در ایران، قیام فمینیستی که از ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد، وارد مرحله جدید و رادیکال تری شده است. این دیگر یک سری اعتراض نیست، بلکه یک انقلاب است، یک انقلاب فمینیستی. پس از ماه‌ها حمله رژیم جمهوری اسلامی به مردم انقلابی و کشتار صدها و زندانی و شکنجه هزاران تن مردم آزادی‌خواه، این روند انقلابی همچنان در جغرافیای ایران می‌تپد.
از آغاز قیام زندگی تا اکنون، صدها گرایشات اقتدارگرایانه از چپ و راست پیرامون این روند انقلابی پرسه میزنند تا آن را به نفع خود منحرف کنند. این مؤمنان اقتدار که میخواهند بردگی و بندگی را دوباره به نام آزادی جا بزنند دارای منابع مالی عمیقی هستند. ما نیز برای فعالیت‌های خود در جهت ادامه روند انقلابی و جلوگیری از انحراف آن نیاز به کمکهای مالی داریم.
تاکنون ما کمکهای مالی دریافتی در فعالیت‌های مختلف گروه‌های آنارشیستی درون جغرافیای ایران، درمان همقطاران آنارشیست زخمی‌شده هنگام فعالیت، کمک مالی به خانوادگان ضربه‌دیده قیام زندگی، و دیگر فعالیت‌های پنهان بخاطر موارد امنیتی ولی ضروری صرف شده است.
همقطاران اتحادیه آنارشیستهای افغانستان و ایران در هر گوشه جغرافیای ایران حضور داشته و دارای شبکه‌های ارتباطاتی گسترده‌ای هستند. کمکهای مالی دریافتی مستقیما به آنها فرستاده میشود و گروه‌های خودسازمان‌یافته آنارشیستی خود درباره بکارگیری از آن کمکهای مالی تصمیم میگیرند.
ما مانند همیشه قدردان همبستگی همه همقطاران -چه از جغرافیای ایران و چه بین‌المللی- و پایبند به مبارزه جهانی آنارشیستی هستیم.
ما از همبستگی و حمایت فراوان که دریافت کردیم بی نهایت سپاسگزاریم. این صندوق کمکهای مالی بیشتر از هدف ما را برای خروج امن رفقا از کشور افغانستان شده است. بودجه بیشتر کمکهای مالی برای این تلاش مفید نخواهد بود و پروژه های بیشتر برعکس بر آن تأثیر منفی خواهد گذاشت.
دیگر پروژه های کمک متقابل آنارشیستی برای کمک به مهاجران و مهاجران افغان در حال شکل گیری است. امیدواریم رفقا به این پروژه ها کمک کنند یا مستقیماً پروژه کمک متقابل خود را تشکیل دهند.
دکمه اهدای کمک در حال حاضر تا اطلاع ثانوی حذف شده است.
آنارشیستهای افغانستان نیاز فوری به خروج از این کشور دارند!
اکنون طالبان در آستانه ایجاد حکومت خود در افغانستان است. این کار طالبان هیچ‌گونه پیش‌گیری و مانعی از سوی کشورهای قدرتمند جهان نداشته است. متاسفانه مردم افغانستان بار دیگر به دست گروه طالبان افتاده است و هر فاجعه‌ای ممکن است رخ بدهد.
شاهدان عینی در شهرهای مختلف افغانستان که به دست طالبان افتاده است، گفته‌اند؛ طالبان در تلاش شناسایی افراد منتقد و مخالف باورهای سیاسی و دینی‌شان هستند. آنان، نویسندگان، شاعران، روزنامه‌نگاران و دیگر فعالان اجتماعی را یا ترور می‌کنند و یا هم با خود به جاهای نامعلوم می‌برند.
قدرت‌گیری طالبان با عقاید ارتجاعی مذهبی و سابقه خونریزی آنها و تحمیل یک حکومت دینی دیگر بر مردم منطقه، با مبارزات مردم برای آزادی در افغانستان متضاد است.
