آیا در جامعه‌ی آرمانی طالبان – که هیچ زنی در آن نیست – به روال همیشگی زندگی خواهیم کرد؟

آیا در جامعه‌ی آرمانی طالبان – که هیچ زنی در آن نیست – به  روال همیشگی زندگی خواهیم کرد؟

هدف طالبان ساختن جامعه‌ای تک هویتی است. اول از زنان شروع کرده‌اند و بعد به سراغ اقوام ضعیف رفته‌اند. این کار را به دلایل بسیاری انجام می‌دهند و منفعت بسیاری هم می‌برند؛ منتها آنچه باید بهش توجه کرد، سهم ما در ساختن و اشتراک در چنین جامعه‌ای است.

آیا ما در جامعه‌ی آرمانی طالبان که هیچ زنی در آن نیست به روال همیشگی زندگی خواهیم کرد؟

اگر چنین است پس ما یکی از خشت‌های کاخ ظلم طالبان خواهیم بود. در این صورت. مردم اجازه داده‌اند که طالبان از جسد خودشان برای کاخ خود دیوار بسازند.

اما اگر خلاف این میل طالبان عمل کنیم:

۱. مردان و پسرانی که دانشگاهی هستند باید بپذیرند که تحصیل و درسی برای شان باقی نمانده است. آنچه در دانشگاه‌ها می‌خوانند، همه‌اش ثقافت اسلامی و امر و نهی است. پس، بهتر است به جای آن، زمانی را که در دست دارند یا برای آموزش دختران خانواده مصرف کنند و یا هم بروند به شغل و کار روزانه شان بپردازند تا توان مالی آموزش خانگی و خصوصی را برای اعضای محروم خانواده مهیا کنند.

۲. تا پیش از این، فقط به صرف حضور دختران و زنان در بخش‌های مختلف اجتماع از جمله دانشگاه، می توانستیم به غلبه کردن، امیدوار باشیم. حضور زنان به معنی تخریب شکل اجتماعی مورد نظر طالبان است و اگر دختران در مکتب‌ها و دانشگاه‌ها و اداره‌ها و… حضور داشتند، قطعاً نظم آرمانی طالبان رو به افول می‌رفت.

اکنون آنگونه نیست؛ این آرمان هر روز به شکل عینی خودش نزدیکتر شده و دیگر فاصله‌ای با آن ندارد. پس، بهتر است آنچه را که به طالبان وجهه‌ی رسمی می‌دهد از شان بگیریم. و این کار با امتناع از حضور و اشتراک در بسیاری از فضاهای اجتماعی شدنی است.

۵. مخصوصاً، استاد دانشگاهی که مرد است و می‌داند دیگر هیچ دختری در دانشگاه حق حضور ندارد و به همین دلیل هیچ استاد زنی نیز حضور نخواهد داشت؛ باید از کارش استعفا بدهد. درست است که بیکار می‌ماند ولی اگر مدعی شرف است؛ نباید نانی را بخورد که از دهان همکارانش پس زده شده  و به قیمت چشم‌پوشی از اخراج دانشجویانش به دست آمده است.

۴. ورزشکاری که به عنوان بازیکن و عضو تیم ملی و فدراسیون ملی و… برای طالبان رسمیت می‌بخشد در حالی که از عدم حضور زنان و مصرف بودیجه آنان برای سرکوب مردم، آگاهی دارد، بداند که دیگر هیچ ارزشی برای مردم نخواهد داشت. پس بهتر است از اشتراک در کمیته‌ها و فدراسیون و مسابقات به نفع طالبان و حاکمان زیر نام حضور برای افغانستان و… صرف نظر کند.

۵. قطعاً موارد بسیار دیگر نیز وجود دارد که ماهیتی انسانی‌ و ضروری اش را از دست داده است. لازم است تا جامعه برای حفظ ارزش‌های خودش و مقاومت در برابر مولفه‌های طالبانی که به زور دارد جاسازی می‌شوند، از آن فعالیت‌ها نیز دست بردارد.

#آموزش_برای_همه_یا_هیچ_کس