کنفدراسیون شورایی منطقه ای وکنفدراسون جهانی راهی برای حل یکباره مسئله ملی و رهایی بشر

جنگ غریب الوقوع جهانی در منطقه و پیش بینی وقوع آن دور از انتظار نیست قدرتهای جهانی برای برون رفت از بحرانهای ساختاری نظام سرمایه راه حل ایجاد جنگهای منطقه ای و افزایش بحران را در منطقه عرضه میکنند .ارتجاع حاکم بر جهان با پدید اوردن داعش و ایجاد جنگ در بعد منطقه ای و سپس در بعد جهانی فاز اول برنامه خود را با موفقیت تمام به پیش بردند. با ورود روسیه به کارزار جهانی در سوریه بحران ابعاد وسیعتری بخود گرفت و عربستان و ترکیه و قدرتهای جهانی در قبال روسیه و شرکا متحدا وارد کارزار گشتند.
بعد از سازش ولایت فقیه با امریکا که به فرجام شهرت یافته قدرتهای رقیب امریکا برای جلوگیری از گسترش نفوذ امریکا در منطقه تمامی منطقه را به اتش خواهند کشید.سناریو رقبای امریکا در بخش اروپایی بخصوص ماسونیزم جهانی کشاندن شعله جنگ به سایر نقاط است .مرحله بعدی این سناریو دامن زدن به اختلافات قومی و ملی در منطقه خصوصا در ایران است .

درست یک قرن پیش همین نیروها با خط کشی سیاسی و ایجاد کشورهای گوناگون وابسته به خود نهال اختلافات قومی را برای برداشت امروزی خود کاشته بودند .اقوام و ملل ساکن منطقه خاورمیانه با پدیده ایجاد کشورهای بظاهر مستقل تکه پارچه گشته و به بخشهای جداگانه درون هر یک از کشورها تقسیم بندی گشتند.کردها به پنج پارچه.بلوچها به دو پارچه ترکان اذری به دو پارچه ترکمنها به دو و عربها به اجزای کوچک درون کشورها تقسیم بندی گشتند.در یک قرن گذشته سر بزنگاه تاریخهای مختلف با سو,استفاده حاکمیت سیاسی هر یک از کشورهای تاسیس شده از این پراکندگی قومی منطقه اقوام و ملتهای ساکن این منطقه در جهت اهداف سیاسی حاکمان تعیین میگشت.با فروپاشی شوروی و گسترش تفکر کسب حق تعیین سرنوشت هر یک از خلقهای منطقه ذهنیت اراعه راه حل مسعله ملی به یکی از ضروریترین نیازهای ملل ساکن منطقه تبدیل گشت .استقلال .خودمختاری .فدرالیزم(قومی,ملی,جغرافیایی).خودگردانی.جزو راه حلهای پیشنهادی نیروهای سیاسی در دل برنامه های متنوع احزاب و گروها بعنوان تنها راه حل وارد گفتمان سیاسی ملتهای دربند قرار گرفت.به تعداد هر یک از احزاب و سازمانها این برنامه ها و نگرشها متنوع و گوناگونند.
در بررسی هر یک از این برنامه ها بخاطر دادن اولویت اصلی به نگرش ناسیونالیستی این برنامه ها کار امدی و همه گیر شدن تایید و تصدیق مللها را نتوانست جلب نماید.نگرش ناسیونالیستی ستمگر و تحت ستم همیشه در تضاد با یکدیگر نمیتوانست و نمیتواند بعنوان راه حل عمومی برای حل کامل مساعل اجتماعی و اقتصادی و سیاسی و طبقاطی و کلا مسعله کسب رفاه و خوشبختی همه طبقات وملل ساکن را تامین نماید.هیچ کدام از نیروهای سیاسی تا حال نتوانسته اند برای حل کلیه مساعل راه حل منطقی و عملی اراعه دهند.و همچنان صورت مسعله بقوت خود باقیست.
جهان خواران و نیروهای استعماری با استفاده از این ضعف نیروهای دموکراتیک همیشه با رواج اختلافات ملی و سوٍاستفاده حاکمان سیاسی وابسته به انان مانع اصلی تحقق برنامه همه گیر مترقی و دموکراتیک و ریشه ای بوده و هستند.اکثر نیروهای سیاسی به این مسعله ساده واقف نیستند که بدون حذف حاکمان سیاسی و دولتهای دست نشانده تحقق این ارزو برای هیچ ملت هم زنجیر و تحت ستم میسر نمیگردد. .برای از بین بردن همه ستمها تنها راه و چاره ممکن حذف به یکباره ستمگر در قالب حاکمیت سیاسی متمرکز بوده و هست.هر نیروی سیاسی که حاکمیت متمرکز و حتی کوچک شده مدل مرتجع دول کارگزار منطقه را در برنامه خود بعنوان راه حل سیاسی حل مسعله ملی اراعه میدهد محق نیست.
