زندانی در مجاورت زندان

مرزهای جغرافیایی دقیقا همان نقشی را بازی می کنند که حصارهای زندان … هم برای زندانیان و هم برای حاکمان .
حکومتها برای رسمیت بخشیدن به حدود خود و جلوگیری از دست یابی حکومت های دیگر ، واژه ی مرز را اختراع کردند ولی برای نگهبانی از این زندانهای بزرگ نیاز به افرادی داشتند تا کشور را از شر دشمن ! در امان دارند .
از اینجا بود که نیاز به تقدس بخشی به مرزها به وجود آمد .
بزرگترین بهانه ی وجودی دولتها ، حفظ امنیت بوده است و دقیقا بزرگترین عامل جنگها و خونریزی هایی که بین انسانها به راه افتاده ، وجود همین مرزهاست .
مرزها نه تنها هیچ قداستی ندارند بلکه بزرگترین عامل جدایی انسانها نیز می باشند .
کارکرد مرزها فقط در راستای چپاول ملتها توسط حکومت هاست .
هر کشور زندانی ست در مجاورت زندانی دیگر .
هر زندان برای خود حاکم بزرگ و رییس زندان مشخصی دارد که توسط زندانیان و در یک بازی خنده دار به نام انتخابات ، منصوب شده اند !!!
اینان هستند که تشخیص خواهند داد که با کدام زندان رابطه داشته باشیم و با کدام زندان دیگر جنگ کنیم !
رابطه با زندانهای دیگر هم به قصد انتفاع حاکمان هر دو طرف خواهد بود و اگر جنگی نیاز باشد ! بین زندانها ، فقط زندانیان هر دو زندان در راه زندانشان شهید خواهند شد … حاکمان سرشان به سلامت باد !
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
قسمت تاسف بار این موضوع آنجاست که همچون پرندگانی که در قفس به دنیا آمده اند و طعم آزادی و پرواز را نمی دانند ، ما نیز آزادی را فقط در کتبی می یابیم که حد و حدودش را همان حاکمان برایمان تجویز کرده اند .
و خنده دار ترین قسمت این تراژدی دردناک موقعی به روی صحنه می آید که افراد و گروههای زندانی ، ندانسته و فکر نکرده می شوند واعظان مدح گوی لزوم حفظ زندان و افتخار به زندانی بودن در زندانی خاص .