درباره ی گرایش سیاسی زندانی ها در ایران

درباره #ترکیب_زندانیان _ #گرایشهای_سیاسی_زندانیان

.دوستی پرسشی مطرح کرد، گفتم شاید مفید باشد که پاسخ را منتشر کنم

پرسش:

خیلی کنجکاوم که بدانم در بین زندانی‌های سیاسی  زندانی‌هایی که گرایش سلطنت طلبی دارند نسبت به جمعیت زندانی‌ها چه میزان است؟ بیشتر چه گرایش های سیاسی دارند؟ یا اصلا همگی گرایش سیاسی مشخصی دارند؟ اگر مایل بودید یه پست درباره اش بنویسید؛ البته اگر مخالف اتحاد در شرایط کنونی نیست.

پاسخ : در زمان‌ها و در زندانهای مختلف افراد مختلفی در زندان تحت عنوان زندانی سیاسی بودند.

پیش از هر توضیح باید بدانیم منظور از زندانی سیاسی چیست؟

هر کس که با حکومت درگیر شده و حکومت او را با اتهام های سیاسی و امنیتی به زندان انداخته؟ یا هر کس که برای عدالت، برابری، آزادی ونظم و  زندگی خوب جنگیده ؟

من تمام کسانی که با عنوان زندانی سیاسی شناخته می شوند را دادخواه ندیدم، عده زیادی به ویژه آنها که معروف تر هستند، بیشتر برای منافع شخصی و حزبی تلاش می کردند تا برای همه مردم و دردناک اینکه اکثر دادخواهان در بند شناخته شده نیستند .

حالا برای بهتر توضیح دادن از واژه دادخواهان دربند برای گروه دوم استفاده می کنم و گروه اول را متهم به ارتکاب جرائم امنیتی _ سیاسی

در بازداشت اولم با کسی همبند نبودم، تمام یک سال و شش ماه را در سلول انفرادی خانه امن سپاه بودم .

در بازداشت دوم ، سه ماه اول را در سلول‌ انفرادی بند دو الف بودم،یک هفته در سلول جمعی که در آنجا جز من چهار زندانی دیگر بودند،

یکی هوادار سازمان مجاهدین بود، یکی کارتونیست بود و متهم به توهین به مقدسات از طریق طراحی یک پوستر  برای یکی از ترانه های شاهین نجفی او گرایش خاصی نداشت، فقط مخالف اوضاع موجود بود، یکی دیگر از همبندیان طرفدار عرفان حلقه بود و دیگر همبندی زندانی مالی صاحب شرکت ایستک بود که به اتهام پولشویی در زندان بود .

پس از این به بند ۳۵۰ منتقل شدم، مرا به اتاق یک فرستادند

در اتاق یک از بیست و چهار هم اتاقی نزدیک به ده نفر اعضا یا هواداران مجاهدین بودند، یک نفر لیبرال_ رفرمیست،  یک نفر برای دفاع از حق آموزش به زبان مادری _ فعال حقوق مردم تُرک، یک نفر از حزب دموکرات کردستان  ، سه نفر در راهپیمایی های سال‌های ۸۸ بازداشت شده بودند، گرایش خاصی نداشتند، یک اصلاح طلب مذهبی و چند متهم به جاسوسی برای آمریکا.

اتاق دو معروف به اتاق جواسیس ولایی بود ( با پیگیری این هشتگ _ #جواسیس_ولایی مقاله ای که پیشتر درباره اینها نوشتم را پیدا می کنید  _ به طور خلاصه جواسیس ولایی کسانی بودند که پیشتر در وزارت اطلاعات، سپاه یا نهادهای امنیتی دیگر حکومت کار می کردند ولی در ازای دریافت چند مشت دلار و سپس با برخی خانمهای اروپایی ، نظام محبوب خود  را فروخته بودند ، اما در زندان برای امتیاز گرفتن خودشان را فدایی نظام نشان می دادند، سربند امام خامنه ای می بستند ، مرگ بر ضد ولایت فقیه می گفتند،  هیئت عزاداری و نماز جماعت جلوی دوربین و ….)

به جز این جواسیس ولایی چند متهم به جاسوسی که مثل اینها نبودند هم در این اتاق بود ، و چند وب‌نگاران منتقد حکومت .

