اسنَپ موتوری، شُغل بسیار پُر خطر است!

نوشته ی سُهیل عربی، زندانی سیاسی آنارکو سندیکالیست در ایران

من روزها در لابراتوار چاپ عکس کار می کنم و عصر ها تدریس خصوصی زبان فرانسوی ، اما درآمدم در حدی نیست که علاوه بر هزینه های روزمره بتوانم چنین مشکلی را حل کنم ، تنها گزینه که به ذهنم رسید، کار پاره وقت در ” اسنپ ” بود، چون اینگونه می توانستم در اوقات بیکاری ، درآمدی کسب کنم و …

پیش از آغاز به کار حدس می زدم شغل سختی باشد، اما از آنچه فکر می کردم سخت تر، دردناک تر و فاجعه وار تر بود،

برای همین تصمیم گرفتم همچنان در اوقات خالی، به این کار ادامه دهم تا بتوانم بیشتر با مشکلات این عزیزان آشنا شوم و صدایشان را به گوش مردم برسانم.

از بسیار اندک بودن درآمدشان، از بسیار پر خطر بودن شغل‌شان و دشواری ها و زجرها، بدرفتاری هایی که با آنها می شود …

در ادامه و هر روز در کامنتهای همین پست ، تلاش می کنم هر بار به یکی از مشکلات این عزیزان بپردازیم، به این امید که چاره ای برای پایان دادن به این مشکلات پیدا کنیم…

کار کردن با موتور ، یکی از اولین گزینه هایی است که به ذهن هر انسانی که شغل مناسبی پیدا نکرده و سرمایه چندانی ندارد می رسد، البته این روزها بسیاری از مردم ، به دلیل گرانی ها و درآمد اندک مجبور به انجام شغل دوم می شوند و این شغل برای آنها نیز ( ظاهرا) مناسب است.

با حدود بیست ملیون می توان یک موتور دست دوم خرید و کسب درآمد کرد،

بعضی ها تحصیل دار می شوند، بعضی ها مسافر کشی می کنند، ویزیتوری، پیک شرکت یا رستوران…

این روزها گزینه ای دیگر هم به دیگر گزینه ها اضافه شده،

اسنپ موتوری که ویژگی آن ، آزادی انتخاب ساعت کار و کار در زمانهای پرت و حتی شب ها است..

اما واقعیت تلخ این است که این شغل بسیار پر خطر است و

اگر هم حادثه ای رخ ندهد انسان و وسیله کارش( موتور او ) را خیلی زود فرسوده می کند.

من با اینکه کمتر از روزی شش ساعت و معمولا شبها که آفتاب و راه بندان نیست به این کار مشغولم، دچار درد کمر، لگن و زانوها شده ام ، حال ببینید کسی که تمام وقت به چنین شغلی مشغول است چه اوضاعی دارد،

گاه برای یک سرویس که کمتر از ده هزار تومان درآمد دارد باید چند طبقه بدون آسانسور بالا بروی و در آخر مشتری هم جوری رفتار می کند که گویی دوران برده داری هنوز تمام نشده و پیک را برده خود می پندارد .

کرایه ها به نسبت مسیر و سختی راه ، استهلاک و سوخت موتور و هزینه ها خیلی پایین و کمیسیونی که باید به اسنپ داد هم خیلی بالا است ، ولی امان از ناچاری…

از میدان آزادی تا عظیمیه کرج ، هفتاد و پنج هزار تومان

بیست درصد کمیسیون اسنپ ( پانزده هزار تومان ) کم می شود و برای پیک شصت هزارتومان می ماند ، پول بنزین، روغن ، لنت و خستگی دو ساعت راه پر خطر …

از انقلاب – فلسطین تا رِی ۳۷۰۰۰ تومان

یعنی یک ساعت راه و کمتر از بیست هزار تومان درآمد خالص !

یک #انسان مگر چقدر توان دارد؟

اگر روزی ده سرویس هم بروی نهایتا سیصد تا چهار صد هزار تومان می ماند، اما وقتی به خانه می رسی ، جنازه شده ای

خسته و داغان

داغ

داغان…

*****

ساعت سه صبح یک مسافر خورد از #سلسبیل تا هفت چنار