آیا از گوش کردن تمام روزانه به زبان آلمانی خسته هستید؟
آیا نمیخواهید خبرها و موضوع های مورد علاقه خود را به انگلیسی در اختیارتان باشد حتی اگر در آلمان زندگی می کنید؟
پس این راه حل شماست.
رادیوی “فیل درون اتاق”, رادیویی به زبان انگلیسی است که در مورد موضوعاتی سخن میگوییم که مردم معمولا به آنها توجه نمی کنند.
برای شنیدن به ما رادیوی خود را به رادیو رنگین, هر دوشنبه دوم و چهارم ماه در موج های ۹۹٫۳ و ۹۸٫۴ اف ام تنظیم کنید.
آلمان. (Dresden) رادیو در دِرِزدِن (Black Rose) “فیل درون اتاق”, برنامه رادیویی ساخته گروه اشتراکی بِلَک رُز از دوشنبه ها بیزار باشید. سامان یافته و آرام هفته را آغاز کنید.
ما در برنامه امروز رادیو “فیل درون اتاق” در رادیو رنگین دِرِسدن آلمان درباره ایران صحبت خواهیم کرد.
امسال چندین موج اعتراضات در ایران رخ داد و ما به بررسی دقیق تر آنها خواهیم پرداخت ولی در بخش اول برنامه, ما یک نامه نوشته یک زن زندانی را برای شما می خوانیم و در بخش دوم ما یک مصاحبه با ترجمه گر اتحادیه آنارشیستهای ایران و افغانستان داریم که با ما درباره دیدگاه آنارشیستی به اعتراضات اخیر صحبت میکند.
این رادیو رنگین در موج های ۹۸٫۴ و ۹۹٫۳ اف ام دِرِزدِن آلمان است. شما به رادیو رنگین گوش می کنید.
تحریم های آمریکا و اتحادیه اروپا همراه بر سوء مدیریت اقتصادی دولت ایران منجر به بحران شدید اقتصادی چندین سال اخیر در ایران شده است و این منجر به واکنش های مردم و کارگران ایران شده است و ما در حقیقت خیلی اعتراضات و خیزش را در سال گذشته در ایران دیدیم.
در سال ۲۰۱۹ ,امسال, پیش از این چندین فعالیت ها و موج های تظاهراتی در ایران وجود داشته است و ما می خواهیم به تظاهرات روز کارگر و نتیجه آن نگاهی نزدیک تر کنیم. تظاهرات طولانی مدت روز کارگر ایران هنوز پایان نیافته است. امسال به خاطر وخیم تر شدن موقعیت مالی در کشور, در روز کارگر (یازده اردیبهشت) یک گروه کارگران و دانشجویان و فعالان در جلوی مجلس جمع شده که با صدای خود از زندگی سخت مزدبگیران و میزان فاجعه بار بیکاری و وضعیت متزلزل محیط کاری سخن بگویند. و سرکوب شدن اعتراضات طبقه کارگری … مردم در گردهمایی با دخالت خشونت بار پلیس روبرو شدند و ده ها نفر بازداشت شدند.
برخی در چند روز و هفته های بعد آزاد شدند ولی برخی هنوز در زندان هستند.
ندا ناجی با چهارده زنان فعال کارگری در یازدهم اردیبهشت,روز کارگر, در تهران در جلوی مجلس مولاییان بازداشت شد. مرضیه امیری, خبرنگار ایرانی, ده سال زندان محکوم شد. ایشان به همراه ندا ناجی و دو فعال دیگر که به خاطر حمایت از کارگران و بازتاب مبارزه آنان در رسانه ها بازداشت شده بودند, نامه ای با همدیگر در سپتامبر ۲۰۱۹ خطاب به فعالان و جامعه مدنی نوشته اند.
(متن این نامه از رادیو فرهنگ گرفته شده است. این متن به دقت و درستی به انگلیسی ترجمه شده است) “تأمین نان، امروز به بزرگ ترین دغدغه ی مزدبگیران بدل شده است. تعمیق انبان مفسدان اقتصادی، اختلاس گران و طراران اقتصادی از یک سو و تحریم های ضدانسانی زورمندانِ اقتصاد جهانی از سوی دیگر سفره ی زحمتکشان را بیش از پیش کوچک کرده است. فرودستان جامعه در جدالی نابرابر برای کسب و حفظ کار و همچنین برای دریافت دستمزد معوق، سعی می کنند از
اندک داشته هایشان در برابر صاحبان قدرت و ثروت، محافظت کنند. اعتراضات کارگران هفت تپه نمونه ای از این جدال بود که بر پایه ی مطالبات به حق کارگران شکل گرفت؛ اعتراضاتی که پژواک خواسته های صنفی جامعه و گریز از درد بود. آنها نسبت به وضعیتی معترض بودند که با شدت و ضعف متفاوت، زندگی تمامی مزدبگیران از جمله ما را به بن بست اقتصادی کشانده. ما نیز به عنوان بخشی از جامعه که متأثر از این شرایط اقتصادی بودیم خواسته های به حق کارگران را خواسته های خود می دانستیم و از آنها حمایت کردیم.
