بُزرگترین دادگاهِ کیفری بین المللی در تاریخ قضائی سوئد

‌By Hasse-Nima Golkar

بُزرگترین دادگاهِ کیفری بین المللی در تاریخ قضائی سوئد

یکی از پرونده های کیفری بین المللی برای اولین بار در تاریخ قضائی سوئد، در دادگاه ناحیه ای استکهلم بر علیه شهروند ایرانی «حمید نوری» متولد ۱۳۴۰ خورشیدی انجام پذیرفت.

حمید نوری در تابستان ۱۳۶۷ در همکاری کامل با «کمیسیون مرگ» ((از جمله ابراهیم رئیسی، معاون پیشین قوه قضائیه  و “رئیس جمهور” فعلی در دولت اسلامی – شیعی حاکم بر ایران)) در زندان گوهر دشت کرج (“رجائی شهر”) واقع در غرب تهران  به عنوان دستیار دادستانی مشغول به کار بود و در آنجا فعالانه در کُشتار هزاران زندانی سیاسی شرکت داشته و اجساد آنان را به طور عمد و مخفیانه در گورهای دسته جمعی دفن می کردند که سالها پس از این، یکی از این گورستان ها در جنوب شرقی تهران به نام «خاوران» کشف گردید.

در تاریخ ۱۳ آبان ماه ۱۳۹۸، ایمیلی با مُهر “کاملن محرمانه” حاوی اطلاعات مشخصی توسط یک دفتر حقوقی مستقر در لندن به واحد تحقیقات جنائی پولیس استکهلم رسید و در آن نوشته شده بود که قرار است فردی به نام حمید نوری (معروف به حمید عباسی) در روز ۱۷ و یا ۱۸ آبان ۱۳۹۸ از ایران به مقصد  سوئد مسافرت نماید که مظنون به «جنایت علیه بشریت» می باشد. بنابر این، او بر اساس « اصل صلاحیت قضائی جهانی » برای بررسی جرائم بین ‌المللی در تاریخ هجدهم آبان ماه ۱۳۹۸ توسط پولیس مرزبانی در فرودگاه بین المللی آرلاندا، واقع در شمال شهر استکهلم بازداشت گردید و از آن زمان تا کنون همچنان در بازداشتگاهی در استکهلم بسر می بَرد.

دولت سوئد چنین پیمان نامه ی بین المللی را در سال ۲۰۱۴ میلادی تصویب و امضا نموده است؛ بدین مفهوم که دستگاه قضائی این کشور بر پایه ی تعهد معیّن، امکان رسیدگی و محاکمه ی افرادی که مرتکب جنایت بر علیه بشریت در هر کجای جهان شده اند را دارا می باشد. این پرونده به دفتر دو دادستان زن؛ «کریستینا لیندهوف کارله سون» و «مارتینا وینس لو» ارجاع داده شد و ریاست اصلی دادگاه را آقای «توماس ساندِر» عُهده دار گردید.

دادگاه حمید نوری در تاریخ ۲۰ مُرداد ماه ۱۳۹۹ با بیش از ده هزار برگه از مدارک و شواهد که صحّت بیشترین آنها غیر قابل تردید می باشد، آغاز به کار کرد و امروز ۱۴ اُردیبهشت ماه ۱۴۰۱ به کار دادرسی خود پایان بخشید.

حدود یکصد شاکی و شاهدین عینی (تقریبن از هر گوشه ی جهان) در ۹۲ جلسه، نظرات خود را به همراهِ کارشناسان متخصص در رشته های گوناگون ارائه نمودند.

تیم برَجسته ی دادستانی (متشکل از چهار زن) در دفاعیات پایانی خود در تاریخ هشتم اردیبهشت ماه ۱۴۰۱ برای حمید نوری بر پایه ی ارتکاب به «جنایت سنگین جنگی علیه بشریت » از جمله درخواست اَشّد مجازات، «حبس اَبد» نمودند.

حمید نوری سرسختانه نقش جنایتکارانه ی خود در تابستان ۱۳۶۷ در زندان گوهر دشت را انکار می کند و مدعی است که در آن زمان به دلیل تولد دخترش در مرخصی بوده است.

او همچنین گفته است که تمامی این داستانِ کُشتار جمعی، ساختگی و دروغ می باشد. (!!؟؟)

دادگاه کیفری استکهلم اعلام کرد که حکم نهائی در این پرونده در تاریخ ۲۳ تیر ماه ۱۴۰۱ به آگاهی همگان خواهد رسید.

پی نوشت:

پس از آنکه دولت سرمایه داری اسلامی – شیعی [“جمهوری اسلامی ایران”] زیر رهبری فاشیستی آیت الله خمینی در تاریخ  ۲۲ بهمن ماه ۱۳۵۷ قدرت را در دست گرفت، از آنزمان تا کنون دو قتل عام بزرگ زندانیان سیاسی-عقیدتی در تابستان های ۱۳۶۰ و ۱۳۶۷ در زندانهای مختلف کشور به وقوع پیوسته است. به دلائل آشکار، هنوز آمار دقیقی در دست نیست، اما گفته می شود که بیش از سی هزار نفر از دگر اندیشان، در طی بازجوئی شکنجه شده  و در یک “دادگاه” کوتاه مدت چند دقیقه ای بدون حضور وکیل مدافع به مرگ محکوم و سپس اعدام گردیده و حتی بدون هیچگونه رَدّ پائی ناپدید شده اند.

لازم به یادآوری است که این محاکمه فقط در مورد حمید نوری و نقش وی در مورد دستکم پنج هزار انسان دگراندیش اعدام شده، تنها در زندان گوهردشت در تابستان ۱۳۶۷ می باشد. حمید نوری می بایستی مسئولیت اَعمال خود را بپذیرد، اما او قاطعانه از پذیرش نقش خود در این نسل کشی وحشیانه، پرهیز می کند.

ما نَه می بَخشیم و نه فراموش می کُنیم!