راه حل پیشنهادی من که در دو دهه پیش در سازمان دموکراتهای انقلابی اذربایجان ارائه داده بودم ؛ کنفدراسیون دموکراتیک و شورایی منطقه برگرفته از فدراتیوهای (خودگردانی محلی) شورایی کوچک میباشد.فدرالیزم شورایی و یا مناطق خود گردان شورایی و دموکراتیک نه بر اساس تقسیم بندی قومی یا ملی و نه بر اساس خط کشی جغرافیایی نخواهد بود .این نمونه فدراتیو دموکراتیک شورایی که برگرفته از ارا, شوراهای محلی متحد با اراده ازاد هر یک از اعضا بشری که در کمال اگاهی و ازادی پیوستگی خود را بصورت دموکراتیک و با رای برگرفته از منافع فردی و گروهی خود را ارائه داده است تشگیل میگردد.
توضیح بیشتر و مثال ساده برای تفهیم فدراتیو شورایی یا مناطق خودگردان ضروریست.ابتدا هر یک از اعضا یک محل ,شهر,و شهرستانها و دهات با تشکیل شوراهای مختلف و متنوع برگرفته از محل زندگی و کار و صنف و جنس و عقیده و… خود, شورای متحد بزرگتر ازمحله و شهر و سپس شهرها و شهرستانها و روستاها را تشکیل میدهند.سپس اگاهانه با شوراهای همجوار مبنی بر اتحاد نوع حاکمیت سیاسی شورایی خود را تعیین میکنند.نحوه تشکیل این شوراها و نحوه انتخابات و نظارت به ان از جز به کل در روند دموکراتیک و بر اساس منافع جمعی خواهد بود .سپس در روند مساعل بزرگتراجتماعی و سیاسی و اقتصادی در چارچوب فرا منطقه ای دست به تشکیل نمایندگی سیاسی برگرفته از شوراهای کوچک میزنند.حال نام این تشکیلات فدراتیو شورایی فلان منطقه و برگرفته از شمار شوراهای عضو در ان با فدراتیوهای همجوار در زمینه های سیاسی و اقتصادی و جهانی و تبادلات و پروژه های فرا منطقه ای وارد اعتلاف بزرگتر میگردند.در مرحله بعدی با گسترش این مدل عملی فدراتیوهای مستقل که با حذف دولتهای مرکزی ایجاد گشته دست به تشکیل کنفدراسیونهای منطقه ای بزرگتر یا قاره ای و سپس کنفدراسون جهانی مبادرت میکنند.گسترش این مدل حاکمیت سیاسی تنها راه نجات به یکباره بشریت است.و ادعا میکنم عملی و ممکن است.چون شرایط ویژه منطقه خاورمیانه و شرق و تداخل و پیوستگی همه مساعل اجتماعی و سیاسی و فرهنگی ملتهای تحت ستم امال و ارزوها و مبارزات و خوشبختیشان را در هم تنیده است .

بعبارت دیگر هیچ برنامه سیاسی درون یک کشور منفرد برای حل مسعله ملی درون ان کشور نمیتواند تنها درون ان کشور باقی بماند .زیرا تقسیم ملتها در چارچوب کشورها و القاب دروغین رسمی نتوانسته به هم پیوستگی فرهنگی انان را از هم دور سازد.در نتیجه این پیوند فرهنگی و زبانی مشترک پیوندهای سیاسی و اجنماعی مشترک پدیدار گشته اند.بخاطر همین مسعله ساده در هم تنیدگی سیاسیست که مبارزه مشترک و رهایی مشترک امکان پذیر و الزامیست.برای مثال ؛ به همین منظور است که شادی نوروزی مشترک تبدیل به شادمانی مشترک از پیروزی سیاسی کم رنگ در بخشی از جامعه کردی به همه بخشهای جدا شده خلق کرد بسط پیدا میکند .کرد ازاد شده و در رنجیر درون هر یک از کشورهای پنج گانه ضرورتا با کسب ازادی و رفاه در مدل سیاسی مترقی و دموکراتیک ,خواسته و یا ناخواسته ازادی و پیوستن به این مدل اجرا شده و موفق را به همه اجزا جدا شده تضمین خواهد کرد.نمونه تفکر ارمانی در روژ اوا مصداق این گفته است نمونه های تاریخی فراوانی از گسترش تفکر غالب در قالب سیاسی و یا فرهنگی و یا اقتصادی بعد از استارت ان در یک بخش کوچک یک ملت در بند اثبات این مدعاست..ارمان برابری خواهی و عدالت و مدل اداره دموکراتیک و شورایی ان به همه بخشهای دیگر کرد که زیر اسارت حکومتهای دیکتاتوری و ارتجاعی اداره میگردند سرایت کرده و اندیشه غالب برای گزینش سیلسی حاکم مردمان همه ان ملت خواهد گشت.
