاشتیمشان. لبخند و شادی این مردم برای سیستم محلی از اعراب نداشت و آن‌قدر تبعیض دیدند که بیش از پیش در «جایگاه دروغین دیگری جامعۀ (م_)نسوب به (ا)یران (ما)» درآمدند. فقر گستردۀ جامعۀ تبعیدی، به نفع دول همسایه بود. قاچاق و فروش زنان و دختران، فروش خون و اعضای بدن، تجاوز و بردگی جنسی همه و همه چیزهایی بود که ابتدا بر سر جامعۀ «دیگری ما» آمد و الان بر سر «ما». روزی که نیروهای کپیتال و دولتی «ما» ابزار سرکوب دیگری بود، جامعۀ تبعیدی برایمان مهم نبود و حالا هم «دیگری حقیقیِ جامعه(=ما)» یعنی «دولت‌گرایی» دارد به واسطۀ «بردگی‌کشیدن مضاعف» از «جامعۀ تبعیدی» ما را به سمت «جایگاه پیشین جامعۀ تبعیدی» می‌برد.

تودۀ مردم تحت تأثیر پروپاگاندای جریان‌های کپیتالیستی و دولت‌گرا، بدون تفکر در مورد اوضاع صدهابار فاجعه‌بارتر «جامعۀ تبعیدی» و «مکانیسم سیستماتیک خشونت» دول علیه این جامعه، «جامعۀ تبعیدی» را در جایگاه «دیگری» قرار می‌دهند و در بهترین حالت «دولت بد» را و نه «مفهوم دولت» را؛ علت این هجمۀ لایه‌های متمکن و نزدیک‌تر به رسانه و دولت علیه «جامعۀ تبعیدی» هم واضح است؛ زیرا که دین این عصر تا عصر آنارشیسم دولت و کپیتالیزم است:
تو مر دیو را مردم بد شناس
همان کس ندارد ز یزدان سپاس

با جسارت هرچه تمام‌تر، اتحادیۀ آنارشیست‌های جغرافیای موسوم به افغانستان و ایران تنها راه برون رفت از این برهۀ تاریک نژادستیزانه‌ را همبستگی زنان و دگرباشان این دو جغرافیا علیه امارت اسلامی و جمهوری اسلامی می‌داند.
در پایان، ما آنارشیست‌ها یادآور می‌شویم که در جنگ و ستیز با فاشیسم و فاشیست‌ها، به هر شکلی، به هر وسیله‌ای و در هر جغرافیایی، به قصد نابودیشان، لحظه‌ای به خود تردید راه نمی‌دهیم.

بخش رسانه‌ای آنارشیست‌های ساکن جغرافیای ایران به عنوان یکی از خودسازماندهی‌های فدراسیون عصرِ آنارشیسم