گوشت کمتر خوردن شانس بیشتری دادن به خود و حیوانات برای زندگی است

میزان مصرف گوشت در کشورهای مختلف دنیا با یکدیگر متفاوت است. مصرف گوشت در اروپا و آمریکا در حال کاهش است، اما در آسیا آشکارا افزایش یافته است. به عقیده کارشناسان، مصرف سرانه گوشت بسیار بالاست.

یکی از بزرگترین پژوهش‌ها در دنیا که در آن بیش از نیم میلیون نفر از ۱۰ کشور اروپایی شرکت دارند از ۱۸ سال پیش تا کنون در حال بررسی ارتباط میان تغذیه و بیماری‌های قلبی و دستگاه گردش خون، سرطان و دیابت (مرض قند) است.

از نتایجی که تاکنون در جریان این پژوهش به دست آمده این بوده که افزایش مصرف گوشت باعث بالا رفتن احتمال مرگ زودرس می‌شود. و برعکس، کاهش مصرف گوشت می‌تواند بر طول عمر بیفزاید.

پژوهشگران همچنین دریافته‌اند که نه گیاهخواران، بلکه کسانی که کمی گوشت می‌خورند طولانی‌ترین مدت عمر را دارند. برای پژوهشگران این یافته عجیب نیست، چون گوشت دارای شماری از مواد است که برای سلامتی مفید هستند. بدن انسان از این مواد حیوانی بهتر از گیاهان بهره ‌می‌برد.

انجمن تغذیه آلمان” و “صندوق جهانی تحقیقات سرطان” توصیه می‌کنند که مصرف گوشت یک نفر در هفته حدود ۵۰۰ گرم باشد.

گوشتی که برای نمونه در فرآیند تولید سوسیس و کالباس تغییر یافته و از جمله با ترکیبی از نمک خوراکی، پتاسیم نیتریت و سدیم نیتریت کنسرو شده ناسالم دانسته می‌شود.

گیاهخواری مفید است یا زیانبار؟

بسیاری معتقدند روی آوردن به رژیم‌های گیاهی یکی از راهکارهای کمک به حفظ محیط زیست و کاهش اثرات آلاینده‌های زیست محیطی است. به رغم افزایش آمار گیاهخواران پیامدهای این سبک غذایی برای سلامتی انسان همچنان بحث‌انگیز است.

رواج گیاهخواری در کشورهای اروپایی به عنوان یک شیوه زندگی در میان جوانان نوگرا و نیز خانواده‌های پرجمعیت رو به فزونی است. دلایل آن علاوه بر ملاحظات اخلاقی درباره کشتار حیوانات، بهبود وضعیت سلامت و میل به کاهش آسیب‌های زیست محیطی است.

آمار و ارقام سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل متحد، فائو (FAO) در این زمینه ممکن است چندان شگفت‌انگیز نباشد: صنعت پرورش دام مسئول انتشار ۱۵ درصد از گازهای گلخانه‌ای تولید شده توسط انسان است. با پیش‌بینی جمعیت نه میلیارد و ششصد میلیون نفری در سال ۲۰۵۰ ، تقاضای جهانی برای تولیدات دامی ممکن است تا ۷۰ درصد افزایش یابد.

اما افرادی نیز هستند که گرایشی به این رژیم غذایی ندارند و هنوز هم انتقاداتی در مورد پیامدهای زیانبار گیاهخواری به ویژه بر سلامت انسان به گوش می‌رسد.

الویرا ساوینو، نماینده پارلمان ایتالیا اخیرا با ارائه یک طرح قانونی که بر اساس مشاهده مواردی از سوء‌تغذیه در کودکان گیاهخوار صورت گرفته، این موضوع را دوباره به چالش کشیده است. او معتقد است والدینی که گیاهخواری را برفرزندان خود تحمیل می‌کنند باید به ۴ سال زندان محکوم شوند.

در سوی دیگر قضیه سازمان‌های حمایت از حیوانات و محیط زیست چون سازمان HSI (مخفف Humane Society International) تلاش برای افزایش میزان آگاهی درباره فوائد گیاهخواری هستند و دولت‌ها را به گسترش و پشتیبانی از رژیم غذایی مبتنی بر منابع گیاهی تشویق می‌کنند.

آیا گیاهخواری برای همه افراد مناسب است؟

از نظر ساوینو رژیمی که فاقد پروتئین حیوانی باشد ممکن است موجب فقر آهن و ویتامین B12 و در نتیجه ناراحتی‌های اعصاب و کم‌خونی شود. انجمن تغذیه آلمان هشدار داده است که گیاهخواری ممکن است برای کودکان و نوجوانان رژیم مناسبی نباشد، زیرا کمبود ویتامین می‌تواند بر روند رشد آنها تاثیرگذار باشد.