در اتاق سه اکثر زندانیان ، چپ_ #مارکسیست،  #کمونیست، #سوسیالیست یا #آتئیست و #آنارشیست بودند و چند هوادار احزاب سیاسی  کرد و عرب و تُرک و مدافعین حق آموزش به زبان مادری هم در این اتاق بودند.

اتاق چهار معمولا اتاق عقیدتی ها بود، بهایی، نوکیش مسیحی  و درویش ، چند فعال سیاسی مستقل و سه نفر  ملی گرا با گرایش‌های مختلف ، یکی پاتریوت زرتشتی، و دو نفر پادشاهی خواه

و چند متهم به جاسوسی که اکثرا  مخالف حکومت بودند و دسترسی به اطلاعات طبقه بندی شده نداشتند .

در اتاق پنج هم تقریبا نیمی از اعضا متهم به جاسوسی بودند و بقیه سیاسی بودند، یک روزنامه نگار اصلاح طلب، دو متهم به هواداری از سازمان مجاهدین که فقط به دلیل ملاقات با فرزند_ برادر خود در اشرف محکوم به اعدام بودند که خوشبختانه حکم اعدام شکست، و چند وب‌نگاران مخالف و منتقد حکومت .

اتاق شش روزها محل ورزش بود،شبها برای سیگار کشیدن و شطرنج

اتاق هفت معروف به اتاق جمهوری اسلامی

اصلاح طلبنماهای حکومتی، کسانی مثل میردامادی، رجایی، بهزادیان نژاد، بهشتی نعیمی پور و … که رفتارشان از بس نفرت انگیز و بدتر از آخوندها بود که آنها را شعبه یک جمهوری اسلامی می نامیدیم  ، بهترین جای بند را محل عبادت شیعیان کرده بودند در حالی که نیمی از اعضای بند شیعه و مسلمان و خیلی ها اصلا خداپرست نبودند!

بهترین اجناس فروشگاه اول به اتاق هفت و نه می رفت و ته مانده ها برای بقیه …

در اتاق هشت هم ترکیب شبیه اتاق پنج بود، چند درویش ، فعال ترکمن، و چند متهم به جاسوسی

اتاق نه هم شبیه اتاق هفت، اصلاح طلب نماهایی که البته جز دو سه نفر بقیه سابقه کار در دولت را نداشتند و بیشتر هوادار بودند اما در ظلم به دیگران دستکمی از اتاق هفتی ها نبودند و

معمولا همه مراسم و غذا خوردنهایشان با هم بود .

اتاق ده هم معروف به اتاق تبعیدی ها بود ، چند جاسوس ولایی و چند فعال سیاسی مستقل که کنار آنها شکنجه می شدند تا اتاقی آنها را بپذیرد.

اتاق یازده روزها دانشگاه بود،دانشگاهی که خود زندانیان ساخته بودند،  هر کس هر تخصصی داشت به دیگران یاد می داد، کلاسهای زبانهای خارجی،  فلسفه، علوم سیاسی، اقتصاد سیاسی و …

اتاق دوازده را هم اصلاح طلبنمایان بیت العباس نامیده بودند و محل نماز و قرآن خواندم و مداحی ….

عبادت در برابر دوربینهای سازمان زندان‌ها برای کسب امتیازها و پاداش‌های دولتی و اخروی!

تا سال ۹۵ در بند ۳۵۰ بودم ، بعد به دلیل  نوشتن و انتشار یک بیانیه در  حمایت زندانیانی که در بندها و زندانهای دیگر اعتصاب غذا کرده بودند و همچنین تهیه و انتشار گزارش‌هایی از اوضاع زندان، به بند هفت انتقال تنبیهی  شدم .

در بند هفت از حدود هزار زندانی بیش از ۹۰۰ نفر مالی_ اختلاسی بودند،

و حدود هشتاد متهم به جاسوسی و ارتباط با دول متخاصم و نزدیک به ۱۵ زندانی سیاسی

اسماعیل عبدی معلم

علی شریعتی اصلاح طلب

امید ع فعال سیاسی ناسیونالیست با تمایلاتی به  خاندان پهلوی و پادشاهی

حسین و مهدی رجبیان و یوسف عمادی موزیسین که با برگ موزیک همکاری داشتند، منتقد حکومت بدون گرایش سیاسی خاص

حسین نجفی فعال فیس‌بوکی  متمایل به ملی مذهبی

هادی ق هوادار سابق مجاهدین

رویین .ع هوادار سابق مجاهدین که می گفت یک حزب به نام رنگین کمان دارد ، شبیه به ملی مذهبی ها

محمود بهشتی معلم …

بعد به بند هشت انتقال تنبهی شدم

نزدیک هشتصد زندانی که شصت نفر سیاسی بودیم و بقیه مالی

از احسان مازندرانی اصلاح طلب یا شاید رفسنجانی طلب تا مجید م حزب باد تا مختار اسدی معلم و سعید ملک پور و چند فعال کارگری ، فعال حق آموزش به زبان مادری و …چند هوادار عرفان حلقه و نوکیش مسیحی ..