بودن اعتراضات کارگران، با کارگران و با حامیان کارگران کرد، « امنیت ملی » اما برخوردی که نیروهای امنیتی با بهانه ی ضد شدیدتر از حد سابق بود. برخوردی که منجر شد به بازداشت های طولانی مدت (به عنوان مثال از بازداشت موقت ساناز اللهیاری و امیرحسین محمدی فر بیش از هشت ماه می گذرد)، تحمل سلول های انفرادی حتی بعد از انجام مراحل بازجویی، انتقال خواهرانمان،
عاطفه رنگریز و سپیده قلیان، به زندان قرچک (به عنوان تنبیه بیشتر یا تبعید)، تعیین وثیقه های سنگین دو میلیاردی و اجرایی نکردن آن و دست آخر صدور احکام سنگین.
شعبه ی ٢٨ دادگاه انقلاب در یک روند کاملاً ناعادلانه بدون کوچک ترین توجهی به دفاعیات ما و وکلایمان، صرفاً با تکیه بر توصیه های ضابطین پرونده، احکام سنگین و کم سابقه از ده سال و نیم تا هجده سال صادر کرد و در این میان، ندا ناجی، دیگر بازداشتی روز کارگر، منتظر برگزاری دادگاه است و در بلاتکلیفی به سر می برد.
زندانی شدنمان و این احکام، در یک لحظه هر آن چیزی را در آستانه ی فروپاشی قرار داد که برای به دست آوردنش به درازای عمرمان تلاش کرده بودیم؛ عشق هایی که به فراق انجامید، تحصیلاتی که ناتمام ماند و سرپناه ها و شغل هایی که از دست رفت، جسم هایی که تحلیل رفت… و بعد رد اشک مادران منتظر عدالت، همراه لحظه هایمان شد.
اما آنچه این رنج را دوچندان می کند دیدن تبعیض عریانی است که در مواجهه با برخی مفسدان اقتصادی و رانتخواران در نسبت با پرونده ی فعالان اجتماعی، کارگری و روزنامه نگاران در پیش گرفته شده است؛ تبعیضی که فرد را چنان ناامید از برقراری عدالت می سازد که در مقابل عدالتخانه ناگزیر به قمار با جان خود می شود.
طولانی به سر می بریم، هرچند احتمال اجرای احکام « موقت » هرچند تاکنون جز بی عدالتی نصیبمان نشده، هرچند در بازداشت های ناعادلانه و سنگین از جان و روانمان می کاهد، اما شوق به زندگی، میل به آزادی، و شعف دوباره زیستن در کنار عزیزانمان امیدبخش لحظه های ماست؛ چونان خواهران و برادران برابری طلبمان که سال ها، روزهای تاریک حبس را با همین امید سپری کرده و می کنند.
صدای دادخواهی شما از قوه قضاییه، واکنش های بسیاری را برانگیخت، ازجمله واکنش رئیس این قوه مبنی بر رسیدگی منصفانه به احکام صادره از شعبه ی ٢٨ . صدای حق خواهی تان روزنه ای از امید را نه فقط در دل ما بلکه برای تمام کسانی گشود که به ناحق دربندند. تسکین ما، تداوم صدایی است که به دادخواهی از بطن جامعه برخاسته و امیدواریم که شنیدن این صدا از سوی متولیان قضایی منجر به اجرای عدالت انسانی شود.
دلگرمیم به صداقت تلاش های شما برای آزادی بی قید و شرطمان.
شهریور ٩٨ زندان اوین
ساناز اللهیاری
عسل محمدی
مرضیه امیری قهفرخی
ندا ناجی”
فعال کارگران,ندا ناجی به ۵٫۵ سال زندان برای شرکت در اعتراضات روز جهانی کارگر در تهران محکوم شد. و حکم او در سوم دسامبر ( ۱۲ آذر) که هفته پیش بود پس از ۲۱۸ روز بازداشت در وضعیت نامشخص صادر شد.
—————————
ما امروز یک مهمانی را روی خط داریم یعنی توی استودیو نیستند بلکه از اینترنت با ما هستند.
ایشان مترجم اتحادیه آنارشیست افغانستان و ایران هستند.
خوش آمدید.
الو؟
بله سلام. خب. ما می خواهیم یک کم درباره ایران در زمینه اعتراضات اخیر صحبت کنیم. من فکر میکنم برخی از شنوندگان ما در جریان اتفاقات هستند و درباره مرگ معترضان شنیده اند ولی من می خواهم از زمان قبل از اعتراضات آغاز کنم. اگر می شود کمی از موقعیتی که منجر به اعتراضات شد یعنی موقعیت اقتصادی,مدنی و سیاسی ایران را برای ما توصیف کنید.
اگر یک کم به گذشته در دهه ۱۳۷۰ برگردیم, اعتراضات و شورش های ضد نظام ایرانیان را می بینیم.. در تیرماه۱۳۷۸, دانشجویان ایرانی شش روز در شهرهای بزرگ مانند تهران و اصفهان اعتراض کردند. در این اعتراضات، خیلی از مردم بدست رژیم کشته و یا مجروح شدند. بعد از این اتفاق, پس از گذشت نزدیک به یک دهه دیگر, جنبش سبز در سال ۱۳۸۸ بود که ۹ ماه طول کشید تا رژیم بتواند آن را سرکوب کند.
