ترس از اقلیت‌ بودن و ماه رمضان

«ترس از اقلیت‌بودن و رمضان»

ماه رمضان است. خبرنگاران مستقل و معتبر و جیره‌ خوار “هَپی‌ رَمَدان‌” گویان به پیشوازش رفتند.

چرا رمضان، ماه میهمانی خدا ست؟

آیا گرسنگی درد اصلی طبقۀ دگرگونی‌خواه و فرودست جامعه است؟

گمان نکنم.

لااقل تجربۀ زیسته‌ام نشان می‌دهد که هم‌ارزی پول‌داشتن و انسان‌بودن در نظام سرمایه‌داری درد اصلی ست. به میزانی که پول‌داری انسانی. برای تقرب به ذهن، سیستم ایران را به‌خاطر بیاورید که همواره بر طبل می‌کوبد: همان‌قدر که آخوندید انسانید!

ترس از اقلیت‌بودن وادارشان کرده که بچۀ نه‌ساله را به بدترین شکل مورد ضرب قرار دهند زیرا کیک در دستش دیدند.

ترس از اقلیت‌ بودن بودن وادارشان کرده که شلاق و جریمه و توهین و یک‌ شب حبس برایش در نظر بگیرند زیرا که پس از شادی زنده‌ ماندن در سیستم مرگ‌آورتان خود را به یک‌ شیشه عرق بر از قرص و کوفت‌ و زهرمار دعوت کرده بود.

می‌ترسید اقلیت باشید زیرا می‌دانید اقلیت‌اید.

مجسمه خمینی که هیچ، مردم مجسمۀ بروجردی وسط‌ باز را آتش زدند.

چرا؟ چون اقلیت‌اید.

بازتاب خشونت‌های سیستماتیکتان را، تانک‌ آوردن در وسط شهر!، تک‌تیراندازی با هلی‌کوپتر تا کورکردن چشم پیرمرد کشاورز با شاتگان و … با چاقو دیدید.

چرا؟ چون اقلیت‌اید.

بَنرهایتان می‌سوزد.

در آتش فرودست‌ سازی و اقلیت‌ سازی‌ ای که خود به پا کردید خواهید سوخت.

دریافتی از یک همقطار آنارشیست