*

گرایش‌های گوناگون

*

پس از چند بار انتقال تنبیهی به بندهای مختلف #زندان_اوین وقتی دیدند به قول خودشان اصلاح نمی شوم به زندان تهران بزرگ تبعید شدم

البته زمان زیادی _ حدود یک سال و نیم در انفرادی بودم و در چند ماهی که در بندهای عمومی بودم، بیشتر زندانیان شعبه ای و مالی، حدود دویست درویش و بعد نزدیک به دویست نفر از مردم عرب که در اعتراضات خوزستان بازداشت شده بودند را به آنجا اوردند، و حدود سیصد جوان در اعتراضهای سالای ۹۶ و ۹۷ که چند آنارشیست و کمونیست بین‌شان بود و بقیه اکثرا گرایش خاصی نداشتند و صرفا برای بهبود اوضاع و در اعتراض به حکومت جنگیده بودند .

پس حمله دو قاتل به ما و کشته شدن زنده یاد #علیرضا_شیرمحمدعلی دوباره به #اوین منتقل  شدم،

ترکیب عوض شده بود، همه جدید بودند جز چند تا از قدیمی ها مثل جعفر عظیم زاده و گلی پور و محمد حبیبی و محمد پارسی و چند نوکیش مسیحی، یمانی و دو اصلاح طلب و چند فعال دانشجویی که آنارشیست یا کمونیست بودند، دو سلطنت طلب و بقیه جوان‌هایی بودند که در اعتراضهای از سال ۹۶ تا آن هنگام ۹۸ بازداشت شده بودند .

اکثرا گرایش سیاسی خاصی نداشتند.

بعد از آبان و دی ۹۸ به دلیل بیانیه هایی که در اعتراض به کشتار مردم نوشتم دوباره به زندان تهران بزرگ تبعید شدم و افتخار داشتم کنار مبارزان قیام آبان باشم

بهترین دوران حبس و بهترین دوران زندگیم

بسیار پر شور و خلاق بودند، جوانهای عزیز از جنوب و حاشیه کشور

اکثرا کارگر کارگر زاده مثل خودم با شور انقلابی، معمولا فرصت آشنایی با نحله ها و جریان‌های سیاسی رانداشتند،اما اوضاع را به خوبی تحلیل می کردند  و همه می دانستند راهی جز مبارزه مسلحانه برای رهایی نداریم.

به دلیل اطلاع رسانی از اوضاع این زندان و همراهی با اعتصاب‌ها پس از نه ماه به زندان گوهر دشت تبعید شدم، حدود سه ماه در سوئیت و از آنجا به #بند_دوالف و سپس به سالن ده بند چهار این زندان منتقل شدم.

سالن زندانیان سیاسی

حدود ده همبندی اعضا یا هواداران سازمان مجاهدین، چهار نفر مشروطه خواه یا هوادار پادشاهی، پنج نفر با گرایش‌های چپ مثل جعفر عظیم زاده، بهنام موسیوند،  علی اسحاق و ارژنگ داودی و چند فعال و عضو احزاب و گروه های سیاسی تُرک و کُرد

…

پس از هشت سال به #برازجان تبعید شدم و …

حالا در خدمت شما

اما درباره اتحاد

من مخالف اتحاد نیستم، ولی گمان می کنم مردم بر اساس جایگاه طبقاتی با هم متحد می شوند، خیلی بعید است من که از اوضاع فعلی رنج می برم و خواهان دگرگونی اساسی هستم با کسی که از اوضاع فعلی لذت و سود می برد ، دلیلی برای #اتحاد با هم داشته باشیم.

تضاد طبقاتی را من و امثال من به وجود نیاورده ایم ، می جنگیم که تمامش کنیم!

 #سهیل_عربی

بیست و هشتم مهرماه ۱۴۰۱

https://t.me/Soheil_Arabi645