اخیرا, از ۷ دی ۱۳۹۶, یک سری اعتراضات ضد رژیم در ۱۵۰ شهرها در سراسر کشور روی داد. این اعتراضات به شکلی به اعتصابات و تظاهرات عمومی در کل سال ۱۳۹۷ به دلیل وخامت شدید وضعیت اقتصادی رژیم ایران تبدیل شد.
ما از گزارش بانک مرکزی ایران میدانیم که ۵۰ درصد ایرانیان زیر خط فقر نسبی هستند و این گزارش از سال ۱۳۹۵ است. از این نظر، ما فقط می توانیم با در نظر گرفتن میزان تورم و بهتر نشدن موقعیت اقتصادی حدس بزنیم که امروز مردم ایران, پس از چهار سال گذشت از این گزارش, چقدر در فقر هستند.
قبل از اعتراضات در یکم فروردین که نوروز یا همان آغاز سال نو تقویم خورشیدی است, حداقل دستمزد ها دور ور ۱۵ میلیون ریال در سال تعیین شده است که یک پنجم دستمزد قابل زندگی طبق گفته فعالان کارگری در ایران است. زمانی که این دستمزد تعیین شده بود، ۱۵ میلیون ریال در سال تقریباً برابر با ۱۳۵ دلار بود که به خاطر تورم کنونی به اندازه ۳۰ دلار در ماه ارزش دارد. به این دلیل وضعیت اقتصادی خیلی وخیم است و جنبش های مدنی و اجتماعی به شدت سرکوب میشوند.
خواهش میکنم یک کمی دلیل واقعی این اعتراضات را توصیف کنید. اعتراضات ماه آبان چگونه شروع شد و چگونه به سراسر کشور گسترش یافت؟
در اوایل آبان ماه، شایعاتی مبنی بر افزایش قیمت بنزین به خاطر قطع کردن یارانه های بنزین بود. گروه کوچکی از قدرتمندان ایران تصمیم گرفتند که یارانه های بنزین را کاهش دهند. قبل از کاهش یارانه ها، مردم ۸ سنت برای هر لیتر بنزین برای اولین ۲۵۰ لیتر بنزین پرداخت می کردند ولی بعد از کاهش یارانه ها، مردم مجبور شدند که ۱۲ سنت برای هر لیتر تا ۶۰ لیتر بنزین و پس از آن ۲۶ سنت پرداخت کنند. مردم درآمد ماهانه زیادی ندارند و این فشار اقتصادی زیادی بر زندگی روزمره مردم بوجود آورد و این فشارها جرقه ای برای شعله های تظاهرات کنونی شدند. به نظر من، برخی از فعال ترین نقاط اعتراض در روز اول مشهد، واقع در شمال شرق کشور، و اهواز، واقع در استان خوزستان در غرب کشور، بوده اند ولی پس از چندین ساعت این اعتراضات به بیش از صد شهر در سراسر ایران از جمله تهران و حومه تهران گسترش یافت.
با در نظر گرفتن که اعتراضات با افزایش قیمت های بنزین شروع شد, چگونه درخواستهای سیاسی یا اجتماعی معترضان در پیاپی اعتراضات تغییر کرد؟ آیا اعتراضات فقط درباره گرانی بنزین بودند و یا به موضوع های دیگری نیز پرداختند؟
اعتراضات از موضوع افزایش قیمت بنزین فراتر رفتند. چند روز بعد، در وسط اوج اعتراضات، رژیم اعلام کرد که برنامه ای برای کمک به فقرا برای پرداخت قیمت بنزین ارائه می کند. ما دقیقا مطمئن نیستیم که آیا رژیم این تصمیم را قبل و یا بعد از شروع تظاهرات گرفته اند ولی هیچ دلیلی وجود ندارد که این تصمیم را پیشاپیش گرفته بودند وگرنه در زمان قطع کردن یارانه ها این تصمیم را نیز اعلام می کردند.
از آنجا، تظاهرات به سرعت به حمله به نهاد های اقتصادی رژیم تبدیل شد که صدها بانک در ایران را سوزاندند اما این به گونه ای به فراخوانی برای سرنگونی رژیم تبدیل شد و مردم به ایستگاه های پلیس حمله کردند و آنها را به آتش زدند. به بیش از ۵۰ پاسگاه های نظامی نیز حمله شد. پوسترهای رهبر معظم, علی خامنه ای, را پاره کردند. بنابراین، مردم در این تظاهرات هم وضعیت اقتصادی و هم خود حکومت را مورد هدف قرار دادند.
