در جریان قیام آبان ۹۸، بیش از دو هزار معترض را بازداشت و سپس، در زندان تهران بزرگ محبوس کردند،
پیش از دی ماه بیشتر از هزار و هشتصد تن از آنان ، آزاد شدند، و از دویست نفری که ماندند نیز ، بیش از صد و پنجاه نفر طی کمتر از یک سال آزاد شدند.
در حالی که سال ۸۸ هر معترضی در بهترین حالت دست‌کم سه سال در زندان بود و قضات بیدادگاه ها همه معترضین را به اشد مجازات محکوم می کردند.
این کاهش مجازات ، دو دلیل داشت:
یک: کمبود جا و بالا بودن هزینه مالی حبس کردن افراد
دو: هزینه اجتماعی ( فشار رسانه ها برای آزادی بازداشت شدگان
■
مهمترین نتیجه این کاهش مجازات، کمتر شدن ترس از کنشگری و در نتیجه کمتر شدن فاصله قیام‌ها بود.
■
بنابراین تلاش گسترده و پیوسته برای آزادی زندانیان ،سرعت پیروزی را افزایش می دهد.
■
و البته
هر یک از جوان‌هایی که از زندانهای این حکومت بیرون می آید، تبدیل به یک مبارز با تجربه شده است.