کتاب «فتح نان» نوشته پتر کروپوتکین

ترجمه آنارشیستهای شیراز در اینستاگرام

“فتح نان “نام کتابی است که در سال ۱۸۹۲ بوسیله آنارکوکمونیست روسی پتر کروپوتکین نوشته شد. در این کتاب کروپوتکین آنچه را که به زعم خودش نقص سیستم های اقتصادی فئودالیسم و کاپیتالیسم میداند اشاره می کند و بیان می کند که چرا چنین سیستم هایی درواقع در جهت حفظ فقر فعالیت می کنند. او در ادامه یک سیستم اقتصادی را پیشنهاد می کند که د ارای استقرار و مرکزیت سیستم های حاضر نیست و بیشتر بر پایه مشارکت داوطلبانه و کمک متقابل استوار است و با قطعیت بیان می کند که گرایش به سیستم هایی از این دست در سیر تکامل انسان و هم در جوامع انسانی وجود داشته است. کتاب مذکور به یکی از کتاب های کلاسیک در ادبیات آنارشیسم تبدیل شد و دارای تاثیرگذاری بسیار زیادی در جنگ داخلی اسپانیا و هم در جنبش اشغال بود و کماکان هم در دوره حاضر دارای تاثیر بسیاز زیادی بر کردهای روژاوا در جنگ داخلی سوریه است.

خلاصه ای از کتاب: فصل اول تا سوم – حق خوب بودن – در سه فصل اول این کتاب کروپوتکین بحثی رادر مورد مالکیت مشترک تمام روشنفکران و دارای مناسب و مفید آغاز می کند که در واقع بر پایه کار جمعی است و در راستای خالقان آن پیش می رود. کروپوتکین به هیچ وجه اینگونه بحث نمی کند که کار کارگر بایستی به کارگر تعلق داشته باشد، به جای آن با قطعیت بیان می کند که محصول فردی در واقع حاصل کار تمام افراد است زیرا هر کدام از افراد متکی به کارهای فیزیکی و روشنفکرانه ای هستند که افراد قبل از آنها خلق کرده اند و همچنین از طرف دیگر بیان می کند که اتکا افراد بر کسانی است که جهان و مایتعلق اطرافش را ساخته اند. به همین دلیل کروپوتکین ادعا می کند که هرکدام از افراد لایق یک خوشی یا آنچه خوب بودن می نامد هستند زیرا هر کدام از افراد به اندازه خود دارای سهمی در محصول اجتماعی جمعی هستند.

او در ادامه بیان می کند که مانع اصلی و مرکزی که مانع این ادعای بشر می شود در واقع چیزی نیست جز مراقبت شدید و خشن و دولت و سیستم حکومتی از مالکیت خصوصی . کروپوتکین این رابطه را با فئودالیسم مقایسه می کند و بیان می کند که حتی در صورتیکه فرم ها تغییر پیدا کنند ، رابطه لازم و ضروری بین مالک زمین و آنکه زمین رادر اختیار دارد در واقع همان رابط بین یک لرد فئودال است با زیر دستان خود. کروپوتکین می گوید برای دستیابی به خوبی تمام افراد جامعه لازم است که در مرحل اول دولت از بین برود و سپس تغییر تمام دارایی ها به یک حالت مالکیت مشترک تغییر پیدا کنند.

فصول چهار–دوازده: جامعه آنارکو-کمونیسم

در میانه کتاب کروپوتکین تصویری را از آنچه یک جامعه آنارکو-کمونیسم می تواند باشد ارائه می دهد. او به سطوح حجیمی از تولید اشاره می کند که جوامع صنعتی مدرن در شرایط تولید غذا، تولید پوشاک و تولید مسکن به آن دست یافته اند، او از این بحث به عنوان مدرکی دال بر ممکن بودن جامعه آنارکو کمونیسم استفاده می کند. کروپوتکین اینگونه بحث را ادامه میدهد که بسیار بیشتر از آنچه برای تمام افراد کافی هست تولید می شود ، و اگر فقط به صورت مناسب توزیع گردد ، هیچ فردی دارای نیاز و احتیاجات برآورده شده نخواهد داشت.

