کوییر آنارشیسم یا آنارکا کوییر

کوییر آنارشیسم (یا آنارکا کوییر) یک مکتب فکری آنارشیستی است که از آنارشیسم و انقلاب اجتماعی به مثابه روشهایی برای آزادی بخشی کوییر و الغای هوموفوبیا، لزوفوبیا، تراجنس هراسی، دوجنسگراهراسی، دگرجنسگرا هنجاری، پدرسالاری و ثنویت جنسیتی حمایت میکند.

تنی چند از افرادی که چه در داخل و چه خارج از جنبشهای آنارشیستی و ال جی بی تی برای حقوق ال جی بی تی فعالیت کرده اند شامل: جان هنری ماکای، آدولف براند و دنیل گرین هستند. آدولف براند که یک آنارشیست فردگراست، مجله ی “دِر ایجن” را بین سالهای ۱۸۹۶ تا ۱۹۳۲ در برلین منتشر کرد. این اولین نشریه ی مستمر و اختصاصیِ حوزه ی همجنسگرایی است.

آنارکا کوییر طی نیمه ی دوم قرن بیستم در میان آنارشیستهای حاضر در جنبش آزادی بخشی همجنسگرایی پا گرفت، افرادی که آنارشیسم را راهی برای ایجاد توازن میان دگرجنسگرایان و ال جی بی تی ها میدانستند. آنارکا کوییر ریشه در کوییرکور دارد، شکلی از موسیقی پانک راک که همجنسگرایی را به صورتی مثبت به تصویر میکشد. همچون اغلب اَشکال پانک راک، کوییر کور نیز مخاطبان آنارشیست وسیعی را به خود جذب نمود و نام آنارشیست ها در محلات کوییر کور به کرات به چشم میخورد.

دو گروه اصلی آنارکا کوییر وجود دارد: “تمرد کوییر”، که گروهی بریتانیایی است و در اغلب کلانشهرها ریشه دوانده، و “بَش بَک!” که شبکه ای آمریکایی از آنارشیست هیا کوییر است. گروه کوییر اول بار در نیویورک سیتی پدیدار گشت و خود را به مثابه “یک گروه اقدام خیابانی ضد یکسان سازی، ضد کاپیتالیستی، ضد اقتدارگرا، متشکل شده به منظور انجام اقدام مستقیم و دادن شکلی رادیکال کوییر و ترنس به تظاهرات مجمع ملی جمهوریخواهان (RNC)” معرفی نمود.

جمعیت های آنارکا فمینیست همچون “اسکالرا کاراکولا اسکوات” و “موخِرِس کِراندو”ی بولیوی نیز اهمیت فراوانی برای حوزه ی لزبینیسم و دوجنسگرایی زنانه قائلند.

Queer anarchism (or anarcha-queer) is an anarchist school of thought that advocates anarchism and social revolution as a means of queer liberation and abolition of homophobia, lesbophobia, transmisogyny, biphobia, transphobia, heteronormativity, patriarchy, and the gender binary. People who campaigned for LGBT rights both outside and inside the anarchist and LGBT movements include John Henry Mackay,Adolf Brand and Daniel Guérin.Individualist anarchist Adolf Brand published Der Eigene from 1896 to 1932 in Berlin, the first sustained journal dedicated to gay issues

Anarcha-queer originated during the second half 20th century among anarchists involved in the gay liberation movement, who viewed anarchism as the road to harmony between heterosexual/cis people and LGBT people. Anarcha-queer has its roots deep in queercore, a form of punk rock that portrays homosexuality in a positive manner. Like most forms of punk rock, queercore attracts a large anarchist crowd. Anarchists are prominent in queercore zines. There are two main anarcha-queer groups: Queer Mutiny, a British group with branches in most major cities; and Bash Back!, an American network of queer anarchists. Queer Fist appeared in New York City and identifies itself as “an anti-assimilationist, anti-capitalist, anti-authoritarian street action group, came together to provide direct action and a radical queer and trans-identified voice at the Republican National Convention (RNC) protests”

Anarcha-feminist collectives such as the Spanish squat Eskalera Karakola and the Bolivian Mujeres Creando give high importance to lesbian and bisexual female issues

پاینوشت : برای اطلاعات بیشتر در باره کوییر آنارشیسم می توانید از جمله به لینک انگلیسی زیر مراجعه کنید

https://libcom.org/files/Queering_Anarchism_Addressing_and_Undre_-_Volcano_.pdf