در زندان و بند ما یک اتاق بود به نام اتاق کابل

آنچنان که وقتی شما مهاجر، زن، همجنسگرا یا سیاسی هستی، با تبعیضات و مشکلات متعدد و چندلایه در زندگی ات روبرو میشوی این مناسبات اقتصادی و اجتماعی به ویژه نژاد و قومیت به شکل آشکارتری خود را نشان میداد.

گویا زندان، آیینه تمام نمای سیستم طبقاتی و فرهنگی یک جامعه تحت سلطه استبداد مذهبی است.
از راهرویی که بند آغاز میشد و اتاقهای مختلف در سمت چپ و راست آن بود و در انتها به دستشویی و حمام میرسید مانند فیلم قطار یخ شکن، موقعیتها و وضعیت افراد هراتاق هم مشخص کننده جایگیری آنان بود، اتاقهای منتهی به دستشویی و حمام(سرویسهای بهداشتی بند) بسیار بدبو، نمناک و در معرض رفت و آمد زیاد و سروصدا بودند اما اتاقهای اولیه دورترین فاصله از بوی بد و نم دستشویی و حمام و در معرض هوای سالم و باد کولرهای بند بودند، بهترین اتاق و اتاق اول، متعلق به زندانیان مالی داشت که انگار سوییتی از یک هتل بود با وسایل لوکس و کولر اختصاصی جداگانه، یخچال و فریزر و ممنوع الورودی همه به آن که اتاق وکیل بند هم در آن بود.

اما اتاق کابل.
اتاق کابل متعلق به زندانیان افغانستانی بود که اکثر جرمهایی چون دزدی، دعوا، نزاع یا قاچاق مواد داشتند و به نسبت اتاقهای دیگر معتاد کمتر داشتند و بالطبع نمازخوان و مذهبی هم بودند، تعلق گیری اتاق به آنها نه تصمیم زندانیان بلکه تصمیم مسئول زندان و رسمی نانوشته شده بود که باید در حاشیه و بدترین مکان و جایگاه، با تحمل بوی بد دستشوییها و سیگار و سروصداها بود.
نمادی از وضعیت کلیت افغانستانیها در ایران که به حاشیه و محلهای پست تر و بیحقوق، رانده میشوند و اکثریت با این شرایط زیست خود را ادامه میدهند.

جز تعداد کمی از زندانیها، بقیه با اتاق کابل، رفیق و همکلام بودند و تمامی امکانات و وسایل دیگر را داشتند و از همه بدتر اینکه خود اتاق کابل هم مناسبات اقتصادی و آزار فقیرتر و ضعیف ها را در اتاق خود تولید و بازتولید میکردند و آنها هم همان ظلم و سلطه و استثمار را بین افغانستانیها و اندیوال ها/رفقا خود پیش میبردند، آنکه پول نداشت، شهردار/خدمتکار دیگری میشد تا پول فروشگاه، سیگار یا مواد خود را پیدا کند. آنکه پولدارتر بود ، بالاتر مینشست و محترم تر بود و آنکه بی پول بود، پایین تر و کف خواب.

اتاق کابل در بند ما، نماد وضعیت کلی تری بود که جامعه و فرهنگ‌طبقه حاکم بر ما مسلط کرده است .
به امید روزی که شاهد این جدایی ها نباشیم و دنیایی بهتر و انسانی را ورای نژاد و جنسیت و گرایش جنسی و وضعیت مالی افراد، ایجاد کنیم و بسازیم.
به یاد مطرودان و بیحقوقان اتاق کابل.

■●

مطلب ارسالی از پسر رنگین کمانی