اگر می توانید کمی به مردم توضیح دهید که آیا قدرت های خاص سیاسی مخالف حکومت وجود دارد؟
چونکه ما در خارج از ایران, شاهد وضعیت بسیار سرکوب گرایانه که پیگیری و ادامه کارهای سیاسی و مانند آن سخت می کند هستیم. آیا جریاناتی در این بُعد وجود دارد و یا تظاهرات اخیر بیشتر خود جوش بوده و آنچنان سازماندهی سیاسی پشت آنها نبوده است؟
در طول چند سال گذشته از جمله در تظاهرات سال ۱۳۹۶ که من به آن اشاره کردم, اکثر معترضان هیچگونه وابستگی سیاسی نداشتند. این تظاهرات خیلی خودجوش بوده و مردم به شرایط مادی و اقتصادی و سیاسی خود واکنش نشان میدهند. در غرب کشور که بیشتر منطقه ای کردنشین است, حزب پژاک (حزب حیات آزاد کردستان), یک حزب کردی ایرانی وابسته به پی.کی.کی.(PKK) و پی.وای.دی.(PYD) ترکیه و شمال سوریه, نقشی بر بخشی از سازماندهی سیاسی این منطقه داشته است. اگرچه شمار آنارشیست ها هر روز بیشتر و بیشتر میشود و آنارشیست ها در جنبش های خیابانی و مبارزه با پلیس و سپاه پاسداران حضور داشتند.
اسلام نیز نقش خیلی مهمی در ایران ایفا می کند و آنچه که من از تظاهراتی که در جهان عرب یا کلا سایر نقاط جهان اتفاق افتاد میدانم این است که برخی رهبران دینی بعضی اوقات موضع سیاسی خود را عوض میکنند. آیا چنین چیزی در ایران جریان دارد و یا در واقع نهادهای مذهبی کاملا متحد هستند؟
البته رژیم بسیاری از ملایان و روحانیون در طرف خود دارد که برخی از آنان خواستار شکنجه و قطع عضو کردن بازداشت شدگان اند ولی یک گروه دیگری از ملایان میانه رو و اصلاح طلب هستند که روحانی یکی از آنها است. به همچنین برخی ملایان مخالف سیاست های رژیم ایران وجود دارند که رژیم و رفتار آنها به معترضان را محکوم کردند.
شما اشاره به آغاز اعتراضات به دلیل مشکلات اقتصادی کردید ولی چه بخشی از جامعه اکنون در اعتراضات شرکت می کنند؟ آیا تنها مردم فرودست و فقیر و پایین جامعه در این تظاهرات حضور داشتند و یا بخش های دیگر جامعه نیز در اعتراضات شرکت می کنند؟
در برخی موارد, تشخیص دادن افراد بالا و پایین جامعه سخت است زیرا همانطور که گفتم بیش از پنجاه درصد مردم در فقر زندگی می کنند اما ما شاهد اتحاد افراد فقیر و فرودست با دانشجویان و افراد تحصیل کرده و دیگر کارگران هستیم. اعتراضات مدنی زیادی در سراسر ایران رخ داده است. خیلی از کارگران در بیشتر مواقع بدون دستمزد هستند چونکه دولت و یا شرکت کارشان نمی توانند حقوق آنها را پرداخت کند. به این دلیل, این جنبش واقعا این یک جنبش مردمی و گسترده است. حالا درست نیست که از بخشی از مردم در همه طبقات جامعه که از سپاه پاسداران و جمهوری اسلامی را حمایت می کنند سخن نگویم. پس از پایان تظاهرات و سرکوب شدن مردم در دهم آبان, طرفداران رژیم یک گردهمایی انجام دادند.
در هر حال، این تظاهرات ضد نظام بسیار محبوب و توده پسند هستند و می توان دید که هر بخش جامعه از کارگران فقیر تا دانشجویان و مردم تحصیل کرده برای مخالفت با حکومت و تحریم های اقتصادی آمریکا و سیاست اقتصادی دولت به خیابان ها می آیند.
با قطع شدن اینترنت, مردم چگونه توانستند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند؟ البته این سوال برای کسانی که از اینترنت استفاده نمی کنند و یا زیاد استفاده نمی کنند واضح است ولی من فکر میکنم که برای بسیاری از فعالان در غرب، اینترنت سکوی اصلی برای سازماندهی است. هم اکنون, چه راهکار دیگری برای مردم ایران در این زمینه وجود دارد؟
برخی از فعالان ایرانی راهکارهایی مانند شبکه سازی تلفن هایشان با یکدیگر برای برقراری ارتباط به جای اینترنت جایگزین کردند. منظور اینست که آنها یک شبکه اینترنتی را از طریق دستگاه های معترضان را بجای استفاده از اینترنت رژیم که قطع هست ایجاد کردند. در بعضی نقاط, آنها قادر دسترسی به اینترنت از طریق کشورهای هم مرزی و تلفنهای ماهواره ای و راه هایی این مایه ای بودند ولی ارتباطاتی که درون کشور اتفاق افتاد بیشتر محلی بوده است و این مشکلات اطلاع رسانی و پخش ویدیوهای جنایات و سرکوبگری رژیم هنوز وجود دارد.
به خاطر اینکه بسیاری از مردم کشته شدند و تخمین سازمان های غیردولتی غربی از کشته شدگان چند صد نفر است ولی تخمین خودمان بسیار بالاتر از هزار نفر کشته است ولی کاملا مطمئن نیستیم چونکه با سانسور اطلاعات و دستکاری رژیم با آمار کشته شدگان با پنهان کردن اجساد کشته شدگان مواجه هستیم.
