مصاحبه تلویزیون آرین در باره وضعیت سهیل عربی و آنارشیستها در ایران

امروز چهلمین روز اعتصاب غذای سهیل عربی است که بعد از سی روز وارد اعتصاب غذای خشک و کامل شد و در همان روز نامه ای را به بیرون داد.

 

بعد از انتشار و بیرونی شدن اولین نامه سهیل عربی تلاش کردیم که این نامه به زبانهای مختلف مانند سوئدی ، انگلیسی ، آلمانی ، هلندی ، عربی ، کردی ، بلوچی و غیره ترجمه بشود و تا بتوانیم آنها را پخش کنیم و در سایت عصر آنارشیسم قرار بدیم چراکه مجموعه عصر آنارشیسم که عمدتا رفقا از جغرافیای ایران و افغانستان هستند و همچنین از مراکش و یونان و ارتباطات مختلفی را با آنارشیستها در دیگر کشورها داریم و در این سالها ما از آنارشیستهای زندانی و یا در اعتصاب غذا و یا ناپدید شده و غیره در بلغارستان ، روسیه ، برزیل ،یونان ،ترکیه ،مکزیک ، اسپانیا و غیره حمایت کردیم.

همچنان که الان آنارشیستهای دیگر کشورها مانند رفقای سوید. ترکیه و فرانسه و غیره در حال حمایت از سهیل عربی و خبر رسانی هستند.

همانطور که ما راجع به کوبانی و روژاوا از همان اول با تمام توان از آن حمایت کردیم و بعد از آن شاهد حمایت بخش دیگری از اپوزیسیون از آن بودیم.

در این سالها آنارشیستها از سراسر جهان در روژاوا شرکت کردند و در راه آرمانهایشان کشته شدند که باز ما تلاش کردیم که سد سانسور را در رسانه های فارسی زبان بشکنیم و بر آنارشیست بودن آنها تاکید ورزیم و در سایت منعکس کنیم.

سهیل عربی همچنین در نامه‌ای به مسئولین زندان در سی و چهارمین روز از اعتصاب غذایش اعلام کرد که در صورت فوت بر اثر اعتصاب غذا اعضای بدنش اهدا شود.

چندی پیش نیز سهیل در دلنوشته ای از اخراج همسرش از محیط کار و شرایط نابسامان خانواده‌اش خبر داده بود. این زندانی عقیدتی در هفته گذشته نیز در نامه‌ای به اسماعیل کوثری، فرمانده قرارگاه ثارالله سپاه ، این ارگان امنیتی را مسئول جان خود اعلام کرد و از این مقام امنیتی خواست که به آزار و اذیت خود و خانواده‌اش پایان دهند.

ما تا کنون چند نفر از زندانیان آنارشیست را در زندان های جمهوری اسلامی داشته ایم ولی برای اولین بار است که یک زندانی عقیدتی خودش در هنگام اعتصاب غذا در نامه ای اعلام می کند که آنارشیست هست ولی برخی از رسانه ها با سانسور صحبت سهیل که میگه من یک آنارشیست هستم هویت سیاسی او را حذف و سانسور می کنند .

به واقع در جمهوری اسلامی سالها است که کسی دیگر در زندان و در زیر شکنجه و فشار و در شرایط اعتصاب غذا هویت سیاسی خود را اعلام نمی کند و اعلام علنی یک نفر آنهم به هویت سیاسی آنارشیستی خود رژیم را وحشتزده و اپوزیسیون را غافلگیر کرد.

 

از آنجائیکه آنارشیستها در ایران دارای بدنه اجتماعی هستند این بدنه اجتماعی شرایطی را فراهم می کند که تا از پشت دیوارهای بلند اوین ندای آزادیخواهان آنارشیست نیز شنیده شود.

 

سانسور و نادیده گرفتن زندانیان آنارشیست در واقع تقابل با بدنه اجتماعی آنارشیستها در ایران است.

 

رژیم دارد در ارتباط با سهیل عربی دچار خطای بزرگ سیاسی میشه که هر گونه اتفاق ناگواری برای یک زندانی آنارشیست موجب حرکت بدنه اجتماعی آنارشیستها می گردد در صورتی که آزادی سهیل و تبرئه نسترن نعیمی همسر سهیل هیچ موج سیاسی را ایجاد نمی کند.

