دشمنِ دشمنِ ما، دوست ما نیست

هرکسی که دشمن طالب است به این معنی نیست که حتما دوست ماست. کسانی چون مخدوم عالم یا مولوی مهدی زیر عنوان «دشمنِ دشمنِ ما، دوست ما ست» تطهیر می‌شوند و ظاهراً این شروع حافظه زدایی مردم است. به یاد دارید که در اعتراض به دستگیری مخدوم عالم در فاریاب تظاهرات برپا کردند و قبل‌اش کلی در فیسبوک غوغا به راه انداختند. اکنون نیز نوبت تطهیر مولوی مهدی است. یعنی به این زودی جنایت این مزدوران طالب در فاریاب و بلخاب را فراموش کرده‌اید؟ شاید شما نظریه پردازان قومی، این جنایت‌ها را نادیده بگیرید اما مردمی که عزیزانشان به دست این مزدوران پرپر شده‌اند چطور می‌توانند جلاد آن‌ها را فراموش کنند. اما خرده ترویج‌گران نظریه قومی اصرار دارند که چنین شود.

اعتراض امثال مولوی مهدی یا مخدوم عالم فقط به این دلیل است که به منافع شخصی‌شان نرسیده‌اند. و اگر هم منافع جمعی داشته باشند یا به قول شما بخواهند برای مردم کاری انجام دهند، آن کار چیزی نیست جز آنچه طالب دارد انجام می‌دهد؛ گرفتن تمام آزادی‌های مدنی و سیاسی و نگهداشتن مردم در دهشت و وحشت.

عده‌ای خرده‌نویسنده و نظریه‌پرداز قومی، پیوسته در حال تطهیر یک چنین افرادی و غالب کردن آن‌ها بر مردم هستند. یکی از دلایل حمایت آن‌ها از این قاتلان، علم کردن این مسئله است که دشمنِ دشمنِ ما، دوست ما محسوب می‌شود.

آن‌ها دلیل دیگری هم برای حمایت از جلادان مردم دارند و این دومی بسیار خطرناک‌تر است. آن‌ها همواره اعلام می‌کنند که “حکومت طالبان حکومتی تک قومی است و افرادی چون مولوی مهدی و مخدوم عالم چون از قوم دیگری هستند، سرکوب می‌شوند و به همین دلیل باید از این دو حمایت کرد.”
در این شکی نیست که طالبان بانی دولت طالبانی تک‌قومی هستند. اما دقت کنید که قوم‌گرایی به چه اندازه می‌تواند مغز آدمی را فلج کند. مشکل این خرده نظریه‌پردازان قومی این است که “چرا از اقوام دیگر در حکومت طالبان وزیر، والی و قومندان و… نیست.” و این بسیار خطرناک است. زیرا این تعداد مشکلی با ماهیت حکومت استبدادی طالبان ندارند و تمام هم و غم‌شان این است که چرا در این استبداد کسی از قوم خودشان شریک نیست!!! آن‌ها با این رویکرد، عملا از یک سو از طالبان می‌خواهند که سران اقوام دیگر را در این استبداد شریک کنند و از سوی دیگر تمام اقوام را تشویق می‌کنند که در حکومت طالبان سهیم شوند و اگر چنین چیزی رخ دهد مشکل حل می‌شود!!!

ببینید قوم‌گرایی و قبیله‌گرایی تا چه اندازه ذهن آدمی را مفلوک می‌کند. تمام مردم افغانستان به گروگان گرفته شده‌اند و زیر شکنجه‌اند، حالا آیا تفاوتی می‌کند که این زندان‌بانان و شکنجه‌گران هم قوم شما باشند؟!!!

مسئله اصلی ما به زیر کشیدن حکومت تروریستی طالبان است نه شریک شدن در جنایت آن‌ها با عنوان‌هایی چون «دولت فراگیر» (بخوانید دولت تروریستی فراگیر).

و به یاد داشته باشیم که دشمنِ دشمنِ ما، دوست ما نیست، چه جلادان برگشته از صف طالبان باشند چه هر جریان دیگری که اعتقاد به آزادی (سیاسی، مدنی و مذهبی) و برابری نداشته باشد.انرژی، جان و شرف‌تان را در حمایت از دشمنِ دشمنِ ما به هدر ندهید زیرا که او فردا همانی را با شما خواهد کرد که طالبان اکنون می‌کنند منتها به شکلی دیگر. اتحاد با آن‌ها تلف کردن فرصت‌های بسیار در یک دایره‌ی باطل است.

مهدی سرباز