مردم برای دفاع از خود در برابر طالبان و جلوگیری آینده کابوس‌مانند یک دولت بنیادگرا اسلامی اسلحه برداشتند؛ اما هر بار با شکست و یا خیانت حکومت افغانستان مواجه شدند. مبارزه آنان به طور مداوم توسط دولت ها و احزاب کوته فکر سرکوب و مصادره شد. تا این که در آخرین اخبار، طالبان وارد کابل شده و میخواهند زمام امور را در افغانستان به دست بگیرند.
چنین حکومتی، در وحله نخست با روشنفکران و نسل جوانی که هیچ باوری به عقاید ارتجاعی طالبان ندارند، برخورد خواهد کرد. ترس ما بر این است که مبادا جلو چشم‌مان رفقای ما و دیگر آزادی‌طلبان افغانستان، سلاخی شوند چنان که در شروع حکومت اسلامی در ایران، اتفاق افتاد و جهان با چشم باز کشتار مخالفان جمهوری اسلامی را نظاره کرد.
طالبان ادعا كرده است كه ايران و روسيه با حضور يک دولت اسلامی در افغانستان موافقت کرده اند. ایران در تاریخ ۷ جولای میزبان هیئت های عالی رتبه طالبان بود و طالبان بدون هیچ گونه درگیری با نیروهای ایرانی در تاریخ ۹ جولای چندین گذرگاه مرزی بین ایران و افغانستان را تصرف کردند. با وجود این بحران کنونی ، کشورهای میزبان پناهندگان افغان حتی روند اخراج را متوقف نکرده اند. آلمان به تنهایی 27 پناهجوی افغان را در روز چهارشنبه ۷ جولای به افغانستان برگردانده است. به نظر می رسد که دولت های جهانی مصمم هستند که بگذارند مردم افغانستان تحت سلطه طالبان رنج ببینند یا برده اهداف امپریالیستی و سرمایه داری خود باشند. پس هیچ شکی وجود ندارد که طالبان با به قدرت رسیدن‌شان، دست به اعدام و دستگیری تعداد زیادی از افراد فعال در جامعه بزنند.
آنارشیسم در افغانستان جوان است و نیروهای ما اندک هستند. با این وجود، ما راه های مختلفی را دنبال کردیم تا در برابر پیشرفت طالبان مقاومت کنیم زیرا یک ظرفیت انقلابی کوچک برای یک جامعه آزاد خودمختار و دموکراتیک در افغانستان وجود دارد که باید از آن دفاع می‌شد متاسفانه، برنامه‌های جهانی و ضد بشری چنان دقیق و از پیش تعیین‌شده بودند که راه هرگونه فعالیت تاثیرگذار را بسته بود.
رفقای آنارشیست در افغانستان، حتی آماده مهاجرت غیر قانونی شدند اما باز هم به بن‌بست خورده و نتوانستند از بحران دور بمانند. اکنون که همه چیز تمام شده است و طالبان دقیقا در آستانه قدرت قرار دارد، خطر جانی آنارشیست‌ها، به اوج رسیده است.
اکنون، آخرین تلاش‌های ما و آنان باید منسجم شده و بتواند راهی برای خروج آنان آماده کند. این کار یا با همکاری مالی ممکن است تا آنان بتوانند به شکل قانونی و یا هم قاچاقی وارد کشورهای همسایه شوند یا هم استفاده از روابط بین‌الملی رسمی یا غیر رسمی ما؛ تا در کشورهای امن اگر ممکن باشد، زمینه پناهندگی آنان را به وجود بیاوریم.
همچنان همقطاران آنارشيست خارج از افغانستان می‌توانند براي رفقاي ما دعوت‌نامه ارسال كنند البته در صورتي كه سفارت‌خانه‌هاي مورد نظر همچنان مشغول كار باشند و پيش از اينكه طالبان به طور كامل حكومت خود را تثبيت كند و نهادهاي امنيتي و اطلاعاتي خود را تشكيل دهد.
مورد ديگر آنكه در اثر بيش از ٤٠ سال جنگ در افغانستان و مخصوصا جنگ اخير طالبان مردم زيادي نياز به كمك هاي مالي دارند چرا كه يا آواره درون كشوري شدند يا كار خود را به دليل شرايط جنگي و بهم ريختگي اوضاع از دست داده اند؛ کمکهای مالی در این خصوص، ضروری و تاثیرگذار است.