 

هر گونه اتفاق ناگواری برای سهیل اتفاقا مبارزات را رادیکال تر می کند و آنارشیسم به عنوان یک جنبش آزادیبخش و سازش ناپذیر تبدیل به آرمان جوانان ایران خواهد شد.

ما در سی و هشتمین روز از اعتصاب غذای سهیل شاهد بیرونی شدن وصیت نامه سهیل هستیم که به نام بدرود زندگی که با صدای خودش منتشر شده است که به شکنجه شدن خودش و دگر اندیشان اشاره می کند و از همسرش می خواهد که به دخترش بگوید که پدر به جرم اندیشیدن و روشنگری جان سپرد.

در نامه هایی که سهیل به بیرون داده است هرگز دیگر زندانیان را نیز فراموش نکرده و از آنها نیز نام برده است.

 

 

---

آنارشیسم یک جنبش سازش ناپذیر و عاصی از وضعیت موجود و سیستم است که برای آن آلترناتیو دارد.
جامعه آنارشیتی ، جامعه بی دولتی است که به شیوه مشارکت جمعی آحاد جامعه در همه نهادها و ارگان هایی است که در هر منطقه و بخشی به شیوه خود مدیریتی ، جامعه را مدیریت و هدایت می کنند یعنی یک سیستم خود مدیریتی جمعی است.
اگر بخواهیم از مفهومی استفاده کنیم که برای همه مردم بیان کنیم که در این فرصت کم مفهوم را برسانیم همانا دموکراسی مستقیم است.
نمونه های تاریخی آن که تلاشهایی در این جهت صورت گرفت می توان به دولت -شهرهای آتن ، کمون پاریس ۱۸۷۱ ،

۱۹۲۹ تا ۱۹۳۱ – منطقه ى خود سامان شیمنین، دومین انقلاب مهم آنارشیستی، در منچوری چین و اسپانیا از ۱۹۳۱ . مخصوصا در زمان ۳ ساله جنگ داخلی ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۹ و بعد چیاپا مکزیک مخصوصا قیام اکتبر و نوامبر ۲۰۰۶ و بعد روژاوای امروز و غیره قابل اشاره هستند .

در دموکراسی مستقیم ، شهروندان خود به وضع قوانین می پردازند و نه آن که نمایندگانی را از جانب خود برای وضع قوانین انتخاب کنند. دموکراسی های یونان باستان همگی دموکراسی مستقیم بودند که از سال ۵۰۷ پیش از میلاد تا۳۲۲ پیش از میلاد، با گسیختگیهای اندکی، وجود عینی داشتند.

به هر حال برای اینکه تمرکز قدرت و انباشت ثروت در دست بخش کوچکی از جامعه قرار نگیرد و فقر عمومی به جای رفاه عمومی در ایران گسترده نگردد و در اثر جکومت بخش کوچک و اختلاسگر در جامعه که آقا زاده های رانت خوار آنها که احساس نکنند که دارای ژن خوب هستند که توانستند ثروت ملی و عمومی مردم ایران را غارت کنند و به خود آنها فخر بفروشند که توانسته اند طی ۴ دهه آنچنان بلائی بر سر ایران بیاورند که به قول خودشان در اثر خشکسالی و بی آبی ۵۰ میلیون نفر در ایران آواره خواهند شد.

———————————————————————————————————————————————————–

روژاوا یک نمونه عینی از زندگی بدون دولت است بنابراین این ایده شدنی است و در ایران امکان آن بسیار بیشتر است چراکه ایران مانند سوریه در شرایط اسفناک جنگی بسر نمی برد و جامعه از هم گسیخته  و نابود نشده است.

به باور ما این امر شدنی است و اتکا ما به ۸۰ میلیون نفر است که در ایران زندگی می کنند و نمونه های عینی آنهم که از همین امروز وجود دارد.

 بنابراین به نظر ما شدنی است و در جامعه ایران قابل اجرا است .

——–——————————————————

آدرس و اسامی صفحات مرتبط با مجموعه عصر آنارشیسم 

The names and addresses that related to anarchism era website