نقد عبدالله اوجلان (نقدی از درون) به آنارشیستها در جهت لزوم همگرایی و کار عملی مشترک استوار است

رفیق عبدالله اوجلان  به صراحت از همکاری با آنارشیستها صحبت می کند که ” که باید دست به هم پیمانی با آن ها زد.” نقد رفیق عبدالله اوجلان به آنارشیستها در جهت سوق دادن آنارشیستها و نیروهای خودشان برای همکاری مشترک می باشد که همچنین تاکید به آنارشیستها که حمایت کنند از مبارزاتی که عملا در منطقه در جریان است که می تواند به عنوان یک مدل دموکراتیک خودگردان مردمی که به شکل دموکراسی مستقیم در کانتون های ۳ گانه سوریه اجرایی شده است در خاورمیانه بسط و گسترش پیدا کند و در این باره می نویسد:

” می توان انتظار داشت که آنارشیست ها در مقایسه با طرفداران سوسیالیسم رئال , با اقدام به یک خود انتقادی راحت تر, آغاز به پراکتیکی روز آمد نمایند.

هنوز این امر اهمیت خویش را حفظ می کند که باید در مبارزات اقتصادی  , اجتماعی , سیاسی , روشنفکرانه و اتیک , جایگاهی را که شایسته ی آنان است کسب نمایند.در مبارزاتی که در فضای خاورمیانه تسریع یافته و ابعاد تمدنی و فرهنگی آن مطرح تر شده است , آنارشیست ها می توانند هم خویش را نو سازی کنند . هم مشارکتی قوی ( در مبارزات ) نشان دهند.یکی از نیروهای مهم هستند که در فعالیت بر ساخت دیگر باره ی نظام مدرنیته ی دموکراتیک , باید دست به هم پیمانی با آن ها زد.”

البته نقد سازنده رفیق عبدالله اوجلان از بیرون بر آنارشیستها نیست بلکه نقدی از درون بر آنارشیستها هست و در واقع دارد با رفقای آنارشیست خودش گفتگو می کند و آنها را مورد خطاب قرار می دهد که از این فرصت تاریخی در منطقه خاورمیانه استفاده کنند و نظرات خود را به مرجله عمل درآورند .

با توجه به اینکه آنارشیستها به عمل مستقیم و کار پراتیک اعتقاد دارند و از نیروهای مترقی غیر دولتگرا با گرایشات آنارشیستی حمایت می کنند و حامی مبارزات مردمی و جوامع خودگردان غیردولتی و مدافع حقوق حیوانات و محیط زیست و  ……هستند بنابراین از آلترناتیو عملی موجود در روژاوا که در مقابل ساختار غیر دموکراتیک دولتها شکل گرفته است قاعدتا حمایت می کنند. حضور گسترده زنان و خود سازماندهی زنان در مبارزات منطقه بسیار چشمگیر و قابل توجه هست که موجب تحولات ریشه ای و اساسی به لحاظ کیفی در منطقه خواهد گردید.

رفیق عبدالله اوجلان به درستی در باره آنارشیستها می نویسد :

” (آنارشیستها ) نیک می دانند که کاپیتالیسم چه می کند , اما به خوبی نمی دانند که باید دست به چه اقدامی بزنند.”

” مورد مهم این است که این جنبش ( آنارشیستی ) که فداکاری های بزرگی در تاریخ به خرج داده , اندیشه های مهمی را در بطن خویش پرورانده و با نظرات و انتقاداتش در میان جماعت روشنفکری جایگاه مهمی را به خود اختصاص داده است , بتواند میراثش در چارچوب یک نظام مخالف منسجم و اجرا پذیر در برابر سیستم به نو ساماندهی خود بپردازد.”

یاینوشت :مقالات و منابع بیشتر مرتبط با موضوع

برای خواندن کل مطلب عیدالله اوجلان در باره آنارشیسم اینجا را کلیک کنید

کتاب سوم ,مانیفست تمدن دموکراتیک ,عبدالله اوجلان

خودمدیریتی دموکراتیک و ابعاد آن- (بخش یکم)