حالا، اگر مردم می خواهند بدن عزیزان کشته شده خود را پس بگیرند, آنها باید به پرداخت آنچه مالیات شلیک گلوله خوانده میشود تن دهند و این مالیات دست کم یک دهه ایست وجود دارد. این مالیات کاملا باج گیری دولت از خانواده کشته شدگان است تا تن عزیزانشان را از نیروی انتظامی کشور پس بگیرند و این خانواده های داغدار حتی اجازه به عزاداری عمومی یعنی اجازه به برگزاری مراسم خاکسپاری و دیگر رسوم سنتی عزاداری را ندارند.
وضعیت کنونی ایران با ادامه تظاهرات چگونه است؟ چه اتفاقاتی برای افرادی که در تظاهرات شرکت کرده و دستگیر شده اند می افتد؟
همانطور که گفتم, ما مطمئن به کشته شدن ۲۰۰ نفر هستیم ولی بر تخمین ما که کشته شدگان بیش از هزار تن هستند. شمار مجروح شدگان خیلی بیشتر است ولی عدد دقیقی در این مورد نداریم بخاطر اینکه بسیاری از مجروحان از ترس دستگیری و بازداشت به بیمارستان ها نرفتند. رژیم ایران ادعا میکند که بیش از ۷۰۰۰ نفر را بازداشت کرده است ولی تخمین ها خیلی بیشتر از شمار گزارش شده است و ما میدانیم از مدارس به عنوان زندان های موقت در طول تظاهرات استفاده شده است.
رژیم دستکم ۱۳ بچه ۱۴ تا ۱۸ ساله که در تظاهرات شرکت کرده بودند را کشته است. من گمان میکنم نیکتا اسفندانی یکی از معروفترین آنها میان این کشته شدگان بوده که در ۲۵ آبان ماه در تهران کشته شد.
مهاجران نیز در تظاهرات شرکت کرده و کشته شده اند. ۹ نفر از افغانان مهاجر کشته و بیش از ۱۲۰ نفر از آنان زندانی شده اند. پس علاوه بر حمله به شهروندان غیرنظامی ایرانی, مهاجران نیز زیر حمله نظام هستند.
دولت واکنشهای مختلفی به تظاهرات نشان داد. فرمانده کل سپاه پاسداران, حسین سلامی, خواهان اعدام معترضان است و پس از سرکوب تظاهرات, حسین سلامی آمریکا و اسرائیل و عربستان سعودی را مقصر دانست. برای رژیم خیلی مهم است که نیروهای خارجی را مقصر وجود تظاهرات بخواند. از آن طرف, حسن روحانی خواستار آزادی متعرضان بی گناه شد و منظور او کسانی هستند که در خیابان ها بدون سلاح در تظاهرات حضور داشتند و ما مطمئن نیستیم که این چه شماری از بازداشت شدگان خواهد بود و یا اصلا حکومت چنین کاری را خواهد کرد.
من گمان میکنم که بیشتر مردم از قطع شدن اینترنت در سراسر ایران خبر دارند. ولی امروز اینترنت در استان سیستان و بلوچستان هنوز قطع است. بلوچیان مردمی هستند که در میان ایران و پاکستان و افغانستان پخش شده اند و مبارزان سکولار و سنی مسلمان آنان خیلی وقت است که در برابر حکومت ایران مقاومت می کنند. اگرچه برخی از رهبران سکولار بلوچی به دلیل مورد هدف گرفتن آنان توسط حکومت ایران مجبور به فرار شده اند. بالاخره بلوچیان هنوز دسترسی به اینترنت را ندارند.
در طول تظاهرات, حکومت کشته شدن مردم را انکار می کرد اگرچه ویدیوهایی که بدست ما رسید نشان میدهد که سپاه پاسداران و پلیس به شهروندان معمولی شلیک می کردند. بعد از این ماجراها، تلویزیون ملی کشور اعلام کرد که حکومت اغتشاشگران را کشته است. در بسیاری از مواقع، رژیم متعرضان را آشوبگر و اراذل و اوباش و یا ماموران خارجی خوانده است. آنها بر این ادعا هستند که چندین ماموران جاسوسی سی.آی.اِی. (CIA) را در ایران دستگیر کردند به جایی که آنها را مردم عادی که در مقابل ستمگری رژیم برخاسته اند بخوانند. بالاخره ما هم اکنون کاملا درباره همه این اتفاقات مطمئن نیستیم چونکه اطلاعات هنوز روشن و شفاف نیستند و سانسور خیلی زیاد اطلاعاتی وجود دارد. اطلاعات رژیم هم قابل اعتماد نیست وی هم اکنون همه هم قطارهایمان با ما در ارتباط نیستند که اوضاع ایران را از آنها جویا بشویم ولی می دانیم که موقعیت خیلی پرتنشی است و اگر رژیم ایران یک قدم اشتباهی بردارد و اشتباه دیگری کند شعله این تظاهرات دوباره بالا میرود.
