رهایی کوئیر

این مقاله موضع “جنبش همبستگی کارگران” (دبلیو.اِس.اِم) در مورد آزادی کوئیر را که در کنفرانس ملی اکتبر ۲۰۱۱ بازنویسی شده روشن می نماید.

###

“رهایی کوییر”

ترجمه : سولماز اسکندری

ستم کوییر

۱.۱_ دبلیو.اِس.اِم؛ با هرگونه ظلم و تبعیض علیه «اِل.جی.بی.تی.کیو» (افراد لِزبین، گِی، بایوسکشوال، ترانسجندر و افراد کوییر که در ادامه این سند صرفاً به عنوان «افراد کوییر» نامیده می‌شوند، مخالف است.

۱.۲_هوموفوبیا و ترنس فوبیا، طبقه کارگر را علیه خودش تقسیم می کند و همچنین به عنوان مکانیزمی برای اعمال نقش های جنسیتی سفت و سخت بر روی افراد با هر جنسیتی، به طبقه حاکم خدمت می کند. اگر کسی از نقش تعیین شده جنسیتی خود خارج شود، به ویژه در دوران کودکی، اولین سِلاحی که علیه او استفاده می شود، برچسب عجیب و غریب زدن به او است.

۱.۳_ این هنجارهای جنسیتی از طبیعت سرچشمه نمی گیرند، بلکه محصول تقسیم کار جنسیتی هستند که به عنوان بخشی از ظهور سرمایه داری توسعه یافته است.  «کارگر مرد»، «زن خانه‌دار» و خانواده، هسته‌ای از سازه‌های اجتماعی هستند که بر اساس خواسته‌های سرمایه تثبیت می‌شوند.

۲. آنارشیست ها بر این باورند که رهایی واقعی برای کوییرها تنها با الغای سرمایه داری و ایجاد جامعه ای که به همگان کنترل واقعی بر زندگی خود می دهد به دست می آید.  با این حال، این بدان معنا نیست که مبارزه تا آن زمان به تعویق افتاده است.  کوئیرها در مبارزه خود برای برابری از حمایت کامل برخوردارند.

۳.۱. دبلیو.اِس.اِم؛ حق افراد کوییر را برای سازماندهی مستقل به رسمیت می شناسد.  سازمان‌های دگرباشان جنسی و فضاهای اجتماعی به دگرباشان کمک می‌کنند تا اعتماد به نفس داشته باشند و در سازمان‌های جنسی مختلط مانند اتحادیه‌های کارگری، گروه‌های اجتماعی، کمپین‌ها و سازمان‌های سیاسی شرکت کنند.

۳.۲.سازماندهی مجزا از مردان به دلیل تبعیض جنسی و از زنان هتروسکشوال به دلیل هموفوبیا اغلب برای زنان کوییر مفید بوده است. بایوسکشوالها با تبعیض از سوی افراد و سازمان های لزبین و گی و هموفوبیا  از سوی هتروسکشوالها مواجه شده اند. افراد ترنس مجبور به مبارزه برای گنجاندن در سازمان های کوییر و در قوانین ضد تبعیض شده اند. افراد کوئیر می توانند خودشان قضاوت کنند که چه زمانی به سازمان های مجزا و مستقل نیاز دارند و آن چه شکلی خواهند داشت.

۴. دبلیو.اِس.اِم؛ اذعان می دارد که اکثریت قریب به اتفاق افراد کوییر باید برای امرار معاش کار کنند، یا با مزایا زنده بمانند و آنها بخشی جدایی ناپذیر از طبقه کارگر هستند.

۵. دبلیو.اِس.اِم؛ از جشن پراید با راهپیمایی ها، رژه ها و رویدادهای فرهنگی، به عنوان چالشی برای هموفوبیا و ترنس فوبیا، و بزرگداشت شورش های استون وال حمایت می کند.  ما با هجوم شرکت‌ها و پلیس ال جی بی تی و سازمانهای نظامی  به جشن‌های پراید، که صرفاً در خدمت ترویج مصرف‌گرایی و برنامه‌های ارتجاعی 《صورتی نمایی》 است مخالفیم.

۶.۱_ در چارچوب ساختارهای اجتماعی موجود، دبلیو.اِس.اِم؛ معتقد است که افراد ال جی بی تی باید دقیقاً از شراکت و حق حضانت مساوی با هتروسکشوالها از جمله حق ازدواج مدنی برخوردار باشند.  برای این منظور، این سازمان با مشارکت مدنی به عنوان یک اصل ناکافی مخالف است. این سازمان مشارکت مدنی را نمونه دیگری از قوانین تبعیض آمیز نهادینه ای می‌داند.

۶.۲_ با این حال، ما گسترش ازدواج مدنی را که در نهایت تنها شامل دربرگرفتن زوج‌های همجنس‌گرا به عنوان یک هدف برای جنبش‌های کوییر یا آنارشیست است ناکافی می‌دانیم. ما ریشه های تاریخی ازدواج را در مردسالاری و سرکوب جنسی می شناسیم.  علاوه بر این، ما وجود یک شکل هنجاری نهادینه شده از رابطه را ذاتاً برای کسانی که تمایلات جنسی آنها با آن معیار مطابقت ندارد، ذاتا محدود کننده میدانیم و در عوض جامعه‌ای را فرا می‌خوانیم که شامل همه اشکال بیان جنسی آزاد و توافقی باشد.

