برای سربازهای هیتلر کسی اشک تمساح نمی ریخت زمانی که پارتیزان ها با ارتش نازی مبارزه مسلحانه می کردند

جنگ جهانی دوم وقتی پارتیزان ها با ارتش هیتلری مبارزه مسلحانه می کردند کسی آنها را تروریست نمی نامید چراکه مقاومت مسلحانه در مقابل دیکتاتوری فاشیسم جنایتکار هیتلری بود و از آنجائیکه طبیعتا در زمان نازیسم هیتلری چیزی به نام دنیای مجازی نیز وجود نداشت در نتیجه ارتش سایبری هم نبود که در دنیای مجازی برای سربازهای کشته شده  هیتلر اشک تمساح بریزد (و به عنوان مثال کسی نمی گفت که : “یک ستوان وظیفه بدبخت! کسی که عمری تو دانشگاه های مملکت آلمان زجر کشیده خون دل خورده واحد پاس کرده دراثر نداشتن پارتی به مرز لهستان افتاده تا دوسال خدمت کنه وخدا میدونه پدرو مادر بدبختش چی میکشن اونوقت جانوران اشغال صفت پارتیزان که تو توحش و بی شرفی دست عالم وآدم رو بستن رگ حیاتشو قطع کنند تف به شرف نداشته پارتیزان ها و هواداراش ! “)  و لی وقتی چنین اتفاقی (مبارزه پارتیزانی و مسلجانه ) هر از چتدگاهی به ندرت در ایران رخ می دهد ناگاه سروکله مزدوران ارتش سایبری جمهوری اسلامی پیدا می شود و بسیار ناشیانه با گرفتن قیافه مظلومانه تلاش می کنند که بخشی از مردم را گمراه کنند که برای نیروهای نظامی و امنیتی جنایتکاران داعش شیعه حاکم بر ایران و دژخیمان دلسوزی کنند تا اصل مسئله که همانا مقاومت و مبارزه با جمهوری جنایتکار اسلامی است به فراموشی سپرده شود

پارتیزان های زن ایتالیایی در حال تمیز کردن اسلحه های خود در سال ۱۹۴۳

بازداشت گروهی از زنان جوان جنبش مقاومت یهود به دست نیروهای آلمان نازی در سال ۱۹۴۳

تمرین تیراندازی اولین گروه “ارتش زنان چریک” در فلیپین در سال ۱۹۴۱

مبارز زن مسلح در میان گروه چریکی موسوم به “ماکوئیز” در نقاط سرد و کوهستان میان ایتالیا و فرانسه سال. ۱۹۴۵

یکی از دختران عضو جنبش مقاومت فرانسه به همراه دو مرد مسلح در نبرد خیابانی با نیروهای نازی. ۱۹۴۴

یک زن عضو جنبش مقاومت فرانسه پس از اصابت گلوله به سرباز آلمانی او را خلع سلاح می کند. ۱۹۴۴

عکس یک زن پارتیزان یهودی در جنگ جهانی دوم