اقتصاد مُشارکتی، یک آلترناتیو انقلابی است!

اقتصاد مُشارکتی، یک آلترناتیو انقلابی است!

اقتصاد، همان پایه قطور وگردآورنده ی نظام‌های سیاسی در واقع همان نشیمنگاه دیرینه حاکمیت های جهانی براستی در خور سرزنش و تمسخر است. همانطور که مالاتستا به یادماندنی می گوید: «کشیش شما را مطیع و سربه زیر نگه می دارد و به شما می گوید همه چیز خواست خداست و اقتصاددان می گوید این قانون طبیعت است.»  به این ترتیب “هیچ کس مسئول فقر نیست، بنابراین عصیان علیه آن بی فایده است.”  پرودون به درستی استدلال کرد که «اقتصاد سیاسی… صرفاً اقتصاد سرمایه داری است که به کارگیری آن در جامعه به طور اجتناب ناپذیر و ارگانیک باعث بدبختی می شود».  مردمی که در سرتاسر جهان از ریاضت اقتصادی رنج می برند با او موافق خواهند بود؛

« دشمنان جامعه، اقتصاددانان هستند »

چیزی تغییر نکرده است، راه حل هایشان اکثرا نتایج بدتر به بار آورده‌ است و این به وضوح نشان می‌دهد که چرا هر بار در هر کشوری جمعیتی بیشتر به جمع معترضان می پیوندند و چرا دولتها همچنان در حال سرکوب هستند. آیا دولتی وجود دارد که صلاحیت سازماندهی اقتصادی جامعه را دارا باشد؟ از ديدگاه آنارشیستی جواب قطعا خیراست. فقط یک شخص بیکار می توانست چشم انداز دیدگاه لنین را تصور کند، «همه شهروندان به حقوق بگیران دولت تبدیل می‌شوند… کل جامعه به یک دفتر واحد و یک کارخانه تبدیل خواهد شد.»  کروپوتکین مدت‌ها پیشتر در نقد مارکسیست‌ها گفته بود «اصلاً خود را به دردسر نمی‌اندازند تا توضیح دهند که ایده آنها از یک دولت سوسیالیستی، با سیستم سرمایه‌داری دولتی که  همه در آن کارگزار دولت هستند، متفاوت است». ما به چشم اندازی بهتر ازجایگزینی سرمایه داران با بروکراتها نیازمندیم. اقتصاد مشارکتی یک آلترناتیو انقلابی است که آنارشیست ها در مقابل اقتصاد رقابتی و نوع سرمایه داری پیش کشیده اند و در مطلبی جداگانه بصورت مفصل به آن خواهیم پرداخت.

برگرفته از مقاله اقتصاد آنارشیستی نوشته ی « ایان مک کی »