«دو کلمه با آرچینوف » نوشته‌ی کامیلو برنری

برگردان سیروس شاملو

peterAndreyevichArcinov (1937- 1887 ) از بنیان‌گزاران جنبش آنارشیستی اُکراین در خانواده‌ای کارگری به دنیا آمد و مجله « راهواری به آزادی » را راه‌اندازی کرد. همقطار ِ نسترو مخنو در فاصله سال‌های ۱۹۲۱- ۱۹۱۸ جنبش Nabat را راه انداخت و به همراهی Volin آنارشیسم سندیکایی را برپا کرد.

نصف عمرش را در زندان به سر برد و نیم دیگر را در فرار از زندان سپری کرد!

آرچینوف بعد از سرکوب جنبش توسط بلشویک‌ها به پاریس گریخت و در پاریس مجمع کمونیست‌های آنارشیست را برپا نمود و عاقبت به آنارشیسم بین‌المللی روی آورد. بخصوص در مبحث بحث‌انگیزِ تحکم و اتوریته و قدرت با این مجمع در تضاد افتاد. برای بازگشت به روسیه از رفیق دوران زندانش SergoOrdsonikidse برای میانجی‌گری با ژورف استالین سود برد. دوست او با مشورت با استالین پیام داد که بازگشت او به روسیه منوط است به قطع رابطه با آرمان آنارشیسم! آرچینوف در ۱۹۳۵ مقاله‌ای انتشار داد به نام « ورشکسته‌گی آنارشیسم» و آن مقاله را در مجله حزبی ِ Izvestia در سراسر روسیه انتشار داد و بازگشت‌اش را تضمین کرد! اما وصلت فرخنده با دیکتاتور پرولتاریا چندان نپایید. آرچینوف به محض ورود به روسیه بازداشت و سربه نیست شد!!

آنارشیست‌ها از این مقاله‌ی سفارشی سخت برآشفتند. نسترو مخنو او را مست و مسخ ِ قدرت و تحکم دانست. کامیلو برنری CamilloBerneri گفت او بیش از این که در بر روی ایده‌‌ال‌های شاعرانه ببندد چون مستی به خالی رسیده در به روی خویش بست.برنری هم در اسپانیا توسط استالینیست‌ها به قتل رسید.

دو کلمه با آرچینوف

به هیچ‌وجه این موضوع باعث تعجب من نشد که روزنامه‌ی Isvestia در شماره‌ی ۳۰ خرداد ماه تبلیغات سفارشی شما را چاپ کرد و در سراسر روسیه در تیراژ سرسام آوری انتشار داد. تعمق در این کار تبلیعاتی و دقت در آن از نظر من مرا آنقدر سکتاریست و کم عقل نمی‌کند که حتا به این مقاله امتیازی داده و آن را فرصت‌طلبی ِ عامیانه بنامم. در پلاتفرم ۱۹۲۶ هم کناره‌گیری و انشعاب شما مشهود بود. در ۱۹۳۱ حتا زمانی که اکثر همقطاران روس شما را از ریل آنارشیزم رِیل‌دررفته می‌دانستند اما من هرچند به پروپاگاند عادت دارم اما کمتر به فقر و تنگدستی قضاوت‌ها و یک جانبه‌گی انتقادها و دماگوژی عوامانه‌ی اعتراف معوج ِ گذشته تاریخی شما، خودم را عادت دادم و می بینید که هنوز روزنامه‌ی بلشویکی روس حتا مجابم نمی کند شما را « ایدۀولوگ برجسته‌ی آنارشیزم» خطاب نکنم.

جنبش مخنویستی ِ اوکراین را « مضحکه‌ی تراژی کمیک» خواندن یعنی همان جنبشی که شما تاریخ‌نگار و مدافع‌اش بودید، همان جنبشی که شما رودر رو و در مصاف با بلشویک‌ها و حتا منتقدین آنارشیست قرارش دادید واقعا عملی عوامانه است. بازکردن پیچ‌های قطار آزادی و قراضه کردنش و ارسال آن به گورستان آهن‌پاره‌ها بر اساس طرحی بود که من برمی‌شمارمش. گفتید در انقلاب روسیه بین سال‌های ۱۹۰۵ تا ۱۹۰۷ ما به عمل مستقیم و تروریسم خود را محدود کرده‌ایم و به بلشویسم پشت کرده‌ایم زیرا آن را برنامه‌ای کودکانه خوانده‌ایم. گفتید در ایتالیا ۱۹۲۰ اشغال کارخانه‌ها را ما به شکست کشاندیم. در اسپانیا کاری جز شکست انجام ندادیم. اما در شکست حزب کمونیست ایتالیا و آلمان و اطریش و خذلان و درمانده‌گی سوسیال دموکراسی کلمه‌ای به زبان نیاوردید. توجیه رژیم بلشویک و اعلام ورشکسته‌گی آنارشیسم موضوعات بسیاری پیش می‌کشد بویژه در مورد شما که خود یک میارز باسابقه‌ای ۲۵ ساله هستید.

