برق، نام یکی از شکنجه گران را از لیستم حذف کرد

حمید رضا آقایی شریعتی، شکنجه گر زندان تهران بزرگ کشته شد .

سال ۹۶ که به این شکنجه گاه تبعید شدم، این لجن افسرنگهبان بود ، یک عقده ای ، یک بسیجی حزب اللهی واقعی، مردم آزار، او از شکنجه کردن انسانها لذت می برد ، هنگامی که زندانی زجر می کشید چشمانش از شهوت برق میزد.

با دو قاتلی که مدتی بعد از این درگیری با من، علیرضا شیرمحمدعلی را به قتل رساندند،به من حمله کردند و به سختی زنده ماندم، اما بینی ام شکست و به شدت خون ریزی داشتم، آنقدر خون زیاد بود که روی دیوارهای سلول با خونم ” مرگ بر خامنه ای نوشتم و آنقدر فریاد زدم تا بعد از دوساعت که جای سالم در تنم نمانده بود بالاخره قرار شد به بیمارستان اعزام شوم، این کثافت با اینکه دید چقدر خونریزی دارم نگذاشت اعزام شوم، گفت حتما باید پابند بزنم و من هم گفتم پابند نمی زنم، دستور داد چند زندانی شرارتی به زور و با کتک به من پابند و دستبند زدند.
او همه را آزار می داد ، حتی همکارانش را،همیشه با صدای بلند مداحی گوش می کرد و نمی گذاشت هم شیفت هایش فوتبال ببینند.

روایت مهدی نقدی از زندانیان سیاسی که در آبان ۹۸ بازداشت شد و در بند موسوم به آبانی ها محبوس بود از شکنجه گری حمیدرضا آقایی شریعتی معروف به “شریعت “

سال ۹۸ که برای دومین بار به شکنجه‌گاه تهران بزرگ تبعید شدم، او دیگر افسر نگهبان نبود! به دلیل حسن چاپلوسی و مردم آزاری هایش ترفیع گرفت و در حفاظت اطلاعات استخدام شد و این بار قدرت بیشتری برای آزار دادن مردم داشت،

رئیس زندان به ما مجوز داد که کلاسهای آموزشی برای زندانیان برگزار کنیم، و با هزینه خودمان کتاب های آموزشی برای زندانیان وارد کنیم، اما این هیولا کلاسهای ما را به هم زد ، همان جلسه دوم ، حین تدریس بودم که به کلاس حمله کرد و گفت نمی گذارم زبان کفر (فرانسوی) به مردم یاد بدهی، گفتم از رئیس زندان مجوز دارم ، اما گفت رئیس زندان هم ممکن است اشتباه کند، حتی مجوز تدریس خواندن نوشتن به زندانیان بی سواد را هم باطل کرد و انسان‌هایی که امید به زندگی پیدا کرده بودند را نا امید کرد.

در این زندان روزنامه به زندانیان داده نمی شد، فقط ایران و جام جم فروخته می شد ،ما مجوز گرفتیم که صفحه اندیشه شرق با پست برایمان فرستاده شود و چند بار هم آن را تحویل گرفتیم، اما او که معروف به “شریعت” بود جلوی این را هم گرفت، گفت ممکن است روزنامه ها کد گذاری شده باشد…

او بارها زندانیان را کتک زد، فحاشی کرد و بالاخره مزد کثافتکاری هایش را گرفت و رئیس حفاظت اطلاعات شد،دقیق تر بگویم: رئیس مافیای وارد کردن مواد مخدر شد و هزاران جوان را معتاد کرد …

تا اینکه برق انتقام زندانی های ستم دیده را از او گرفت، شاید هم خوش شانس بود که توسط مردم محاکمه و مجازات نشد…