پایان سخن بدون حذف یکباره تمامی سیستم و ساختارفرهنگی,اقتصادی,سیاسی متمرکز که همانا شکل دولت کارگزار استعماری گرفته است هیچ برنامه سیاسی برای کسب رفاه و ازادی و برابری و عدالت اجتماعی عملا موفقیت کسب نخواهد کرد با اغاز فروپاشی و حذف یک دولت در منطقه دولتهای دیگر منطقه قریب به یقین حذف خواهند شد با بهره گیری و عملی کردن واقعی برنامه دموکراتیک شورایی خود گردان منطقه ای که بعنوان الگوی اجرایی سایر بخشهای دربند و اسیر ملت یا ملتهای دربند دیگر قرار خواهد گرفت.
اکنون با اعلام رسمی فدراسیون دموکراتیک شورایی در سوریه استارت اجرایی این ارزو محقق گشته است .این فدراسیون بنا به گفته مسئولان شورایی ان و خود صالح مسلم مرز جغرافیایی ندارد. بسط این نمونه اجرایی در مقاومت باکور ترکیه و حتی سلیمانیه در عراق و ایران دور از ذهن نیست.
تولد فدراسیون روژاوا آغاز پایان همه دولتهای مرتجع و کارگزار منطقه بهمراه همه مرزهای تحمیلی جنیسیتی و قومیتی و و ارتجاعی در منطقه میتواند باشد
کنفدراسیون منطقه ای اغاز کنفدراسیون جهانیست .زنگ این ناقوس رهایی نمیبایست خاموش گردد.همه مرتجعین منطقه و اربابان انان مترصد نابودی این دست اورد عظیم بشری هستند.با حمایت جهانی مانع از شکست پروژه رهایی مردم منطقه از حاکمیتهای مزدور و پست و غیر بشری بشویم.تعیین هر نوع مرز برای این نوزاد غیر ممکن است .اغاز گر این تفکر مبارزاتی مدرن و عملی گشته در کوبانی و پایانش کنفدراسیون جهانی میبایست باشد.
براستی شبحی در حال گذار در خاورمیانه است .شعله های کم فروغ این شبح در همان ابتدای مقاومت کوبانی امید را به همه جنبشهای مترقی منطقه باز گرداند.این امید هر روز پر رنگتر و نزدیکتر حس میگردد .این شبح مرزهای جنسیتی و قومیتی را در نوردیده و میرود مرزهای تحمیلی سیاسی را نیز درنوردد و تا اکنون حتی در قبال قدرتهای جهانی کما بیش بدرستی و مستقل عمل کرده اما از اکنون به بعد ارتجاع منطقه و جهان نابودیش را خواهانند .تنها راه حمایت کامل از دست اوردهای این جنبش و بسط این تفکر در همه منطقه است.
نیروهای استعماری جهانی برای جلوگیری از این خطر قریب الوقوع در سوریه و استارت الگوی خودگردانی منطقه ای کردها در انجا با تمام توان خود سعی در حفظ دولت فروپاشیده شده سوریه هستند.بده بستانهای دیپلوماتیک و رایزنیهای مرتجعین منطقه و جهان برای از بین بردن این خطر قریب الوقوع برای انهاست .درگیری نیروهای استعماری و تضاد هر یک از انان برای کنترل منطقه فرصت مناسبیست برای بهره گیری از این تضاد درون جهان سرمایه و استعمار. نیروهای انقلابی و پیشرو میبایست با حمایت بیدریغ خود از ایجاد خودگردانهای مترقی شده و بسط ان به سایر مناطق نقشه شوم استعمارگران را بر هم زنند. منطقه و جهان ابستن حوادث بسیار تعیین کننده برای بشریت است .استعمارگران در صدد گسترش جنگ و ایجاد ان در ایران و عراق و ترکیه و پاکستان و چین و کل اسیا هستند . اگر نیروهای مترقی و انقلابی عملا وارد صحنه نگردند گسترش جنگ و ایجاد بحران های جدید از طرف ارتجاع جهانی حتمیست.اولین پروژه این بحران ایجاد جنگهای قومی در ایران خواهد بود .با روند کلی رویدادهای سیاسی در ایران و منطقه و عدم وجود اگاهی همگانی از این سناریو پیش رو و از طرف دیگر سرکوب و خفقان و تفرقه افکنی حاکمیت های مزدور و کار گزار استعماری متاسفانه تحمیل این جنگ به مردم ایران و ترکیه ؛ اجتناب ناپذیر میباشد. کشتار میلیونی مردمان این سرزمین در ترکیه و ایران ادامه پروژه ایجاد داعش در منطقه است که با مقاومت روؤاوا به شکست کشانیده میگردد. .پروژه آتیه استعمار جهانی و جنگ افروزان و حاکمان کارگزار مرتجع منطقه سوریه ای کردن ایران و ترکیه است.
باریش نصیریان

مارس ۲۰۱۶