آیا پیامدی برای خانوادههای بازداشت شدگان وجود دارد؟
در سایر نقاط جهان، دولت گناه را به گردن خانواده و دوستان معترضان می اندازد. بله. بیشتر مواقع، خانواده ها مسئولیت مالی معترضان کشته شده و یا بازداشت شده را دارند. آنها باید هزینه ای پرداخت کنند که بدن کشته شدگان را پس بگیرند یا باید رشوه ای بدهند که اعضای خانواده خود را از بازداشتی آزاد کنند. ما میدانیم که بخاطر سرکوبگری سیاسی گسترده در ایران، خانواده های زندانیان سیاسی در فشار زیادی قرار دارند. در بیشتر مواقع، اعضای دیگر خانواده نیز، به خصوص اگر سروصدای زیادی برای دستگیری های سیاسی بکنند، برای خاموش کردنشان به زندان می اندازند یا بازداشت خانگی می کنند. در نتیجه، عواقب وخیمی هم از نظر سیاسی و هم از نظر مالی برای خانواده های کسانی که در تظاهرات شرکت کرده اند وجود دارد.
شما از طرف اتحادیه آنارشیست های ایران و افغانستان سخن می گویید. نقش آنارشیست ها در این اعتراضات چیست؟ مردم چه ارتباطی با آنارشیسم دارند و نظر درون ایران درباره این ایده ها چیست؟
قبل از سال ۱۳۹۶، بیشتر جوانان که میانه رو و خواهان اصلاح حکومت بودند ولی الان بیشتر گفتگوها، به خصوص در دنیای مجازی آنلاین، هدف ایستادن در مقابل رژیم و براندازی آن است. ما شاهد هستیم که بزرگ شدن در محیط سرکوب گرایانه و تجربه های تلخ روزمره جوانان، آنها به سمت آنارشیسم جذب کرده است. در نظرسنجی هایی که آنلاین اجرا کردیم٫ رشد محبوبیت آنارشیسم را می بینیم. در خیابان ها، آنارشیست ها مسئول سازماندهی بسیاری از تظاهرات در سالهای اخیر بوده اند و خود من در یکی از این تظاهرات شرکت کردم. تظاهرات در ایران یک راهی است که مردم را بیرون و به سوی آنارشیسم می آورد. ترجمه متن ها و مقالات برای دسترسی ایرانیان به اطلاعات درباره آنارشیسم خیلی مهم است. بخاطر تفاوت زبانی، خیلی ارتباط و گفتگویی میان انگلیسی زبانان و فرانسوی زبانان و آلمانی زبانان و فارسی زبانان وجود ندارد و بیشتر آنارشیسم و تئوری های آنارشیسم در زبانهای اروپایی شکل و گسترش یافته است. به این دلیل، ترجمه متن های آنارشیسم برای پرورش و گسترش جنبش آنارشیسم در ایران خیلی مهم است.
سوالی برای درک موقعیت کنونی مهم میدانم اینست که احتمال موفقیت بر سرنگونی رژیم پس از این همه کشتار چقدر است؟ و آیا بخاطر تظاهرات هفته پیش صدمه ای به نهادهای قدرت رژیم وارد شد که موجب به سرنگونی رژیم بشود؟
در سطح محلی، زیرساختهای اقتصادی رژیم مانند نهاد بانکها به شدت آسیب دیده اند. همانطور که میدانید صدها شعبه های بانک ملی در سراسر کشور سوختند. مثل گذشته کار و کاسبی کردن و پیدا کردن مکان شعبه نو برای بانک ملی ایران بسیار سخت خواهد بود. اعتماد مردم به پلیس و ارتش و سپاه فرسایش یافته است. صدها ماشین های ارتش و پلیس در تظاهرات سوختند. ما در تظاهرات و گردهمایی ها می توانیم ببینیم که ایرانیان این حکومت را لایق اعتماد خود نمی دانند و با گذر زمان بیشتر از ایرانیان با این دید هم نظر میشوند. در بیشتر موارد، موضوع نه تنها بر سر اعتماد به دولت بلکه قناعت مردم به فرآورده های حکومت است که حداقل بدون سر و صدا و شکایت زندگی کنند ولی الان هیچ ایمانی به حکومت و نهادهای فروپاشیده آن نیست. همانطور که شما میدانید حکومت موفق شد که در ۵ روز اعتصابات را سرکوب کنند ولی ما بر این باور هستیم که این تظاهرات در هر زمان دوباره شروع شود.
در حال حاضر، صحبتهای زیادی در مورد مبارزه مسلحانه در آنلاین وجود دارد و اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران اعلامیه ای منتشر کرد که به زبان انگلیسی هم ترجمه شده است که اتحادیه موافق با همکاری با نیروهای برانداز مسلح که شامل گروه های اقلیت برانداز مسلح کرد و عرب و بلوچ است. در بعضی مناطق خاصی در ایران شورش های مداومی تحت رهبری این گروه های اقلیت برانداز مسلح وجود دارد.
من شنیده ام که حکومت از ارتش برای سرکوب کردن تظاهرات استفاده کرده است. آیا گروه مخالفی در درون ارتش وجود دارد که سخنانی مانند ما مردم خود را نمی کشیم را بگویند؟
من از چنین چیزی آگاهی ندارم. همچنین در ایران، دو دستگاه امنیتی به علاوه پلیس وجود دارد. یکی سپاه پاسداران انقلاب و دیگری ارتش است. سپاه پاسداران نیروی هوا و نیروی پیاده نظام و نیروی اطلاعاتی و نیروی داوطلب جدای خود را دارند. هر دو دستگاه امنیتی در سرکوب مردم شرکت کردند ولی در بیشتر مواقع از سپاه برای سرکوبی تظاهرات استفاده میشود و سپاه پاسداران نقش خیلی بزرگی در سرکوب کردن قیام سال ۹۶ داشته اند.
