ایده‌هایی برای برپایی یک جنبش سرتاسری زنان در افغانستان

در بررسی چگونگی تبدیل شدن اعتراضات مردم یک جامعه به یک جنبش اعتراضی بر علیه دولت‌ها یا نهادها و قدرت‌های حاکمه، می شود اظهار نمود:

آن هنگام که اعتراضات مردمی به نهادهای قدرت، برخاسته از نیازهای جمعی حداکثری جامعه باشد و همچنین دارای پایگاه و بدنه اجتماعی قوی باشد به یک جنبش مبدل می‌شوند .

بطور قطع در آن نقطه که اعتراضات به یک حرکت گسترده‌تر و سازمان‌یافته تبدیل و افراد بصورت جمعی با اهداف مشترک، تحت نام مشترک، در شکل یک گروه اجتماعی یا سیاسی اعتراضات خود را اعلام عمومی نمایند و در روندی که سازماندهی، مدیریت، استمرار و پایداری‌ نقش اساسی را ایفا کند اعتراضات به عنوان یک جنبش در عرصه اجتماعی و سیاسی سر بر می آورد.

اگر جنبش‌های مطالباتی و صنفی از حمایت دیگر جنبش‌های اجتماعی نیز بهره‌مند شوند امکان مبدل شدن به جنبش‌های اجتماعی عظیم را دارند و این جنبش‌های اجتماعی که از آن به‌ عنوان جنبش توده‌ای نام برده می‌شود، بنوبه خود، پتانسیلی را فراهم می‌کنند که در نقش اپوزیسیون جدی علیه دولت‌ها در آیند.

بی تردید خواسته‌ها و ایده‌های مشترک مبتنی بر اراده انسان‌های معترض در طول فعالیت‌های مبارزاتی در راه رسیدن به هدف است که آنان را متحد و جنبش را به راه می‌اندازد و همچنین نقش رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی در انتقال اعتراضات مردمی که منجر به گسترش بیشتر اعتراضات می شود بسیار یاری دهنده است.

در این مطلب تمرکز بر بیان این است که چگونه زنان معترض افغانستان قادرند، اعتراضات خود را به یک جنبش توده‌ای مبدل کنند و اپوزیسیونی قوی در مقابل طالبان شوند.

نکات کلیدی شامل سازمان‌دهی، داشتن طرح و هدف روشن و برنامه‌ریزی، خود مدیریتی زنان، همبستگی و اتحاد و استقلال زنان معترض افغانستان می‌باشد.

در این راستا ضروری‌ست خود سازمان‌دهی زنان معترض از طریق تشکل‌هایی صورت بگیرد که اولویت کار شان تمرکز ویژه بر مسائل، مشکلات و خواست‌های زنان باشد. با یک مدیریت مستقل ایجاد شده در جهت تحقق حقوق همه زنان جامعه بدون توجه به تعلقات قومی، مذهبی عمل کند.

مورد دیگری که اهمیت دارد نقش مهم تبادل تجربیات در مبارزات و برقراری ارتباط با دیگر جنبش‌های زنان در دیگر نقاط جهان است. استفاده از تجربیات یکدیگر می‌تواند به تقویت جنبش زنان در افغانستان کمک نماید.

نقش آموزش و اطلاع‌رسانی در مورد حقوق زنان و موارد نقض این حقوق، می‌تواند زنان معترض در افغانستان را آگاه‌تر و پایه‌های اعتراضات را نیز بیشتر تقویت کند.

پرسش اینجاست چگونه اعتراضات زنان در جغرافیای افغانستان و هم خارج از مرزهای آن به یک جنبش سرتاسری مبدل و سازماندهی می‌شود؟

در ابتدا باید از یک حرکت سازمان‌یافته شده سخن گفت که مشخصاً به نیازها و حقوق زنان تمرکز داشته و مبارزه با تبعیض جنسیتی در وحله نخست مبارزاتی‌اش قرار بگیرد.

