دعوت به هماهنگی و همکاری برای سرنگونی جمهوری اسلامی و انقلاب

آنارشیستها در ایران نیز می توانند ازتجربه همکاری مبارزاتی آنارشیستها با کمونیستها ، سوسیالیستها و جمهوریخواهان در جنگ داخلی اسپانیا به عنوان یک طرح مبارزاتی و با توجه به شرایط خاص ایران و نیروهای فعال در عرصه سیاسی آن ,جهت هماهنگی مبارزاتی استفاده کنند.

نمونه ای دیگری را که مَی توان به ان اشاره کرد جامعه خودگردان دمکراتیک مردمی روژوا مَی باشد که مبارزین با گرایش های مختلف سیاسی را توانسته است از سرتاسر جهان در جهت مبارزه با خود همراه کند.

بنابراین می‌توان امکان ایجاد یک شبکه مبارزاتی متشکل از گرایشات سیاسی بین رنگینکمانی‌ها، فمنیست‌ها، دانشجویان، کمونیست‌ها، سوسیالیست‌ها، زنان، کشاورزان و کارگران و سایر نیروهای مترقی رادیکال و مبارز موجود درعرصه سیاسی ایران که عملگرا و سرنگونی طلب هستند٬ را با هدف سرنگونی جمهوری اسلامی بررسی کرد. یا حداقل هماهنگی هایی را در مبارزه مشترک آنارشیستها و دیگر مبارزین برای سرنگونی جمهوری اسلامی ایجاد کنیم تا مبارزات همه مبارزین از تاثیرگذاری بیشتری برخوردار شود.

هماهنگی‌ در شرایطِ خاصی‌ با اصول و افکار آنارشیستی ما متناقض نبوده و به معنی عضویت در هیچ دولت و حزبی نیست.
این پیشنهاد بدین معنا نیست که آنارشیستها ایده‌آل‌ها و آرمان‌های خود را کنار بگذارند، خود سانسوری کنند و برخی از این گرایشات را که بطور تاریخی و از لحاظ فکری در مقابل تفکر آنارشیستی قرار دارند را بپذیرند.

بنیانِ این اتحاد از دیدِ آنارشیستی بر این اصل ساده استوار است که همه اهداف و ایده‌آل‌های آنارشیستی با شرایط موجود در یک مرحله به دست نخواهند آمد. در نتیجه برای رسیدن به جامعه آنارشیستی مطلوب باید راه طولانی را طی کرد و در این مسیر برای همراه کردن و آموزش هر چه بیشتر مردم اینگونه اتحادیه ها و شبکه‌ها شدیداً مورد نیاز است.

در همین راستا گام‌های ابتدایی برای ایجاد اتحاد بین آنارشیستها برداشته شده و اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران که متشکل از سه گروه آنارشیستی در افغانستان و ایران و اروپا و سایر کشورهاست ، اعلام موجودیت کرده و امید دارد که تبدیل به اتحادیه بزرگی از آنارشیست‌ها شود.