جورج ککل، یکی از نویسندگان کتاب “گیاهخوار نشو!” در گفت‌وگو با دویچه وله گفته است رژیم گیاهخواری افراد را به محصولات ‌غذایی دستکاری‌شده ژنتیکی چون مکمل‌های ویتامین B12 وابسته می‌کند و باعث می‌شود که گیاهخواران به طور مداوم نیازمند به مشورت با پزشک باشند.

انجمن گیاهخواری تصدیق می‌کند که کمبود B12 سبب بروز کم‌خونی و آسیب دستگاه عصبی می‌شود، به‌ویژه در کودکانی که از شیر مادر تغذیه می‌کنند یا مادران گیاهخوار دارند. تنها منابع قابل اطمینان B12 غذاهای غنی شده با ویتامین B12 و مکمل‌های حاوی B12 هستند.

با این حال هواداران گیاهخواری معتقدند که رژیم‌های مبتنی بر منابع غذایی گیاهی برای همه حتی کودکان، زنان باردار و شیرده مناسب هستند. فعالان گیاهخوار طرح ساوینو را واکنشی اغراق‌آمیز مبتنی بر موارد استثنایی تلقی کرده‌اند.

جیمی پیرسن، مدیر رسانه‌ای انجمن گیاهخواری در گفت‌وگو با دویچه وله گفته است: «آنچه که در ایتالیا پیش آمده یک مورد استثنایی ‌است و هیچ ارتباطی با رژیم گیاهخواری که همه منابع مغذی مورد نیاز برای هر گروه سنی را داراست، ندارد.»

رژیم غذایی جدید نیازمند دانش و آگاهی است

سازمان بین‌المللی HSI بر اهمیت آگاهی و اطلاعات عمومی برای تغییر روشی سالم به سوی رژیم گیاهخواری تاکید می‌کند.

الکساندار کلارک یکی از فعالان این سازمان می‌گوید: «افرادی که قرار است گیاهخواری را برگزینند باید با متخصصین تغذیه مشورت کنند زیرا حذف یک منبع غذایی از برنامه روزانه بدون در نظر گرفتن جایگزینی مناسب به سلامتی آسیب می‌رساند.»

مایکل گرگر، کارشناس تغذیه معتقد است با وجود این‌که علم از چند دهه گذشته به شدت از کاهش مصرف پروتئین حیوانی پشتیبانی می‌کند، با این حال بسیاری از افراد به خوردن گوشت که موجب بیماری‌های ناشی از تغذیه می‌شوند ادامه می‌دهند، زیرا آگاهی کافی و پذیرش همگانی و گسترده در این زمینه وجود ندارد.

او به عنوان مقایسه می‌گوید: «۵۰ سال پیش هم می‌گفتند پس چرا مردم با این‌که می‌دانند سیگار سرطان‌زاست، باز هم به مصرف آن ادامه می‌دهند؟ چرا بیشتر پزشکان سیگار می‌کشند؟»

گرگر ادامه می‌دهد: «آن زمان مردم فکر می‌کردند چطور ممکن است چیزی که آنقدر عادی است و پدر و مادرها و حتی پزشکان مصرف می‌کنند، برای ما مضر باشد؟ ما اکنون نیز با پرسش‌های مشابهی رو‌به‌رو هستیم.»

چه کسی مسئول است؟

بحثی که ساوینو پیش کشیده است علاوه بر این که گیاهخواری را به چالش می‌کشد به این نکته نیز اشاره دارد که چه کسی مسئول تغذیه کودک است.

ککل با این عقیده که تحمیل رژیم گیاهخواری بر خردسالان نوعی کودک‌آزاری است موافق است. اما دیگر کارشناسان می‌گویند والدین باید در انتخاب نوع تغذیه فرزندان‌شان آزادی عمل داشته باشند. درهر صورت تحمیل هر شیوه‌ غذایی زیانبار به کودکان باید مورد مجازات قرار گیرد. حتی اگر این تغذیه شامل مواد قندی و چربی باشد و منجر به اضافه وزن و چاقی کودک شود.

پیرسن می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: «هزاران مورد سوء‌تغذیه در انگلستان دیده شده است، اما رسانه‌ها به رای خود موردی را که در ایتالیا پیش آمده برجسته‌سازی می‌کنند.»

کلارک می‌گوید: «اگر زاویه دید‌مان را گسترده‌تر کنیم، در واقع این دولت‌ها هستند که باید مورد سرزنش قرار گیرند. دولت‌ها باید برای بهبود سلامتی و رژیم‌های غذایی پایدار تصمیم‌گیری کنند، اما مشکل این است که آنها از واکنش مردم هراس دارند.»