۷.افراد ترانس باید این حق را داشته باشند که شناسنامه و سایر مدارک خود را برای نشان دادن جنسیت واقعی خود تغییر دهند.  از انتخاب های افراد ترنس در مورد بدن خود باید به همان شیوه ای دفاع شود که از حق انتخاب زنان.  دسترسی افراد ترنس به درمان های پزشکی مانند جراحی های تغییر جنسیت و «اچ.آر.تی» نباید به شرایط اقتصادی آنها بستگی داشته باشد، بلکه باید به عنوان یک حق در دسترس باشد.

۸.۱_  ما “دفاع از خودِ ” فیزیکی توسط افراد دگرباش در برابر “ضاربان کوییر” و پلیس در صورت لزوم حمایت می کنیم.  ما همچنین متعهد می‌شویم که تمام آنارشیست‌ها نسبت به حملات خشونت‌آمیز هموفوبیا و ترنس‌ فوبیا هیچ گونه مدارایی ندارند همانطور که در برابر حملات نژادپرستانه. آسیب به یک نفر آسیب برای همه است و نباید فقط مختص به افراد کوییر باشد که در برابر ضرب و شتم کوییرها مقاومت کنند.

۸.۲_ ما نسبت به قوانین ضد جرم و جنایت که اغلب به عنوان جایگزینی برای تغییر نگرشها استفاده می شود، بدبین هستیم که در  نهایت به پلیس و سیستم زندان قدرت تنبیهی بیشتری می دهند و می توانند توسط دولت برای مبهم کردن تبعیض های نهادینه شده استفاده شوند.  بسیاری از خشونت های ضد کوئیر توسط پلیس و در زندان ها متحمل می شوند.

در عوض ما خواستار اقدام در سطح جامعه برای مقابله با نگرش های هموفوبیا و ترنس فوبیا و ایجاد فضاهای امن برای دگرباشان هستیم.

۹. تا زمانی که تأمین سلامت جنسی منعکس کننده نیازهای زنان لزبین و زنان بای باشد، باید تدارکات ویژه سلامت لزبین ایجاد شود.  باید در برابر کاهش‌های کنونی و رویکردهای جدید محافظه‌کارانه و اخلاق‌گرایانه به خدمات بهداشتی به افراد گی و مردان بای مقاومت کرد. در عوض توزیع رایگان کاندوم باید به همه تعمیم داده شود.

۱۰. در ایرلند، کلیسای کاتولیک معافیت های گسترده ای از قوانین برابری دارد. اکثر مدارس و بیمارستان ها را کنترل می کند.  سلسله مراتب کاتولیک به طور مسموم و آشکارا هموفوب است و این بدان معنی است که معلمان، پرستاران و پزشکان کوییر آسیب پذیر هستند و باید از طریق اتحادیه های کارگری از آنها دفاع کرد.  استثناهای کلیسا از قوانین برابری و کنترل آنها بر بیمارستان ها و مدارس باید لغو شود.

۱۱. ما تصاحب مبارزات کوییرها توسط ایدئولوژی های محافظه کار و ارتجاعی را رد می کنیم.  ما به‌ویژه با ایده‌های «هم‌ناسیونالیستی» که گروه‌های قومی، نژادی، مذهبی و اجتماعی خاصی (به‌ویژه مسلمانان) را به‌عنوان مخالفان ذاتی آزادی کوییرها به‌منظور « صورتی نمایی » جنگ‌های امپریالیستی و سیاست‌های مهاجرتی طردکننده و نژادپرستانه توصیف می‌کنند، مخالفیم. (به ویژه، اقدام نظامی اسرائیل علیه فلسطین و لبنان اغلب توسط مفسران برای دفاع به عنوان تنها دولت طرفدار گی ها در منطقه در برابر مسلمان هموفوب توجیه می شود.) ما توصیف نادرست طبقه کارگر و مردم فقیر را به عنوان هموفوب برای ایجاد  نفرت طبقاتی رد میکنیم.

۱۲. ما می دانیم که مهاجران و پناهندگان کوییر هم توسط دولت و هم توسط نژادپرست ها و هموفوب ها قربانی می شوند.  باید در برابر دیپورت دگرباشان مقاومت کرد.  در حالی که از نظر قانونی افرادی که به دلیل هویت «اِل.جی.بی.تی» خود در کشورهای دیگر جنسیتی در خطر هستند، مستحق دریافت وضعیت پناهندگی دانست، در عمل برای آنها بسیار دشوار است که این موضوع را با استانداردهای قابل قبول سازمانی ثابت کنند.  ما این را نوعی هموفوب نژادی نهادی و بخشی از تلاش گسترده‌تر تشکیلات سیاسی برای مشروعیت‌زدایی از وضعیت پناهندگی می‌دانیم.