دلایل سناریو و پروژه اتهام جاسوسی به دگر اندیشان و نگاهی به وضعیت بند‌ هفت زندان‌ #اوین؛ تبعیدگاه زندانیان سیاسی-امنیتی

۱) دادن آدرس غلط که عمدتا توسط ” جاسوس هایی که در رده های بالا و قدرتمند حاکمیت مشغولند ” در جهت پنهان کردن خود و زیر مجموعه ها که در بدنه حاکمیت و نهادهای امنیتی رده پائین تر حضور دارند. با این کار با یک تیر دو نشان میزنند:

_ حذف دگر اندیشان

_ شناسایی جاسوسان خرده پا که در حاکمیت و نهادهای امنیتی حضور دارند و با این کار به راحتی خود را پنهان و استتار می کنند و از این روش برای حذف رقبای سیاسی خود در حاکمیت بهره می برند.

برای مثال میشود از نمونه های اخیر جاسوس های حکومتی نام برد:

_ زهرا دختر صادق لاریجانی

_ مداحان جاسوس

_ جاسوسان قرارگاه سایبری عمار

۲) این اتهام زنی ها باعث مهم و ضروری نشان دادن نهادهای امنیتی و مجوزی برای استفاده از رانت های حکومتی می شود و اثبات می کند که آقایان چقدر در شغلشان فعال و حرفه ای هستند؛ و باید بدانیم که آنها به دنبال قربانی و متهم می گردند نه جاسوسان واقعی، برایشان فرقی هم نمی کند که قربانی کیست و چه بلائی بر سر خود و خانواده اش خواهد آمد.

۳) این اتهام زنی ها، دست نهادهای امنیتی را برای حذف آزادیخواهان، فعالین سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، مدنی و رسانه ای که اخیرا آن را تا حوزه محیط زیست نیز گسترش داده اند باز می گذارد برای نمونه به موج اخیر بازداشت شدگان، شکنجه، مرگ های مشکوک و قتلشان داخل زندان ها و جاسوس نامیدنشان بعداز قتل توجه کنید.

۴) برای بدنام کردن فعالین معتمد و تاثیر گذار یا جنبش های اعتراضی در چشم توده ی مردم، با اتهام جاسوسی دست به ترور شخصیتشان زده و آنها را تخریب و ضربه پذیر می کنند و عملا حمایت مردم که معمولا دست برتر زندانیان سیاسی است را خنثی میکنند.

نگاهی به وضعیت بند‌ هفت زندان‌ اوین؛ تبعیدگاه زندانیان سیاسی-امنیتی :

بند هفت زندان اوین متشکل از هشت سالن، یکی از بندهای بدنام این زندان است که زندانیان عمدتا با جرایم مالی در آن نگهداری می‌شوند اما تا سال ۱۳۹۵ دست‌کم ۵۵ زندانی سیاسی-امنیتی در کنار زندانیان معتاد به مواد مخدر و جرایم مالی برخلاف اصل تفکیک جرائم در وضعیتی بسیار نامناسب حبس‌های طولانی مدت نگه داشته می شدند. در این بند تا این تاریخ حداقل ۳۰ زندانی مبتلا به ایدز وجود داشت.

بند هفت زندان اوین از هشت بخش شامل سالن یک: محل نگهداری زندانیان مالی و مواد مخدر (زیرزمین) سالن دو: محل نگهداری زندانیان مالی و زندانیان خیاط شاغل در زندان سالن ۳، ۴، ۵ و ۶: محل نگهداری زندانیان مالی سالن جهاد (معروف به سالن ۱۱) : محل نگهداری زندانیان مالی و زندانیانی که در بخش تاسیسات بند ۷ کار می کنند سالن ۱۲ (زیرزمین) : محل نگهداری زندانیان سیاسی-امنیتی و زندانیان مالی با اتهامات جعل و کلاهبرداری است.

نگاهی اجمالی به موقعیت‌مکانی بند هفت زندان اوین،وضعیت بهداشتی،تغذیه، مدیریت، اسکان زندانیان، استعمال مواد مخدر و وضعیت پزشکی :

_ موقعیت مکانی

بند هفت در سمت شمالی زندان اوین و در کنار بند هشت و بند ۲۴۰ این زندان واقع شده است.

شماره ۱ – هواخوری سالن دو

شماره ۲ – حیاط بخش فرهنگی و هواخوری سالن جهاد

شماره ۳ – هواخوری سالن یک

شماره ۴ – هواخوری مشترک سالن‌های سه و پنج

شماره ۵ – هواخوری سالن شش

شماره ۶– هواخوری سالن چهار

شماره ۷ – هواخوری سالن دوازده که زندانیان سیاسی-امنیتی در آن نگهداری می‌شوند که بسیار باریک (دو در دوازده متر) و محدود بوده و بخشی از آن برای ظرفشویی استفاده می‌شود. به دلیل بلندی دیوارها آفتابگیر هم نیست.

