بیست و نهمین سالروز انقلاب زاپاتیستا گرامی باد!

 By Hasse-Nima Golkar; Prepared and edited from a few English sources and translated into Persian

بیست و نهمین سالروز انقلاب زاپاتیستا گرامی باد!

مکزیک کشوری چند فرهنگی و از چندین مردم  إتنیکی (قومیّت) گوناگون است. این کشور دارای بزرگترین جمعیت بومی در آمریکای لاتین، نزدیک به سیزده میلیون انسان می باشد که به شصت و دو زبان مختلف صحبت می کنند.

در چنین روزی، اوّل ژانویه ۱۹۹۴ (۱۱ دی ماه ۱۳۷۴)، ارتش آزادیبخش ملی زاپاتیستا – یک سازمان مُسلّح بومی – دست به قیام زد و بر علیه دولت مکزیک اعلام جنگ نمود و خواستار: «کار، زمین، مسکن، غذا، بهداشت، آموزش، استقلال، آزادی، دموکراسی، عدالت و صُلح» گردید.

زاپاتیستا بیشتر از مردم بومی گوناگون «چیاپاس» واقع در بخش جنوب شرقی جنگل های مکزیک تشکیل شده اند و خود را به عنوان یک “جنبش دهقانی بومی” می شناسند. آنها نام خود را از «إمیلیانو زاپاتا» (۱۹۱۹ – ۱۸۷۹) به امانت گرفته اند، زیرا او یک دهقان شورشی و فرمانده ارتش آزادیبخش جنوب در طول انقلاب مکزیک (۱۹۱۷ – ۱۹۱۰) به شمار می آمد.

جنبش زاپاتیستی با پُشتوانه از میراث غنی بومی مکزیک، در ایجاد شوراهای خود مُدیریّت دموکراتیک، با راهکارهای مشخص آنارشیستی (سوسیالیسم آزادی مَنش) و مارکسیستی، نقش اساسی در نمایندگی کردن از منافع مردمان بومی ایفا کرده است. این نوع خودسازماندهی توانسته است نمونه ی زنده ای (همچون جنبش انقلابی روژاوا ، واقع در شمال و شرق سوریه) برای چگونگی اتحاد مردم در پایان دادن به مَحرومّیت و سرکوب توسط دولت و نمایندگان آن، کار ساز باشد.

تمامی مواردی که دولت مکزیک در فراهم آوردن کیفیت زندگی بهتر برای مردم بومی در چیاپاس ناموفق بوده است، زاپاتیستا توانسته اند با نشان دادن شرایط نگران کننده ای که بومیان در سطح ملی و بین المللی با آنها دست به گریبان هستند، برای برطرف  کردن موانع، تأثیر به سزائی داشته باشند.

زنده باد زاپاتیستا!

زنده باد مقاومت انقلابی مردم!

پایدار باد همبستگی بین المللی!