سوال آخر من این است که چه راه هایی وجود دارد که مردم خارج از کشور به جنبشهای ضد رژیم کمک و حمایت کنند؟
آگاهی رسانی خیلی مهم است. مخالفت با تحریم های آمریکا نیز مهم است چونکه تحریم های آمریکا به اقتصاد ایران به زیان مردم و سخت تر شدن زندگی آنها است. اگرچه بعلاوه بر مبارزه با امپریالیسم آمریکا، ما باید با حکومت ایران نیز مبارزه کنیم و این برای ما آنارشیست ها خیلی مهم است. بخشهای دیگر چپگرا وجود دارد که از ایران و حکومت آن تنها بخاطر دشمنی آمریکا با ایران حمایت می کنند و با چنین رفتاری هم موقعیت داخل کشور و زندگی مردم زیر حکومت ظالم را نادیده میگیرند و هم اختیار و قدرت را به مردم ایران که اعتصاب و تظاهرات می کنند نمیدهند. برخی کسانی در آنلاین این موقعیت را انقلاب رنگین خوانده اند یا این مردم را ماموران سی.آی. اَی خوانده اند که نادرست است. این ایده ها که این تظاهرات دروغ و ساخته کشورهای خارجی است باید مخالفت کرد چونکه ایرانیان داخل کشور دارند رنج می کشند. آنها هم از حکومت خود و هم از تحریم های آمریکا رنج میکشند. ما باید مبارزه آنها در هر دو جبهه حمایت کنیم. ما نمی توانیم به یک طرف تمرکز کرده و طرف دیگر را نادیده بگیریم. زمانی که نیاز به کمک باشد، راه هایی برای کمک های مالی و دیگر برای جمع آوری بودجه درمان متعرضان وجود دارد.
بسیار عالی. من از شما برای این مصاحبه و اطلاعاتی که به ما دادید تشکر میکنم. ما همبستگی خود را با مردم ایران و مبارزه آنها ابراز می کنیم و امیدواریم که مردم پیروز شده و این لعنتی ها را سرنگون شوند.
خیلی ممنون از شما که اجازه دادید که درباره مبارزه مداوم در ایران و دشواری مردم صحبت کنم.
———————————————————————————————–
آدرس و اسامی صفحات مرتبط با اتحادیه آنارشیستهای ایران و افغانستان
Anarchist Union of Afghanistan and Iran, May 24, 2018
P.S:The possibility of joining new people and groups of anarchists will be permanent
The Union has many social media and other communication channels. You will find them at the bottom of this page
۱- آدرس عصر آنارشیسم در اینستاگرام
https://instagram.com/asranarshism/
—————————————-
۲- آدرس عصر آنارشیسم در تلگرام
https://telegram.me/asranarshism
۳- عصر آنارشیسم در توئیتر
————————————————–
۶ – فیسبوک آنارشیستهای همراه روژاوا و باکورAnarchists in solidaritywiththeRojava
———————————————————-
۷ – فیسبوک دفاع از زندانیان و اعدامیان غیر سیاسی
https://www.facebook.com/sedaye.bisedayan
————————————————————
۸ – فیسبوک کارگران آنارشیست ایران
https://www.facebook.com/irananarchistlabors
——————————————————
۹- فیسبوک کتابخانه آنارشیستی
https://www.facebook.com/anarchistlibraryfa
————————————————–
۰ ۱– فیسبوک آنارشیستهای همراه بلوچستان
https://www.facebook.com/anarchistinsupportbaluchistan
—————————————————–
۱۱ – فیسبوک هنرمندان آنارشیست
https://www.facebook.com/anarchistartistss
————————————————-
۱۲ – فیسبوک دانشجویا ن آنارشیست
https://www.facebook.com/anarchiststudents
——————————————-
۱۳ – فیسبوک شاهین شهر پلیتیک
https://www.facebook.com/shahre.shahin
———————————————–
۱۴ – فیسبوک آنتی فاشیست
https://www.facebook.com/ShahinShahrPolitik
————————————————
۱۵ – آدرس آنارشیستهای مریوان در کانال تلگرام
———————————
asranarshism@protonmail.com
info@asranarshism.com
———————————
۱۷ – سایت عصر آنارشیسم
——————————————–
۱۸ – آدرس کانال آنارشیستهای کردستان در تلگرام
بڵاوکردنەوەی بیرو هزری ئانارکیستی
——————————-
۱۹- فیسبوک میتینگ دهه هفتاد و هشتادی ها
——————————————
https://plus.google.com/u/0/114261734790222308813
——————————————-
——————————————
۲۲- آدرس ” دختران آنارشیست افغانستان ” در اینستاگرام
https://www.instagram.com/dokhtarananarshist_afghanestan
———————————————————–
۲۳- آدرس “دختران آنارشیست افغان ” در فیسبوک
https://www.facebook.com/Afghan-Anarchist-Girls-116992605591873
