همبستگی کارگران و دانشجویان زنگ خطری برای سیاست های نئولیبرال ماکرون

اعتصاب گسترده کارکنان راه آهن سراسری فرانسه پنجمین روز خود در دو هفته اخیر را پشت سرگذاشته است. البته از تعداد اعتصاب کنندگان نزدیک به ۴ درصد کم شده است اما همچنان قطارهای زیادی یکشنبه گذشته و یکشنبه پیش رو بدلیل اعتصاب های گسترده در پایانه ها ماندند.

سندیکاهای کارگری از جمله چگت که پرعضوترین سندکای فرانسه است حامی اصلی کارکنان راه آهن فرانسه و مخالف سیاست های نئولیبرال دولت امانوئل ماکرون هستند. اعتصاب سراسری از سیزدهم فروردین شروع شده و بنابر تصمیم مشترک اتحادیه های کارگری کارکنان راه آهن فرانسه، تا پایان ماه ژوئن هر پنج روز یک بار، دو روز اعتصاب می‌کنند. تاکنون پنج روز از این اعتصابات در روزهای گذشته عملی شده اند. در روزهای گذشته کارکنان پست فرانسه که شرکت آنها از سال ۲۰۱۰ به بخش خصوصی واگذار شده است به اعتصاب کنندگان راه آهن پیوسته اند. در این میان باید به حضور پرشور پرستاران بیمارستان های دولتی که در شرایط سختی بکار مشغولند نیز اشاره کرد.

دانشجویان دانشگاه های دولتی در اعتراض به آنچه «انتخاب بهترین ها» از سوی دولت عنوان می شود به تبعیض های رقابتی پیشنهادی وزارت علوم اعتراض کرده اند. در هفته اخیر برخی از دانشگاه ها شاهد تحصن و اعتصاب دانشجویان بود. اعتراضات گسترده دانشجویان در حدی است که ممکن است امتحانات آخر ترم را نیز به تعویق بیندازد. وزارت کشور فرانسه برای شکست تحصن دانشجویان در برخی از دانشگاه ها از جمله سوربن تصمیم به سرکوب و اعزام پلیس ضدشوروش گرفت.

بنابراین روند برخورد دولت با این اعتراضات می تواند موجبات یک اعتصاب سراسری و اعتراضات دنباله دار را مانند اعتراضات ماه مه ۱۹۶۸ همراه داشته باشد. اعتراضات کارگران و دانشجویان در آن سال پایانی شد بر ریاست جمهوری شارل دوگل، یکی از مطرح ترین سیاستمداران فرانسه در دو قرن اخیر.

امانوئل ماکرون قصد دارد نشان دهد تا چه اندازه  توان به کرسی نشاندن حرف هایش در سرکوب مطالبات کارگران و دانشجویان را دارد. هفته های آینده برنده چالش بی سابقه بین مخالفان رئیس جمهوری فرانسه و دولت راست گرای نئولیبرال با استفاده از ابزار سرکوب را در این کشور مشخص خواهد شد.