در ورشکسته‌گی دیکتاتوری پرولتاریا در روسیه بلشویک‌های بسیاری هم جان باختند اما شما بولشویک‌های نوپدیدار پرچم جبهه‌های قصر و بارگاه استالین را به اهتزاز می اندازید. بارگاهی که در فرصت‌طلبی‌ها و ناسیونالیسم افراطی بهم آمده است تا دمار از روزگار انقلاب به در آورد.

وقتی Francesco Saverio Merlino از آنارشیسم دوری جست منطقا مسئولیت توجیه اندیشه‌گی و قضاوت جدی رفتارش را داشت اما در مورد شما و مقاله‌تان این منطق فقیر و عوامانه و خوار است. پلاتفرم ۱۹۲۶ از آنارشیسم لهستان و بلغارستان در تور پلاتفرمیسم و دام بلشویسم گرفتار شدند یا به دام سوسیال دموکراسی. اشکال بزرگ در این بود که شما هرگزعمیقا آزادیخواه نبوده‌اید. از دامان سوسیال دموکراسی به این وادی پا نهادید و به آن بازمی‌گردید اما کوله بار و تجربه‌ای از دکترین قدرت و اتوریته برجای نهادید و نقد یک‌سویه‌ی که به Malatesta, Volin, Fabbri و نویسندگان همآواز مربوط می‌شود. نسترو مخنو همآوازکننده‌ی جنبش اکراین که مدعی هستید از نظر ایده و اعتقاد با شما یگانه بوده است در پلاتفرم متقارن ارایه شدهاز سوی جنابعالی، یک انشعاب به سوی بلشویسم تشخیص داد. او یک آنارشیست بود به همین دلیل نمی توانید با دروغ و ادعا او را به خود منسوب دارید. خصم محض دانستن او چاپخانه‌های بلشویکی را وادار کرد نام او را در روسیه و خارج از کشور منتشر نکنند تا سر زبان‌ها نیفتد.

ورود شما به سیستم بلشویکی یک خودکشی است. مگر نقش ِ یک تجدیدنظرطلب نقش دیگری نمی‌توانید بازی کنید. وقتی به ما حمله می‌کنید همه روزی‌نامه‌های بلشویکی پراودا و ایزوستیا در و دربازه به روی گل شما می گشایند اما زمانی که در جمجمه‌ی خود باقیمانده ای از خمیرترش انقلاب تهی دستان باقی مانده باشد و بخواهید نظری ابراز کنید که هم‌صدا نباشد با دیکتاتوری و سرهنگانش، مانند Sandomirsky خواهید مرد. پس تنها دو راه‌ِ گشاده بر منظر شما اینهاست:

داخل سیستم شدن و بی معنا شدن در امواج سیاه توتالیتاریسم و غرقه شدن. مخالف پنهانی که کماکان دارد کشف و تعجب می‌کند دیکتاتوری پرولتاریا چه ملغمه‌ای‌ست.
پرستیژ و شخصیت و وقار خود را نجات بخشیدن

اما محتوی و روش و طریق واداری و تبلیغ کوره راهی که پیش‌گرفته‌اید اینطور می نماید که از این دو راه، ره نخستین را برگزیده‌اید. به این ترتیب بیش از این که شما را یک همقطار ِ رفته به حساب آورم شما را یک انقلابی ِ به اتمام رسیده و مرده به حساب خواهم آورد.

مطبوعات استالیتیستی که از شما با ضربه‌های طبل و شیفور یک هوچی‌گر مزور ساخته جز بر چند چهره‌ی همکاری کننده دربازه اش به روی کس دیگری باز نیست. شما آنجا یک گماشته ساده . سرباز صفر هستید. باوجود این چون مردی بی‌طرف که نمی توان جذب‌اش کرد این پایان قصه شما در من احساس رحمی برانگیخت. آقای آرچینوف شما بر عرش باور خود بودید. به صورت‌های مختلف می‌شد از این خانه دور شوید. شما در را به هم کوفتید و رفتید و مثل مست‌ها داد و فریاد کردید. این نوع خروج کمتر بهداشتی است! چون این به معنای سقوط روشن‌فکرانه و اخلاقی‌ست. بهر حال شما راه و سرنوشت ِ یک خاطی و منافق را انتخاب کردید.

چقدر خوب بود اگر چون مبارزی آزادی‌طلب و Macknovicina به پایان می رسیدید. ایستاده می‌مردید ایستاده چون یک قهرمان و قهرمان‌های بی شماری. اما اکنون هیچ هستید. هیچی که در خود صدا و پژواکی ندارد چون اکنون و بهر حال شما بجای یک همقطار نقش قطار فشنگ استالین را ایفا می کنید!

کامیلو برنری ۱۹۳۵

برگردان سیروس شاملو

——–——————————————————

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم

The names and addresses that related to anarchism era website