————————————————————–
۲۴- آدرس آنارشیستهای رشت در اینستاگرام
https://www.instagram.com/anarshist.rasht
———————————————————
۲۵ – آدرس پیج آنارشیستهای شهر بوکان ( ئانارکیسته کانی بوکان ) در اینستاگرام
https://www.instagram.com/bokan_anarchy
———————————————————–
۲۶- آدرس آنارشیستهای اصفهان و شاهین شهر در تلگرام
————————————————
۲۷ – آدرس آنارشیستهای اصفهان و شاهین شهر در اینستاگرام
https://www.instagram.com/anarshistshahinshahr
—————————————————
۲۸- آدرس آنارشیستهای شیراز در تلگرام
—————————————————
۲۹ – آدرس آنارشیستهای شیراز در اینستاگرام
https://www.instagram.com/anarchy_shz_ism
——————————————————
۳۰ – آدرس آنارشیستهای گیلان در اینستاگرام
https://www.instagram.com/guilan_anarchism
——————————————————-
۳۱ – آدرس کانال جامعه دگرباشان فارسی زبان در تلگرام
————————————————-
۳۲ – آدرس کانال ” جوانان آنارشیست ” در تلگرام
————————————————
۳۳- آدرس آنارشیستهای مشهد در کانال تلگرام
۳۵ – آدرس بلوک سیاه Iranian Black Bloc
آنارشیستهای جنوب یکی از اعضای تشکیل دهنده ” اتحادیه آنارشیستهای ایران و افغانستان” می باشند که در ایران حضور دارند.
———————————————————
آنارشیستهای خراسان یکی از اعضای تشکیل دهنده ” اتحادیه آنارشیستهای ایران و افغانستان” می باشند که در ایران حضور دارند.
——————————————————————————
۳۸ – آدرس بالاچه عصر آنارشیسم در بالاترین
https://www.balatarin.com/b/anarchismera
———————————————————————-
۳۹ – آدرس پیج جوانان آنارشیست در اینستاگرام
https://www.instagram.com/javanane_anarshist
————————————————————————
۴۰ – آدرس اتحادیه آنارشیستهای ایران و افغانستان در فیسبوک
https://www.facebook.com/TAUAI/?modal=admin_todo_tour
————————————————————————————–
۴۱ – آدرس اتحادیه آنارشیستهای ایران و افغانستان در اینستاگرام
https://www.instagram.com/union9387
—————————————————————————————
—————————————————————————–
——————————————————–
۴۴ – آنارشیستهای افغانستان در فیسبوک
https://www.facebook.com/profile.php?id=100045820445658
آدرس و اسامی صفحات مرتبط با فدراسیون عصر آنارشیسم
Federation of Anarchism Era Social Media Pages
۱- آدرس تماس با ما
asranarshism@protonmail.com
info@asranarshism.com
۲- عصر آنارشیسم در اینستاگرام
۳- عصر آنارشیسم در تلگرام
۴- عصر آنارشیسم در توئیتر
۵ – فیسبوک عصر آنارشیسم
۶ – فیسبوک بلوک سیاه ایران
۷ – فیسبوک آنارشیستهای همراه روژاوا و باکور - Anarchists in solidarity with the Rojava
۸ – فیسبوک دفاع از زندانیان و اعدامیان غیر سیاسی
۹ – فیسبوک کارگران آنارشیست ایران
۱۰- فیسبوک کتابخانه آنارشیستی
۱۱ – فیسبوک آنارشیستهای همراه بلوچستان
۱۲ – فیسبوک هنرمندان آنارشیست
۱۳ – فیسبوک دانشجویان آنارشیست
۱۴ – فیسبوک شاهین شهر پلیتیک
۱۵ – فیسبوک آنتی فاشیست
۱۶- تلگرام آنارشیستهای اصفهان و شاهین شهر
۱۷ – اینستاگرام آنارشیستهای اصفهان و شاهین شهر
۱۸- تلگرام آنارشیستهای شیراز
۱۹ – تلگرام ” جوانان آنارشیست ”
۲۰ - تلگرام آنارشیستهای تهران
۲۱ – اینستاگرام جوانان آنارشیست
۲۲ – گروه تلگرام اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران
۲۳ – توییتر اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران - The Anarchists Union of Afghanistan and Iran
۲۴ – فیسبوک اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران
۲۵ – اینستاگرام اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران
۲۶ – کانال تلگرام خودسازماندهی مطالب گروه اتحاديه آنارشیستهای افغانستان و ايران
۲۷ – گروه تلگرام خودساماندهی مطالب گروه اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران
۲۸– اینستاگرام آنارشیستهای بوکان - ئانارکیستە کانی بۆکان
۲۹- کانال تلگرام کتابخانه شورشی
۳۰- کانال تلگرام ریتم آنارشی
۳۱- تلگرام آنارشیستهای اراک
۳۲- تلگرام قیام مردمی
۳۳- ماستودون عصرآنارشیسم
۳۴- فیسبوک آنارشیستهای مزار شریف
۳۵- فیسبوک آنارشیستهای کابل