در نکوهش فرهنگ دیکتاتوری

اعتراض بسر بردن در زیر ستم،سلطه،سیطره هزاران سال حکومتهای دیکتاتوری در ایران متاسفانه چنان فرهنگ استبدادی را تا ته مغز و استخوان مان رسوب داده‌ و ریشه اش را در تارو‌پود مان سرشته که رستگاری از آن برایمان به اسانی صورت نمی گیرد .از اینروست که بخشی از ساختارهای جامعه فرهنگی ، اجتماعی و همچنین عرصه های سیاسی مان نیز بازتابی از حکومت های دیکتاتوری می باشد.

برای دوران گذار از منش مستبدانه و رهایی از فرهنگ دیکتاتوری یکایک مان مسئولیم ‌ که قاطعانه‌ ومتعهدانه‌ در مذمت و نکوهش این بخش از فرهنگ مان بکوشیم
به ویژه از فرهنگ اخلاقی رفتاری چون : افترا زدن ، اتهام ،تهدید ، افشاگری های بی پایه ‌و بدون مدرک و سند در جهت حذف دیگری ،تفرقه اندازی ، شایعه پراکنی در جهت تخریب همدیکر ، استهزا ، تحقیر در خشونت زبانی که به اسیب‌ و صدمات روحی روانی دیگر انسان ها منجر می شودو غیر انسانی و ناسالم است دور شویم.

‌

عدم انتقال این بخش از فرهنگ رفتاری و گفتاری مان به نسل های بعدی ، تظمینی است که جامعه سالم تری را در آینده سامان دهیم و سلامت جامعه فردایمان در گرو فاصله گرفتن اکنون مان از آین فرهنگ بشدت ارتجاعی می باشد از سویی دیگر هم می توان گفت که افشاگری سرآغاز روشنگری است اما به آن گونه از افشاگریی نیازمند ایم که ضرورتش در راستای خوشبختی کل جامعه و در گرو سعادت همگانی باشد و در روندی حقیقی بر مبنای حقیقت و عدالت معنای خود را پیدا کند . بنابر این با آن افشاگری که فقط بر اساس شنیده ها و گفته ها بنا شده و مستدلل و جوهر حقیقت در آن نباشد می بایست مقابله کرد.

زیرا افشاکری هایی که منبع ‌و اساس آن جعلی باشد فضایی آلوده و سمی و مناسبی را برای بهره برداری صاحبان قدرت بر علیه عدالت آماده می کند و در جهت مقاصد ضد انسانی استفاده می گردد.

اری پرهیز از هر فضای مسموم و نا سالم تخریبی ، حق طبیعی و انسانی ما آزاد اندیشان و عدالت خواهان است و می دانیم با آنکه میل و آرزوی هر فردی عدالت است اما برای تحقق عدالت فردی منفعت و برخورداریش از عدالت ،بی تردید در گرو عدالت جمعی است.

اشاره می شود که این متن به معنای فرهنگ رفتار ی مدارا جویانه و سازش گرایانه با ستمگران و حاکمان و قدرتمداران نوشته نشده است.

این متن مخاطبین یا مخاطب شخصی خاصی ندارد و بر علیه یا له شخصی نوشته نشده است و فقط اعتراضی است به فرهنگ توطئه و تخریب علیه همدیگر در بخشی از جامعه سیاسی و فرهنگی مان و برداشتی دیکر از انچه در متن است از آن نشود.