فلیسیتاس کیتالی، کارشناس تغذیه سازمان حمایت از حقوق حیوانات از ترویج طرح بستن مالیات به گوشت و فرآورده‌های دامی از سوی این سازمان خبر داده است. آنها همچنین از طرح گنجاندن آموزش اصول تغذیه در برنامه درسی کودکان پشتیبانی می‌کنند.

کلارک به رغم خوش‌بینی از چالش‌های بسیاری که گیاهخواران با آن رو‌به‌رو هستند آگاه است. او‌می‌گوید: «تغییر به سوی یک رژیم غذایی گیاهخواری کاملا امکان‌پذیر اما زمان‌بر است. بیش از هر چیز باید کشش بیشتری در افراد برای مصرف فرآورده‌های گیاهی نسبت به محصولات گوشتی به وجود بیاوریم.»

برای پیرسن بزرگ‌ترین چالش یافتن راهی برای تغییر جهت دامداران به سمت تولید محصولات کشاورزی و گیاهی است. او می‌‌افزاید: « این کار نیازمند آموزش مهارت‌های جدید به دامداران و حمایت‌های مالی است.»

در حال حاضر تنوع دیدگاه‌هایی که در مورد شیوه‌های تغذیه وجود دارند به اندازه تنوع خوراک‌های موجود در جهان است.

ابتلا به سرطان روده از راه خوردن گوشت قرمز :

خوردن گوشت قرمز می‌تواند به سرطان روده منجر شود. چگونگی این امر هنوز بر پژوهشگران مشخص نیست، اما تحقیقات درازمدت نشان‌دهنده آن هستند که چنین ارتباطی وجود دارد. بخصوص گوشت گاو و در مرحله پس از آن گوشت خوک از خطر بیشتری برای بوجود آوردن سرطان روده برخوردار هستند. این نوع گوشت‌ها امکان ابتلا به بیماری سرطان را حدود یک‌و‌نیم برابر کرده‌اند. گوشت ماهی اما از ایجاد سرطان جلوگیری می‌کند.

خطر گوشت کبابی :

کبابی شدن گوشت امکان بوجود آمدن سرطان را افزایش می‌دهد. تحقیقات درازمدت در این زمینه اما هنوز به روشنی رابطه کبابی شدن گوشت و ایجاد سرطان را نیافته‌اند. بعضی از محققان خود گوشت قرمز و نه چگونگی آمادگی آن را دلیل بوجود آمدن سرطان دانسته‌اند.

از خوردن فست فود خودداری کنید :

رژیم غذایی غنی شامل میوه‌ و سبزیجات از سرطان جلوگیری می‌کند. تحقیقات طولانی محققان اما رابطه مستقیم و شفافی را میان یک رژیم غذایی سالم و خطر ابتلا به سرطان نیافته‌اند. این تحقیقات نشان می‌دهند که رژیم غذایی سالم تنها کمی بیش از ده درصد از بروز سرطان جلوگیری می‌کند.

منبع : دویچه وله

پاینوشت : اولین قدم برای رفتن به سمت گیاهخواری جمعی همانا ابتدا کاهش گوشتخواری و همچنین تغییر فرهنگ غذایی است که باید بتوان برای غذا های گوشتی جایگزین گیاهی ارائه داد.

انواع گیاه خواری

گیاهخواری به معنای پرهیز از خوردن گوشت جانوران است که ممکن است شامل پرهیز از غذاهایی مانند مواد شیری که خاستگاه جانوری دارند نیز بشود. چندین نوع گیاهخواری وجود دارد که بسته به نوع آن، جهت گیری گیاهخواران در برابر دام‌ها و فراورده‌های دامی متفاوت است. گیاهخواران در کنار نخوردن و یا کمتر خوردن فراورده‌های جانوری با آزار و کشتار آن‌ها نیز مخالف‌اند.

گیاهخواری به معنای پرهیز از خوردن گوشت جانوران است که ممکن است شامل پرهیز از غذاهایی مانند مواد شیری که خاستگاه جانوری دارند نیز بشود. چندین نوع گیاهخواری وجود دارد که بسته به نوع آن، جهت گیری گیاهخواران در برابر دام‌ها و فراورده‌های دامی متفاوت است. گیاهخواران در کنار نخوردن و یا کمتر خوردن فراورده‌های جانوری با آزار و کشتار آن‌ها نیز مخالف‌اند.

برخی از گیاهخواران از پوشیدن لباس‌هایی مانند چرم، ابریشم، و خز که از کشتن جانوران به دست آمده نیز پرهیز می‌کنند. در وگنیسم (Veganism) که گاهی «گیاهخواری کامل» هم نامیده می‌شود از همهٔ فراورده‌های جانوری، چه از کشتن جانوران به دست آمده باشند و چه با بهره‌گیری از آن‌ها (مانند لبنیات، تخم مرغ، عسل، و…)، پرهیز می‌شود.

