سُهیل عرَبی: می‌دانم چرا پرنده در قفس آواز می‌خواند + ویدئوکلیپ

سُهیل عرَبی:

می‌دانم چرا پرنده در قفس آواز می‌خواند

Soheil Arabi: I KNOW WHY THE CAGED BIRD SINGS

با الهام از #کتاب

می‌دانم چرا پرنده در قفس می‌خواند

عنوان اولین کتاب از مجموعهٔ زندگی‌نامهٔ نویسنده و شاعر آمریکایی – آفریقایی‌تبار «مایا آنجلو» که در سال ۱۹۶۹ منتشر گردید. این کتاب که یک رمان تربیتی است به اوایل زندگی نویسنده می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه توانایی شخصیت وعشق به ادبیات می‌تواند با نژادپرستی و ضربات روانی ناشی از آن مقابله نماید. داستان کتاب به زمانی اشاره دارد که مایا ۳ ساله است و برادر بزرگترش به به استپمپز (آرکانزاس) فرستاده می‌شود تا با مادربزرگشان زندگی نماید.  پایان کتاب نیز مصادف با ۱۶ سالگی مایا است در حالی که او اکنون مادر شده‌است. تشبیه نام کتاب برگرفته از اتفاقاتی است که برای مایا به وقوع می‌پیوندد و نشان می‌دهد که چگونه از یک قربانی نژادپرستی با مجموع حقارت‌ها، تبدیل به زن جوانی می‌شود که شیوهٔ پاسخ گفتن به تعصبات نژادی را می‌یابد.

https://fa.m.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%A7%DB%8C%D8%A7_%D8%A2%D9%86%D8%AC%D9%84%D9%88

■■

تازه  دارم می فهمم که چرا پرنده در قفس آواز می خواند!

“… گوهردشت ، حمزه نخل”_(برازجان ،بلوچستان،

کردستان، الف یک، پلیس، امنیت ، چرمشهر، گوهردشت ، حمزه ، نخل!

■

گیج و شگفت زده،

ذهنم پر از مسئله و معما _  پر از پرسش‌های بی پاسخ …

از سال ۹۲ و از  دو الف و ۳۵۰ اوین و الف یک و چرمشهر و دوباره دوالف و در آخر گوهر دشت و هم بندی شدن با تو و پس از یک سال جدایی و تبعید به برازجان و زندگی کنار نخل ها و بار دیگر بازداشت،از بلوچستان و کردستان و از الف یک و پلیس امنیت و تیپ شش زندان تهران بزرگ رسیدن به گوهر دشت و باز هم همبندی شدن با تو!

و باز هم جدایی و تبعید به برازجان و زندگی کنار نخل ها!

اگر بخواهم دقیق و کامل برایت بگویم که در این مسیر چه خار ها  به تنم رفت  و چه خونها به دلم شد و چه معلمانی داشتم و چه تجربه ها کسب کردم و پس از آنهمه رنج _ از خار ها و سیم خار دارها گذشتن   به چه گُل ها و چه گنج ها  رسیدم،باید هزاران صفحه بنویسم …

همه رویدادها یکی پس از دیگری  رخ می دهند و کمتر وقت می کنم که حتی مرور کنم و فکر کنم که چه گذشت، هر روز حوادث و فجایع جدید و هر روز شکستها و پیروزی ها و تجربیات جدید …

از غلامرضا خسروی تا علیرضا شیر محمد علی و بند آبان و تیپ شرافت ( تیپ ۶ زندان تهران بزرگ )

از ۲۵ بهمن ۸۹  و دی ۹۶

تا قیام آبان، قیام دادخواهی برای آب ( اهواز و …  ژن،ژیان ئازادی و ،سقز و زاهدان و …

▪️▪️▪️

می گویند تاریخ را فاتحان می نویسند ،پس باید فاتح این نبرد نا برابر باشیم و بنویسیم …

