نَه به نشست زنانِ مُعترض افغانستان با طالبان

نه به نشست با طالبان

در حفظ استقلال جنبش اعتراضی زنان معترض افغانستان، وظیفه انسانی و سیاسی هر انسان عدالت‌خواه و برابری طلبی است که خود را ملزم به محافظت از این جنبش مستقل زنان بداند و نقدهای سازنده را با آنان در میان نهد.

ما بر این باوریم که رایزنی‌هایی که توسط  افراد و یا نیروهای رفرمیست به میل خواست دولت‌ها برای نشست با طالبان صورت می‌گیرد تلاش بر این دارد که جنبش‌ مستقل زنان افغانستان را به سمت‌وسوی مذاکراتی هدایت کند، که نتیجه آن باعث از دست رفتن اهداف حیاتی و اصلی حقوق انسانی  زنان افغانستان می ‌شود و به طالبان در جامعه جهانی مشروعیت می‌بخشد.

برای درک دقیق‌تر از چرایی رد نشست زنان معترض افغانستان با طالبان  در ابتدا به دلایل برخاستن آنان و اعتراضات شان بر علیه طالبان می پردازیم:

اشغال جغرافیای افغانستان توسط طالبان با اجرای سیاست‌هایی که بیشتر از هر چه، نقض حقوق زنان بوده است اعتراض زنان را موجب شده است.

به مانند حجاب اجباری، محدودیت در تحصیلات، محدودیت در اشتغال و محدودیت‌های خصوصی بسیار که  مجموعه آن به نابرابری اجتماعی و اقتصادی زنان می‌انجامد و  بطور کلی نقض حقوق  زنان که نقض حقوق بشر نیز است، علت اعتراضات فعالان زن شد و با مواجه شدن با سرکوب‌گری از سوی طالبان باعث افزایش اعتراضات و مخالفت‌های زنان در سرتاسر جهان گردیده است.

پس از به قدرت رسیدن طالبان حضور  زنان در هر عرصه اجتمایی و سیاسی کنار گذاشته شده است که انگیزه و دلیل آن  بوده است که زنان اعتراضات  و صدای خود را در جامعه بلند کنند.

باید این حقیقت را پذیرفت که حکومت طالبان، با اعمال قوانین اسلامی است  که زنان را از حقوق اجتماعی، اقتصادی، و تحصیلی  محروم کرده است. قوانینی که اصلاح پذیر نیست و هیچ رفرمی را تحمل نخواهد کرد و  از همین الان روشن است که هیچ نشست و مذاکراتی با طالبان( با حضور هر گروه و نهادی) نمی‌تواند حقوق برابر زنان را منجر شود.

بر هیچکس نباید پوشیده باشد  که حکومت طالبان به اصول و قوانین اسلامی پایبند است و این قوانین اسلامی اجازه‌ی اجرای حقوق برابر برای زنان را به عنوان یک اصل اجتماعی نمی‌پذیرد.

قوانین طالبان منطبق با قوانین خانوادگی اسلامی است که در زمینه مسائل خانوادگی، به زنان اجازه تصمیم‌گیری در مورد زندگی شخصی و خانوادگی را نمی‌دهد.

مانند  نقش مردان، اجازه  «پدر » در ازدواج، نقش مردان «شوهر » پدر شوهر در حضانت فرزندان، حق اجازه سفر، حق طلاق، ارث نابرابر با مردان… بدینگونه باید اذعان کرد که وضعیت حقوق زنان تحت حکومت طالبان از قوانین اسلامی نشئت گرفته است.

آیا تلاش‌های عده‌ای از زنان معترض جهت اشتراک در نشست دوحه با حضور طالبان، نشان از نقش فریبنده قدرت و سهیم شدن در قدرت در حکومت طالبان نیست؟

یا اینکه این زنان معترض می‌پندارند با مذاکره با طالبان به حقوق انسانی و بشری خود در جامعه افغانستان دست می‌یابند؟

و یا هم اینکه قصدشان از نشست با طالبان فقط روشنگری جهانی است؟

اگر حضور و اشتراک زنان معترض  به دلیل روشنگری جامعه جهانی است باید خوب بدانند که ماهیت و عملکرد حکومت طالبان و  قوانین ضد بشری آنان را، همه جهان می‌دانند و به چشم سر دیده‌اند.

اگر نشست زنان معترض با طالبان برای سهیم شدن در قدرت نیست و تأکید شان بر خواسته‌های حقوق بشری است، آیا از خود نمی پرسند  که چرا طالبان تظاهرات مسالمت‌آمیز آنها را که بر اساس حقوق اولیه انسانی بوده است، بارها به شدت سرکوب کرده است؟

می‌توان به این پرسش چنین پاسخ داد:

طالبان حتی اعتراضات مسالمت‌آمیز زنان را به عنوان یکی از خطرات جدی جهت تغییر حکومت و سیاست‌های خود  تلقی کرده، و بنابراین دست به دستگیری، زندانی کردن و سرکوب زنان معترض زد و می‌زند.

از این روست که بر این باوریم که نشست میان اپوزیسیون و حکومت‌های استبدادی و دیکتاتوری مانند طالبان، اگر به مذاکرات بیانجامد از آن فقط به عنوان یک فرصت برای تضعیف و ضعیف‌کردن اپوزیسیون استفاده خواهند کرد.

در واقع مذاکراتی از این دست به ابزاری برای ادامه کنترل و قدرت دیکتاتوری می‌انجامد.

و در نتیجه  باعث کاهش اعتماد عمومی به اپوزیسیون شده و نیروی مذاکره کننده را زیر سوال و انتقاد قرار می‌دهد.  و این می‌تواند باعث شود که حمایت  مردم را  از دست بدهند و به بی‌اعتباری اپوزیسیون زنان منجر  شود.

و همچنین موجب از دست رفتن  هدف‌ها و تضعیف نیروهای مخالف دیگر شده و تفرقه در میان اپوزیسیون ایجاد می‌کند. در نتیجه تفرقه  فرصتی بهتر  برای تقویت  حکومت  طالبان را فراهم خواهد کرد.

در صورتیکه ماجرا چنین پیش برود، در مرحله اول شاهد نشست اپوزیسیون با طالبان خواهیم بود، در مرحله بعدی شاهد مذاکره، در مرحله بعد درک همدیگر، در مرحله بعدی آشتی و صلح و در مرحله آخر همکاری…

همکاری با کی؟ با  آنهایی که به حقیقت تروریست خواندیم شان!

با طالبان!

نه به نشست زنان معترض افغانستان با طالبان !

آری به مقاومت زنان معترض و ادامه ی مبارزات !

بخش رسانه ای فدراسیون عصر آنارشیسم