با توجه به سطوح تولید مذکور ، سود و خروجی بسیار بالا خواهد بود، و لازم نیست که افراد بیشتر از پنج ساعت در روز کار کنند و باید بتوانند تا حد ممکن نیز آن را کاهش دهند و در واقع وقت آزاد بیشتری داشته باشند تا بر روی خلاقیات خود کار کنند و ازاین طریق بتوانند کار خود را به حداقل میزان ممکن برسانند.
در انتهای این بخش کروپوتکین اقلام لوکس را مورد بحث قرار میدهد و در نهایت به این نتیجه می رسد که این اقلام جز ملزومات زندگی هستند و برای یک زندگی خوب لازم می باشند و تایید می کند که این اقلام کماکان باید تولید گردند حتی اگر تولید از قلمرو نیازهای مشترک فراتر برود.

کروپوتکین ادعا می کند که اقلام لوکس بر یک پایه و اساس جمعی تولید می گردند ، آنهم به دست کسانی که بیشترین علاقه را از خود برای تولید آنها نشان دهند. او یک گروه پیانیست را مثال می زند که وقت زیادی را صرف تولید پیانوهای بسیار لوکس می کنند ، و این کار را با کمک نجارهایی انجام میدهند که دارای علاقه بسیار زیادی به کار نجاری هستند ، کروپوتکین اینگونه بحث می کند که در چنین سیستمی تولید جمعی می تواند اقلام لوکس مورد نیاز را تولید کند ، و این کار را در راس تولید ملزومات انجام می دهند و باعث شوند که هر کدام از افراد جامعه دارای یک زندگی در خور توجه باشند.

فصول دوازده –شانزده : اعتراضات و نتیجه گیری
در فصول پایانی کروپوتکین آنچه را که احساس می کند در آینده بخش عمده انتقادها و اعتراضات اصلی و غالب به نظریه او را شامل خواهند شد را تلاش می کند به آنها پاسخ دهد.

او بیان می کند که بسیاری از منتقدها ممکن است ادعا کنند که مردم تنبل هستند و با رضایت کامل کار نمی کنند ، حتی اگر تمام کار لازم برای رسیدن به ملزومات مورد نظر تنها پنج ساعت باشد. او در پاسخ بر این مسئله تاکید می کند که مردم در کارهایی که از آنها لذت می برند و مطابق میلشان است با رضایت کامل کار خواهند کرد و از طرف دیگر زمان لازم برای کار کردن بر روی کارهای مختص به خودشان را خواهند داشت. در شرایطی که پایداری مواد تضمین شده باشد ، مردم به طور حتم بر روی باغ ها و کارخانه های جمعی کار خواهند کرد.

در قسمت های پایانی این کتاب کروپوتکین احتیاط بسیار زیادی را صرف مرکزیت دولتی صنعت می کند و به افراد در مورد قدرت های مدعی سوسیالیسم هشدار می دهد و ادعا می کند که هر انقلابی بایستی برای انقلابیون و کارگران در اولین قدم نان و آزادی را تضمین کند. او کتاب را با یک فصل طولانی در مورد کشاورزی به پایان می برد و از راه های بسیار زیادی که بشر مشغول کشت بوده است و تولید کشاورزی پیشرفته را بوجود آورده است به حیرت فرو می رود و در مورد راه هایی که می توانند برای برطرف کردن نیازهای غذایی افراد مورد استفاده قرار بگیرند رویاپردازی می کند و یک زندگی سالم و شاد را برای تمام افراد تضمین می کنند.

میراث کتاب قدرت نان دارای تاثیراتی بسیار بیشتر از خود زندگی پیتر کروپوتکین بود ، نقش بسیار جدی را برای گروه های نظامی آنارشیست در جنگ داخلی اسپانیا ایفا کرد و تاثیر الهام دهنده ای را در تاریخ، تئوری و رویه رو به رشد آنارشیسم در قرن بیستم بر جای گذاشت. بعد از شکست مارکسیسم لنینیسم در اتحاد جماهیر شوروی ، برخی ااز متفکران تصمیم گرفتند که به این کتاب به عنوان یک پیش بینی برای سواستفاده های فراوان در مورد حقوق بشر که در مرکزیت صنعت اتفاق می افتند ، گرایش پیدا کنند.
همانطور که بیان گردید، در سوریه ، انقلاب روژاوا در فدراسیون دموکراتیک شمال سوریه ، در تلاش هستند که یک جامعه را بر اساس اصول سوسیالیست آزادی خواه بسازند. بسیاری از افراد از قبیل مورای بوکچین از این کتاب به عنوان الهام بخش ترین اثر در تمام زندگی اش یاد می کند

منبع : آنارشیستهای شیراز در اینستاگرام

——–——————————————————

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم

The names and addresses that related to anarchism era website