دولت/سرمایه/اسلامیسم و انتخابات ترکیه

بلاخره پس از گذشت حدوداٌ چهارماه سرکوب وکشت وکشتارهای وسیع، فشرده و طراحی شده توسط دولت اسلامیست AKP بسرکردگی اردوغان دیوانه قدرت نتیجه به دلخواه بخش اسلام زده جامعه ترکیه در آمد: بازده دامنه تاریخاٌ بی سابقه این قتل و جنایتهای عمومی- خیابانی (انکارا، سروج، مراکز احزاب اپوزیسیون …) و نظامی در مناطق کردنشین و درگیریهای خونین با PKK قرار بود که فضای لازم ترور، ناامنی، رعب و وحشت برای ایجاد سایکولوژی وحشت توده ای را بدرون صحنه سیاسی-اجتماعی جاری در بین توده ها بکشاند. تودها می بایست بین بد و بدتر یکرا انتخاب می نمودند؛
– ثبات خوف انگیز اسلامی ایزه نمودن تمامی بافت اجتماعی-سیاسی جامعه ترکیه و بویژه اهرم و ماشین دولتی که میتواند همچو یک موازی تاریخی-منطقه ای با اسلامیسم مسلط خمینی(تشیع) در ایران تلقی شود.
– تشدید عامدانه بی ثباتی ناشی از وضعیت بحرانی اقتصاد ترکیه و آشفتگی منتج از جنگ در منطقه خاورمیانه و نوار مرزی خود، سوریه و عراق.

البته AKP و اردوغان دیوانه هرگز خود را تنها راضی و محدود بدین بازی رولت روسی تحمیلی به توده نمی کنند: ماشین قدرت دولتی مجهز به دستگاه ایدولوژی اسلامی ایسم (توتالیتر پیرامونی-اسلامی) استفاده از مکانیزم های توسل به صندوق های رای یا جعبه مهمات و جنگ را با فراق خاطر نیز بکار مگیرد. مهعذا اخراج آراء لازم وکافی در سیستمهای رای گیری(سازی) در دنیای دیجیتال امروزی و در جامعه و دولت شبه فاشیستیAKP طبیعتاْ مزین به دخالتهای دیجیتالی و نرم افزاری میتواند باشد؛ نرم افزار پیچیده (همچو نرم افزار مورد استفاده در آزمایشگاهای فولکس واگن) که می تواند نتایج دلخواه( منحرف ) را برای طبقات حاکمه تولید کنند. همچنین امکان تقلب/دستکاری در نتیجه انتخابات امریست نه تها ممکن حتی معمول. احمدی نژاد ۲۰۰۹ هنوز در خاطرمان زنده است. همچنین نوشته ABDULLAH BOZKURT در این رابطه از همه جهت روشنگر است: http://www.todayszaman.com/…/hacking-democracy-in-turkey_40…
تاریخا، اسلامیسم نوع AKP در ۲۰۰۲ وارد دستکاه دولتی شد تا بحران سیاسی حاکم ان دوران جامعه ترکیه را تحت کنترل دراورد. با پروژبندی و کمکهای مالی توسط بانک جهانی و صندو ق بین المللی پول دولت/سرمایه به یار ی مدیریت اسلا میسم AKP توانست چرخ انباشت سرامایه را مجددا به گردش اندازد؛ سرازیری اعتبارات و وامهای بزرگ در بخش صنعت ساختمانی و توریستی لکوموتیو انباشت سرمایه برای دوران ۲۰۰۳-۲۰۰۹ گردید.

اما، با آغاز بحران مالی ۲۰۰۸ در دژ سرمایه مالی جهان یعنی در سیستم بانکی آمریکا، دولت/سرمایه در ترکیه نیز دیر یا زود میبایست مواجه با کابوسهای جهان بحرانی سرمایه داری بشود: کندی چرخش چرخ انباشت. نزول و رکود رشد اقتصادی، افزایش بیکاری نشانه هایی کلاسیک در این جهند. در روند کلنجار رفتن با مشکلات اجتماعی-اقتصادی ترکیه به پیروی از شبکه امپریالیستی آمریکا-ناتو و همیاری دولتهای عربستان،قطر،اردن،اسرائیل به پیروی از پروژه آمریکا ( The WikiLeaks Files: The World According to US Empire ) مصمم شد به براندازی دولت سوریه و رژیم اسد جامعه عمل بپوشاند.

اما جنگ افروزی ترکیه در سوریه سوای نیت استراتژیک امپرالیستی برای دولت/سرمایه در ترکیه( جلوگیری از نفوذ امپریالیستی شبکه روسیه-سوریه-ایران-حزب الله لبنان) عواقب گرفتارساز ی بهمراه داشته است: استقرار شبه دولت کرد در مرز ترکیه، خیل عظیم آوارگان جنگی در خاک ترکیه، منسجم کردن کردهای ترکیه حول قطب تشکیلاتیHDP و PKK بمثابه نمونهای از سردردهای مزمن دولت اسلامی اردوغان میباشند.

گرچه، جنگ و ویرانی سوریه محاسن و مزایای عدیده ای نیز برای دولت ترکیه و AKP وشخص و فامیل اردوغان نیز بهمراه داشته است: طرف داد و ستد و مذاکره با باندهای آدمکش اسلامیستی( … IS, al qaeda, al Nusra ) بودن درآمد و ثروت باد آورده ای برای حداقل بخشی از طبقه حاکمه ترکیه به ارمغان آورده است؛
– ازجمله بلال پسر اردوغان نفت خام صادر شده از داعش را بایستی در بازار داخلی و بین المللی به معرض خرید و فروش برساند…
– با مهندسی سیل بحران پناهندگان بطرف اروپا،اردوغان اروپا و بویژه آلمان را مجبور به نزدیکی اقتصادی و سیاسی با دولت اسلامیستی خود نموده است.

باتمامی این قضایا، یعنی آدم کشیها، سرکوبگریها، جنگ افروزیها،تبهکاریها،فساد و غارتگریهای اسلامیستی، دولت اردوغان به منظور کسب آراء دلخواه انتخاباتی نمی تواند راه حلی اساسی برای برون رفت از بحران سرمایه داری موجود در خاورماینه فرورفته در توحش باشد. قصابان اسلامیستی AKP بموازات برادران اسلامی خود در ایران ولایت فقیه تنها گردانندگان بحران موجود سرمایه داری اند.با این حال، تسلط شبه فاشیستی اسلامیسم در منطقه استراتژیک خاومیانه امروز میتواند بنوبه خود نشانی از یک طرح تقسیم مجدد این ناحیه به شیوه های جدید امپریالیستی تلقی شود.

از اینرو ،تودهای جنگ زده و گرفتار آمده در چنگال بربریسم و اسلامیسم حاکم در خاورمیانه می بایست راه حل بواقع و تاریخا عینی را در ورای نظم و کاپتالیسم حاکم بر دنیا موجود جستجو نمایند: گانه های گوناگون ایدیولوژیک – سیاسی دولتمداری بر امده از درون سیستم طبقاتی موجود همچو اسلامیسم/ فاشیست، ناسیونالیستی، دموکراتیک … هرگز بحرانها و جنگهای (بربریسم و توحش) نهفته دربطن شیوه تولیدی سرمایه داری را نشانه نخواهند گرفت.

Samad Nabdil
آبان ۱۱, ۱۳۹۴