امروزه در همهٔ کشورهای جهان گیاهخواران وجود دارند و در بعضی کشورها همانند هند، گیاهخواری دارای ریشه‌های تاریخی و مذهبی است.^[۱]

با اینکه در پیش گرفتن رژیم گیاهخواری به شیوه‌های گوناگونی امکان پذیر است اما وجه مشترک تمام این شیوه‌ها پرهیز از خوردن گوشت حیوانات خونگرم است.

دسته بندی گیاهخواران

گیاهخوارن بر اساس نوع طرز فکر و هدفشان از گیاهخواری به دسته‌های مختلفی تقسیم می‌شوند.

وگن (وگنیسم): یک روش تغذیه و زندگی است که هدف آن حذف هر نوع محصول حیوانی چه در غذا و چه در مواد مصرفی است. مهمترین دلایل وگان (وگن) شدن افراد (کسانی که به وگنیسم اعتقاد دارند) مسائل اخلاقی یا رعایت حقوق حیوانات، حفاظت از محیط زیست، حفظ سلامتی، مسائل معنوی یا مذهبی است. بسیاری از افراد وگان با پرورش صنعتی حیوانات و آزمایش روی حیوانات مخالفت می‌کنند. از مهمترین محصولات حیوانی که پاک گیاه خواران (وگن‌ها) از مصرفشان خودداری می‌کنند می‌توان انواع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…)، لبنیات، تخم‌مرغ، عسل، ابریشم، چرم، خز، و… را نام برد و نیز محصولاتی که در آنها از فرآورده‌های حیوانی (مانند ژله که از ژلاتین بدست می آید) استفاده شده‌است.
خام‌گیاه‌خوار (خام‌گیاه‌خواری): در این روش تغذیه گوشت و لبنیات و فرآورده‌های آن و تخم مرغ به هیچ نوع و صورتی مصرف نمی‌شود. خام گیاهخواران از مواد محرکه مانند قهوه، چای، الکل، یا سیگار خوداری می‌کنند و آنها را به کار نمی‌برند، غذاهای آن‌ها شامل انواع میوه جات، سبزیجات و یا سالادها، آجیل و خشکبار مانند گردو، پسته، فندق، بادام، کنجد و انواع جوانه‌ها از قبیل جوانه گندم، عدس، ماش، نخود، سویا و مواد قندی نظیر عسل، کشمش، خرما، انجیر و شکر قهوه‌ای و غیره‌است که به صورت خام و طبیعی مصرف می‌نمایند که می‌توان آن‌ها را به صورت غذاهای ترکیبی در آورد و مورد مصرف قرار داد.
میوه خوار (Fruitarian): آن دسته از خام گیاه خوارانی هستند که تنها از میوه‌ها و محصولات گیاهان استفاده می‌کنند.
فروگن (Frugan): آن دسته از وگن‌ها که تنها از میوه‌ها و محصولات گیاهان استفاده می‌کنند. فروگن‌ها بر این باورند که حیات گیاهان نیز به اندازهٔ حیات حیوانات محترم است. پس آن‌ها علاوه بر این که محصولات حیوانی را تحریم می‌کنند، آن دسته از محصولات گیاهی که باعث مرگ و یا آسیب دیدگی گیاهان می‌شود را نیز مورد استفاده قرار نمی‌دهند.^[۲]
شیر گیاه‌خوار (lacto-vegetarian): گیاه خوارانی که انوع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…) و تخم مرغ مصرف نمی‌کنند اما لبنیات مصرف می‌کنند.

زرده گیاه‌خوار (Ovo vegetarian): گیاه خوارانی که انوع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…) و لبنیات مصرف نمی‌کنند اما تخم مرغ مصرف می‌کنند.
شیر زرده گیاه‌خوار (گیاه‌خواری حاوی شیر و تخم مرغ): گیاه خوارانی که انوع گوشت (گوشت قرمز، مرغ، آبزیان، ماکیان و…) مصرف نمی‌کنند اما تخم مرغ و لبنیات مصرف می‌کنند.
نیمه گیاه‌خوار (semi-vegetarian): گیاه خوارانی که گوشت قرمز مصرف نمی‌کنند اما از گوشت مرغ و ماهی استفاده می‌کنند.^[۳]
کسانی که -جز گوشت محصولات دریایی- محصولات گوشتی و غیرگوشتی دیگر حیوانات را مصرف نمی‌کنند.
کسانی که -جز گوشت محصولات دریایی- محصولات گوشتی حیوانات را مصرف نمی‌کنند اما محصولات غیرگوشتی حیوانات را مصرف می‌کنند.

عصر آنارشیسم در اینستاگرام

https://instagram.com/asranarshism/

عصر آنارشیسم در تلگرام

https://telegram.me/asranarshism

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم The names and addresses that related to anarchism era website