چرا طرز تلقی و روحیه تن فروشان زن و مرد در فرهنک سنتی و مذهبی در جامعه مردسالاری متفاوت است ؟!

اخیراً بحث تن فروشی پسران جوان در ایران مطرح شده است و در مصاحبه ویدیویی که در رسانه ها پخش شده اکثر این مردان جوان از کاری که انجام مَی دهند إظهار کرده اند که حس بدی به انها دست نمَی دهد و برای ما این سؤال پیش مَی اید که چرا این تن فروشی در زنان و مردان متفاوت عمل مَی کند و یک پدیده جنسیتی است ؟
چرا خدمات جنسی که از روی نیاز مالی و در ازای دست مزد صورت مَی گیرد در زنان تن فروش حس شرمساری خجالت و عذاب وجدان بوجود مَی اورد ولی مردان با این احساسات رابطه نمَی گیرند و برایشان اسانتر و متفاوت است ؟
ایا بدین دلیل است وقتی زنی بدن خود را مَی فروشد از نظر جامعه او فردی فاسد و بدکاره و فاحشه محسوب مَی شود ولی جامعه این نگاه را به مردان تن فروش ندارد . ؟!
ایا بدین دلیل است که از نظر فرهنک سنتی این مرد است که کننده و فاعل محسوب مَی شود و نقش تعریف شده قدرت مردانه در فرهنک روابط جنسی سنتی و جامعه مردسالاری مانع از این حس شرمساری مردان تن فروش می شود ؟
ایا بدین دلیل است که از نظر فرهنک سنتی و مذهبی به مرد اجازه داده مَی شود که هر گونه که بخواهد از بدن خود استفاده کند و این اجازه به زنان داده نمَی شود و بدن زنان و روابط جنسی انان چه در روابط ازادانه عشقی و چه در فروش جنسی بدن از سوی فرهنک مذهبی کنترل مَی شود . ؟!
ایا مَی شود گفت فرهنک سنتی و مذهبی زنان تن فروش را مورد سرزنش قرار مَی دهد وأنها را از جامعه طرد مَی کند ولی مردان تن فروش مورد چنین اسیب هایی قرار نمَی گیرند ؟
ایا مَی شود نتیجه گرفت و گفت اخلاق جامعه و ارزش گذاری ها ی ان و نگرش متفاوت به سکسوالیته موجب این عدم فشار به مردان و همچنین فشار روحی به زنان می شود و از این روست که مرد تن فروش با این موقعیت برتری که به او در این فرهتک سنتی مذهبی داده مَی شود حس بدی را نمَی گیرد و بالعکس زنان تجربه متفاوتی دارند زیرا اخلاق و مورال جامعه سنتی که تحث تاثیر مذهب شکل گرفته است ان را پس مَی زند ؟!

پی نوشت : این مطلب کاملا بی طرفانه و در مخالفت و رد و یا موافقت و یا قبول تن فروشی انسان نوشته نشده است.

با ارزوی انکه بتوانیم جامعه ی برابری را سامان دهیم که در ان جامعه هیچ انسانی از روی اجبار و نیاز مادی نه کلیه اش را دائمی بفروشد و نه تن اش را موقتی و یا بدون میل تحت نام عقد دائمی