مصاحبه عصر آنارشیسم با همقطار ریحان « یکی از رفقای آنارشیست افغانستان»

رفیق عزیز در ابتدا با تشکر از اینکه دعوت ما را برای مصاحبه پذیرفتید. البته خود شما نیز همکار ما در (عصر آنارشیسم ) و یکی از رفقای همین مجموعه آنارشیستی هستید که در آن رفقایی متعلق به ۳ منطقه جغرافیایی ایران ،افغانستان و مراکش و رفقای کرد فعال هستند که در چند کشور و چند قاره زندگی می کنند و احتمال دارد باز از کشورهای دیگری نیز بزودی با این مجموعه همکاری کنند.با این حال معرفی کوتاهی میتونید داشته باشید.

ریحان :بله .من ریحان هستم و بیست و چهار سال سن دارم .

سئوال : به نظر شما چرا ۶۳ درصد از زنان افغان فاقد اسناد هویتی هستند؟ تاثیرات آن بر زندگی زنان چیست ؟

ریحان : چرا إسناد هویتی ندارند چون هویتی ندارند . چون حق رفتن به مدرسه را ندارند .حق فعالیت های اجتماعی رو ندارند ،
بسیاری از مردان در جامعه امروز افغانستان، همسرانشان را در مجامع عمومی با عناوینی همچون «مادر کودکان»، «خانه»، «منزل»، «ضعیفه» و یا گاهی «مال» خطاب می کنند. این عناوین حتی روی سنگ قبر زنان افغان در آرامگاهها نیز دیده می‌شود. زنان در مجامع عمومی از سوی دیگران «همشیره» یا «خاله» نیز خطاب می‌شوند. همچنین بنا بر قانون افغان، نام مادر نباید در گواهی تولد کودک ثبت شود.بنابراین نیازی به مدارک هویتی احساس نمیشود.

سئوال : به باور شما “بیشترین” پتانسیل گرایش آنارشیستی در افغانستان در بین چه کسانی وجود دارد و چرا ؟

ریحان: بنظر من پتانسیل آنارشیستی بیشتر در بین زنان و دختران افغانستان وجود دارد.
چون مردان بهرحال در موضع قدرت هستند و این زنان هستند که بیشترین لطمه را از مواضع قدرت میخورند.این مواضع چه از سوی خانواده و چه از سوی سیستم و قوانین دولتی

سئوال : با توجه به اینکه چند سال است که شما رفقا در مجموعه عصر آنارشیسم حضور دارید و الان ایجاد صفحات مشخص مانند پیچ فیسبوکی ” دختران آنارشیست افغان ” یا پیج اینستاگرام « دختران آنارشیست افغانستان» به چه خاطر است ؟

ریحان:دقیقا به همان علت گرایش بیشتر زنان و دختران افغان به جنبش انارشیستی میباشد

سئوال : به باور شما آیا آنارشیسم می تواند در افغانستان به یک جریان اجتماعی و سیاسی قدرتمند تبدیل شود ؟

ریحان: اگر در آینده ی دور در نظر بگیریم بله چرا که نه .برای مردمانی که چندین دهه زیر ظلم و ستم دول هستند .مردمانی که سرنوشتشان را طَی دوره های مختلف بدست حکمرانان مختلف سپردند تا بلکه معجزه ای برایشان اتفاق بیفتد و نیفتاد به یک دلسردی از این نوع سیستم رسیده اند تا جایی که حتی رهبرانی از دل خودشان هم راه به جایی نبردند.

سئوال : در حال حاضر وضعیت آنارشیسم در افغانستان چگونه است ؟ آیا ما الان یک جنبش آنارشیستی در افغانستان داریم ؟ اگر نداریم دلایل آن چیست ؟ آیا امیدی هست که در افغانستان هم دارای بدنه اجتماعی شویم ؟

ریحان:متاسفانه به دلیل نقش پررنگ مذهب،جنبش آنارشیستی بوجود نیامده و بوجود آمدنش هم ملزم به پیمودن راهی سخت هست.
ولی امید مسلما هست.

سئوال : در افغانستان از چه راه هایی مردم با آنارشیسم آشنا می شوند ؟

ریحان:بنظر من صرفا و فقط از طریق رسانه های اجتماعی مانند فیسبوک

سئوال : به نظر شما چرا تعداد قابل توجهی از آنارشیست های افغانستان هنرمندان هستند و این هنرمندان در همه گیر کردن آنارشیسم در افغانستان و تبدیل آن به یک جنبش اجتماعی چگونه می توانند نقش بازی کنند ؟

ریحان: از نظر من امروزه اکثر جوانان افغان به دلیل همان مسأله زیستی و تجربیاتی که یک جوان در شرایط خاص کنونی افغانستان میتواند داشته باشد،بالقوه آنارشیست هستند .کافیست کمی اگاه تر شوند و از دایره ی روزمره پافراتر بگذارند و از بعد یک آنارشیست به تمام معنا خواهند شد.
هنرمندان هم همان جوانان اند.
نقش هنرمندان هم در همه گیر کردن این تفکر ،مشخصا دارای اداب و رسوم خاصی نیست .همچنان در حرفه و هنری که هستند تفکران انارشیستی خود بخود نمایان است و فقط بنظر من ادامه و تلاش در زمینه ی هنری خودشان .

سئوال : اندیشه آنارشیستی از چه راه هایی می تواند توده ای و همه گیر شود و دارای بدنه اجتماعی گردد ؟

ریحان: صرفا از راه اگاهی رساندن

سئوال : آیا آنارشیسم در افغانستان در چند سال آینده احتمال و امکان دارد که به عنوان یک آلترناتیو جدی مطرح گردد ؟

ریحان : به طور خوشبینانه بله ولی نه در اینده ای نزدیک .گذر از مذهب و دین ،در جامعه ی امروزی افغانستان راهی طولانی میطلبد

——–——————————————————

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم

The names and addresses that related to anarchism era website