_ وضعیت بهداشتی

در این بند آب‌گرم معمولا دچار مشکل است، این موضوع در هوای سرد یک مشکل اساسی برای زندانیان از منظر حفظ بهداشت فردی و شتشو محسوب می شود.

سالن‌های یک و دوازده این بند به دلیل قرار گرفتن در زیر زمین و وجود رطوبت شدید باعث بروز ناراحتی های مفصلی و استخوانی از جمله درد در ناحیه دست، پا و کمر در زندانیان می‌شود. و نباید فراموش کرد سالن ۱۲ با این شرایط ذکر شده از محدودترین هواخوری و آن هم بدون وجود نور آفتاب برخوردار است.

سالن ۱۲ دارای ۵ دستشویی کوچک که معمولا یکی از آنها خراب است، می باشد. در قسمتی از همان هواخوری محدود ظرفشویی قرار دارد و زندانیان مجبورند در فصول گرم و سرد سال از همان ظرفشویی برای شستن ظروف غذا و لباسهای خود استفاده کنند.

در همین هواخوری محدود سالن ۱۲ سه حلقه چاه فاضلاب با درب باز به قطر تقریبا ۸۰ سانتیمتر وجود دارد که حشرات از قبیل ساس( که بیداد می کند) سوسک و موش از آن بیرون می‌آیند.

در فصول گرم، گزش ساس‌ها این زندانیان امنیتی-سیاسی را آزرده و آسایش را از آن ها سلب می کند. موش ها و سوسکها نیز از هوا خوری وارد سالن و یا داخل سقف کاذب راهرو و بعضا اتاق‌ها می شوند.

وجود فضولات پرندگان و عدم آفتاب به دلیل وجود دیوارهای بلند از دیگر مشکلات بهداشتی است که زندانیان حتی نمی‌توانند لباس هایشان را خشک کنند.

به دلیل کمبود فضای کافی، افراد سیگاری بعد از ساعت خاموشی و بسته شدن درب های هواخوری از انتهای راهرو جهت استعمال دخانیات استفاده میکنند که این موضوع به دلیل نزدیکی اتاق ها، باعث ایجاد مشکلاتی شده است.

_تغذیه

غذای این بند به شدت بی‌کیفیت و نامناسب و غیربهداشتی گزارش شده است(البته این امر در زندان اوین و متاسفانه اغلب زندان های کشور تازگی ندارد)، به طوری‌که همیشه به جای گوشت از سویا نوع کنجاله دامی در غذاها استفاده می‌شود. در غذاهای پخت زندان بعضا شن و ماسه وجود دارد. آشپزخانه سالن ۱۲ بسیار کوچک بوده و پخت غذا توسط خود زندانیان با دشواری روبروست.

طبق آیین نامه سازمان زندان‌ها، زندان موظف است بین زندانیان هر هفته میوه و سبزیجات توزیع کند با این حال در اوین چنین اقدامی صورت نمی گیرد، مسئولین زندان می‌گویند بودجه ای برای اینکار نداریم.

_مدیریت

چهارمحالی رئیس زندان اوین، باقری رئیس بند هفت و روح الله توسلی مدیر داخلی زندان اوین است.

سالن های این بند توسط خود زندانیان و به اصطلاح توسط «وکیل بند» اداره می‌شود اما این موضوع در سالن ۱۲ به دلیل عدم رعایت قانون تفکیک زندانیان مشکل‌ساز است چرا که وکیل بندهای مورد تایید این سالن از بین زندانیان مالی با جرایم جعل و کلاهبرداری بوده و بعضا در هماهنگی و همکاری با مسئولین بند هفت، موجب آزار و اذیت زندانیان سیاسی-امنیتی میشوند.

زندانیان سیاسی_امنیتی باور دارند وکیل بند، منتخب و مورد تایید حفاظت بند بوده و تمامی کارهای آنها را گزارش می کند. (به مواردی از این آزارها در بخش مشکلات زندانیان سیاسی-امنیتی اشاره خواهد شد)

_سازماندهی زندانیان

اسکان و سازماندهی زندانیان در کل بر خلاف آیین نامه سازمان زندان‌ها بوده و اصل تفکیک جرائم انجام نمی‌شود.

_استعمال مواد مخدر

زندانیان مالی معتاد به مواد مخدر در بند ۷ در سالن ۱ در مجاورت سالن زندانیان سیاسی-امنیتی نگهداری می‌شوند و به طور مداوم از «شربت متادون» تجویزی مسئولین بهداری استفاده می‌کنند. وضعیت سالن یک به شدت نامناسب و آلوده گزارش می‌شود و تا کنون عده ای از زندانیان معتاد جان خود را در این سالن از دست داده اند.

_وضعیت پزشکی

بهداری مرکزی اوین نزدیک بند ۲۰۹ است. در بخش اداری فردی به نام خانم “حبیبی ” مسئول اعزام بیماران زندانی به بیمارستان ها است. که با نفرستادن پرونده بیماران یا ارسال ناقص پرونده، در روند اعزام بیماران کارشکنی میکند و بر همین اساس در مواردی به علت نقص پرنده ارسالی توسط خانم حبیبی، کمیسیون پزشکی، زندانی بیمار را رد کرده و نمی پذیرد.

