طرح صیانت از حقوق کاربَران فضای مجازی در ایران چیست؟

By Hasse-Nima Golkar

طرح صیانت از حقوق کاربَران فضای مجازی در ایران چیست؟

پيش نويس لایحه ی “طرح قانون حمايت از حقوق كاربَران و خدمات پايه كار بُردی فضای مجازی” به تاریخ ۲۶  تیرماه ۱۴۰۰ که در چهارده صفحه شامل شش فصل و سی و هفت ماده، همراه با تبصره های مربوط به هر کدام از آنها در باره ی قوانین، مقررات و دستورالعمل های گوناگون اجرایی تنظیم گردیده بود، در تاریخ ششم مرداد ماه ۱۴۰۰ به تصویب پارلمان دولت اسلامی – شیعی حاکم بر ایران رسید.

این پروژه، پیش تر با عنوان “صیانت از حقوق کاربَران در فضای مجازی و ساماندهی پیام ‌رسان‌های اجتماعی” در دهمین دوره ی “مجلس شورای اسلامی” [۱۳۹۹ – ۱۳۹۵] توسط “فراکسیون اُمید” [اکثریت] تحت ریاست محمد رضا عارف، ارائه گردیده بود. از جمله ی پُشتیبانان کلیدی این “فراکسیونِ اصلاح طلب و اعتدال گرا”؛ سیاستمدارانِ پُرنفوذ از آغاز حکومت اسلامی – شیعی در سال ۱۳۵۷ تا کنون می باشند، که می توان از محمد خاتمی و اکبر هاشمی رفسنجانی [هردو، رئیس جمهور سابق و هر کدام در طی دو دوره ی چهار ساله]، حسن خمینی [نَوه ی آیت الله خمینی] و حسن روحانی [ “رئیس جمهور” تا دیروز ۱۱ مرداد ماه ۱۴۰۰ به مدت هشت سال] نام بُرد.

در بیانیه ای که از جانب “مرکز تحقیقاتی پارلمانی” در تاریخ هفتم مرداد ماه ۱۴۰۰ منتشر شده، از جمله آمده است: “کنترل نیروهای مسلح بر فضای مجازی، امنیّت زیرساخت های ارتباطات فناوری اطلاعات را تضمین می کند”. و در همین زمینه اضافه می کند که این اقدامات با تصمیم “شوراي عالی فضاي مجازي” در کُمیسیونی شامل نمایندگانی از بیست مقام و سازمان دولتی، انجام خواهد پذیرفت که با اهمیت ترین آنها عبارتند از:

شورای عالی فضای مجازی [مرکز ملی فضاي مجازي]” به عنوان رئیس، “سپاه پاسداران انقلاب اسلامی”، “ستاد کل نیروهاي مُسلّح”، “نیروي انتظامی”، “وزارت اطلاعات”، “دادستانی کل کشور”، “وزارت ارتباطات و فناوري اطلاعات”، “وزارت امور اقتصادي و دارایی”، “وزارت صنعت، معدن و تجارت”، “وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی”، “سازمان صدا و سیما”، “سازمان تبلیغات اسلامی”، کمیسیون های فرهنگی، صنایع و معادن، امنیت ملی و سیاست خارجی در” مجلس شورای اسلامی” به عنوان ناظر و در پایان، هفت اداره ی دولتی و صنفی دیگر”.

 هدف اصلی و اساسی از این “پروژه ی آزمایشی” [حداکثر تا پنج سال]، هیچ چیز دیگری به غیر از ترس و وحشت زدگی رژیم از جنبش انقلاب اجتماعی مردم زحمتکش ایران نمی باشد، که در صورت موفقیت در عملیاتی شدن آن، رژیم حاکم را قادر خواهد ساخت از این پس، کُنترل بیشتر و دقیق تری نسبت به گذشته بر رویِ دسترسی داشتنِ مردم به پلاتفُرم های مُهم اینترنتی بین المللی داشته باشد و همچنین هر گونه ارتباطات اینترنتی از داخل کشور به خارج و بالعکس را در مواقع ضروری و حساس سیاسی برای جلوگیری از انتشار اخبار واقعی در مورد اعتراضات و قیام های مردم، همچون گذشته کاملن مسدود نماید، تا بدین وسیله بتواند به دور از چشم افکار داخلی و بین المللی دست به سرکوب مردم و قتل عام مخالفین بزند. بر همین پایه، این اقدام فاشیستی می بایستی از جانب تمامی انسانهای آزادیخواه در ایران و سایر کشورهای جهان شدیدن محکوم گردد!

ما سیاستِ فاشیستی اینترنت در ایران را محکوم می کنیم!

ارتباطات اینترنتی همچنان در ایران قطع است