قطع انگشتان دست در زندان تهران بزرگ

در استان تهران ،اجرای حکم قطع چهار انگشت، در بهداری تیپ یک زندان تهران بزرگ ، توسط ناصر پیری ( به‌ظاهر بهیاری که از اقوام هدایت الله فرزادی .رئیس زندان بود) انجام می شد

پس از انتقال تعداد زیادی از  زندانیان شعبه ای *  به بند هفت زندان اوین ( برای کار در کارگاه های بنیاد تعاون حامی) برای راحت تر شدن کار عوامل زندان ، بهداری اوین نیز دستگاه قطع ید، معروف به گیوتین را تهیه کرد.

 از یک مسلمان که اکثر احادیث را خوانده ، شنیدم، که البته قطع ید سارق یک حکم اسلامی است، اما در صورتی که در یک مملکت اسلامی فردی تامین باشد و سرقت کند باید این حکم اجرا شود، اما اگر ازروی ناچاری و برای تامین نیازهای ضروری خود یا خانواده اش مجبور به سرقت شود، باید دست حاکم  آن مملکت قطع شود.

در زندانهای تهران بزرگ  و اوین بیش‌از سی زندانی دیدم که انگشتانشان به جرم سرقت ( مبالغ بسیار اندک)

 قطع شده بود، و بیش ازهزار اختلاسگر و کلاهبردار دیدم که ملیاردها پول مردم را غارت کرده اند و نه تنها انگشتشان قطع نشد، بلکه در زندان امکاناتی بیشتر از آنچه مردم معمولی  بیرون از زندان دارند ، در اختیارشان بود و البته خیلی زود آزاد می شدند، و درمدت کوتاه حبس هم   بیشتر روزها در مرخصی بودند.

زندانی شعبه ای •

در عرف ( ادبیات درون زندانی)  کسی‌  که برای ارتکاب اعمالی مثل سرقت، فروش مشروبات الکلی یا قاچاق در حد  خرد، توسط شعبه های آگاهی بازداشت و محکوم به تحمل حبس شده است، را #شعبه_ای می نامند .

  اکثر زندانیان شعبه ای از اقشار ضعیف جامعه ( به لحاظ معیشت)

و کارگرانی هستند که به دلیل تامین نشدن نیازهای ضروریشان از طریق کارگری به اعمالی که در عرف و قانون خلاف پنداشته می شود ، روی آورده اند.

#دادخواهان_دربند

سیزدهم خرداد ماه ۱۴۰۱

https://t.me/Soheil_Arabi645