تحلیل خبری روز : «فیدل ما» و «کاستروی آنها » در دو تصویر متضاد!

فیسبوک کارگران آنارشیست ایران

مرگ کاسترو از آن رویداد هایی است که انسان را در موقعیتی پارادوکسیکال قرار میدهد .مرگ او احساس اندوه پایان نافرجام یک اسطوره آزادیبخش که دیکتاتور شد را ازیک طرف ویاد قهرمان پرشور مبارزه وپیکار علیه دیکتاتوری وبی عدالتی از طرف دیگر را تواما در آدم برانگیخته میکند.

بحث در باره حب وبغض انسانی است که پرچمدار مبارزه با امپریالیسم واستعمار، ونیزدوست وهم پیمان رژیم های خودکامه توتالیر بود. این فیدل بود که با چند ده نفر چریک مبارزه را ازکوهستان سیراماسترا شروع کرد وبعد از سه سال دیکتاتورفاسد ، باتیستا ، دست نشانده دولت بورژوازی آمریکا را از اریکه قدرت پایین کشید و همراه چه گوار به الگو و الهام بخش انقلابیون در سراسر دنیا برای رهایی از استعار ودیکتاتوری وسرمایه داری بدل شد.

هم او بود که نوید آزادی وبرابری وسوسیالیسم را برای مردم کوباه داد واز انقلابیون دیگر کشورها از گواتمالا و بولیوی گرفته تا اوگاندا و فلسطین حمایت کرد.

فیدل درمقابل های بی توطئه های بی شمار دولت متجاوز آمریکا ومحاصره وتحریم اقتصادی ایستاد وسر تسلیم فرود نیاورد.اما کاسترو مانند بسیاری از مبارزین سوسیالیست ، مزه دولت وقدرت اورا سرمست از غرور وتوهم کرد .

فیدل به جای ایجاد نظامی مردمی وپشت بستن بر قدرت اراده اجتماعی توده مردم در گیرودار جنگ سرد بر موشکهای اتمی دیگر امپریالیست جهان یعنی شوروی تکیه کرد وازکمونیسم جنگی که بلشویکها در جنگ داخلی بر همه بخشهای اقتصادی وفرهنگی حاکم کرده بودند الگو برداری کرد وبه جای ایجاد شورا ها وکمیته ها و سندیکاها و نهادهای مردمی و واگذاری قدرت به مردم و فاصله گرفتن از کیش شخصیت ،سیستم تک حزبی را بر کشور حاکم گرداندودولتی متمرکز و بوروکراتیک را پایه گذاری کرد که حتی یار نزدیکش چه گوارا هم تابش را نیاورد .

کاسترو شیفته قدرت شده بود تا این مثال آنارشیستها را که قدرت آدم را فاسد میکند ودولت منشا استبداد است را بار دیگر اثبات کند او چهل ونه سال تا آخرین رمق هایش به قدرت چسپید و به شیوه پادشاهان برادر را وارث خودش کرد. او حتی با رژیم های مرتجع وضد بشری مانند سوریه ولیبی و حکومت اسلامی پیمان دوستی بست و رابطه نزدیک داشت .

کاسترواز کسانی تمجید کرد که در کشورهایشان ده ها وشاید صدها جوان به جرم داشتن عکسی یا کتابی از فیدل و چه گوارا اعدا م کرده بودند او به تدریج دچار دگردیسی شد از انقلابی به حاکمی سرکوبگربدل شد .

انقلابی خستگی ناپذیرو دوست خلقهای ستمدیده به سرانجامی نیک نرسید وبا مرگش دوستی قدیمی وسرزنش وافسوس فرصت های از دست رفته و بیم و امید در باره آینده کوبا را که آیا در دل هژمونی سلطه جهانی سرمایه هضم خواهد شد یا هنوز نیروهایی هستند که جلوی این انحطاط را بگیرند زنده کرد.

فیسبوک کارگران آنارشیست ایران

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

تحلیل خبری روز : «فیدل ما» و «کاستروی آنها » در دو تصویر متضاد!

فیسبوک کارگران آنارشیست ایران

Text Size

Explore More

Publishing and Redistributing all contents on this website is completely free