تاریخ واقعی را …

از قهرمانان واقعی که گمنام ماندند

از مهرداد،از اشکان،از حمزه،از ناظم ،از عماد از سعید و …

خیلی حرفها برایت دارم ،در این روزها که تو در قزلحصار و من در برازجان هستم،هر وقت که این جدایی و دوری و غربت  گلویم را تا مرز خفگی فشار می دهد،کنار نخل ها می آیم ،با آنها درد و دل می کنم ،آنها شبیه تو هستند،اینجا هم  کنار  معلمان مقاومت  هستم،نخل ها به ما درس ایستادگی و فداکاری می دهند ، مثل تو

#حمزه_سواری

مثل #ناظم_بریهی ، #سعید_شاه_قلعه ، #سعداخدیرزاده  #غلامحسین_کلبی ، #محمد_علی_عموری_نژاد

#سعید_ماسوری

#جابر_صخراوی

#کمال_شریفی #مریم_اکبری_منفرد

#شهاب_نادعلی #سلمان_زندیان

#عبدالامام_زائری

#علی_صیاحی، #محمد_علی_عموری، #علی_حلفی، #مهران_فرهادی

#مختار_آلبوشوکه

#دادخواهان_دربند

■■

جاودان

#جواد_روحی #اشکان_بلوچ #محسن_شکاری #عماد_حیدری ، #ابراهیم_فیروزی #عادل_کیانپور  #امین_کیانپور

#آزیتا_کیانپور

و …

■■

#هر_روز_برایت_نامه_مینویسم

■■■

من میدانم پرنده ی اسیر/ در قفس  چرا آواز می خواند

پرنده ای آزاد پشت به باد می ‌پرد

و در مسیر رود پرواز می‌ کند

تاهمان مقصد همیشگی

بالش در نور نارنجی آفتاب غوطه می‌‌ خورد

و آسمان را از آن خود می‌داند

پرنده ای دیگر اما اسیر قفسی تنگ

نمی بیند هیچ جز میله ها

بال هایش چیده شده و پاهایش بسته ‌‌

و به این خاطر حنجره اش را برای آواز خواندن باز میکند

پرنده ی اسیر می‌ خواند و آوازش هراسناک است،هراس از آنچه که نمی شناسد

اما آرزویش را به دل دارد

آواز او را  از فراز آن تپه ی دور می‌ شود شنید

چرا که پرنده ی محبوس،از آزادی  می ‌خواند

پرنده ی آزاد در فکر نسیمی دیگر است

در فکر بادهای مساعد

که از میان درختان می‌ گذرند

در فکر کرم های چاقی است

که در چمنزار روشن منتظرند

و آسمان را از آن خود می‌داند.

پرنده ی محبوس اما بر سر گور آرزو‌ها می ‌ایستد

سایه‌اش فغان کابوس‌ شبانه را فریاد می‌کشد

بال هایش چیده‌ شده و پاهایش بسته‌‌

و به این خاطر حنجره اش را برای آواز خواندن باز میکند

پرنده ی اسیر می‌ خواند و آوازش هراسناک است،هراس از آنچه که نمی شناسد

اما هنوز آرزویش را به دل دارد

آواز او را از فراز آن تپه ی دورمی‌شود شنید

چرا که پرنده ی محبوس،از آزادی می‌خواند.

پرنده ی محبوس اما بر سر گور آرزو‌ها می ‌ایستد

سایه‌اش فغان کابوس‌ شبانه را فریاد می‌کشد

بال هایش چیده‌ شده و پاهایش بسته‌‌

و به این خاطر حنجره اش را برای آواز خواندن باز میکند

پرنده ی اسیر می‌ خواند و آوازش هراسناک است،هراس از آنچه که نمی شناسد

اما هنوز آرزویش را به دل دارد

آواز او را از فراز آن تپه ی دورمی‌شود شنید

چرا که پرنده ی محبوس، از آزادی می‌خواند.

#شعر

#مایا_آنجلو

■■■

بیست و ششم اسفند ۱۴۰۲

#سهیل_عربی

https://t.me/Soheil_Arabi645