از رفیق فرنگیس مظلوم حمایت کنیم

گاهی برای درک حقیقت نیاز مند آنیم که در قالب یک داستان ان را بیان کنیم تا که بدانیم چگونه زنی بنام فرنگیس به نیلوانا مادر پاول ، قهرمان کتاب مادر ماکسیم گورکی، بدیل و چون ققنوسی از نو متولد می شود .

داستان از این قرار است که زن جوانی بنام فرنگیس در یک خانواده محروم کارگری فرزندی را به دنیا می آورد اما این سیستم نابرابر سرمایه داری جهانی ست که سهیل عربی شورشی را می سازد .

این جوان شورشی آزادیخواه دگراندیش در دفاع از حق آزادی بیان در رد مذهب و دین و از برای عدالت و برابری هشت سال زندانی زندان های جمهوری اسلامی می شود و فرنگیس از دل رنج ها و دردها در عرصه فعالیت مبارزاتی همچون مادر نیلوانا که بخاطر فعالیت و مبارزات سیاسی پسرش به چرایی این نابرابری و بی‌عدالتی اگاه می شود زندگی جدیدش آغاز می شود .

مادری که از گوشه ی خانه اش به میدان مبارزه پا می گذارد و ساخته می شود .این مادر ‌ و پسر زاییده و سازنده همدیگر و همچنین نشانگر اشکار یک سیستم سرکوبگر و نابرابر ند .

پس از زندانی شدن سهیل عربی چندی نمی گذرد که آوازه مقاومت و افشاگری های یک زندانی شورشی از درون زندان های جمهوری اسلامی به گوش همه مان می رسد که چگونه‌ جسورانه عقیده سیاسی خود را بدون هیچ خودسانسور ی از پشت میله های زندان فریاد می زند که تعجب و حیرت بسیاری را بر می انگیزاند وقتی در نامه ای که از زندان اوین فریادش بیرون می اید ؛ اینجا بیان حقیقت ممنوع است اما من یک آنارشیست هستم و برای من ممنوعیت ممنوع است.

با در نظر گرفتن اینکه ویژه گی این زندانی سیاسی اقتدار گریزی ، سرور گریزی بوده است که از شالوده های تفکر و فرهنگ سیاسی اوست از دیدگاه همفکرانش افشا کردن تفکر سیاسی اش امری بسیار طبیعی است اما برای بسیاری دیگر طول می کشد ،زمان می برد تا بتوانند این زندانی شورشی را درک کنند که نگرش و ضدیتش با قدرت است که به او چنین شهامت عمل گرایی را می دهد که به نمایش بگذارد .

روش و منش این جوان شورشی موجب می شود که حتی مخالفین اندیشه سیاسی اش هم نتواننددر نهایت وجود او را انکار کنند همان هایی که سال‌های متمادی با تردید و بدبینی او را نادیده گرفته و اگر هم نامش را در لیست زندانیان سیاسی گذاشته اند تفکر سیاسی اش را سانسور کرده اند و از این بابت نام و عکس این زندانی سیاسی در اکثر اکسیون های اعتراضی خارج کشور غایب و هیچ رسانه خارج کشور ی هم صدای این زندانی انارشیست نبوده است .

همه می دانیم که زندانی سیاسی سهیل عربی به جز حمایت همفکرانش در داخل و خارج کشور و همبستگی رفقای انترناسیونال همفکرش با او و حمایت مادرش فرنگیس مظلوم هیچ حمایت جدی دیگری نداشته است .

اگر هم اندک حمایتی از او در یک دو سال آخر بسر بردنش در زندان شده است آنهم نتیجه فعالیت سماجت و پیگیری مادرش فرنگیس بوده که برخی از رسانه ها و نهادهای اتیستی تا حدی تابو شکنی کرده و انهم تحت عنوان یک اتیست از او حمایت و صدای او را بازتاب داده آند .

آری در این پروسه مبارزاتی ست که فرنگیس چون ققنوسی از دل دردها و رنج ها و سرکوب و‌ستم هایی که بر او هم از سوی قدرت حاکمه و هم از نا مهربانی دیگران در ندیده گرفتن پسر زندانی اش بر او وارد می اید به مانند نیلوانا قهرمان کتاب مادر ماکسیم گورکی هر چه تمام تر با قدرت جسورانه خود به میدان می اید و از نو ساخته و متولد می شود .

جامعه سیاسی ایرانی امروز می داند که انکار و حذف سهیل عربی در طی آن سال ها، انکار حقیقت بوده است و مقاومت و افشاکری های او بر علیه سیستم طبقاتی ، بر علیه زمام داران و قدرت های جهانی و جمهوری اسلامی عین مصداق واقعیت .
گرچه امروز دیگر نام سهیل عربی در کنار نام دیگر زندانیان مقاوم سیاسی دگر اندیش در تاریخ مبارزاتی از برای نان و کار و آزادی و عدالت و برابری می درخشد.

امروز دیگر سدها برداشته شده است و کسی نمی تواند سهیل عربی تبعیدی را سانسور و حذف و انکار کند زیرا او با قلم قوی افشاگرایانه اش، صدا و فریاد و عصیان شورش نسل جوانی ست که تن به ستم نمی دهند و جسورانه حریف خود را به میدان می آورند .

دنیا امروز باید بداند فرنگیس مظلوم هم یک حقیقتی ست انکار ناپذیر که تا به امروز در مقابل آزار و اذیت و سرکوب رژیم دوام آورده است .
فرنگیس دیگر انکار نشدنی ست . فرنگیس دیگر حذف نشدنی ست .

نام و عکس فرنگیس مظلوم را در کنار دیگر زندانیان سیاسی در اکسیون ها و اعتراضات اضافه کنیم. او سمبل یک زن مبارز آزادیخواه و مادر دادخواه یست که او را به جرم دفاع از آزادی و حمایت از فرزند خود و صدای مادران زندانیان سیاسی دیگر به زندان برده اند.
یادمان باشد فرنگیس مظلوم‌ همان‌توده زحمتکش است که در زندان است.

از رفیق فرنگیس مظلوم حمایت کنیم.