در بند ۷ وضعیت رسیدگی پزشکی بسیار نامناسب است و پزشک مخصوص سالن ۱۲ آقای «جعفرنژاد» همواره از اعزام بیماران نیازمند رسیدگی پزشکی بخصوص زندانیان سیاسی-امنیتی به مراکز درمانی خارج زندان سر باز می‌زند و تنها در صورتی‌که این زندانیان دست به اعتصاب غذا بزنند و یا خبر وضعیت نامناسب سلامتی آنان در رسانه ها منتشر شود اقدام به این‌کار می کند.

روانپزشک این بند «دکتر رحمانی» است که به گفته زندانیان به طور بی‌رویه‌ای داروهای اعصاب، داروهای خواب آور و آرام بخش برای زندانیان تجویز می کند. (این روند در درازمدت باعث بروز مشکلات عدیده‌ای از جمله اعتیاد به داروها در زندانیان شده است)

دیگر مشکلات زندانیان سیاسی-امنیتی

سالن ۱۲ این بند محل نگهداری زندانیان سیاسی-امنیتی بسیار کوچک و دارای راهرویی تنگ است، چهار اتاق دارد که دست‌کم ۵۵ زندانی سیاسی-امنیتی بعلاوه چندین زندانی مالی دیگر در آنها نگهداری می‌شوند. یک اتاق هم در بیرون راهرو وجود دارد که ۵ زندانی مالی از جمله وکیل‌بند در آن ساکن هستند.

راهرو این سالن به قدری تنگ است که این زندانیان مشکل رفت و آمد در این راهرو دارند.

با وجود اینکه پنجره‌های اتاق‌ها در زیر‌زمین است، سر و صدای تخلیه و بارگیری دیگ‌غذا، بار فروشگاه و هم‌چنین دود گازوئیل کامیون های باربری به داخل اتاق ها نفوذ پیدا کرده و موجب سلب آسایش و مشکلات تنفسی برای زندانیان می‌شود.

زندانیان سیاسی-امنیتی

تقریبا تمامی زندانیان سیاسی-امنیتی بند هفت (و بندها و زندانهای دیگر) متهم به «همکاری با دولت متخاصم» شده و با اعمال ماده ۵۰۸ قانون مجازات اسلامی محکوم به حبس های ۵ تا ۱۰ سال و در مواردی بیشتر شده اند. قاضی صلواتی در بیشتر این محکومیت ها صادر کننده احکام محکومیت این زندانیان بوده است.

مطابق ماده ۵۰۸ ق.م.ا «هرکس یا گروهی با دول خارجی متخاصم به هر نحو علیه جمهوری اسلامی ایران همکاری نماید، در صورتی که محارب شناخته نشود به یک تا ده سال حبس محکوم می شود.»

با عنایت به صلاحیت انحصاری قوه مجریه در تنظیم روابط خارجی به نظر می رسد برای اعمال مقررات ماده ۵۰۸ ق.م.ا یا هر مقرره دیگری که وصفی برای دولت‌های خارجی را به عنوان یکی از شرایط وقوع جرم مقرر کرده است؛ موضوع باید از قوه مجریه (مشخصا وزارت امور خارجه یا شورای عالی امنیت ملی) استعلام شود و تعیین مصداق «دولت متخاصم» خارج از صلاحیت قوه قضاییه و در صلاحیت قوه مجریه است. در غیراین‌صورت، مداخله قاضی در وظایف و صلاحیت قوه مجریه محرز و رأی دادگاه فاقد اعتبار قانونی خواهد بود.

نکته مهم: این‌ است که فهرست «دول متخاصم» باید از قبل به اطلاع‌عموم برسد و بعداز آن جرم انگاری شود. اما باید توجه داشت که اساسا پس از پایان جنگ ایران و عراق دیگر هیچ دولتی را دولت متخاصم نمیتوان محسوب کرد اما در رویه ی معمول که شامل حال زندانیان سیاسی_امنیتی بند هفت نیز می شود این است که، اکثر این زندانیان از نوابغ و کارکشته های حرفه و رشته ی خود هستند که حاضر به همکاری با جمهوری اسلامی و علی الخصوص سپاه پاسداران نشده اند و در کشوری غیر از ایران زندگی می کرده اند که به محض ورود به خاک ایران به بهانه ی جاسوسی بازداشت شده و در اتهامشان همکاری با دول متخاصم “امریکا اسرائیل و انگلیس” ذکر شده است در حالیکه اکثرشان به این کشورها سفر هم نداشته اند.

این موضوع تنها شامل زندانیان این بند نمیشود بلکه تمام زندانیان امنیتی در سراسر کشور را در برمیگیرد، بسیاری از این زندانیان معتقد هستند قربانی سناریوهایی هدفمند شده اند و اطلاق زندانی امنیتی و انتساب اتهامات مخدوش است

فروردین ۱۳۹۷

——–——————————————————

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم

The names and addresses that related to anarchism era website