زنان معترض افغانستان، زمانی می‌توانند اعتراضات خود را به یک جنبش سرتاسری زنان تبدیل کنند که سازمان‌دهی و تشکلات و همبستگی خود را بدون تمرکز بر علایق قومی و مذهبی پایه گذاشته و برعکس، مبارزات خود را علیه قدرت پدرسالاری و مردسالاری معطوف کنند.

تمرکز بر حس مشترک هویت طلبی زنان به جای تمرکز بر ملیت‌ها، می‌تواند امکان به یکدیگر نزدیک‌تر شدن را بدهد و تمرکز به شناخت مشکلات مشترک و چالش‌های مشترکی که همه زنان افغانستان با آن مواجه هستند، موجب تقویت در ارتباط و همدلی شان می‌شود.

اعتراضات زنان معترض و تبدیل آن به یک جنبش زنان نیازمند تشکل، تعهد، همبستگی، و استمرار در فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی است.
از اینرو سازمان‌دهی خود مدیریتی در الویت قرار می‌گیرد.

گروه های مطالعاتی در زمینه حقوق زنان می‌توانند زنان را در چگونگی مقابله و‌مبارزه بر علیه اقتدار پدر سالاری مردسالاری تقویت کرده و قوی سازد و اطلاعات لازم را دربارهٔ حقوق و تاریخچهٔ مبارزات جهانی زنان ارائه بدهد و این اطلاعات می‌تواند در توانا شدن زنان برای مشارکت در اعتراضات و فعالیت‌های سیاسی بیش از اندازه مؤثر باشد.

این گروه‌ها محیطی فعال و زنده در تبادل نظر و تجربیات هستند و این امکان را برای زنان معترض فراهم می‌کند تا از همدیگر یاد بگیرند، تجربیات شخصی شان را به اشتراک بگذارند و شبکه‌سازی برقرار کنند.

زنان معترض در گروه‌های مطالعاتی با افکار نو و مترقی و دیدگاه‌های مدرن دربارهٔ مسائل جنسیتی، و ساختارهای قدرت از نظر اجتماعی سیاسی فرهنگی، آگاه شده و ارتقا فکری خواهند داشت.

در واقع برقراری ارتباط گروهی با افرادی که با افکار و مشکلات مشابه هستند و حمایت از همدیگر در گروه، اعتماد به‌نفس زنان را بی تردید افزایش می دهد و آنان را برای شرکت در فعالیت‌های اجتماعی و اعتراضات تشویق می کند.

قطعا گروه‌های مطالعاتی نه فقط بر افزایش آگاهی اثرگذار هستند، بلکه نقش مهمی در کنشگری اجتماعی و فرهنگی دارد، و در بالا بردن اعتماد به نفس زنان معترض بسیار تأثیرگذار می باشد.

استفاده از رسانه‌های بین‌المللی برای جلب توجه به اعتراضات زنان در ارتباط با قوانین زن ستیز اسلامی و حمایت مردمی از آنان می‌تواند به تقویت جنبش زنان کمک کند.

در جمع‌بندی، مواردی که در این مقاله مطرح شده است قطعاً می تواند به موفقیت جنبش زنان در افغانستان یاری برساند:

▪︎ داشتن هدف و برنامه روشن
▪︎ خودسازمان‌دهی و مدیریت جمعی
▪︎ آگاهی و آموزش، «گروه های مطالعاتی»
▪︎ استقلال و همچنین همبستگی در تشکلات فرا گروهی، فراقومی، فرا مذهبی
▪︎ استفاده از رسانه‌های بین‌المللی
▪︎ حمایت بین‌المللی مردمی به ویژه تشکلات غیر دولتی زنان
▪︎ و رعایت نکات امنیتی
که در مقاله ای دیگر مفصلا به آن می پردازیم.

اتحادیه آنارشیست‌های افغانستان و ایران

عکس از نقاشی پروانه کبریت در اینستاگرام