احزاب چپ که خود را نماینده خواستهای طبقه کارگر می دانند بیش از یک قرن است که در گرداب دور باطل مسیر دمکراتیک برای احقاق حقوق کارگران و زحمتکشان و ایجاد تغیرات وبنای سوسیالیسم گرفتار شده اند.

در اروپا احزاب سوسیال دمکرات هرچند بیش از یک قرن است که در دوره هایی در راس قدرت برنامه هایی را مانند دولت رفاه و ملی کردن صنایع .. را پیش برده اند،اما از آنجایی اینچنین برنامه هایی تنها در یک مقطع میتوانند وضعیت زندگی و معیشت طبقه کارگر را بهبود ببخشد ،بحرانهای جهانی سرمایه داری وناتونانی در ایجاد دگرگونی‌های ساختاری دوباره آنها را از قدرت کنار زده اند ونئولیبرالها وپوپولیستها با شعارهایی مبنی بر بی کفایتی جریان چپ در قدرت از آنها پیشی گرفته اند .

در آمریکای لاتین که زخم خورده کودتاهای امپریالیستی بود ،جنبشهای چریکی بعد از سالها مقاومت بی امان باتغییر استراتژی به شرکت در دولت با روش های مرسوم دمکراسی پارلمانی انتخاباتی روی آوردند.

در ونزوئلا واکوادور وبولیوی و آرژانتین دولتهای چپ وپروسوسیالست سر کار امدندن چاوزیسم مدعی انقلابی بولیواری در سراسر کشور شد ودست به یارگیری در جهان حتی اتحاد با دولتهای مرتجع شد .

در برزیل حزب کارگران به رهبری فعال کارگری سالهای دور لولا دوسیلوا به قدرت رسید و بعد از او هم دیلما روسوف هم حزبیش جانشین او شد .اما بحران فساد دولتی و پیش بردن برنامه های نهادهای سرمایه داری مانند صندوق بین المللی پول ودادوستد آزاد با اتحادیه اروپا این حزب را از اهداف سوسیالیستی اش دور کرد و هم اکنون با تظاهرات میلیونی مردمی روبرو شده که پایگاه اجتماعی وسکوی پرش قدرت اش بوده اند.

در اکوادور و بولیوی اعتصابات کارگران معادن ودانشجوها ادامه دارد.

در آرژانتین دولتی دست راسیتی به قدرت رسید ودر ونزولا نیکولای مادورا می رود که میراث چاوز را بر باد فنا دهد .

آنچه که این احزاب را دچار نافرجامی در پیاده کردن استراتژیهای خود می کند تثبیت شدن در نهادهای بورژوازی بین المللی ،تفرقه در راس هرم قدرت،فاصله گیری از پایگاه اجتماعی ودر کل ذوب شدن درمناسبات سرمایه داری و ساختارهرمی قدرت است.

تجربه ایلات چیاپاس واگزاکا در مکزیک که در آن مردم وفعالیین اجتماعی و کارگری و آنارشیستها با اشغال کارخانه ها و سازمان دادن مراکز تولید و توزیع بصورت مشارکتی و ایجاد تعاونیهای خود گردان تونسته اند اداره امور را به دست بگیرند تنها الگوی باقی مانده برای جلوگیری از نا امیدی از راه حل سوسیالیستی برای براندازی سیستم دولتی بورژوازی وبرچیدن مناسبات نابرابر اقتصادی و اجتماعی است.

——————————————————————————————————————————————————————————————————–

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم