نقش سلطنت‌طلبان در خاموشی جنبش زن زندگی آزادی در پایتخت ایران

عناصر آگاه و مطلع از تئوری‌های انقلاب، غالباً معترف‌اند که جریانات راست ارتجاعی و افراطی درکی از مقولۀ انقلاب ندارند و سیاست را تنها در شکلی بالادستی و در مناسبات حاکمیتی می‌شناسند. در اپوزیسیون خارج از ایران، راست ارتجاعی خود را در قالب جریان فاشیستی_سرمایه‌داری پهلوی‌طلب نشان می‌دهد. این جریان با آغاز مبارزات گستردۀ مردمی در بیش از دویست شهر ایران خود را تنها در موقعیت استفاده از رسانه دید. آن‌ها رسانه‌های خود را بکار انداخته و از همان آغاز تلاش کردند تا جایگاهی در سطح جنبش بدست بیاورند. خبر تجمع اعتراضی نخستین در مقابل بیمارستان کسری که جاوید نام ژینا امینی در آن جانباخت بدین صورت مطرح شد که در این اعتراضات شعار رضاشاه روحت شاد سر داده شده!

با ادامۀ اعتراضات و ظهور شعار کلیدی «مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر» و حضور تفکر رادیکال در بین جوانان انقلابی، در خارج از ایران هم تجمعات گسترده شکل گرفت. رسانه‌های راست با پوشش خبر اعتراضات و مصاحبه با عناصر راست‌گرا، سعی در سوق‌دادن اعتراضات به سمت گفتمان خود کردند. تزریق شعارهای رکیک و فاقد بار انقلابی و تلاش برای بولدکردن حضور جریان پهلوی‌چی در تجمعات خارج، تزریق روش‌های بی‌تأثیر (مانند از پشت پنجره شعاردادن و تظاهرات موضعی غیر گسترده‌شونده و سرکوب‌پذیر) و سپس چانه‌زنی با حکومت‌های غربی و پوشش گسترده این اخبار و مخفی‌کردن خبرهای مناطق مختلف ایران اعم از کردستان و بلوچستان و تزریق فضای یاس و جبن له جریان دلخواهشان، نقش خود را در این پروسه به انجام رسانیدند.

گفتیم فضای یاس و جبن، از چه حرف می‌زنیم؟ بیایید از دو سو به این مبحث نگاه بیندازیم. ابتدا شخص رضاپهلوی با یدک‌کشیدن عنوان شاهزاده و دیگر سران جریان سلطنت‌طلبی، اینان خود از درون خود خوب خبر دارند و می‌دانند رضاپهلوی با عدم تحصیلات عالیه، توان ادارۀ حکومت ایران را ندارد. حال اگر حکومت جمهوری اسلامی سقوط کند رضا پهلوی که در طول این چهل‌واندی سال با ثروت دزدیده شده زندگی انگلی می‌کرده، هویت خودساخته شاهزادگی را که تنها در تقابل قلابی با حکومت فعلی قابل پرداخت است از دست می‌دهد. از طرف دیگر جریانات و رسانه‌های راست‌گرا هم تنها با رسانۀ اپوزیسیون خارج‌نشین‌بودن است که به حیات خود ادامه می‌دهند. پس تغییر وضعیت فعلی به نفع آنها نیست. این دلایل باعث شده که جریان پهلوی‌چی در یک همکاری با امپریالیسم و دولت ایران چنین نقشی ایفا کند. اما حال تکلیف چیست؟ در رکود فعلی نیروی انقلابی دو وظیفه را بر دوش میکشد. اول جلوگیری از عمیق‌شدن سرخوردگی جوانان و دوم تزریق تئوری انقلابی به آنان از طریق خودسازماندهی و خودآموزشی.

پی‌نوشت:
راست‌ها و حتی طیف کثیری از چپ با ایجاد گفتمانی در جهت حذف لایه‌های گوناگون و رنگارنگ و مانع‌شدن از حضور آنان در انقلاب به دنبال «وحدت کلمه» هستند و منتظر «یوم الله»ی تا رژیم حاکم سرنگون شود و نهایتاً ادعای وکالت (بخوانید بیعت) آنان همان چیزی است که فقط احمق‌ها به آن امر دموکراتیک می‌گویند.

امر دموکراتیکشان انسان را به یاد رای‌آوری هیتلر و حماس می‌اندازد. حقیقتاً همین برای مضحک بودنشان کافی ست که گمان می‌کنند دموکراسی ربطی به صندوق رای دارد.